The concept of a "fundamental breac

The concept of a "fundamental breach" plays a central role in the CISG, as it did in ULIS. It is the prerequisite for the avoidance of a contract in certain cases,[196] and also for the right to demand substitute goods if the goods delivered do not conform to the contract.[197] "Fundamental breach" is also important for the transfer of risk.[198] Because the 1980 Convention considerably limits avoidance of contract by fixing an additional period of time (thereby clarifying whether or not a violation of the contract is fundamental), the importance of a "fundamental breach" is greater than in ULIS. Its definition caused substantial difficulties.[198a] ULIS Article 10 was heavily criticized in UNCITRAL publications and working committees.[199] From the very beginning, the "test" in ULIS Article 10 was considered too "subjective".[200] Thus, the UNCITRAL Working Group proposed [page 58] as early as 1975 [201] an "objective" test based on substantial detriment suffered by the injured party. This proposal was adopted as Article 23 of the 1978 Draft Convention and formed the basis for the discussions at the Vienna Conference, where it remained controversial until the plenary deliberations at the end of the conference.[202] Leaving aside the comments based on a misunderstanding of the provision's function, the differences can be traced to two basic viewpoints. One group of states wanted the extent of objective detriment to the injured party to be the determining factor, and therefore wished to keep the UNCITRAL formulation in order to establish an unmistakable criterion. The breaching party was to be protected from unforeseeable consequences by the second part of the provision, because the substantial detriment would have to be foreseeable.[203] A second group of states wanted to place more emphasis on the injured party's interest in the fulfillment of the obligation in question, independent of objectively measurable (and provable) damages. The Federal Republic of Germany also advocated that the criterion should be the injured party's expectations as reflected in the circumstances of the particular contract in question.[204] A working group [205] finally arrived at a compromise, which incorporates the German proposal: It provides that a breach of contract is fundamental if it leads to a detriment that substantially deprives the other party of what it is entitled to expect under the contract, i.e., under the actual individual obligations of the seller or buyer.[206]

This proposal was accepted. The Drafting Committee drafted the final version as Article 25.[207] As a result, the Convention adopts a solution similar to the one laid down in the German law in § 286(2) and § 326(2) of the German Civil Code (for the special case of delay) and in § 325(1) sentence 2, and has further been developed by courts for other cases of breach of contract: There is a fundamental breach of contract, which justifies avoidance or the demand for substitute goods, if the injured party has no further interest in the performance of the contract after the particular breach. However, the determination of this interest depends entirely on the individual terms of the contract. The question of whether damages caused by a delay in delivery amount to a breach of contract does not depend on the amount of the damages, but rather on the terms in the contract concerning the time of delivery. Non-conforming goods only give rise to a right of avoidance if the contract expressly states that non-conformity is of special [page 59] interest to the buyer - such as in the case of an express warranty - or if the terms of the contract make this clear.[208] The late delivery of goods with a quoted market price is normally considered a fundamental breach.[209] The question of whether goods which were not packaged according to the agreement presents a fundamental breach depends not only on whether the goods were damaged or at least endangered because of the packaging, but also on whether the packaging explicitly demanded by the buyer was necessary for further shipment or resale. Neglecting to insure the goods during transport, if the seller was obligated to do so by contract, can be a fundamental breach of contract even if the goods were not damaged, if the lack of insurance deprives the buyer of the possibility of reselling the goods in transit.[210]

The foreseeability mentioned in the second part of the provision was also the subject of lengthy debates. The formulation that the detrimental result must have been foreseeable by a reasonable person of the same kind and in the same circumstances as the party in the breach was supposed to avoid the problem of proof which arises from the formulation of ULIS Article 10, in which only the party in breach, his knowledge, and his possibilities of knowledge are taken into account.

