The appearance of Rip, with his lon

The appearance of Rip, with his long grizzled beard, his rusty fowling-piece, his uncouth dress, and an army of women and children at his heels, soon attracted the attention of the tavern politicians. They crowded round him, eyeing him from head to foot with great curiosity. The orator bustled up to him, and, drawing him partly aside, inquired "on which side he voted?" Rip stared in vacant stupidity. Another short but busy little fellow pulled him by the arm, and, rising on tiptoe, inquired in his ear, "Whether he was Federal or Democrat?" Rip was equally at a loss to comprehend the question; when a knowing, self-important old gentleman, in a sharp cocked hat, made his way through the crowd, putting them to the right and left with his elbows as he passed, and planting himself before Van Winkle, with one arm akimbo, the other resting on his cane, his keen eyes and sharp hat penetrating, as it were, into his very soul, demanded in an austere tone, "what brought him to the election with a gun on his shoulder, and a mob at his heels, and whether he meant to breed a riot in the village?" - "Alas! gentlemen," cried Rip, somewhat dismayed, "I am a poor quiet man, a native of the place, and a loyal subject of the king, God bless him!"
Here a general shout burst from the by-standers - "A tory! a tory! a spy! a refugee! hustle him! away with him!" It was with great difficulty that the self-important man in the cocked hat restored order; and, having assumed a tenfold austerity of brow, demanded again of the unknown culprit, what he came there for, and whom he was seeking? The poor man humbly assured him that he meant no harm, but merely came there in search of some of his neighbors, who used to keep about the tavern.
"Well - who are they? - name them."
Rip bethought himself a moment, and inquired, "Where's Nicholas Vedder?"
There was a silence for a little while, when an old man replied, in a thin piping voice, "Nicholas Vedder! why, he is dead and gone these eighteen years! There was a wooden tombstone in the church-yard that used to tell all about him, but that's rotten and gone too."
< 13 >
"Where's Brom Dutcher?"
"Oh, he went off to the army in the beginning of the war; some say he was killed at the storming of Stony Point - others say he was drowned in a squall at the foot of Antony's Nose. I don't know - he never came back again."
"Where's Van Bummel, the schoolmaster?"
"He went off to the wars too, was a great militia general, and is now in congress."
Rip's heart died away at hearing of these sad changes in his home and friends, and finding himself thus alone in the world. Every answer puzzled him too, by treating of such enormous lapses of time, and of matters which he could not understand: war - congress - Stony Point; - he had no courage to ask after any more friends, but cried out in despair, "Does nobody here know Rip Van Winkle?"
"Oh, Rip Van Winkle!" exclaimed two or three, "Oh, to be sure! that's Rip Van Winkle yonder, leaning against the tree."
Rip looked, and beheld a precise counterpart of himself, as he went up the mountain: apparently as lazy, and certainly as ragged. The poor fellow was now completely confounded. He doubted his own identity, and whether he was himself or another man. In the midst of his bewilderment, the man in the cocked hat demanded who he was, and what was his name?
"God knows," exclaimed he, at his wit's end; "I'm not myself - I'm somebody else - that's me yonder - no - that's somebody else got into my shoes - I was myself last night, but I fell asleep on the mountain, and they've changed my gun, and every thing's changed, and I'm changed, and I can't tell what's my name, or who I am!"
