- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I met a traveller from an antique l
I met a traveller from an antique land
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown
And wrinkled lip, and sneer of cold command
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them and the heart that fed.
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.[1]
"Ozymandias" (usually pronounced /ˌɒziˈmændi.əs/,[2] although it must be pronounced with four syllables in order to fit the poem's meter) is a sonnet by Percy Bysshe Shelley, published in 1818 (see 1818 in poetry). It is frequently anthologised and is probably Shelley's most famous short poem. It was written in competition with his friend Horace Smith, who wrote another sonnet entitled "Ozymandias" seen below.
In addition to the power of its themes and imagery, the poem is notable for its virtuosic diction. The rhyme scheme of the sonnet is unusual[3] and creates a sinuous and interwoven effect.
Contents
1 Analysis
2 Smith's poem
3 In popular culture
4 References
5 Further reading
6 External links
Analysis
The central theme of "Ozymandias" is the inevitable complete decline of all leaders, and of the empires they build, however mighty in their own time.
Ozymandias was another name for Ramesses the Great, Pharaoh of the nineteenth dynasty of ancient Egypt.[4] Ozymandias represents a transliteration into Greek of a part of Ramesses' throne name, User-maat-re Setep-en-re. The sonnet paraphrases the inscription on the base of the statue, given by Diodorus Siculus in his Bibliotheca historica as "King of Kings am I, Osymandias. If anyone would know how great I am and where I lie, let him surpass one of my works."[5] Shelley's poem is often said to have been inspired by the arrival in London of a colossal statue of Ramesses II, acquired for the British Museum by the Italian adventurer Giovanni Belzoni in 1816.[6] Rodenbeck and Chaney, however,[7] point out that the poem was written and published before the statue arrived in Britain, and thus that Shelley could not have seen it. Its repute in Western Europe preceded its actual arrival in Britain (Napoleon had previously made an unsuccessful attempt to acquire it for France, for example), and thus it may have been its repute or news of its imminent arrival rather than seeing the statue itself which provided the inspiration.
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown
And wrinkled lip, and sneer of cold command
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them and the heart that fed.
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.[1]
"Ozymandias" (usually pronounced /ˌɒziˈmændi.əs/,[2] although it must be pronounced with four syllables in order to fit the poem's meter) is a sonnet by Percy Bysshe Shelley, published in 1818 (see 1818 in poetry). It is frequently anthologised and is probably Shelley's most famous short poem. It was written in competition with his friend Horace Smith, who wrote another sonnet entitled "Ozymandias" seen below.
In addition to the power of its themes and imagery, the poem is notable for its virtuosic diction. The rhyme scheme of the sonnet is unusual[3] and creates a sinuous and interwoven effect.
Contents
1 Analysis
2 Smith's poem
3 In popular culture
4 References
5 Further reading
6 External links
Analysis
The central theme of "Ozymandias" is the inevitable complete decline of all leaders, and of the empires they build, however mighty in their own time.
Ozymandias was another name for Ramesses the Great, Pharaoh of the nineteenth dynasty of ancient Egypt.[4] Ozymandias represents a transliteration into Greek of a part of Ramesses' throne name, User-maat-re Setep-en-re. The sonnet paraphrases the inscription on the base of the statue, given by Diodorus Siculus in his Bibliotheca historica as "King of Kings am I, Osymandias. If anyone would know how great I am and where I lie, let him surpass one of my works."[5] Shelley's poem is often said to have been inspired by the arrival in London of a colossal statue of Ramesses II, acquired for the British Museum by the Italian adventurer Giovanni Belzoni in 1816.[6] Rodenbeck and Chaney, however,[7] point out that the poem was written and published before the statue arrived in Britain, and thus that Shelley could not have seen it. Its repute in Western Europe preceded its actual arrival in Britain (Napoleon had previously made an unsuccessful attempt to acquire it for France, for example), and thus it may have been its repute or news of its imminent arrival rather than seeing the statue itself which provided the inspiration.
