เป็นยุคที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางเศ

เป็นยุคที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม ยุคฟื้นฟูเริ่มในอิตาลี เมื่อปี ค.ศ. 300 ในช่วงปลายสมัยกลางแล้วแผ่

ขยายไปในยุโรป ปี ค.ศ. 300 ในอิตาลี ขุนนางที่มั่นคงในเมืองต่างๆ จะจ้างครูเต้นรำอาชีพมาสอนในคฤหาสน์ของตนเรียกการเต้นรำสมัย

นั้นว่า Balli หรือ Balletti ซึ่งเป็นภาษาอิตาลี แปลว่า “การเต้นรำ”


ในปี ค.ศ. 1588 พระชาวฝรั่งเศสชื่อ โตอิโน อาโบ (Thoinnot Arbeau: ค.ศ. 1519-1589) ได้พิมพ์หนังสือเกี่ยวกับการเต้นรำ

ชื่อ ออเชโซกราฟี (Orchesographin) ในหนังสือได้บรรยายถึงการเต้นรำแบบต่างๆหลายแบบ เป็นหนังสือที่มีคุณค่ามาก บันทึกถึงการ

เต้นรำที่นิยมใช้กันในบ้านขุนนางต่างๆ ในยุโรประหว่างศตวรรษที่ 16 งานเลี้ยงฉลองได้ถูกจัดขึ้นตามโอกาสต่างๆเช่น วันเกิด การแต่ง

งาน และการต้อนรับแขกที่มาเยือนในงานจะรวมพวกการเต้นรำ การประพันธ์ การดนตรี และการจัดฉากละครด้วย ขุนนางผู้หนึ่งชื่อ

Lorenzo de Medlci ได้จัดงานขึ้นที่คฤหาสน์ของตน โดยตกแต่งคฤหาสน์ด้วยสีสันต่างๆ และจัดให้มีการแข่งขันหลายๆอย่าง รวมทั้ง

การเต้นรำสวมหน้ากาก (Mask Dance) ซึ่งต้องใช้จังหวะ ดนตรีประกอบการเต้น

พระนางแคทเธอรีน เดอ เมดิซี (Catherine de Medicis ) พระราชินีในพระเจ้าเฮนรี่ที่ 2 เดิมเป็นชาวฟลอเรนซ์แห่งอิตาลี

พระองค์ได้นำคณะเต้นรำของอิตาลีมาเผยแพร่ในพระราชวังของฝรั่งเศส และเป็นจุดเริ่มต้นของระบำบัลเล่ย์ พระองค์ได้จัดให้มีการแสดง

บัลเล่ย์โดยพระองค์ทรงร่วมแสดงด้วย


ในสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ได้ปรับปรุงและพัฒนาการบัลเล่ย์ใหม่ได้ตั้งโรงเรียนบัลเล่ย์ขึ้นแห่งแรก ชื่อ

Academic Royale de Dance จนทำให้ประเทศฝรั่งเศสเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมของยุโรป พระองค์คลุกคลีกับวงการบัลเล่ย์มาไม่น้อย

กว่า 200 ปี โดยพระองค์ทรงร่วมแสดงด้วย บทบาทที่พระองค์ทรงโปรดมากที่สุดคือ บทเทพอพอลโลของกรีก จนพระองค์ได้รับสมญา

นามว่า “พระราชาแห่งดวงอาทิตย์” การบัลเล่ย์ในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 นี้ค่อนข้างจะสมบูรณ์มาก


การเต้นระบำบัลเล่ย์ในพระราชวังนี้เป็นพื้นฐานของการลีลาศ การเต้นรำในปี ค.ศ. 1700 ซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุด ได้แก่

Gavotte,Allemande และMinuet รูปแบบการเต้นจะประกอบด้วยการก้าวเดินหรือวิ่ง การร่อนถลา การขึ้นลงของลำตัว การโค้ง และถอน

สายบัว ภายหลังได้แพร่ไปสู่ยุโรปและอเมริกา เป็นที่ชื่นชอบของ ยอร์ช วอชิงตัน ประธานาธิบดีคนแรกของอเมริกามาก การเต้นรำใน

