The genus Hannaella was proposed on

The genus Hannaella was proposed on the basis of phylogenetic relationships of the small-subunit (SSU) rRNA gene, the D1/D2 region of the large-subunit (LSU) rRNA gene, the internal transcribed spacer (ITS) region including the 5.8S rRNA gene and the mitochondrial cytochrome b gene, and colony morphology, to accommodate seven species that were transferred from the Bullera sinensis clade: Hannaella coprosmaensis, H. kunmingensis, H. luteola,
H. oryzae, H. sinensis, H. surugaensis and H. zeae (Wang & Bai, 2008). The B. sinensis clade was in the Cryptococcus luteolus lineage (Takashima & Nakase, 1999) or the luteolus cladeofScorzettietal.(2002),whichalsoincludedtwoother distinct clades, namely Dioszegia and Bullera mrakii in the order Tremellales (Takashima & Nakase, 1999; Wang & Bai, 2008). On the same basis as for the proposal of Hannaella, the new genus Derxomyces was proposed to accommodate the species in the B. mrakii clade (Wang & Bai, 2008). At present, the genus Hannaella consists of eight species: the seven species listed above and Hannaella pagnoccae (Wang & Bai, 2008; Boekhout et al., 2011; Landell et al., 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สกุล Hannaella ถูกเสนอตามความสัมพันธ์ทางเล็กย่อย rRNA (SSU) ยีน ยีน rRNA (LSU) ใหญ่ย่อย แคว้น D1/D2 ภายในทับศัพท์ในรูปเป็นตัวเว้นวรรค () ภูมิภาครวมถึง 5.8S ยีนใน rRNA และยีน b cytochrome ยล และสัณฐาน วิทยาอาณานิคม รองรับ 7 ชนิดที่ถูกถ่ายโอนจาก Bullera sinensis clade: Hannaella coprosmaensis , H. kunmingensis, H. luteolaH. oryzae, H. sinensis, H. surugaensis และ H. zeae (วังและไบ 2008) Clade b. sinensis ถูกใน Cryptococcus luteolus (Takashima & Nakase, 1999) หรือ luteolus cladeofScorzettietal (2002), whichalsoincludedtwoother แตก clades คือ Dioszegia และ Bullera mrakii ในใบ Tremellales (Takashima & Nakase, 1999 วังและไบ 2008) บนพื้นฐานเดียวกันสำหรับข้อเสนอของ Hannaella สกุลใหม่ Derxomyces ถูกเสนอเพื่อรองรับการขยายพันธุ์ใน clade ของ B. mrakii (วังและไบ 2008) ปัจจุบัน สกุล Hannaella ประกอบด้วยสายพันธุ์ที่แปด: เจ็ดชนิดดังกล่าวข้างต้นและ pagnoccae Hannaella (วัง & ไบ 2008 Boekhout et al. 2011 Landell et al. 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภท Hannaella ถูกเสนอบนพื้นฐานของความสัมพันธ์ของสายวิวัฒนาการของเล็ก subunit (ซุ) rRNA ยีนภูมิภาค D1 / D2 ของขนาดใหญ่ subunit (LSU) rRNA ยีน spacer คัดลอกภายใน (ITS) ภูมิภาครวมทั้ง 5.8S ยีน rRNA และยล cytochrome ยีน B และอาณานิคมสัณฐานเพื่อรองรับเจ็ดชนิดที่ได้รับการถ่ายโอนจาก sinensis clade Bullera: Hannaella coprosmaensis เอช kunmingensis เอช luteola,
เอช oryzae เอชเนซิสเอชเอชและ surugaensis zeae (วังและตากใบ 2008) บี sinensis clade อยู่ในสายเลือด Cryptococcus luteolus (Takashima & Nakase, 1999) หรือ luteolus cladeofScorzettietal (2002), whichalsoincludedtwoother clades ที่แตกต่างกันคือ Dioszegia และ Bullera mrakii ในลำดับ Tremellales (Takashima & Nakase 1999. วังและตากใบ 2008) บนพื้นฐานเช่นเดียวกับข้อเสนอของ Hannaella ที่ Derxomyces สกุลใหม่ที่ได้รับการเสนอชื่อเพื่อรองรับการขยายพันธุ์ใน clade บี mrakii (วังและตากใบ 2008) ในปัจจุบันสกุล Hannaella ประกอบด้วยแปดสายพันธุ์: เจ็ดชนิดที่ระบุไว้ข้างต้นและ Hannaella pagnoccae (.. วังและตากใบ 2008 Boekhout et al, 2011; Landell et al, 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สกุล hannaella ถูกเสนอบนพื้นฐานของความสัมพันธ์ต่างๆของหน่วยย่อยเล็ก ( ซื่อ ) rRNA ยีน , D1 / D2 ภาคเหนือของหน่วยย่อยขนาดใหญ่ ( LSU ) rRNA ยีน , spacer ( ITS ) และภายในภูมิภาค รวมทั้ง 5.8s rRNA ยีนและโปรตีน mitochondrial B ยีน และลักษณะของโคโลนีเพื่อรองรับ 7 ชนิด ที่ถูกย้ายจาก clade bullera ไซแนนซิส : hannaella coprosmaensis H kunmingensis luteola , H . ,H . oryzae , H . ไซแนนซิส เอช surugaensis และ H . zeae ( วังและไป๋ , 2008 ) ใน clade B . ไซแนนซิสในคริปโตคอคคัส luteolus วงศ์ ( ทากาชิม่า & nakase , 1999 ) หรือ luteolus cladeofscorzettietal . ( 2545 ) whichalsoincludedtwoother แตกต่างกัน clades คือ dioszegia bullera mrakii และในการสั่งซื้อ tremellales ( ทากาชิม่า & nakase , 1999 ; วังและไป๋ , 2008 ) บนพื้นฐานเดียวกันกับข้อเสนอของ hannaella , derxomyces สกุลใหม่ถูกเสนอเพื่อรองรับชนิดใน clade B mrakii ( วังและไป๋ , 2008 ) ปัจจุบัน สกุล hannaella ประกอบด้วยแปดชนิด : เจ็ดชนิดข้างต้นและ hannaella pagnoccae ( วังและไป๋ , 2008 ; boekhout et al . , 2011 ; landell et al . , 2010 )