0/5000
ผมได้พบกับผู้เดินทางเป็นดินแดนโบราณใครว่า: ขาใหญ่ และ trunkless ที่สองของหินยืนในทะเลทราย ใกล้พวกเขา รถครึ่งจม visage มลาย อยู่ มีคิ้วและลิรอยย่น และ sneer สั่งเย็นบอกว่า ของประติมากรที่ดีจิตใจผู้อ่านที่ยังอยู่รอด ประทับบนสิ่งเหล่านี้ lifelessมือที่เลียนได้และหัวใจที่เลี้ยงและบนเชิงคำเหล่านี้ปรากฏขึ้น:"ชื่อของฉันคือ Ozymandias กษัตริย์แห่งกษัตริย์:มองงานของฉัน เยจรรย์ และความสิ้นหวัง"ไม่มีอะไรที่ข้างยังคง ปัดผุของพินาศนั้นมหาศาล มากมาย และเปลือยแซนด์เกาะโหลน และระดับยืดไกล[1]"Ozymandias" (มักออกเสียง /ˌɒziˈmændi.əs/,[2] แม้ว่าจะที่ต้องออกเสียง มีสี่พยางค์เพื่อให้พอดีของกลอนเมตร) คือณ โดย Percy Bysshe เชลลีย์ เผยแพร่ใน 1818 (ดู 1818 ในบทกวี) Anthologised บ่อย และอาจเป็นกลอนสั้น ๆ ของเชลลีย์มีชื่อเสียงมากที่สุด มันถูกเขียนขึ้นในการแข่งขันกับเพื่อนของเขาฮอเรซสมิธ ผู้เขียนณที่อื่นได้รับ "Ozymandias" เห็นด้านล่างนี้นอกจากอำนาจของรูปภาพ กลอนเป็นบรรยากาศของ diction virtuosic โครงร่างสัมผัสของณอยู่ปกติ [3] และสร้างผล sinuous และกรองเนื้อหาวิเคราะห์ 1บทกวีของสมิธ 23 ในวัฒนธรรมสมัยนิยม4 อ้างอิงอ่านเพิ่มเติม 5เชื่อมโยงภายนอก 6การวิเคราะห์รูปแบบศูนย์กลางของ "Ozymandias" ปฏิเสธสมบูรณ์หลีกเลี่ยงของผู้นำทั้งหมด และของจักรวรรดิพวกเขา สร้าง อย่างไรก็ตามเถอะในเวลาของตนเองOzymandias เป็นชื่ออื่นสำหรับห้องใหญ่ ฟาโรห์ของราชวงศ์อียิปต์โบราณศตวรรษที่ 19[4] Ozymandias แทน transliteration ในภาษากรีกเป็นส่วนหนึ่งของชื่อของห้องบัลลังก์ ผู้ใช้-maat-รี Setep-น้ำใหม่ ณ paraphrases จารึกบนฐานของรูปปั้น Diodorus Siculus กำหนดใน historica Bibliotheca พระองค์เป็น "กษัตริย์แห่งกษัตริย์ฉัน Osymandias ถ้าใครจะรู้ดีว่าฉันและที่ฉันนอน ให้เขาเกินหนึ่งผลงานของฉัน"[5] เชลลีย์กลอนมักจะว่า แรงบันดาลใจ โดยมาในรูปปั้นที่มหาศาลของห้อง II มาในพิพิธภัณฑ์อังกฤษ โดยนักอิตาลี Giovanni Belzoni ใน 1816[6] Rodenbeck และ Chaney อย่างไรก็ตาม จุด [7] ออกว่า กลอนที่เขียน และเผยแพร่ก่อนมาถึงรูปปั้นในสหราชอาณาจักร และเชลลีย์ที่อาจไม่ได้เห็นมัน มาถึงของจริงในสหราชอาณาจักรนำหน้าชื่อของยุโรปตะวันตก (นโปเลียนเคยมีความพยายามที่ไม่สำเร็จจะได้รับมันในฝรั่งเศส ตัวอย่าง), และดังนั้น จึงอาจมีชื่อหรือข่าวการเข้าใกล้มาถึงแทนที่เห็นรูปตัวเองที่ให้แรงบันดาลใจของการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
I met a traveller from an antique land
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown
And wrinkled lip, and sneer of cold command
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them and the heart that fed.
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.[1]
"Ozymandias" (usually pronounced /ˌɒziˈmændi.əs/,[2] although it must be pronounced with four syllables in order to fit the poem's meter) is a sonnet by Percy Bysshe Shelley, published in 1818 (see 1818 in poetry). It is frequently anthologised and is probably Shelley's most famous short poem. It was written in competition with his friend Horace Smith, who wrote another sonnet entitled "Ozymandias" seen below.
In addition to the power of its themes and imagery, the poem is notable for its virtuosic diction. The rhyme scheme of the sonnet is unusual[3] and creates a sinuous and interwoven effect.
