Despite these criticisms, Gestalt t

Despite these criticisms, Gestalt thinking did not disappear from the stage completely. In the slipstream of Shannon’s information theory, a few researchers tried to provide a quantitative underpinning to the central Gestalt notion of simplicity (e.g., Attneave, 1954; Attneave & Arnoult, 1956; Hochberg & McAlister, 1953; Leeuwenberg, 1969, 1971; for a review, see Hatfield & Epstein, 1985). A number of independent, original scientists working on perception and information processing kept some Gestalt issues on the research agenda (e.g., Fred Attneave, Wendell Garner, Julian Hochberg, Irvin Rock). These became more prominent again with the discovery of true Gestalt phenomena such as global precedence in hierarchical letters (e.g., Navon, 1977), configural superiority effects based on emergent features (e.g., Pomerantz, Sager, & Stoever, 1977), and the importance of hierarchical structure in perceptual representations (e.g., Palmer, 1977). The experimental paradigms were derived from standard methods in cognitive psychology, and the results were incorporated into mainstream information-processing accounts (e.g., Beck, 1982; Kubovy & Pomerantz, 1981). In the major alternative approaches to visual perception—the ecological (e.g., Gibson, 1971) and computational (e.g., Marr, 1982) approaches—the influence of Gestalt thinking has also been acknowledged explicitly. In the last two or three decades, perceptual grouping and figure-ground organization—the most central topics of Berlin school research—have returned to center stage (e.g., Kimchi, Behrmann, & Olson, 2003), although the relationship to the original Gestalt theory (e.g., two-sided dependency between wholes and parts, minimum principle) is not always clear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้จะวิจารณ์เหล่านี้ คิด Gestalt ได้ไม่หายไปจากเวทีอย่างสมบูรณ์ ใน slipstream ของทฤษฎีสารสนเทศของแชนนอน นักวิจัยน้อยพยายามให้ underpinning เชิงปริมาณไปเซ็นทรัล Gestalt ความเรียบง่าย (เช่น Attneave, 1954 Attneave และ Arnoult, 1956 Hochberg & McAlister, 1953 Leeuwenberg, 1969, 1971 ทบทวน การแฮทฟิลด์และสเตียน 1985) จำนวนอิสระ นักวิทยาศาสตร์เดิมทำงานรับรู้และประมวลผลข้อมูลเก็บบางประเด็น Gestalt ในวาระวิจัย (เช่น Fred Attneave, Wendell การ์เนอร์ Julian Hochberg ร็อค Irvin) เหล่านี้กลายเป็นจุดเด่นมากขึ้นอีก ด้วยการค้นพบปรากฏการณ์ Gestalt จริงเช่นโลกมีความสำคัญในลำดับตัวอักษร (เช่น Navon, 1977), configural ปมผลตามคุณลักษณะโผล่ออกมา (เช่น Pomerantz, Sager, & Stoever, 1977), และความสำคัญของโครงสร้างแบบลำดับชั้นใน perceptual แทน (เช่น พาล์มเมอร์ 1977) Paradigms ทดลองได้มาจากวิธีการมาตรฐานในการรับรู้จิตวิทยา และผลลัพธ์ถูกรวมในบัญชีหลักในการประมวลผลข้อมูล (เช่น เบ็ค 1982 Kubovy & Pomerantz, 1981) ในแนวทางหลักการรับรู้ภาพ — ที่ระบบนิเวศ (เช่น กิบสัน 1971) และคำนวณ (เช่น Marr, 1982) วิธี – อิทธิพลของ Gestalt คิดยังยอมรับว่า ชัดเจน ล่าสุดสอง หรือสามทศวรรษที่ผ่านมา กลุ่ม perceptual และองค์กรรูปล่าง — วิจัยโรงเรียนหัวข้อกลางที่สุดของเบอร์ลินซึ่งได้กลับไปเวทีกลาง (เช่น กิมจิ Behrmann และโอ ลสัน 2003), แม้ว่าความสัมพันธ์กับทฤษฎี Gestalt เดิม (เช่น หน้า 2 อ้างอิงระหว่าง wholes