อังกฤษซึ่งเป็นการเต้นรำพื้นเมืองและนิยมกันมากในยุโรป เรียกว่า Country Dance ภายหลังได้แพร่ไปสู่อาณานิคมตอนใต้ของอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นยุคที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมยุคฟื้นฟูเริ่มในอิตาลีเมื่อปีค.ศ 300 ในช่วงปลายสมัยกลางแล้วแผ่ขยายไปในยุโรปปีค.ศ 300 ในอิตาลีขุนนางที่มั่นคงในเมืองต่าง ๆ จะจ้างครูเต้นรำอาชีพมาสอนในคฤหาสน์ของตนเรียกการเต้นรำสมัยนั้นว่า Balli หรือ Balletti ซึ่งเป็นภาษาอิตาลีแปลว่า "การเต้นรำ" ในปีค.ศ. 1588 พระชาวฝรั่งเศสชื่อโตอิโนอาโบ (Thoinnot Arbeau: ค.ศ. โรงแรม 1589 ซิตี้ 1519) ได้พิมพ์หนังสือเกี่ยวกับการเต้นรำชื่อออเชโซกราฟี (Orchesographin) ในหนังสือได้บรรยายถึงการเต้นรำแบบต่างๆหลายแบบเป็นหนังสือที่มีคุณค่ามากบันทึกถึงการเต้นรำที่นิยมใช้กันในบ้านขุนนางต่าง ๆ ในยุโรประหว่างศตวรรษที่ 16 งานเลี้ยงฉลองได้ถูกจัดขึ้นตามโอกาสต่างๆเช่นวันเกิดการแต่งงานและการต้อนรับแขกที่มาเยือนในงานจะรวมพวกการเต้นรำการประพันธ์การดนตรีและการจัดฉากละครด้วยขุนนางผู้หนึ่งชื่อ Lorenzo de Medlci ได้จัดงานขึ้นที่คฤหาสน์ของตนโดยตกแต่งคฤหาสน์ด้วยสีสันต่าง ๆ และจัดให้มีการแข่งขันหลายๆอย่างรวมทั้งดนตรีประกอบการเต้นซึ่งต้องใช้จังหวะการเต้นรำสวมหน้ากาก (รูปแบบการเต้น) เดิมเป็นชาวฟลอเรนซ์แห่งอิตาลีพระราชินีในพระเจ้าเฮนรี่ที่ 2 พระนางแคทเธอรีนเดอเมดิซี (แคเธอรีนเดอเมดิซิส)พระองค์ได้นำคณะเต้นรำของอิตาลีมาเผยแพร่ในพระราชวังของฝรั่งเศสและเป็นจุดเริ่มต้นของระบำบัลเล่ย์พระองค์ได้จัดให้มีการแสดงบัลเล่ย์โดยพระองค์ทรงร่วมแสดงด้วย ชื่อได้ปรับปรุงและพัฒนาการบัลเล่ย์ใหม่ได้ตั้งโรงเรียนบัลเล่ย์ขึ้นแห่งแรกแห่งฝรั่งเศสในสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14วิชาการเต้นรำเดอรอยัลจนทำให้ประเทศฝรั่งเศสเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมของยุโรปพระองค์คลุกคลีกับวงการบัลเล่ย์มาไม่น้อยกว่า 200 ปีโดยพระองค์ทรงร่วมแสดงด้วยบทบาทที่พระองค์ทรงโปรดมากที่สุดคือบทเทพอพอลโลของกรีกจนพระองค์ได้รับสมญานี้ค่อนข้างจะสมบูรณ์มากการบัลเล่ย์ในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 นามว่า "พระราชาแห่งดวงอาทิตย์" การเต้นระบำบัลเล่ย์ในพระราชวังนี้เป็นพื้นฐานของการลีลาศการเต้นรำในปีค.ศ 1700 ซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุดได้แก่Gavotte, Allemande และMinuet รูปแบบการเต้นจะประกอบด้วยการก้าวเดินหรือวิ่งการร่อนถลาการขึ้นลงของลำตัวการโค้งและถอนสายบัวภายหลังได้แพร่ไปสู่ยุโรปและอเมริกาเป็นที่ชื่นชอบของยอร์ชวอชิงตันประธานาธิบดีคนแรกของอเมริกามากการเต้นรำใน ประเทศเรียกว่าอังกฤษซึ่งเป็นการเต้นรำพื้นเมืองและนิยมกันมากในยุโรปรำภายหลังได้แพร่ไปสู่อาณานิคมตอนใต้ของอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุคฟื้นฟูเริ่มในอิตาลีเมื่อปี ค.ศ. 300 ปี ค.ศ. 300 ในอิตาลีขุนนางที่มั่นคงในเมืองต่างๆ Balli หรือ Balletti ซึ่งเป็นภาษาอิตาลีแปลว่า "การเต้นรำ" ค.ศ. ในปี 1588 พระชาวฝรั่งเศสชื่อโตอิโนอาโบ (Thoinnot Arbeau: ค.ศ. 1519-1589) ออเชโซกราฟี (Orchesographin) เป็นหนังสือที่มีคุณค่ามาก ในยุโรประหว่างศตวรรษที่ 16 วันเกิดการแต่งงาน การประพันธ์การดนตรีและการจัดฉากละครด้วยขุนนางผู้หนึ่งชื่ออเรนโซเดอ Medlci ได้จัดงานขึ้นที่คฤหาสน์ของตนโดยตกแต่งคฤหาสน์ด้วยสีสันต่างๆและจัดให้มีการแข่งขันหลาย ๆ อย่างรวมทั้งการเต้นรำสวมหน้ากาก (หน้ากากเต้นรำ) ซึ่งต้องใช้จังหวะดนตรีเต้นประกอบการพระนางแคทเธอรีเดอเมดิซี (แคเธอรีนเดอ Medicis) พระราชินีในพระเจ้าเฮรี่ที่ 2 นน และเป็นจุดเริ่มต้นของระบำบัลเล่ย์ 14 แห่งฝรั่งเศส ชื่อวิชาการ Royale de เต้นรำ 200 ปีโดยพระองค์ทรงร่วมแสดงด้วย บทเทพอพอลโลของกรีกจนพระองค์ได้รับสมญานาม "พระราชาแห่งดวงอาทิตย์" การบัลเล่ย์ในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ว่า การเต้นรำในปี ค.ศ. 1700 ซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุด ได้แก่Gavotte, Allemande และการเต้นรำ การร่อนถลาการขึ้นลงของลำตัวการโค้งและถอนสายบัว เป็นที่ชื่นชอบของยอร์ชวอชิงตันประธานาธิบดีคนแรกของอเมริกามาก เรียกว่าประเทศเต้นรำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นยุคที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมยุคฟื้นฟูเริ่มในอิตาลีเมื่อปีค . ศ . 300 ในช่วงปลายสมัยกลางแล้วแผ่