Contents
1 Analysis
2 Smith's poem
3 In popular culture
4 References
5 Further reading
6 External links
Analysis
The central theme of "Ozymandias" is the inevitable complete decline of all leaders, and of the empires they build, however mighty in their own time.
Ozymandias was another name for Ramesses the Great, Pharaoh of the nineteenth dynasty of ancient Egypt.[4] Ozymandias represents a transliteration into Greek of a part of Ramesses' throne name, User-maat-re Setep-en-re. The sonnet paraphrases the inscription on the base of the statue, given by Diodorus Siculus in his Bibliotheca historica as "King of Kings am I, Osymandias. If anyone would know how great I am and where I lie, let him surpass one of my works."[5] Shelley's poem is often said to have been inspired by the arrival in London of a colossal statue of Ramesses II, acquired for the British Museum by the Italian adventurer Giovanni Belzoni in 1816.[6] Rodenbeck and Chaney, however,[7] point out that the poem was written and published before the statue arrived in Britain, and thus that Shelley could not have seen it. Its repute in Western Europe preceded its actual arrival in Britain (Napoleon had previously made an unsuccessful attempt to acquire it for France, for example), and thus it may have been its repute or news of its imminent arrival rather than seeing the statue itself which provided the inspiration.
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. Near them, on the sand,
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown
And wrinkled lip, and sneer of cold command
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them and the heart that fed.
And on the pedestal these words appear:
"My name is Ozymandias, king of kings:
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.[1]
"Ozymandias" (usually pronounced /ˌɒziˈmændi.əs/,[2] although it must be pronounced with four syllables in order to fit the poem's meter) is a sonnet by Percy Bysshe Shelley, published in 1818 (see 1818 in poetry). It is frequently anthologised and is probably Shelley's most famous short poem. It was written in competition with his friend Horace Smith, who wrote another sonnet entitled "Ozymandias" seen below.
In addition to the power of its themes and imagery, the poem is notable for its virtuosic diction. The rhyme scheme of the sonnet is unusual[3] and creates a sinuous and interwoven effect.
Contents
1 Analysis
2 Smith's poem
3 In popular culture
4 References
5 Further reading
6 External links
Analysis
The central theme of "Ozymandias" is the inevitable complete decline of all leaders, and of the empires they build, however mighty in their own time.
Ozymandias was another name for Ramesses the Great, Pharaoh of the nineteenth dynasty of ancient Egypt.[4] Ozymandias represents a transliteration into Greek of a part of Ramesses' throne name, User-maat-re Setep-en-re. The sonnet paraphrases the inscription on the base of the statue, given by Diodorus Siculus in his Bibliotheca historica as "King of Kings am I, Osymandias. If anyone would know how great I am and where I lie, let him surpass one of my works."[5] Shelley's poem is often said to have been inspired by the arrival in London of a colossal statue of Ramesses II, acquired for the British Museum by the Italian adventurer Giovanni Belzoni in 1816.[6] Rodenbeck and Chaney, however,[7] point out that the poem was written and published before the statue arrived in Britain, and thus that Shelley could not have seen it. Its repute in Western Europe preceded its actual arrival in Britain (Napoleon had previously made an unsuccessful attempt to acquire it for France, for example), and thus it may have been its repute or news of its imminent arrival rather than seeing the statue itself which provided the inspiration.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมเจอนักท่องเที่ยวจากของเก่าที่ดิน
ใครบอกว่าสองอันกว้างใหญ่และ trunkless ขาหิน
ยืนอยู่ในทะเลทราย ใกล้พวกเขาบนทราย
ครึ่งจมอยู่ ใบหน้าแตกอยู่ที่ขมวดคิ้วและรอยย่น
lip และคำสรรเสริญเยินยอของ
สั่งเย็นบอกว่าประติมากรคือกิเลสอ่าน
ที่ยังมีชีวิตรอด ประทับสิ่งไร้ชีวิตเหล่านี้
มือที่เย้ยหยันเขาและหัวใจที่เฟด
และบนแท่นคำเหล่านี้ปรากฏ :
" ฉันชื่อ ซีแมนเดียส กษัตริย์ของกษัตริย์ :
ดูผลงานของผม ท่านผู้มีฤทธิ์ และสิ้นหวัง !
