Duan Wu Ya was laughing making Duan

Duan Wu Ya was laughing making Duan Xin Ye feel even more embarrassed. Even though she was a princess, she was a woman above all. Just like any other woman, talking about such things was embarrassing.



The crowd was stupefied. Some of them had piercingly cold expressions on their face as they glanced at Lin Feng.



Among them, many of them wanted to become Duan Xin Ye’s husband. Even though they didn’t really have feelings for her, they still hoped to marry her.



If they could get married, their future would be filled with a wider range of opportunities to increase their status.



At that moment, Duan Wu Ya was talking to Duan Xin Ye about Lin Feng in a favourable way. Inevitably, the others were looking at Lin Feng in a cold way.



Lin Feng frowned and lowered his head and there wasn’t the least bit of joy in his heart, it was rather coldness. He then turned towards Duan Wu Ya and looked at him with indifference.



“Alright, everybody clearly knows why I invited you today. Since there is nothing to say anymore, you can all leave.” said Duan Wu Ya while looking at the crowd. After ordering for guests to leave, he looked at Meng Chong and Feng Xiao who were lying down. He then said: “Please take away these two as well.”



“Lin Feng you stay here, I have some things I would like to discuss with you.”



Duan Wu Ya said while looking at Lin Feng which stupefied everybody else. They coldly looked at him as they left, they had no choice but to leave. Duan Wu Ya had already ordered for them to leave. They had to be obedient.





Wen Ao Xue looked at Lin Feng with a deep meaningful look, he then gently tapped his shoulder as he walked past and left the pavilion.



A short time after, in the pavilion on the lake, the atmosphere had become especially quiet. Duan Wu Ya, Duan Xin Ye and Lin Feng were the only people left.



“Your Highness, what do you need to discuss with me?” asked Lin Feng with indifference.



“Hehe.” Duan Wu Ya laughed softly. He looked at Lin Feng and said: “It seems like you’re not in a good mood.”



“Your Highness, do you think that I have a reason to be in a good mood?” asked Lin Feng in a cold and detached way. Duan Wu Ya didn’t take notice of his tone and was still warmly smiling.



“Brother, you two can chat, I will leave now.” said Duan Xin Ye while standing up. She wanted to leave but Duan Wu Ya prevented her from leaving and said: “Xin Ye, I am your brother and have nothing to hide from you. Stay here. Don’t be so impatient to leave.”



Duan Xin Ye’s beautiful face revealed an expression of uncertainty but she then gently nodded her head. Immediately after, she slowly sat down again and calmly stayed for their conversation.



“Lin Feng, what makes you unhappy?” asked Duan Wu Ya while kindly and warmly smiling at Lin Feng.



Lin Feng looked at Duan Wu Ya and slowly said: “Since Your Highness wants to listen to me, I will speak.”



Lin Feng clearly understood that Duan Wu Ya was well aware that he wasn’t happy.



