“Experience +5000”Another ray of li

“Experience +5000”

Another ray of light and my experience rises by another chunk. Hehe, leveling up like this, it’s really a method that is to be liked!

I give a porcupine to the army officer, and I get another thousand of experience points in return. I drag the other one to a nearby river to skin and discard the dissolving fur. After that, I find some green onions and stick it through the porcupine and return to the camp. I start another campfire and before long, the juices from the porcupine start seeping out. They crack as they fall into the fire and a pleasant aroma starts to spread as well.

I sit across to Dalin, and respectfully grasp my sword.

“Come boy…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ประสบการณ์ +5000"แสงไฟและประสบการณ์อื่นเพิ่มขึ้น โดยกลุ่มอื่น Hehe ปรับระดับขึ้นเช่นนี้ มันเป็นวิธีการที่จะชอบฉันให้วงศ์เม่นเป็นนายทหาร และฉันได้อีกพันจุดประสบการณ์กลับ ฉันลากหนึ่งน้ำใกล้เคียงกับผิวหนัง และขนสัตว์ dissolving ละทิ้ง หลังจากนั้น ฉันค้นหาบางหอมติดผ่านวงศ์เม่น และกลับไปค่าย ฉันเริ่มแคมป์ไฟอีก และก่อนที่จะลอง น้ำผลไม้จากวงศ์เม่นเริ่ม seeping ออก จะถอดจะตกอยู่ในไฟ และหอมดีเริ่มแพร่กระจายเช่นฉันนั่งข้ามไป Dalin และรับคว้าดาบของฉัน"บอย...มา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ประสบการณ์ 5000" รังสีของแสงอีกและประสบการณ์ของผมเพิ่มขึ้นจากก้อนอื่น ฮิฮิ, ปรับระดับขึ้นเช่นนี้ก็จริงๆวิธีการที่จะชอบ! ฉันให้เม่นกับเจ้าหน้าที่กองทัพและฉันจะได้รับอีกพันคะแนนประสบการณ์ในการกลับมา ผมลากคนอื่น ๆ ที่จะแม่น้ำที่ใกล้เคียงกับผิวและทิ้งที่ทำจากขนสัตว์ละลาย หลังจากนั้นผมพบว่าหัวหอมสีเขียวบางและติดมันผ่านเม่นและกลับไปที่ค่าย ฉันจะเริ่มต้นอีกแคมป์ไฟและอีกไม่นานน้ำผลไม้จากเม่นเริ่มไหลออก พวกเขาแตกขณะที่พวกเขาตกอยู่ในไฟและกลิ่นหอมจะเริ่มต้นที่จะแพร่กระจายเช่นกัน. ฉันนั่งข้ามไป Dalin และกราบจับดาบของเรา. "เด็กมา ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์ " 5000 "

อีกรังสีของแสงและประสบการณ์ของฉันเพิ่มขึ้นอีกก้อน อิอิ ขึ้นแบบนี้ มันเป็นวิธีที่จะชอบจริงๆ

ผมให้เม่นกับทหาร และผมได้รับอีกพันคะแนนประสบการณ์ในการกลับมา ผมลากอีกคนไปแม่น้ำใกล้เคียงกับผิวและทิ้งละลายขน หลังจากนั้นผมหาหัวหอมสีเขียวและติดมันผ่านเม่นและกลับไปที่ค่าย ฉันเริ่มก่อกองไฟอีก และไม่นาน น้ำหวานจากเม่นเริ่มซึมออกมา พวกเขาถอดเช่นที่พวกเขาตกอยู่ในไฟและกลิ่นหอมเริ่มกระจายออกไปด้วย

ฉันนั่งตรงข้ามกับดาลิน และนับถือคว้าดาบของฉัน

" มานี่มา . . . . . . . "