ไม่มีอะไรนอกจากซาก รอบการสลาย
ที่มหึมาซากที่ไม่มีที่สิ้นสุดและเปลือย
ทรายคนเดียว และระดับยืดไกล [ 1 ]
" ซีแมนเดียส " ( มักจะออกเสียง / ˌɒจื่อˈ M æ ndi . เพลงชาติ s / ,[ 2 ] แม้ว่าจะต้องออกเสียงด้วยสี่พยางค์เพื่อให้พอดีกับเมตรของบทกวี ) เป็นโคลงโดยเพอร์ซี่บิชเชลลี่ , ตีพิมพ์ใน 1818 ( ดู 1818 ในบทกวี ) มันเป็นบ่อย และอาจ anthologised เชลลี่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของบทกวีสั้น ๆ . มันถูกเขียนไว้ในการแข่งขันกับเพื่อนฮอเรซ Smith , ผู้เขียนโคลงอีกเรื่อง " ซีแมนเดียส "
เห็นด้านล่างนอกจากพลังของธีมและภาพ , กลอนเด่นของเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะโวหาร . สัมผัสรูปแบบของโคลงเป็นปกติ [ 3 ] และสร้างผลและอ่อนช้อย ผสมผสาน .
1
2 เนื้อหาการวิเคราะห์สมิท กลอน
3
4
5 นิยมวัฒนธรรมการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกเพิ่มเติมอ่าน
6
กลางการวิเคราะห์รูปแบบของ " ซีแมนเดียส " ได้เสร็จสมบูรณ์ในปีบรรดาผู้นำและอาณาจักรที่พวกเขาสร้าง แต่เข้มแข็งในเวลาของตัวเอง
ซีแมนเดียสเป็นอีกชื่อหนึ่งของฟาโรห์แรเมซีสที่ยิ่งใหญ่ ฟาโรห์ของสิบเก้าราชวงศ์แห่งอียิปต์โบราณ . [ 4 ] ซีแมนเดียสแทนการทับศัพท์ในกรีกเป็นส่วนหนึ่งของฟาโรห์แรเมซีสที่ ' บัลลังก์ชื่อผู้ใช้มาอัตเร setep EN Re เขียนโคลง paraphrases จารึกบนฐานของรูปปั้นให้ดิโอโดรุส คูลุส ใน bibliotheca historica เป็น " กษัตริย์ของกษัตริย์ ผม osymandias . ถ้าใครรู้วิธีที่ดีผมและที่ผมโกหกให้เขาเกินหนึ่งของงานของฉัน . " [ บทกวี ] เชลลี่มักบอกว่าได้รับแรงบันดาลใจจากมาถึงในลอนดอนของรูปปั้นยักษ์ของฟาโรห์รามเสสที่สอง ได้รับ สำหรับ อังกฤษ พิพิธภัณฑ์ โดยนักผจญภัยอิตาลีโจวันนีเบลโซนีใน 1816 .[ 6 ] และ rodenbeck Chaney , อย่างไรก็ตาม , [ 7 ] ชี้ว่า กลอนที่เขียนและเผยแพร่ต่อหน้ารูปปั้นมาถึงในอังกฤษ และดังนั้นจึง ที่เชลลี่ไม่สามารถมองเห็นมัน ชื่อเสียงในยุโรปตะวันตกนำหน้ามาถึงจริงในอังกฤษ ( นโปเลียนเคยได้พยายามที่จะได้รับมันสำหรับฝรั่งเศส , ตัวอย่างเช่น )และดังนั้นจึงอาจได้รับของชื่อเสียงหรือข่าวของใกล้มาถึง แทนที่จะเห็นรูปปั้นตัวเองซึ่งมีแรงบันดาลใจ
ใครบอกว่าสองอันกว้างใหญ่และ trunkless ขาหิน
ยืนอยู่ในทะเลทราย ใกล้พวกเขาบนทราย
ครึ่งจมอยู่ ใบหน้าแตกอยู่ที่ขมวดคิ้วและรอยย่น
lip และคำสรรเสริญเยินยอของ
สั่งเย็นบอกว่าประติมากรคือกิเลสอ่าน
ที่ยังมีชีวิตรอด ประทับสิ่งไร้ชีวิตเหล่านี้
มือที่เย้ยหยันเขาและหัวใจที่เฟด
และบนแท่นคำเหล่านี้ปรากฏ :
" ฉันชื่อ ซีแมนเดียส กษัตริย์ของกษัตริย์ :
ดูผลงานของผม ท่านผู้มีฤทธิ์ และสิ้นหวัง !
