Every Tuesday night, Burrell tells

Every Tuesday night, Burrell tells us, Diana would sit at her desk in her study at Kensington Palace, writing a steady stream of heartfelt thank-you letters and listening to Rachmaninoff's Piano Concerto No. 2 and—her favorite—Manning Sherwin's "A Nightingale Sang in Berkeley Square." Maureen Stevens, a clerk from the Prince of Wales's office who also happened to be a classically trained pianist, would give Diana a weekly private recital as she worked. You can almost hear Stevens's piano rippling in the background as Diana writes a fulsome note to her close friend Liz Tilberis, the late editor of Harper's Bazaar: "Dearest Liz, How proud I was to be at your side on Monday evening.… So deeply moved by your personal touch—the presents for the boys, candles at the hotel and flowers to name but few—but most of all your beaming smile, your loving heart. I am always here for you, Liz." Sometimes Diana would stop and telephone the Daily Mail's Richard Kay—Ricardo, she called him—to help her with the phraseology of a letter. The palace was her fortress. On warm summer afternoons, she would vanish into its walled garden in shorts and vest and Versace sunglasses, carrying a bag of books and CDs for her Walkman. On weekends, when William and Harry were home, Burrell would see her in a flowing cotton skirt on her bicycle, speeding down the palace drive with the boys pedaling furiously behind her. On her 36th birthday, in July 1997, she received 90 bouquets of flowers, and Harry gathered a group of classmates to sing "Happy Birthday" to her over the telephone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคืนวันอังคาร Burrell บอกเรา ไดอาน่าจะนั่งที่โต๊ะของเธอในการศึกษาของเธอที่พระราชวังเคนซิงตัน เขียนของจดหมายขอบคุณจากใจ และฟังของ Rachmaninoff เปียโนคอนแชร์โตหมายเลข 2 และ — โปรดของเธอ — แมนนิ่ง Sherwin "ไนติงเกลสังข์ใน Berkeley " มอรีน Stevens เสมียนจากเจ้าชายแห่งเวลส์ที่ยัง เกิดขึ้นจะ เป็นนักเปียโนคลาสสิกฝึก จะอย่างไดอาน่าลอก็ส่วนสัปดาห์ที่เธอทำงาน คุณได้ยินเสียงเปียโนของสตีเวนส์ rippling ในพื้นหลังไดอาน่าเขียนหมายเหตุ fulsome เพื่อนสนิทของเธอ Tilberis ลิซ บรรณาธิการปลายของ Bazaar ฮาร์เปอร์เกือบ: "ลิซร้อน ๆ วิธีภูมิใจผมจะเคียงข้างคุณในตอนเย็นวันจันทร์... ดังสะเทือน โดยการสัมผัสส่วนบุคคลของคุณ — นำเสนอสำหรับเด็กชาย เทียนที่โรงแรม และดอกไม้เพื่อชื่อไม่กี่ — แต่ส่วนมากของทั้งหมดของคุณยิ้มอย่างเบิกบาน หัวใจของคุณ ผมเสมอที่นี่สำหรับคุณ ลิซ" บางครั้งไดอาน่าจะหยุด และโทรศัพท์เมล์ของริชาร์ด Kay — Ricardo เธอเรียก — ช่วยเธอ phraseology ของจดหมาย พระราชวังเป็นป้อมปราการของเธอ ในช่วงบ่ายฤดูร้อนที่อบอุ่น เธอจะเข้ากลีบของสวนในกางเกงขาสั้น และเสื้อ และแว่นตากัน แดด Versace กระเป๋าหนังสือและซีดีสำหรับ Walkman ของเธอ ในวันสุดสัปดาห์ เมื่อ William และแฮร์รี่บ้าน Burrell จะเห็นเธอในกระโปรงผ้าฝ้ายไหลบนจักรยานของเธอ เร่งลงไดรฟ์พากับชายอย่างดุเดือดทางด้าน ในวันเกิดของเธอ 36 ใน 1997 กรกฎาคม เธอได้รับช่อดอก 90 และแฮร์รี่ได้รวบรวมกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นเรียนการร้องเพลง "สุขสันต์วันเกิด" ของเธอผ่านทางโทรศัพท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคืนวันอังคารที่เบอร์เรลบอกเราไดอาน่าจะนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอในการศึกษาของเธอที่พระราชวัง Kensington เขียนกระแสของน้ำใสใจจริงขอบคุณคุณตัวอักษรและฟังนินอฟเปียโนคอนแชร์โต้หมายเลข 2 และที่เธอชื่นชอบ-แมนนิ่ง Sherwin ของ "ไนติงเกล ร้องเพลงใน Berkeley Square. " มอรีนสตีเวนส์เสมียนจากเจ้าชายแห่งเวลส์สำนักงานที่ยังเกิดขึ้นจะเป็นนักเปียโนคลาสสิกผ่านการฝึกอบรมจะทำให้ไดอาน่าบรรยายเอกชนรายสัปดาห์ขณะที่เธอทำงาน คุณแทบจะได้ยินเสียงเปียโนของสตีเว่น rippling ในพื้นหลังเป็นเจ้าหญิงไดอาน่าเขียนบันทึกเหลือหลายให้เพื่อนของเธอใกล้ลิซ Tilberis บรรณาธิการปลายของฮาร์เปอร์บาซาร์:. "ที่รักลิซภูมิใจว่าผมจะอยู่ที่ด้านข้างของคุณเมื่อเย็นวันจันทร์ ... ดังนั้นลึก เคลื่อนย้ายโดยการสัมผัสของขวัญส่วนบุคคลของคุณสำหรับเด็กชายเทียนที่โรงแรมและดอกไม้ชื่อ แต่ไม่กี่ แต่ที่สุดของทุกรอยยิ้มของคุณยิ้มแย้มแจ่มใสหัวใจรักของคุณ. ฉันเสมอที่นี่สำหรับคุณลิซ. " บางครั้งไดอาน่าจะหยุดและโทรศัพท์เดลี่เมล์ของริชาร์ดเคย์-ริคาร์โด้เธอเรียกเขาเพื่อช่วยให้เธอกับถ้อยคำของตัวอักษร พระราชวังเป็นป้อมปราการของเธอ ในบ่ายฤดูร้อนที่อบอุ่นเธอจะหายไปในสวนของตนในกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดและแว่นตากันแดด Versace ถือถุงหนังสือและซีดีสำหรับ Walkman ของเธอ วันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อวิลเลียมและแฮร์รี่อยู่ที่บ้านเบอร์เรลจะได้เห็นเธอในกระโปรงผ้าฝ้ายไหลจักรยานของเธอเร่งลงไดรฟ์พระราชวังกับชายถีบคึกด้านหลังของเธอ ในวันเกิดของเธอที่ 36 ในเดือนกรกฎาคมปี 1997 เธอได้รับ 90 ช่อดอกไม้และแฮร์รี่รวมตัวกันของกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่จะร้องเพลง "สุขสันต์วันเกิด" กับเธอผ่านทางโทรศัพท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกค่ำคืนวันอังคารที่ตัวแทนบอก ไดอาน่าจะนั่งที่โต๊ะของเธอในการศึกษาของเธอที่พระราชวังเค็นซิงตัน การเขียนกระแสขอขอบคุณตัวอักษรและฟังเปียโนคอนแชร์โตหมายเลข 2 ของรัคมานินอฟของเธอชื่นชอบ Maceo Pinkard " นกไนติงเกลร้องเพลงในเบิร์กลีย์ สแควร์ " มอรีน สตีเว่น เสมียน จากเจ้าชายแห่งเวลส์ของ สำนักงานที่ยังเกิดขึ้นจะเป็นนักเปียโนคลาสสิกได้รับการฝึกฝน จะให้ไดรายสัปดาห์แสดงส่วนบุคคลในขณะที่เธอทำงาน คุณเกือบจะได้ยินเสียงเปียโนของ สตีเว่น กระเพื่อมในพื้นหลังขณะที่ไดอาน่าเขียนข้อความน่าคลื่นไส้กับเพื่อนสนิทของเธอ ลิซ tilberis บรรณาธิการสายของฮาร์เปอร์บาซาร์ : " รักลิซ ภูมิใจมากแค่ไหนที่จะอยู่ข้างๆคุณ . . . เย็นวันจันทร์แล้วซาบซึ้งโดย สัมผัสส่วนบุคคลของคุณของขวัญสำหรับเด็กผู้ชาย เทียนที่ โรงแรม และดอกไม้เพื่อชื่อ แต่ไม่กี่ แต่ส่วนมากของทั้งหมดของคุณรอยยิ้ม หัวใจที่รักของคุณ ผมอยู่ที่นี่เพื่อคุณเสมอ ลิซ บางครั้งไดอาน่าจะหยุดและโทรศัพท์ทุกวัน จดหมายของริชาร์ด เค ริคาร์โด เธอก็เรียกเขาให้ช่วยเธอด้วยการใช้ถ้อยคำของจดหมาย พระราชวังป้อมปราการของเธอ ในช่วงบ่ายฤดูร้อนอบอุ่น เธอจะหายไปในของกำแพงสวนในกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดและแว่นตากันแดด Versace , ถือกระเป๋าหนังสือและซีดีสำหรับ Walkman ของเธอ ในวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อวิลเลียมและแฮร์รี่อยู่ในบ้านแล้ว ตัวแทนจะเห็นเธอในไหลผ้าฝ้ายกระโปรงจักรยาน , เร่งลงวังขับกับเด็กถีบคึกหลังเธอ ในวันเกิดของเธอ 36 ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2540 เธอได้รับ 90 ช่อดอกไม้และแฮร์รี่รวบรวมกลุ่มเพื่อนๆร้องเพลง " Happy Birthday " กับเธอทางโทรศัพท์