This study evaluates the effect of

This study evaluates the effect of water source change on heavy metal concentrations in water, paddy soil, and
rice, as well as the health risks to residents of three riverine communities in South China. The results show
that after substituting the sources of drinking water, heavy metal levels (except for Pb at Tangjun) in drinking
water were below WHO guideline values and the potential risk from drinking water may be negligible. The
As (46.2–66.8%), Pb (65.7–82.6%), Cd (50.8–55.0%), and Hg (28.3–32.6%) concentrations in paddy soils in
Sanhe and Lasha significantly (p b 0.05) decreased with a change of irrigation water sources compared
to Tangjun, without change of irrigation water source. Similarly, the Cd (39.1–81.3%) and Hg (60.0–75.0%)
concentrations in rice grown at Sanhe and Lasha significantly (p b 0.05) decreased compared to those at Tangjun.
Consequently, replacing irrigation water source significantly (p b 0.05) reduced the hazard quotient (HQ)
and cancer risk for the corresponding single metal via soil ingestion and rice consumption. Despite that total
non-carcinogenic and carcinogenic risks at Sanhe and Lasha were significantly decreased, they still exceeded
the maximum acceptable limits recommended by US EPA, indicating that residents of these two communities
remain at high risks of both non-cancer and cancer effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงแหล่งน้ำความเข้มข้นของโลหะหนักในน้ำ ดินนา และข้าว ตลอดจนความเสี่ยงต่อสุขภาพของชุมชนสามริเวอร์ไรน์ในประเทศจีนที่อาศัยอยู่ การแสดงผลที่หลังแทนแหล่งมาของน้ำดื่ม โลหะหนักระดับ (ยกเว้น Pb ที่ Tangjun) ในการน้ำด้านล่างที่ค่าตามผลงานและความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากน้ำดื่มอาจจะระยะ ที่(46.2-66.8%), Pb (65.7 – 82.6%), Cd (50.8-55.0%), และความเข้มข้นของ Hg (28.3-32.6%) ในดินเนื้อปูนเปลือกในเสนห์และ Lasha อย่างมีนัยสำคัญ (p b 0.05) ลดลง มีการเปลี่ยนแปลงของแหล่งน้ำชลประทานที่เปรียบเทียบถึง Tangjun ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของแหล่งน้ำชลประทาน ในทำนองเดียวกัน ซีดี (39.1 – 81.3%) และ Hg (60.0-75.0%)ความเข้มข้นในข้าวปลูกเสนห์และ Lasha อย่างมีนัยสำคัญ (p b 0.05) ลดลงเมื่อเทียบกับผู้ที่ Tangjunดังนั้น แทนที่แหล่งน้ำชลประทาน (p b 0.05) ลดอันตรายผลหาร (HQ)และความเสี่ยงโรคมะเร็งสำหรับโลหะเดียวตรงทางดินใช้กินและข้าว แม้ทั้งหมดนั้นความเสี่ยงไม่ใช่ carcinogenic และ carcinogenic เสนห์และ Lasha ได้ลดลงอย่างมาก พวกเขายังคงเกินจำกัดเป็นที่ยอมรับสูงสุดที่แนะนำเรา EPA ระบุที่ชาวชุมชนเหล่านี้สองอยู่ที่ความเสี่ยงสูงผลกระทบที่ไม่ใช่มะเร็งและมะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้จะประเมินผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงแหล่งน้ำในระดับความเข้มข้นของโลหะหนักในน้ำดินข้าวและข้าวเช่นเดียวกับความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาศัยอยู่ในชุมชนสามแม่น้ำในภาคใต้ของจีน
ผลการศึกษาพบว่าหลังจากที่ทำหน้าที่แทนแหล่งที่มาของน้ำดื่มระดับโลหะหนัก (ยกเว้นตะกั่วที่ Tangjun) ดื่มน้ำอยู่ต่ำกว่าค่าแนวทางขององค์การอนามัยโลกและความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการดื่มน้ำที่อาจจะเล็กน้อย เป็น (46.2-66.8%) ตะกั่ว (65.7-82.6%) ซีดี (50.8-55.0%) และปรอท (28.3-32.6%) ความเข้มข้นในดินนาในเสนห์และLasha อย่างมีนัยสำคัญ (Pb 0.05) ลดลงตามการเปลี่ยนแปลง แหล่งน้ำชลประทานเทียบเพื่อTangjun โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงของแหล่งน้ำชลประทาน ในทำนองเดียวกัน Cd (39.1-81.3%) และปรอท (60.0-75.0%) ความเข้มข้นในข้าวที่ปลูกในเสนห์และ Lasha อย่างมีนัยสำคัญ (Pb 0.05) ลดลงเมื่อเทียบกับผู้ที่ Tangjun. ดังนั้นการเปลี่ยนแหล่งน้ำชลประทานอย่างมีนัยสำคัญ (Pb 0.05) ลดลง เชาวน์อันตราย (HQ) และความเสี่ยงโรคมะเร็งสำหรับโลหะเดียวที่สอดคล้องกันผ่านบริโภคดินและการบริโภคข้าว แม้จะมีที่รวมความเสี่ยงที่ไม่เป็นสารก่อมะเร็งและสารก่อมะเร็งที่เสนห์และ Lasha ถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญพวกเขายังคงเกินขีดจำกัด ที่ยอมรับได้สูงสุดที่แนะนำจาก EPA สหรัฐแสดงให้เห็นว่าประชาชนของทั้งสองชุมชนที่ยังคงอยู่ในความเสี่ยงสูงทั้งที่ไม่ใช่โรคมะเร็งและผลกระทบที่เป็นโรคมะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณมักจะต้องอ่านสิทธิมิรันด้าคุณมักจะต้องอ่านสิทธิมิรันด้าคุณมักจะต้องอ่านสิทธิมิรันด้าคุณมักจะต้องอ่านสิทธิมิรันด้า