Article 25 does not expressly state the time when the party in breach had to foresee or should have foreseen the detrimental consequences to the other side. Because of the withdrawal of a United Kingdom proposal,[211] that would have made the conclusion of the contract the determining point in time, it might be claimed that information received by the breaching party about the other party's special expectations must be taken into consideration whether it is received before or after the conclusion of the contract.[212] However, the opposing viewpoints in the discussion were still based on the objective version of the 1978 Draft Convention, in which the extent of the detriment was the only determining factor. In my opinion, the present version, in which the decisive factor is the interest of the party concerned as fixed by the terms of the contract also fixes the conclusion of the contract as the relevant time for knowledge or foreseeability: a contract in which the delivery time is not binding cannot be turned into a transaction where time is of the essence merely because the seller later learns that the buyer has obligated himself to sell the goods at a particular time.[213] [page 60]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของ "ละเมิดพื้นฐาน" เล่นบทบาทเป็นศูนย์กลางใน CISG เหมือนใน ULIS เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการหลีกเลี่ยงของสัญญาในบางกรณี, [196] และนอกจากนี้ยัง สิทธิความต้องการทดแทนสินค้าถ้าสินค้าที่จัดส่งไม่ตรงกับสัญญา[197] "ละเมิดพื้นฐาน" เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการถ่ายโอนความเสี่ยง[198] เนื่องจากการประชุม 1980 มากจำกัดหลีกเลี่ยงสัญญา โดยแก้ไขเป็นระยะเวลา (ทำเพื่อในหรือไม่ละเมิดสัญญาเป็นพื้นฐาน) เพิ่มเติม ความสำคัญของ "ละเมิดพื้นฐาน" เป็นมากกว่าใน ULIS คำนิยามของสาเหตุปัญหาพบ[198a] ULIS บทความ 10 ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากในสิ่งพิมพ์ UNCITRAL และคณะทำงาน[199] จากเริ่มต้น "ทดสอบ" ใน 10 บท ULIS เขาก็เกินไป "ตามอัตวิสัย"ดังนี้ [200] UNCITRAL ทำ กลุ่มที่เสนอ [หน้า 58] ก่อนเป็น 1975 [201] "วัตถุประสงค์" ทดสอบตามร้ายพบประสบ โดยฝ่ายบาดเจ็บ ข้อเสนอนี้ถูกนำมาใช้เป็นบทความ 23 ของอนุสัญญาฉบับร่าง 1978 และรูปแบบพื้นฐานสำหรับการสนทนาในการประชุมเวียนนา ที่มันยังคงแย้งจนอย่างรอบคอบยิ่งขึ้นพูดในตอนท้ายของการประชุม[202] ออกจากกันตามความเข้าใจผิดของการจัดงาน ข้อคิดเห็นแตกต่างสามารถติดตามไปชมสองพื้นฐาน อเมริกากลุ่มหนึ่งต้องการขอบเขตของวัตถุประสงค์ร้ายบุคคลบาดเจ็บจะเป็นตัวกำหนด และดังนั้นจึง ปรารถนาให้แบ่ง UNCITRAL เพื่อสร้างเกณฑ์เป็นแน่แท้ ของ breaching คือการได้รับการป้องกันจากผลกระทบ unforeseeable โดยส่วนสองของเงินสำรอง เนื่องจากร้ายพบจะต้องสามารถคาดการณ์ได้[203] A กลุ่มที่สองของอเมริกาต้องการเพิ่มเติมเน้นสนใจฝ่ายบาดเจ็บในการเติมสินค้าของข้อผูกมัดในคำถาม ขึ้นอยู่กับความเสียหายเป็นวัด (และ provable) ประเทศสาธารณรัฐเยอรมนี advocated เกณฑ์ควรเป็นความคาดหวังของฝ่ายบาดเจ็บเท่าในกรณีของสัญญาเฉพาะในคำถามกลุ่มการทำงาน A [204] [205] มาถึงสุดท้าย การประนีประนอมความเสนอเยอรมัน: มันแสดงว่า การละเมิดสัญญาเป็นพื้นฐานถ้าจะนำไปสู่การร้ายที่มาก deprives ฝ่ายอื่น ๆ ของสิ่งที่ได้รับคาดหวังภายใต้สัญญา นั่นคือ ภายใต้ภาระหน้าที่แต่ละตัวจริงของผู้ขายหรือผู้ซื้อ[206]