ไม่มีอะไรนอกจากซาก รอบการสลาย
ที่มหึมาซากที่ไม่มีที่สิ้นสุดและเปลือย
ทรายคนเดียว และระดับยืดไกล [ 1 ]
" ซีแมนเดียส " ( มักจะออกเสียง / ˌɒจื่อˈ M æ ndi . เพลงชาติ s / ,[ 2 ] แม้ว่าจะต้องออกเสียงด้วยสี่พยางค์เพื่อให้พอดีกับเมตรของบทกวี ) เป็นโคลงโดยเพอร์ซี่บิชเชลลี่ , ตีพิมพ์ใน 1818 ( ดู 1818 ในบทกวี ) มันเป็นบ่อย และอาจ anthologised เชลลี่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของบทกวีสั้น ๆ . มันถูกเขียนไว้ในการแข่งขันกับเพื่อนฮอเรซ Smith , ผู้เขียนโคลงอีกเรื่อง " ซีแมนเดียส "
เห็นด้านล่างนอกจากพลังของธีมและภาพ , กลอนเด่นของเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะโวหาร . สัมผัสรูปแบบของโคลงเป็นปกติ [ 3 ] และสร้างผลและอ่อนช้อย ผสมผสาน .
1
2 เนื้อหาการวิเคราะห์สมิท กลอน
3
4
5 นิยมวัฒนธรรมการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกเพิ่มเติมอ่าน
6
กลางการวิเคราะห์รูปแบบของ " ซีแมนเดียส " ได้เสร็จสมบูรณ์ในปีบรรดาผู้นำและอาณาจักรที่พวกเขาสร้าง แต่เข้มแข็งในเวลาของตัวเอง
ซีแมนเดียสเป็นอีกชื่อหนึ่งของฟาโรห์แรเมซีสที่ยิ่งใหญ่ ฟาโรห์ของสิบเก้าราชวงศ์แห่งอียิปต์โบราณ . [ 4 ] ซีแมนเดียสแทนการทับศัพท์ในกรีกเป็นส่วนหนึ่งของฟาโรห์แรเมซีสที่ ' บัลลังก์ชื่อผู้ใช้มาอัตเร setep EN Re เขียนโคลง paraphrases จารึกบนฐานของรูปปั้นให้ดิโอโดรุส คูลุส ใน bibliotheca historica เป็น " กษัตริย์ของกษัตริย์ ผม osymandias . ถ้าใครรู้วิธีที่ดีผมและที่ผมโกหกให้เขาเกินหนึ่งของงานของฉัน . " [ บทกวี ] เชลลี่มักบอกว่าได้รับแรงบันดาลใจจากมาถึงในลอนดอนของรูปปั้นยักษ์ของฟาโรห์รามเสสที่สอง ได้รับ สำหรับ อังกฤษ พิพิธภัณฑ์ โดยนักผจญภัยอิตาลีโจวันนีเบลโซนีใน 1816 .[ 6 ] และ rodenbeck Chaney , อย่างไรก็ตาม , [ 7 ] ชี้ว่า กลอนที่เขียนและเผยแพร่ต่อหน้ารูปปั้นมาถึงในอังกฤษ และดังนั้นจึง ที่เชลลี่ไม่สามารถมองเห็นมัน ชื่อเสียงในยุโรปตะวันตกนำหน้ามาถึงจริงในอังกฤษ ( นโปเลียนเคยได้พยายามที่จะได้รับมันสำหรับฝรั่งเศส , ตัวอย่างเช่น )และดังนั้นจึงอาจได้รับของชื่อเสียงหรือข่าวของใกล้มาถึง แทนที่จะเห็นรูปปั้นตัวเองซึ่งมีแรงบันดาลใจ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Alaric tells Caroline that Enzo has been
- ฉันหวังว่าคุณจะจริงใจและจริงจังกับฉัน
- I've had yourself
- my last love forever
- Delicious, but I put too much pepper ที่
- ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบของคุณที่จะให้ใคนพบเห
- My girlfriend must endure patience
- My heart goes a mile a minute
- พรุ้งนี้มีเรียนมั้ย
- เปรี้ยวและหวาน
- I would like steak
- ซึ่งเพลาอาจจะขนานกันหรือเอียงทำมุมกันก็ไ
- The father noticed his son playing with
- which two pairs of words have the past v
- Thank you for showing me around Siam par
- Father’s Day is a time to celebrate fath
- เก็บรักษาสิ่งของมีค่า อย่าละสายตา
- มีค่าเพิ่มขึ้น
- ตักข้าวผัดใส่จาน
- The best headline for this news article
- A
- ฉันต้องฝึกฝนทำข้อสอบให้มากขึ้น
- Would you mind if we talk.
- Contract farming