และชิ้นส่วน หลักต่ำสุด) มักจะไม่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้คิด Gestalt ไม่ได้หายไปจากเวทีอย่างสมบูรณ์ ใน slipstream ของทฤษฎีข้อมูลนอนส์ซึ่งเป็นนักวิจัยไม่กี่พยายามที่จะให้การหนุนเชิงปริมาณเพื่อความคิดกลาง Gestalt ของความเรียบง่าย (เช่น Attneave 1954; Attneave และ Arnoult 1956; Hochberg และ McAlister 1953; Leeuwenberg, 1969, 1971, สำหรับ รีวิวดูฮัทและเอพสเต, 1985) จำนวนอิสระนักวิทยาศาสตร์เดิมที่ทำงานเกี่ยวกับการรับรู้และการประมวลผลข้อมูลที่เก็บไว้บางประเด็น Gestalt ในวาระการประชุมการวิจัย (เช่นเฟร็ด Attneave, เวนเดลการ์เนอร์, จูเลียน Hochberg, Irvin ร็อค) เหล่านี้กลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นอีกครั้งกับการค้นพบปรากฏการณ์ Gestalt จริงเช่นความเป็นผู้นำระดับโลกในจดหมายลำดับชั้น (เช่น Navon, 1977) ผลที่เหนือกว่า configural ตามลักษณะฉุกเฉิน (เช่น Pomerantz, เจอร์ & Stoever, 1977) และความสำคัญ ของโครงสร้างลำดับชั้นในการแสดงการรับรู้ (เช่นพาลเมอร์ 1977) กระบวนทัศน์การทดลองได้มาจากวิธีการมาตรฐานในด้านจิตวิทยาองค์ความรู้และผลที่ได้รับการรวมอยู่ในบัญชีการประมวลผลข้อมูลหลัก (เช่นเบ็ค 1982; & Kubovy Pomerantz, 1981) ในวิธีการทางเลือกที่สำคัญในการมองเห็นการรับรู้ของระบบนิเวศ (เช่นกิบสัน, 1971) และการคำนวณ (เช่น Marr, 1982) วิธีการที่มีอิทธิพลต่อความคิดของ Gestalt ยังได้รับการยอมรับอย่างชัดเจน ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมาการจัดกลุ่มการรับรู้และรูปพื้นองค์กรในหัวข้อที่กลางที่สุดของกรุงเบอร์ลินวิจัยได้โรงเรียนกลับไปที่เวทีกลาง (เช่นกิมจิ Behrmann และโอลสัน, 2003) แม้ว่าความสัมพันธ์กับต้นฉบับ Gestalt ทฤษฎี (เช่นการพึ่งพาสองด้านระหว่าง wholes และชิ้นส่วนหลักการขั้นต่ำ) ไม่ชัดเจนเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะมีการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้คิดเกสตัลท์ไม่ได้หายไปจากเวทีเรียบร้อยแล้ว ใน slipstream ของแชนน่อน ข้อมูล ทฤษฎี ไม่กี่ที่นักวิจัยพยายามที่จะให้ปริมาณการไปกลางกลุ่มเกสตัลท์ความคิดของความเรียบง่าย เช่น attneave 2497 ; attneave & arnoult 1956 ; hochberg & McAlister , 1953 ; leeuwenberg 2512 , 2514 ; สำหรับรีวิว เห็นฮัท& Epstein , 1985 )หมายเลขของอิสระ เดิมนักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานในการรับรู้ข้อมูลและการประมวลผลเก็บบางประเด็น Gestalt ในวาระการประชุมวิจัย ( เช่น เฟรด attneave เวนเดล การ์เนอร์ จูเลียน hochberg ร์ว , หิน ) เหล่านี้กลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นอีกครั้งด้วยการค้นพบปรากฏการณ์ Gestalt จริงเช่นความเป็นผู้นำในลำดับชั้นโลกตัวอักษร ( เช่น นาว , 1977 )configural เหนือกว่าผลตามลักษณะฉุกเฉิน ( เช่น พอเมอแรนต์ส ซาเกอร์ , & stoever , 1977 ) และความสำคัญของโครงสร้างแบบลำดับชั้นในการเป็นตัวแทน ( เช่น ปาล์มเมอร์ , 1977 ) กระบวนทัศน์ทดลองที่ได้จากวิธีมาตรฐานในจิตวิทยาปัญญา และผลลัพธ์ถูกรวมเข้าไปในกระแสข้อมูลการประมวลผลบัญชี ( เช่น เบ็ค , 1982 ;kubovy &พอเมอแรนต์ส , 1981 ) ในหลักการแนวทางการรับรู้ภาพและระบบนิเวศ เช่น กิ๊บสัน , 1971 ) และคอมพิวเตอร์ ( เช่น , แต่ง , 1982 ) แนวคิดยังได้รับอิทธิพลของ Gestalt รับทราบอย่างชัดเจน ในช่วงสองหรือสามทศวรรษการจัดกลุ่มภาพและรูปพื้นองค์กรหัวข้อกลางส่วนใหญ่ของการวิจัยโรงเรียนเบอร์ลินกลับมากลางเวที ( เช่น กิมจิ เบห์รมานน์&โอลสัน , 2003 ) แม้ว่าความสัมพันธ์กับทฤษฎีเกสตัลท์ต้นฉบับ ( เช่น ด้านการพึ่งพาระหว่าง wholes และชิ้นส่วนหลักขั้นต่ำ ) ไม่ได้ชัดเจนเสมอ