ยอมรับข้อเสนอนี้ คณะกรรมการร่างร่างรุ่น 25 บทความ[207] เป็นผล การประชุม adopts โซลูชันคล้ายกับในกฎหมายเยอรมันแท้ 286(2) และ 326(2) แสดงรหัสประมวลกฎหมายแพ่งเยอรมัน (สำหรับกรณีพิเศษของความล่าช้า) และประโยค 325(1) แท้ 2 และได้ถูกพัฒนาขึ้น โดยศาลอื่นกรณีละเมิดสัญญาเพิ่มเติม: มีการละเมิดสัญญาพื้นฐาน, ที่จัดชิดหลีกเลี่ยงหรือความต้องการสินค้าทดแทน ถ้าฝ่ายบาดเจ็บไม่สนใจเพิ่มเติมในการทำงานของสัญญาหลังจากการละเมิดโดยเฉพาะการ อย่างไรก็ตาม ความมุ่งมั่นอันนี้ขึ้นอยู่ในแต่ละเงื่อนไขของสัญญา คำถามที่ว่าความเสียหายที่เกิดจากการเลื่อนเวลาในการจัดส่งจำนวนการละเมิดคำสัญญาขึ้นอยู่ กับจำนวนความเสียหาย แต่เป็นเงื่อนไขในสัญญาที่เกี่ยวข้องกับเวลาการจัดส่ง สินค้าที่ไม่สอดคล้องให้ขึ้นทางขวาของหลีกเลี่ยงเท่านั้น ถ้าสัญญาลายลักษณ์อักษรระบุที่ไม่ใช่ให้สอดคล้องเป็นพิเศษ [หน้า 59] สนใจซื้อ - เช่นในกรณีของการรับประกันด่วน - หรือเงื่อนไขของสัญญาให้ชัดเจน[208] สายการจัดส่งสินค้ากับราคาตลาดเสนอราคาปกติถือว่าละเมิดพื้นฐาน[209] คำถามที่ว่าสินค้าที่ไม่ได้บรรจุตามข้อตกลงเสนอละเมิดพื้นฐานขึ้นไม่เพียงแต่ว่าสินค้าเสียหาย หรือใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากบรรจุภัณฑ์น้อย แต่ยัง บนว่าบรรจุภัณฑ์อย่างชัดเจนต้องการโดย ผู้ซื้อไม่จำเป็นสำหรับการส่งต่อหรือขายต่อ Neglecting การประกันสินค้าในระหว่างขนส่ง ถ้าผู้ขายมีภาระในการทำสัญญา การละเมิดสัญญาพื้นฐานแม้ว่าสินค้าเสียหาย ถ้าสามารถขาดประกันภัย deprives ซื้อของ reselling สินค้าในระหว่างขนส่ง[210]

foreseeability ที่กล่าวถึงในส่วนสองของบทบัญญัติยังเป็นเรื่องของความยาวในการดำเนินการ กำหนดที่ผลผลดีต้องคาดการณ์ได้ โดยบุคคลเหมาะสม ของชนิดเดียวกัน และ ในสถานการณ์เดียวกันเป็นฝ่ายที่ละเมิดที่ควรหลีกเลี่ยงปัญหาของหลักฐานที่เกิดจากการแบ่ง 10 บท ULIS ซึ่งเฉพาะบุคคลละเมิด ความรู้ และเขาไปรู้พิจารณา