“Your Highness, a moment ago, in front of everyone else, you asked one question to the princess. You asked her what she thought about me. Were you not voluntarily trying to draw everybody’s attention towards me? Your Highness seemed to think that I did not already have enough attention and asked me to stay here with you and the princess. I fear that now, everybody thinks that Your Highness’ purpose is to help me to marry the princess. I also fear that now, even the people with no enmity towards me will hate me. With every single influential family after me, I am a dead man.” said Lin Feng coldly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วน Wu Ya หัวเราะทำให้ด้วนซินเยรู้สึกอายมากขึ้น แม้ว่าเธอจะเป็นเจ้าหญิงเธอเป็นผู้หญิงคนดังกล่าวข้างต้นทั้งหมด เช่นเดียวกับผู้หญิงคนอื่น ๆ พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งดังกล่าวเป็นที่น่าอาย. ฝูงชนที่ถูกตะลึง บางส่วนของพวกเขามีการแสดงออกเย็นแปล๊บนใบหน้าของพวกเขาขณะที่พวกเขาเหลือบมองไปที่หลินฮ. ในหมู่พวกเขาหลายคนอยากจะเป็นสามีด้วนซินเย ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้จริงๆมีความรู้สึกของเธอก็ยังคงหวังว่าจะได้แต่งงานกับเธอ. ถ้าพวกเขาสามารถได้แต่งงานอนาคตของพวกเขาจะเต็มไปด้วยช่วงกว้างของโอกาสในการเพิ่มสถานะของพวกเขา. ในขณะที่ด้วนวูยาได้พูดคุย เพื่อด้วนซินเยเกี่ยวกับหลินฮในทางที่ดี หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่คนอื่น ๆ กำลังหาที่หลินฮในทางที่เย็น. หลินฮขมวดคิ้วและลดลงหัวของเขาและมีไม่น้อย bit ของความสุขในหัวใจของเขามันก็ค่อนข้างเย็น จากนั้นเขาก็หันไปทางด้วนวูยาและมองไปที่เขาด้วยความไม่แยแส. "เอาล่ะทุกคนรู้ได้อย่างชัดเจนว่าทำไมผมเชิญคุณวันนี้ เนื่องจากมีอะไรจะพูดอีกต่อไปคุณทุกคนสามารถออกจาก. "ด้วนวูยากล่าวว่าในขณะที่มองฝูงชน หลังจากการสั่งซื้อสำหรับผู้เข้าพักที่จะปล่อยให้เขามองที่เม้งจงและฮ Xiao ที่กำลังนอนลง จากนั้นเขาก็กล่าวว่า ". กรุณานำออกไปทั้งสองได้เป็นอย่างดี" . "หลินฮคุณอยู่ที่นี่ผมมีบางสิ่งที่ผมอยากจะพูดคุยกับคุณ" ด้วนวูยากล่าวว่าในขณะที่มองหลินฮซึ่งตะลึงคนอื่น พวกเขาอย่างเย็นชามองไปที่เขาเป็นพวกเขาออกจากพวกเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะออกจาก ด้วนวูยาได้สั่งไปแล้วสำหรับพวกเขาที่จะออกจาก พวกเขาจะต้องเชื่อฟัง. เหวินอ่าว Xue มองที่หลินฮด้วยรูปลักษณ์ที่มีความหมายลึก ๆ แล้วเขาก็ค่อยๆแตะไหล่ของเขาขณะที่เขาเดินผ่านมาและทิ้งศาลา. เวลาสั้น ๆ หลังจากที่ในพาวิลเลี่ยนริมทะเลสาบบรรยากาศได้กลายเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เงียบสงบ ด้วนวูยาซินด้วนเจ้าหลินฮเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่. "ใต้ฝ่าพระบาททำในสิ่งที่คุณต้องการที่จะพูดคุยกับผมได้ไหม" ถามหลินฮกับไม่แยแส. "อิอิ." ด้วน Wu Ya หัวเราะเบา ๆ เขามองไปที่ฮหลินและกล่าวว่า ". ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดี" ? "ใต้ฝ่าพระบาททำคุณคิดว่าฉันมีเหตุผลที่จะอยู่ในอารมณ์ดี" ถามหลินฮในที่หนาวเย็นและเดี่ยว ทาง ด้วนวูยาไม่ได้จะแจ้งให้ทราบเสียงของเขาและยังคงยิ้มอย่างอบอุ่น. "พี่ชายคุณทั้งสองสามารถแชท, ฉันจะออกตอนนี้". ลำดวนเจ้าซินกล่าวว่าในขณะที่ลุกขึ้นยืน เธออยากจะออกไป แต่ด้วนวูยาป้องกันไม่ให้เธอออกจากและกล่าวว่า "ซินเยผมและพี่ชายของคุณไม่มีอะไรจะซ่อนจากคุณ อยู่ที่นี่. อย่าให้ใจร้อนที่จะออก. " ใบหน้าที่สวยงามด้วนซินเยเปิดเผยการแสดงออกของความไม่แน่นอน แต่เธอเบา ๆ แล้วพยักหน้า . ทันทีหลังจากที่เธอค่อย ๆ นั่งลงอีกครั้งและใจเย็นอยู่สำหรับการสนทนาของพวกเขา"? หลินฮสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข" ถามด้วนวูยาในขณะที่ความกรุณาอย่างอบอุ่นและรอยยิ้มที่หลินฮ. หลินฮมองที่ด้วนวูยาและค่อยๆกล่าวว่า " ตั้งแต่ใต้ฝ่าพระบาทต้องการที่จะฟังฉันฉันจะพูด. " หลินฮเข้าใจอย่างชัดเจนว่าด้วนวูยาก็ตระหนักดีว่าเขาไม่ได้มีความสุข. " ใต้ฝ่าพระบาทเป็นช่วงเวลาที่ผ่านมาในด้านหน้าของคนอื่น ๆ ที่คุณถามคำถามหนึ่ง กับเจ้าหญิง คุณถามเธอว่าเธอคิดว่าเกี่ยวกับฉัน ถูกคุณจะไม่สมัครใจพยายามที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคนที่มีต่อฉัน? ใต้ฝ่าพระบาทดูเหมือนจะคิดว่าผมไม่ได้มีความสนใจมากพอและขอให้ผมอยู่ที่นี่กับคุณและเจ้าหญิง ฉันกลัวว่าตอนนี้ทุกคนคิดว่าสมเด็จ 'จุดประสงค์ของคุณคือการช่วยให้ผมที่จะแต่งงานกับเจ้าหญิง ฉันยังกลัวว่าตอนนี้แม้กระทั่งคนที่ไม่มีความเป็นปฏิปักษ์ต่อฉันจะเกลียดฉัน กับทุกคนในครอบครัวมีอิทธิพลเดียวหลังจากที่ฉันฉันเป็นคนตาย. "หลินฮกล่าวอย่างเย็นชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้วนอู๋หยาหัวเราะทำให้ต้วน ซิน เยรู้สึกอายมากกว่านะ แม้ว่าเธอจะเป็นเจ้าหญิง เธอเป็นผู้หญิงทั้งหมด เหมือนผู้หญิงคนอื่น พูดเรื่องแบบนั้นมันน่าอายจังฝูงชนเป็นงง . บางส่วนของพวกเขาอย่างหนาวเหน็บเย็นบนใบหน้าของพวกเขาที่พวกเขามองสีหน้าที่หลินฟงในหมู่พวกเขา , มากของพวกเขาต้องการที่จะเป็นสามีของต้วนซิน " แม้ว่าพวกเขาไม่ได้มีความรู้สึกต่อเธอ พวกเขายังคงหวังที่จะแต่งงานกับเธอถ้าพวกเขาจะแต่งงานกัน อนาคตของพวกเขาจะเต็มไปด้วยช่วงกว้างของโอกาสในการเพิ่มสถานะของพวกเขาตอนนั้น ต้วนอู๋หยาคุยกับต้วนหลินฟงซินเยเกี่ยวกับในทางที่ดี ย่อม