This is the first period where we c

This is the first period where we can begin to be fairly certain as to how a great deal of the music which has survived actually sounded. The earliest written secular music dates from the 12th century troubadours (in the form of virelais, estampies, ballades, etc.), but most notated manuscripts emanate from places of learning usually connected with the church, and therefore inevitably have a religious basis.

Gregorian chant and plainsong which are monodic (i.e. written as one musical line) gradually developed during the 11th to 13th centuries into organum (i.e. two or three lines moving simultaneously but independently, therefore almost inadvertently representing the beginnings of harmony). Organum was, however, initially rather stifled by rigid rules governing melody and rhythm, which led ultimately to the so-called Ars Nova period of the 14th century, principally represented by the composers de Vitry, Machaut, and Landini.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือจุดแรกที่เราเริ่มต้นได้ค่อนข้างแน่นอนที่เป็นลักษณะของดนตรีที่มีชีวิตรอดมากจริงแต่เพียงแห่ง แรกสุดเป็นลายลักษณ์อักษรทางโลกเพลงวันที่จากศตวรรษ 12 troubadours (ในรูปแบบของ virelais, estampies, ballades ฯลฯ), แต่เป็น notated สุด emanate จากสถานที่เรียนมักจะเชื่อมต่อกับคริสตจักร และดังนั้น ย่อมมีพื้นฐานทางศาสนาGregorian chant และ plainsong ซึ่งเป็น monodic (เช่นเขียนเป็นบรรทัดหนึ่งดนตรี) ค่อย ๆ พัฒนาในช่วงศตวรรษ 11-13 เป็น organum (เช่นสอง หรือสามบรรทัดย้ายพร้อมกัน แต่เป็นอิสระต่อกัน ดังนั้น เกือบจะตั้งใจแสดงจุดเริ่มต้นของความสามัคคี) Organum ถูก ไร เริ่มต้นเป็น stifled ตามกฎเข้มงวดควบคุมจังหวะและทำนองเพลง ซึ่งนำสุดจะเรียกว่าโนวาอาอาร์สรอบระยะเวลาศตวรรษที่ 14 หลักแสดง โดยคีตกวีที่ de Vitry, Machaut และ Landini

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่คือช่วงแรกที่เราสามารถเริ่มต้นที่จะเป็นธรรมบางอย่างเป็นวิธีการจัดการที่ดีของเพลงที่รอดมาได้ฟังจริง เร็วที่สุดเท่าที่เขียนวันที่โลกดนตรีจากเร่ศตวรรษที่ 12 (ในรูปของ virelais, estampies, Ballades, ฯลฯ ) แต่ต้นฉบับ notated มากที่สุดออกมาจากสถานที่ของการเรียนรู้ที่เชื่อมต่อมักจะมีคริสตจักรและดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้มีพื้นฐานทางศาสนา. เกรกอเรียน สวดมนต์และ Plainsong ซึ่งเป็น monodic (เขียนเช่นสายดนตรีหนึ่ง) ค่อยๆพัฒนาในระหว่างวันที่ 11 ถึงศตวรรษที่ 13 เป็น organum (เช่นสองหรือสามเส้นที่เคลื่อนไหวไปพร้อม ๆ กัน แต่เป็นอิสระจึงเกือบจะไม่ได้ตั้งใจเป็นตัวแทนของจุดเริ่มต้นของความสามัคคี) organum ถูก แต่ในขั้นต้นค่อนข้างอึดอัดตามกฎเข้มงวดปกครองทำนองและจังหวะซึ่งที่สุดจะนำไปที่เรียกว่าระยะเวลา Ars Nova ของศตวรรษที่ 14 เป็นตัวแทนหลักโดยคีตกวีเดอ Vitry, Machaut และ Landini

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นช่วงแรกที่เราเริ่มจะค่อนข้างบาง เป็นวิธีการจัดการที่ดีของเพลงซึ่งรอดชีวิตมาได้จริงเป่า เขียนเพลงแรกทางโลกวันที่จากศตวรรษที่ 12 เร่ ( ในรูปแบบของ virelais estampies , บัลลาด , ฯลฯ ) แต่ส่วนใหญ่ต้นฉบับหมายเหตุ emanate จากสถานที่เรียนมักจะเกี่ยวข้องกับโบสถ์และดังนั้นจึงย่อมมีพื้นฐานทางศาสนา

และเพลงสวดเกรกอเรียน plainsong ซึ่ง monodic ( เช่นเขียนเป็นหนึ่งดนตรีสาย ) ค่อยๆพัฒนาในช่วง 11 13 ศตวรรษใน organum ( เช่นสองหรือสามเส้นย้ายพร้อมกันแต่อิสระ ดังนั้นเกือบโดยไม่ได้ตั้งใจ เป็นตัวแทนของจุดเริ่มต้นของความสามัคคี ) organum อย่างไรก็ตามตอนแรกค่อนข้างอึดอัดกฎเข้มงวดควบคุมทำนองและจังหวะ ซึ่ง LED สุดที่จะเรียกว่า Ars Nova สมัยศตวรรษที่ 14 , หลักที่แสดงโดยคีตกวี เดอ วิทรี machaut , และ landini .