บทความ 25 ไม่ระบุเวลาเมื่อฝ่ายที่ละเมิดได้เล็งเห็น หรือควรมี foreseen ผลผลดีด้านอื่น ๆ อย่างชัดเจน เพราะถอนของสหราชอาณาจักรข้อเสนอ, [211] ที่จะได้ข้อสรุปของสัญญาจุดกำหนดเวลา มันอาจจะอ้างว่า ข้อมูลที่รับของ breaching เกี่ยวกับความคาดหวังที่พิเศษของบุคคลอื่น ๆ ต้องนำมาพิจารณาว่าได้รับก่อน หรือหลัง จากข้อสรุปของสัญญา[212] อย่างไรก็ตาม มุมมองฝ่ายตรงข้ามในการอภิปรายก็ยังคงขึ้นอยู่กับรุ่นประชุมร่าง 1978 วัตถุประสงค์ ซึ่งขอบเขตของตัวร้ายเป็นตัวกำหนดเท่านั้น ในความคิดของฉัน รุ่นปัจจุบัน ซึ่งตัวเด็ดขาดเป็นสนใจของบุคคลเกี่ยวข้องตามที่กำหนด โดยเงื่อนไขของสัญญาจะแก้ไขของสัญญาเป็นเวลารู้หรือ foreseeability เกี่ยวข้อง: สัญญาในซึ่งเวลาจัดส่งไม่ รวมไม่เปลี่ยนธุรกรรมที่เวลาเป็นสาระสำคัญเพียง เพราะผู้ขายในภายหลังทราบว่า ผู้ซื้อได้ว่าตัวเองจะขายสินค้าในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น[213] [หน้า 60]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของ " การละเมิด " พื้นฐานบทบาทเป็นศูนย์กลางใน cisg , เป็นมันใน สุขเกษม . มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการทำสัญญาในบางกรณี [ 196 ] และยังมีสิทธิเรียกร้องสินค้าทดแทน ถ้าสินค้าที่ส่งมอบไม่เป็นไปตามสัญญา [ 197 ] " เบื้องต้นช่องโหว่ " ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการถ่ายโอนความเสี่ยง[ 198 ] เพราะ 1980 การประชุมมาก จำกัด การหลีกเลี่ยงโดยการแก้ไขเพิ่มเติมสัญญาระยะเวลาของเวลา ( จึงชี้แจงหรือไม่ละเมิดสัญญาพื้นฐาน ) , ความสำคัญของ " การละเมิด " พื้นฐานมากกว่าใน สุขเกษม . นิยามของมันเกิดปัญหาอย่างมาก[ 198a ] อุลิศบทความ 10 ถูกมากวิพากษ์วิจารณ์ในสิ่งพิมพ์ที่จัดทำขึ้นตามกฎหมายต้นและคณะกรรมการทำงาน [ 199 ] ตั้งแต่แรก " ทดสอบ " ในมาตรา 10 ก็ถือว่าเกินไปสุขเกษม " อัตนัย " [ 200 ] ดังนั้น คณะทำงานจัดทำขึ้นตามกฎหมายต้นเสนอหน้า 58 [ ] เป็นต้น พ.ศ. 2518 [ 201 ] " วัตถุประสงค์ " ทดสอบตามความเสียหายจำนวนมากได้รับความเดือดร้อนโดยผู้เสียหาย .ข้อเสนอนี้ถูกประกาศใช้มาตรา 23 ของ 1978 ร่างการประชุมและรูปแบบพื้นฐานสำหรับการอภิปรายในการประชุมที่เวียนนา ที่ยังคงถกเถียงกันจนเต็มที่พิจารณาในตอนท้ายของการประชุม [ 202 ] ออกจากกัน ความเห็นตามความเข้าใจผิดของฟังก์ชันของการ ความแตกต่างสามารถโยงไปถึงสองมุมมองพื้นฐานหนึ่งในกลุ่มของรัฐต้องการขอบเขตของความเสียหายมีผู้เสียหายเป็นปัจจัยชี้ขาดจึงอยากให้กำหนดจัดทำขึ้นตามกฎหมายต้น เพื่อสร้างเกณฑ์หรอก การพังทลายพรรคถูกป้องกันจากผลกระทบที่คาดไม่ถึง โดยในส่วนของการเสียหายอย่างมาก เพราะจะต้องสามารถคาดการณ์ได้[ 203 ] กลุ่มที่สองของรัฐต้องให้ความสำคัญกับผู้เสียหายคือความสนใจในการปฏิบัติตามพันธกรณีในคำถามที่เป็นอิสระของทางวัด ( พิสูจน์ได้ ) ความเสียหาย สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนียังสนับสนุนว่าเกณฑ์ควรเป็นผู้เสียหายตามความคาดหวังของผู้บริโภคในสถานการณ์ของสัญญาเฉพาะในคำถาม[ 204 ] กลุ่ม [ 205 ] ในที่สุดก็มาถึงครึ่งทาง ซึ่งประกอบด้วยข้อเสนอเยอรมัน : มันมีช่องโหว่ของสัญญาคือพื้นฐานถ้ามันจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากที่ deprives พรรคอื่น ๆสิ่งที่มันมีสิทธิที่จะคาดหวังว่าภายใต้สัญญา คือ ในแต่ละหน้าที่ที่แท้จริงของผู้ขาย หรือ ผู้ซื้อ [ 206 ]

