“On your worst days,
pay attention

“On your worst days,
pay attention to the tiny green cracks on your wrist 
and remind your bones to breathe dust in. 
Count every inhale and exhale like lost souls
finding benches inside your cobwebbed lungs and settling—
all crumpled papers and too-stained napkins
washed away from your pale cloud cheeks and burning 
away into nothingness. 
How every second is surviving, 
mist passing through rocks and cracks as though
little by little your skin is rain and softness 
unimagined. 
Every heartbeat is a sounding fire alarm. 
Every crackle in your throat is a lost static finding 
a voice that says, you are worth every record played, 
beat after beat even without asking. 
Spend moments when you stop 
sending empty letters to space and whitewash ceilings. 
Darling, you drown when you drown, I know
but never stop breathing.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"วันเลวร้ายที่สุด ใส่รอยแตกสีเขียวเล็ก ๆ บนข้อมือของคุณ และเตือนแท่งการสูดฝุ่นละออง นับทุกสูด และส่งออกมาเช่นซวีค้นหาม้านั่งภายในปอดของคุณ cobwebbed และตกตะกอนตัวยับทั้งกระดาษและผ้าเช็ดปากสีเกินไปล้างเก็บจากแก้มของคุณเมฆซีด และเผาไหม้ไปเป็น nothingness วิธีรอดทุกวินาที นิงมิสท์ผ่านหินและรอยแตกเหมือนน้อยผิวมีฝนและความนุ่มนวล unimagined เต้นทุกภัยหูได้ ทุกเสียงแตกในคอของคุณจะคงหายที่หาเสียงว่า คุณจะทุกคอร์ดเล่น ชนะหลังจากเอาชนะได้โดยไม่ต้องถาม ใช้ช่วงเวลาเมื่อคุณหยุดส่งจดหมายว่างเปล่าไปยังเพดานช่องว่างและการฉาบปูนขาว ดาร์ลิ่ง คุณจมน้ำตายเมื่อคุณจมน้ำตาย ฉันรู้ แต่ไม่เคยหยุดหายใจ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ในวันที่เลวร้ายที่สุดของคุณให้ความสนใจกับรอยแตกสีเขียวเล็ก ๆ บนข้อมือของคุณและเตือนกระดูกของคุณจะหายใจเอาฝุ่นเข้าไปใน. นับทุกหายใจเข้าและหายใจออกเหมือนวิญญาณที่หายไปหาม้านั่งภายในปอดของคุณและ cobwebbed settling- เอกสารยู่ยี่และผ้าเช็ดปากเกินไปเปื้อน ล้างออกจากแก้มเมฆซีดของคุณและการเผาไหม้ไปในความว่างเปล่า วิธีที่สองทุกคนจะมีชีวิตรอดหมอกผ่านโขดหินและรอยแตกราวกับว่านิด ๆ ผิวของคุณจะมีฝนตกและความนุ่มนวล unimagined การเต้นของหัวใจทุกคนเป็นเสียงสัญญาณเตือนไฟไหม้ เสียงแตกทุกคนในลำคอของคุณเป็นแบบคงที่หายไปหาเสียงที่บอกว่าคุณมีความคุ้มค่าทุกระเบียนเล่นตีชนะหลังจากที่ได้โดยไม่ต้องขอ ใช้ช่วงเวลาที่เมื่อคุณหยุดการส่งจดหมายไปยังพื้นที่ว่างเปล่าและเพดานล้างบาป ที่รักคุณจมน้ำเมื่อคุณจมน้ำตายฉันรู้ แต่ไม่เคยหยุดหายใจ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ในวันที่เลวร้ายที่สุดของคุณ
สนใจเล็ก ๆสีเขียว รอยแตกบนข้อมือของคุณ
และเตือนกระดูกของคุณหายใจฝุ่นใน 
นับหายใจเข้าและหายใจออกอย่าง Lost Souls 
หาม้านั่งภายในของคุณ cobwebbed ปอดและการจ่ายเงิน - 
กระดาษยู่ยี่และด้วยเปื้อนผ้าอนามัย
ล้างออกไปจากแก้มซีดและการเผาไหม้
เมฆไปในความว่างเปล่า 
ว่าทุกวินาทีคือการรอดชีวิต
หมอกผ่านหินและรอยแตกเหมือน
นิด ๆผิวของคุณฝนและความนุ่มนวล
ไม่ได้จินตนาการไว้ 
ทุกการเต้นของหัวใจเป็นเสียงสัญญาณเตือนไฟไหม้ 
ทุกเสียงแตกในคอของคุณจะหายไป
สถิตการหาเสียงที่บอกว่าจะคุ้มค่าทุกบันทึกเล่น 
ชนะหลังจากชนะโดยไม่ต้องถาม 
ใช้จ่ายช่วงเวลาเมื่อคุณหยุด
จดหมายว่างเปล่าในพื้นที่และเพดานปกปิดบางอย่างไว้
ที่รัก คุณจมเมื่อคุณจม ผมรู้
แต่ไม่เคยหยุดหายใจ " .