ABSTRACT: Toxicological risk of met

ABSTRACT: Toxicological risk of methylmercury exposure to juvenile birds is complex due to the highly transient nature of mercury concentrations as chicks age.
We examined total mercury and methylmercury concentrations in blood, liver, kidney, muscle, and feathers of 111 Forster’s tern (Sterna forsteri), 69 black-necked stilt (Himantopus mexicanus), and 43 American avocet (Recurvirostra americana) chicks as they aged from hatching through postfledging at wetlands that had either low or high mercury contamination in San Francisco Bay, California.
For each waterbird species, internal tissue, and wetland, total mercury and methylmercury concentrations changed rapidly as chicks aged and exhibited a quadratic, U-shaped pattern from hatching through postfledging.
Mercury concentrations were highest immediately after hatching, due to maternally deposited mercury in eggs, then rapidly declined as chicks aged and diluted their mercury body burden through growth in size and mercury depuration into growing feathers.
Mercury concentrations then increased during fledging when mass gain and feather growth slowed, while chicks continued to acquire dietary mercury.
In contrast to mercury in internal tissues, mercury concentrations in chick feathers were highly variable and declined linearly with age.
For 58 recaptured Forster’s tern chicks, the proportional change in blood mercury concentration was negatively related to the proportional change in body mass, but not to the amount of feathers or wing length.
Thus, mercury concentrations declined more in chicks that gained more mass between sampling events.
The U-shaped pattern of mercury concentrations from hatching to fledging indicates that juvenile birds may be at highest risk to methylmercury toxicity shortly after hatching when maternally deposited mercury concentrations are still high and again after fledging when opportunities for mass dilution and mercury excretion into feathers are limited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ: ตรวจความเสี่ยง methylmercury ในนกเยาวชนมีความซับซ้อนเนื่องจากลักษณะของความเข้มข้นของปรอทสูงชั่วคราวขณะที่ลูกไก่อายุ เราตรวจสอบความเข้มข้นที่รวมในการปรอทและ methylmercury ในเลือด ตับ ไต กล้าม เนื้อ และขนของนกนางนวลแกลบ Forster 111 (Sterna forsteri), 69 คอดำพื้นเมืองใน (Himantopus mexicanus), และลูกไก่ปากงอนอเมริกัน (Recurvirostra americana) 43 ตามที่พวกเขามีอายุฟักไข่ผ่าน postfledging ที่พื้นที่ชุ่มน้ำที่มีการปนเปื้อนสารปรอทต่ำ หรือสูงอย่างใดอย่างหนึ่งใน San Francisco เบย์ แคลิฟอร์เนีย สหรัฐ สำหรับแต่ละสายพันธุ์นกน้ำ เนื้อเยื่อภายใน และพื้นที่ชุ่ม น้ำ รวมปรอทและ methylmercury ความเข้มข้นการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเป็น ลูกไก่มีอายุ และแสดงรูปแบบกำลังสอง รูป ตัวยูจากฟักไข่ผ่าน postfledging