Do you really think I'll be able to

Do you really think I'll be able to... to walk and... dig?' asked Colin.

'Of course you will. You've got legs, like us!'

'But they're not very strong,' answered Colin. 'They shake, and . .. and I'm afraid to stand on them.'

'When you want to use them, you'll be able to,' said Dickon. The garden was quiet for a moment.

Suddenly Colin said, 'Who's that?' Mary turned her head, and noticed Ben Weatherstaff's angry face looking at her over the garden wall,

'What are you doing in that garden, young miss?' he shouted, He had not seen Colin or Dickon.

'The robin showed me the way, Ben,' she replied.

'You... you—' He stopped shouting and his mouth dropped open as he saw Dickon pushing a boy in a wheelchair over the grass towards him.

'Do you know who I am?' asked the boy in the chair.

Old Ben stared. 'You've got your mother's eyes,' he said in a shaking voice. 'Yes, I know you. You're Mr Craven's son, the little boy with the crooked back.'

Colin forgot that he had ever had backache. 'My back's as straight as yours is!' he shouted.

Ben stared and stared. He only knew what he had heard from the servants. 'You haven't got a crooked back?' he asked. 'Or crooked legs?'

That was too much. Colin was furious, and it made him feel strong.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณจริง ๆ คิดว่า ฉันจะต้อง...เดิน และ... ขุด?' โคลินถาม

' แน่นอนคุณจะ ได้ขา เช่นเรา!'

'แต่พวกเขาไม่แข็งแรงมาก โคลินตอบ ' พวกเขาจับ และการ .. และผมกลัวที่จะลุกให้ "

'เมื่อคุณต้องการใช้ คุณจะสามารถ กล่าวว่า Dickon สวนเงียบสงบในขณะ

โคลินทันทีว่า 'จะได้หรือไม่' แมรี่เปิดหัวของเธอ และสังเกตเห็น Ben Weatherstaff หน้าโกรธที่เธอมองผ่านกำแพงสวน,

'จะทำอะไรในที่สวน สาวมิส' เขาตะโกน เขาไม่เห็นโคลินหรือ Dickon

'โรบินแสดงให้ฉันเห็นทาง เบน เธอตอบกลับ

' คุณ...คุณ —' เขาหยุด shouting เขาเปิดปากลดลงขณะที่เขาเห็น Dickon ผลักดันเด็กผู้ชายในรถเข็นผ่านหญ้าต่อเขา

' คุณรู้ฉันคือใคร' ถามเด็กในเก้าอี้

เริ่มเบนเก่า 'ได้ตาของแม่ เขากล่าวในเสียงงก ๆ ' ใช่ ฉันรู้ว่าคุณ คุณนาย Craven บุตร เด็กชายกับหลังคด '

โคลินลืมว่า เขาเคยได้มีป้องกันการเกิด 'หลังของตรงเป็นคุณ "เขาตะโกนขึ้น

เบนเริ่ม และเริ่มการ เขาเพียงรู้สิ่งที่เขาได้ยินจากมหาดเล็ก ' คุณไม่ได้มีหลังคดหรือไม่' เขาถาม 'หรือคดขา'

ที่มีมากเกินไป โคลินโกรธ และมันทำให้เขารู้สึกแข็งแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริงๆคุณคิดว่าผมจะสามารถที่จะเดิน ... และ ... ขุด? โคลินถาม'แน่นอนคุณจะ คุณได้มีขาเหมือนเรา! ' 'แต่พวกเขาไม่ได้แข็งแรงมาก' โคลินตอบ 'พวกเขาสั่นและ .. และฉันกลัวที่จะยืนอยู่บนพวกเขา. 'เมื่อคุณต้องการที่จะใช้พวกเขาคุณจะสามารถที่จะ' Dickon กล่าวว่า สวนเป็นที่เงียบสงบสักครู่ทันใดนั้นโคลินกล่าวว่า "ใคร? แมรี่หันศีรษะของเธอและสังเกตเห็นใบหน้าโกรธเบน Weatherstaff มองที่เธอข้ามกำแพงสวน'คุณกำลังทำอะไรอยู่ในสวนที่พลาดหนุ่ม? เขาตะโกนเขาไม่เคยเห็นโคลินหรือ Dickon 'โรบินแสดงให้ฉันเห็นวิธีเบน' เธอตอบ'คุณ ... คุณที่' เขาหยุดตะโกนและปากของเขาลดลงในขณะที่เขาเปิดเห็น Dickon ผลักดันเด็กใน รถเข็นกว่าหญ้าที่มีต่อเขา'คุณรู้ว่าผมเป็นใคร? ถามเด็กในเก้าอี้เก่าเบนจ้อง 'คุณได้มีสายตาของแม่ของคุณ "เขาพูดด้วยเสียงสั่น 'ใช่ฉันรู้ว่าคุณ คุณนายขี้ขลาดของลูกชายของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่มีกลับคดเคี้ยว. โคลินลืมไปว่าเขาเคยมีอาการปวดหลัง 'ของฉันกลับเป็นตรงที่คุณเป็น! เขาตะโกนเบนจ้องและจ้องมอง เขาเท่านั้นที่รู้ว่าสิ่งที่เขาเคยได้ยินมาจากข้าราชการ 'คุณจะไม่ได้เป็นกลับคดเคี้ยว? เขาถาม 'หรือม้วนงอขา? นั่นคือมากเกินไป โคลินโกรธมากและมันทำให้เขารู้สึกแข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณคิดว่าผมจะสามารถ . . . . . . . เดิน . . . . . . . ขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุด ? ถามคอลิน .

ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอนคุณจะ . คุณมีขาเหมือนเรา !

แต่พวกเขาไม่แข็งแรงมาก ' ' ตอบว่า คอลิน มันสั่นและ . . . . . . . แล้วฉันก็กลัวที่จะยืนบนพวกเขา . '

เมื่อคุณต้องการใช้พวกเขา คุณจะสามารถ ' ดิกค่อน . สวนที่เงียบสักครู่

ก็โคลินกล่าวว่า ' นั่นใคร ? แมรี่ หันหัวของเธอและสังเกตเห็นใบหน้าโกรธของเบน weatherstaff มองเธอผ่านสวนผนัง

'what มาทำอะไรที่สวน , สาวน้อย ? เขาตะโกน เขาไม่เคยเห็นคอลินหรือดิกค่อน

" โรบิน แสดงให้ผมเห็นทาง เบน " เธอตอบ

" . . . . . . . เธอ - เขาหยุดตะโกนปากหลุดเปิดในขณะที่เขาเห็นดิกค่อนดันเด็กในรถเข็นบนหญ้ากับเขา

' คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร ?' ถามเด็กเก้าอี้

เบนจ้องมอง . . . คุณมีตาของคุณแม่” เขาพูดด้วยเสียงสั่น . . . ใช่ ฉันรู้จักเธอ คุณคือ คุณขี้ขลาดลูกชาย เด็กชายกับเบี้ยวกลับ '

เค้าลืมว่าเขาเคยปวดหลัง’ หลังของผมเป็นตรงตามที่คุณเป็น ! เขาตะโกน

เบนจ้องมองและจ้องมอง . เขารู้แต่เพียงว่า สิ่งที่เขาได้ยินจากข้าราชการ” คุณไม่ได้มีโค้งกลับ' ' เขาถาม หรืองอขา ?

ที่มากเกินไป คอลิน โกรธมาก และมันทำให้เขารู้สึกแข็งแรง