คนอื่นมองหลินฟงในทางที่เย็นหลินฟงขมวดคิ้วก้มหัว และไม่มีบิตอย่างน้อยของความสุขในจิตใจของเขา มันคือความเย็นมากกว่า จากนั้นเขาก็หันมาทางด้วน วูยา และมองเขาด้วยความไม่แตกต่าง" เอาล่ะ ทุกคนรู้ดีว่าผมเชิญคุณมาวันนี้ ตั้งแต่มันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว คุณสามารถไป . " กล่าวว่าต้วนอู๋ นี่ขณะมองไปยังฝูงชน หลังจากสั่งให้แขกไป เขามองไปที่เมงชองฟง เสี่ยวและใครโกหกลง เขากล่าวว่า : " ช่วยเอาสองคนนี้เช่นกัน "" หลินฟง คุณอยู่ที่นี่ ผมมีบางเรื่องที่ผมอยากจะพูดคุยกับคุณ . "ต้วนอู๋หยาพูดขณะที่มองหลินฟงซึ่งมากเลยนะทุกคน พวกเขาอย่างเย็นชา มองเขาเป็นพวกซ้าย พวกเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะไป ต้วนอู๋นี่ก็สั่งให้พวกเขาไป พวกเขาก็ต้องเชื่อฟังเหวินเซียะมองหลินฟงกับอ่าวดูมีความหมายลึก จากนั้นเขาก็ค่อยๆสะกิดไหล่ของเขาขณะที่เขาเดินผ่านไปศาลาหลังจากนั้นไม่นาน ในศาลาที่ทะเลสาบ บรรยากาศกลายเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เงียบสงบ ต้วนอู๋นี่ ต้วนหลินฟง และ ซิน เย เป็นแค่คนซ้าย" องค์ชาย อะไรที่คุณต้องการพูดกับผมเหรอ " ถามหลินฟงกับความไม่แตกต่าง" ฮิฮิ " ต้วนอู๋หยาหัวเราะเบาๆ เขามองดูหลินฟงและกล่าวว่า : " มันดูเหมือนว่าคุณกำลังอารมณ์ไม่ดี "" องค์ชาย ท่านคิดว่าเหตุผลที่ฉันอยู่ในอารมณ์ที่ดี " ถามหลินฟงในเย็นและแฝด ต้วนอู๋นี่ไม่ได้สังเกตุน้ำเสียงของเขายังอบอุ่นและยิ้มได้" พี่ชาย คุณสองคนจะได้คุยกัน ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ " พูดด้วนซินเย ในขณะที่ยืน เธอต้องการจะจากไป แต่ต้วนอู๋ ยาป้องกันเธอจากไปและกล่าวว่า : " ซินเย ผมเป็นพี่ชายของคุณและไม่มีอะไรต้องปิดบังคุณ อยู่ที่นี่ อย่าเพิ่งใจร้อนไป”ใบหน้าที่สวยงามของต้วนซินเยพบการแสดงออกของความไม่แน่นอน แต่แล้วเธอก็ค่อยๆ พยักหน้า หัว ทันทีหลังจากที่เธอค่อยๆนั่งลงอีกครั้ง และสงบอยู่ในการสนทนาของพวกเขา" หลินฟง อะไรที่ทำให้คุณไม่มีความสุข " ขอให้ต้วนอู๋หยาในขณะที่กรุณาอย่างอบอุ่นและยิ้มให้หลินฟงหลินฟงมองต้วนอู่ยา และค่อยๆพูด : " ตั้งแต่องค์ชายต้องการที่จะฟังผม ผมจะพูด "หลินฟงเข้าใจดีว่าต้วนอู๋ คุณก็ทราบดีว่า เขาไม่ได้มีความสุข" องค์ชาย เมื่อครู่ ต่อหน้าทุกคน คุณถามคำถามกับเจ้าหญิง คุณถามเธอว่าเธอคิดอะไรกับฉัน เธอไม่ขัดขืนพยายามจะดึงความสนใจของทุกคนที่มีต่อผม องค์ชายดูเหมือนจะคิดว่าผมไม่ได้มีความสนใจพอ และขอให้ฉันอยู่กับคุณที่นี่ และเจ้าหญิง ผมกลัวว่าตอนนี้ทุกคนคิดว่าจุดประสงค์ของฝ่าบาทจะช่วยให้ข้าแต่งงานกับเจ้าหญิง ผมยังกลัวเลย แม้แต่คนที่ไม่มีความเป็นศัตรูต่อฉัน จะเกลียดผม กับทุกครอบครัวที่มีอิทธิพล เดี่ยวหลังฉัน ฉันตายแน่ " หลินฟงพูดอย่างเย็นชา