ความเข้มข้นของปรอทสูงสุดทันทีหลังจากการฟักไข่ เนื่องจากฝาก maternally ปรอทในไข่ แล้วปฏิเสธลูกไก่อายุ และผสมของปรอทภาระร่างกายผ่านการเติบโตขนาดและปรอท depuration ลงในการเจริญเติบโตขนอย่างรวดเร็ว ได้รับความเข้มข้นของปรอทที่เพิ่มขึ้นแล้ว ระหว่าง fledging เมื่อมวล และขนเจริญเติบโตช้า ลง ในขณะที่ลูกไก่ยังคงได้รับอาหารปรอท ในทางตรงข้ามสารปรอทในเนื้อเยื่อภายใน ความเข้มข้นของปรอทในเจี๊ยบขนถูกปฏิเสธเชิงเส้นกับอายุ และตัวแปรสูง สำหรับ 58 ยึดลูกไก่นกนางนวลแกลบของ Forster การเปลี่ยนแปลงสัดส่วนความเข้มข้นของปรอทเลือดถูกส่งที่เกี่ยวข้อง ถึงการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนในมวลกาย แต่ไม่ขนหรือความยาวของปีก ดังนั้น ความเข้มข้นของปรอทปฏิเสธเพิ่มเติมในลูกไก่ที่ได้รับเพิ่มเติมมวลระหว่างเหตุการณ์สุ่มตัวอย่าง รูปแบบรูปตัวยูของความเข้มข้นของปรอทจากฟักไข่เพื่อ fledging บ่งชี้ว่า นกเยาวชนอาจเสี่ยงสูงให้ความเป็นพิษ methylmercury หลังฟักเมื่อ maternally ฝากปรอทความเข้มข้นยังคงสูง และอีกครั้ง หลังจาก fledging เมื่อโอกาสสำหรับขับถ่ายเจือจางและสารปรอทเป็นมวล ขนได้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ:. ความเสี่ยงทางพิษวิทยาของการเปิดรับ methylmercury
นกเด็กและเยาวชนที่มีความซับซ้อนเนื่องจากลักษณะชั่วคราวสูงของความเข้มข้นของสารปรอทอายุลูกไก่เราตรวจสอบสารปรอทรวมและความเข้มข้นmethylmercury ในเลือดตับไตกล้ามเนื้อและขน 111 เทินฟอสเตอร์ของ (Sterna forsteri ), 69 เสาสีดำคอ (Himantopus mexicanus) และ 43 อเมริกัน avocet (Recurvirostra Americana) ลูกไก่ที่พวกเขาอายุจากฟักผ่านชั้นโพสต์ขอบในพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีทั้งการปนเปื้อนสารปรอทต่ำหรือสูงในซานฟรานซิสเบย์, แคลิฟอร์เนีย.
สำหรับแต่ละสายพันธุ์ของนกน้ำ เนื้อเยื่อภายในและพื้นที่ชุ่มน้ำปรอทรวมและความเข้มข้น methylmercury เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเป็นลูกไก่อายุและแสดงกำลังสองรูปแบบรูปตัวยูจากการฟักไข่ที่ผ่านการโพสต์ชั้นขอบ.
ความเข้มข้นของเมอร์ได้รับสูงสุดทันทีหลังจากฟักเนื่องจากปรอทฝากมารดาในไข่แล้วลดลงอย่างรวดเร็ว ลูกไก่อายุและปรับลดภาระร่างกายปรอทของพวกเขาผ่านการเจริญเติบโตในขนาดและปรอท depuration เข้าไปขนเจริญเติบโต.
ความเข้มข้นของสารปรอทแล้วเพิ่มขึ้นในช่วงขอบชั้นเมื่อกำไรมวลและการเจริญเติบโตขนชะลอตัวในขณะที่ลูกไก่ยังคงที่จะได้รับสารปรอทในอาหาร.
ในทางตรงกันข้ามกับปรอทในเนื้อเยื่อภายในปรอท ความเข้มข้นในการขนเจี๊ยบเป็นตัวแปรสูงและลดลงเป็นเส้นตรงกับอายุ.
สำหรับ 58 ตะครุบนกนางนวลของฟอสเตอร์, การเปลี่ยนแปลงสัดส่วนความเข้มข้นของสารปรอทในเลือดมีความสัมพันธ์เชิงลบกับการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนมวลกาย แต่ไม่ได้กับปริมาณของขนหรือความยาวปีก.
ดังนั้น ความเข้มข้นของสารปรอทลดลงมากขึ้นในการลูกไก่ที่ได้รับมวลมากขึ้นระหว่างเหตุการณ์การสุ่มตัวอย่าง.
รูปแบบรูปตัวยูของความเข้มข้นของปรอทจากการฟักไข่เพื่อขอบชั้นแสดงให้เห็นว่านกเด็กและเยาวชนอาจมีความเสี่ยงที่สูงที่สุดเป็นพิษ methylmercury ไม่นานหลังจากที่ฟักออกจากไข่เมื่อฝากมารดาความเข้มข้นของสารปรอทยังคงสูง และอีกครั้งหลังจากที่ขอบชั้นเมื่อโอกาสในการลดสัดส่วนมวลและการขับถ่ายสารปรอทเข้าไปขนจะถูก จำกัด