ขยายไปในยุโรป . ค . ศ .300 ในอิตาลีขุนนางที่มั่นคงในเมืองต่างๆจะจ้างครูเต้นรำอาชีพมาสอนในคฤหาสน์ของตนเรียกการเต้นรำสมัย

จัดนั้นว่าค็อค balletti ซึ่งเป็นภาษาอิตาลีแปลว่า " การเต้นรำ "


สามารถค . ศ .1287 พระชาวฝรั่งเศสชื่อโตอิโนอาโบ ( thoinnot arbeau : ค . ศ . 1519-1589 ) ได้พิมพ์หนังสือเกี่ยวกับการเต้นรำ

ชื่อออเชโซกราฟี ( เชโซกราฟี ) ในหนังสือได้บรรยายถึงการเต้นรำแบบต่างๆหลายแบบเป็นหนังสือที่มีคุณค่ามากบันทึกถึงการ

เต้นรำที่นิยมใช้กันในบ้านขุนนางต่างๆในยุโรประหว่างศตวรรษที่ 16 งานเลี้ยงฉลองได้ถูกจัดขึ้นตามโอกาสต่างๆเช่นวันเกิดการแต่ง

งานและการต้อนรับแขกที่มาเยือนในงานจะรวมพวกการเต้นรำการประพันธ์การดนตรีและการจัดฉากละครด้วยขุนนางผู้หนึ่งชื่อ