ข้อเสนอนี้ได้รับการยอมรับกรรมการยกร่างร่างรุ่นสุดท้าย 25 บทความ [ 207 ] ผลการประชุม adopts วิธีที่คล้ายกับหนึ่งที่วางไว้ในกฎหมายเยอรมันใน§ 286 ( 2 ) และ§ 326 ( 2 ) แห่งประมวลกฎหมายแพ่งเยอรมัน ( สำหรับกรณีพิเศษของความล่าช้า ) และใน§ 325 ( 1 ประโยคที่ 2 ) และได้เพิ่มเติมถูกพัฒนาขึ้นโดยศาลในกรณีของการละเมิดสัญญามีช่องโหว่พื้นฐานของสัญญาซึ่ง justifies การหลีกเลี่ยงหรือความต้องการสินค้าแทน ถ้าผู้เสียหายไม่มีเพิ่มเติมความสนใจในประสิทธิภาพของสัญญาหลังจากการละเมิดโดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม การกำหนดดอกเบี้ยนี้ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของแต่ละสัญญาถามว่าค่าเสียหายที่เกิดจากความล่าช้าในการส่งมอบเงินให้ผิดสัญญาไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณของความเสียหาย แต่ในเงื่อนไขในสัญญาเกี่ยวกับเวลาของการจัดส่งไม่สอดคล้องกับสินค้าเฉพาะให้ลุกขึ้นเพื่อสิทธิของการหลีกเลี่ยง ถ้าสัญญาอย่างชัดเจนระบุว่าไม่สอดคล้องเป็นพิเศษ [ หน้า 59 ] ดอกเบี้ยให้ผู้ซื้อ เช่น ในกรณีของบริการรับประกัน - หรือถ้าเงื่อนไขของสัญญาให้ชัดเจน [ 208 ] สายการจัดส่งสินค้ากับราคาตลาด ราคาปกติถือว่ามีพื้นฐาน[ 209 ] ถามว่าสินค้าที่ไม่ได้บรรจุตามข้อตกลงที่มีช่องโหว่พื้นฐานขึ้นอยู่ไม่เพียงว่าสินค้าได้รับความเสียหาย หรืออย่างน้อยก็อันตรายเพราะของบรรจุภัณฑ์ แต่ยังว่าบรรจุภัณฑ์อย่างชัดเจนที่ต้องการ โดยผู้ซื้อที่จำเป็นสำหรับการจัดส่งสินค้าเพิ่มเติม หรือการขาย แต่เพื่อประกันสินค้าระหว่างการขนส่งถ้าผู้ขายก็มีหน้าที่ต้องทำตามสัญญา , สามารถละเมิดพื้นฐานของสัญญา ถ้าสินค้าไม่ได้เสียหาย ถ้าประกันขาด deprives ผู้ซื้อของความเป็นไปได้ของการขายสินค้าในการขนส่ง [ 210 ]

foreseeability กล่าวถึงในส่วนที่สองของการเป็น วิชา การอภิปรายยาวการกำหนดว่าผลลัพธ์ที่เป็นอันตรายต้องคาดการณ์ได้ โดยบุคคลที่เหมาะสมของชนิดเดียวกัน และอยู่ในสถานการณ์เดียวกับพรรคในช่องโหว่ควรจะหลีกเลี่ยงปัญหาของหลักฐานที่เกิดจากการกำหนดอุลิศบทความ 10 , ซึ่งมีเพียงพรรคในการละเมิดของเขา ความรู้ของเขาและความเป็นไปได้ของความรู้

ถ่ายลงในบัญชี25 บทความไม่ชัดบอกเวลาเมื่อพรรคในการละเมิดได้ล่วงรู้ หรือควรจะเล็งเห็นผลกระทบต่อด้านอื่น ๆ เพราะการถอนเงินของสหราชอาณาจักรข้อเสนอ [ 211 ] ทำให้บทสรุปของสัญญาการกำหนดจุดในเวลามันอาจจะอ้างว่าข้อมูลที่ได้รับโดยละเมิดพรรคอีกพรรคคาดหวังพิเศษต้องพิจารณาไม่ว่าจะได้รับก่อนหรือหลังจากที่ข้อสรุปของสัญญา [ 212 ] อย่างไรก็ตาม ตรงข้ามมุมมองในการอภิปรายยังขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของรุ่น 2521 ร่างการประชุมซึ่งขอบเขตของความเสียหายเท่านั้น เป็นปัจจัยชี้ขาด ในความเห็นของผม รุ่นปัจจุบัน ซึ่งปัจจัยชี้ขาดคือความสนใจของบุคคลที่เกี่ยวข้อง เช่น การแก้ไขโดยเงื่อนไขของสัญญายังแก้ไขบทสรุปของสัญญา เช่น เวลาที่เกี่ยวข้องเพื่อความรู้หรือ foreseeability :สัญญาซึ่งในเวลาการส่งมอบที่ไม่ผูกมัด ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นธุรกรรมที่เวลามีจำกัดเพียงเพราะผู้ขายภายหลังทราบว่า ผู้ซื้อมีภาระผูกพันในตัวเองที่จะขายสินค้าในเวลาใดเวลาหนึ่ง [ 213 ] [ 60 ] หน้า