The by-standers began now to look at each other, nod, wink significantly, and tap their fingers against their foreheads. There was a whisper also, about securing the gun, and keeping the old fellow from doing mischief, at the very suggestion of which the self-important man in the cocked hat retired with some precipitation. At this critical moment a fresh comely woman pressed through the throng to get a peep at the gray-bearded man. She had a chubby child in her arms, which, frightened at his looks, began to cry. "Hush, Rip," cried she, "hush, you little fool; the old man won't hurt you." The name of the child, the air of the mother, the tone of her voice, all awakened a train of recollections in his mind. "What is your name, my good woman?" asked he.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะที่ปรากฏของ Rip มีเครายาว grizzled ของเขา เขาสนิม fowling-ชิ้น เครื่องแต่งกายของเขาซุ่มซ่าม และกองทัพของผู้หญิงและเด็กที่ส้นเท้าของเขา ดึงดูดความสนใจของนักการเมืองแทเวิร์นเร็ว ๆ นี้ จะแออัดรอบเขา eyeing เขาจากหัวไปเท้า ด้วยอยากรู้มาก Orator ที่ bustled ถึงเขา และ วาดเขาบางส่วนไว้ ทูล "ด้านที่เขาโหวต" ริเริ่มในความโง่ที่ว่าง อีกเพียง แต่ว่างน้อยคนดึงเขาที่แขน และ ขึ้นบนเขย่ง ทูลในหู "ว่าเขาเป็นกลางหรือประชาธิปัตย์หรือ" คัดลอกถูกเท่า ๆ กันจนเข้าใจคำถาม เมื่อความรู้ บ้าบิ่นสุภาพบุรุษวัยชรา ในหมวก cocked คม ทำทางของเขาผ่านฝูงชน วางพวกเขาไปทางขวาและซ้ายกับข้อของเขาที่เขา และปลูกเองก่อน Van Winkle กับหนึ่งแขน akimbo อื่นวางตัวบนเท้าของเขา เขาตากระตือรือร้นและหมวกคมผิวหนัง มัน were ในวิญญาณของเขามาก แค่ในเสียงน่ากลัว "สิ่งนำเขาไปเลือกตั้งกับปืนบนบ่าของเขา และม็อบที่ส้นเท้าของเขา และว่าเขาหมายถึง ขุนจลาจลในหมู่บ้านหรือไม่" - "พักสามารถ สุภาพ ร้องฉีก ค่อนข้าง dismayed "ฉันชายยากจนเงียบ คนพื้นเมือง และเรื่องซื่อตรงของพระมหากษัตริย์ พระเจ้าอวยพรเขา" ระเบิดที่นี่ shout ทั่วไปจากที่โดย-standers - "tory tory spy ผู้ลี้ภัย hustle เขา เก็บกับเขา" ก็ ด้วยความยากลำบากมากที่คนบ้าบิ่นในหาดใหญ่ cocked เรียกคืนใบสั่ง และ มีถือว่าเข้มงวด tenfold ของคิ้ว แค่อีกของผู้ร้ายไม่รู้จัก อะไรเขามาสำหรับ ซึ่งเขาได้แสวงหา ชายที่ยากจนน้อมมั่นใจเขาว่า เขาหมายถึง อันตรายไม่ แต่เพียงมาค้นหาบางอย่างของเพื่อนบ้านของเขา ที่ใช้ในการเก็บเกี่ยวกับการทาเวิร์น "ดี - พวกเขาคือใคร -ชื่อพวกเขา " ฉีก bethought ตัวเองครู่ และ ทูล "ซึ่งคือนิโคลัส Vedder มีเงียบเดี๋ยว เมื่อชายชราตอบ ในเสียงท่อบาง "นิโคลัส Vedder ทำไม เขาจะตาย และหายไปปีนี้สิบแปด มีแกรนิตไม้ในคริสตจักรหลาที่ใช้บอกเกี่ยวกับเขา แต่ที่เน่า และหายไป"< 13 > "อยู่ไหน Brom Dutcher" "โอ้ เขาไปปิดกองทัพในการเริ่มต้นของสงคราม บางคนกล่าวว่า เขาถูกฆ่าที่สำคัญจุด Stony - คนอื่นบอกว่า เขาถูกจมใน squall ที่เท้าของจมูกของแอนโทนี อย่า - เขาไม่เคยกลับมาอีก" "อยู่ที่ตู้ Bummel, schoolmaster ไหน" "เขาไปออกสงครามเกินไป เป็นอาสาดีทั่วไป และในสภา" หัวใจของริเสียชีวิตไปที่ได้ยินการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เศร้าในบ้านและเพื่อนของเขา และการค้นหาเองดังคนเดียวในโลก ทุกคำตอบ puzzled เขามากเกินไป โดยรักษา lapses มหาศาลเช่นเวลา และเรื่องที่เขาไม่สามารถเข้าใจ: สงคราม -รัฐสภา - Stony จุด -เขาก็ไม่กล้าถามหลังจากเพื่อนเพิ่มเติมใด ๆ แต่ทูลในความสิ้นหวัง "ไม่ใครนี่ รู้ Rip Van Winkle " "Oh, Rip Van Winkle " ทางหลุดรอดสองหรือสาม "Oh เพื่อให้แน่ใจ ที่เป็น Rip Van Winkle yonder พิงกับต้นไม้" คัดลอกดู และ beheld กันอย่างแม่นยำของตัวเอง เป็นขึ้นภูเขาไป: เห็นได้ชัดว่าเลซี่ และแน่นอนว่าลอง คนดีตอนนี้ confounded อย่างสมบูรณ์ เขา doubted รหัสประจำตัวของเขาเอง และว่าเขาเป็นตัวเองหรือคนอื่น กลางของเขา bewilderment คนในหาดใหญ่ cocked แค่ที่เขาเป็น และสิ่งที่เป็นชื่อของเขาหรือไม่ "พระเจ้ารู้ว่า ทางหลุดรอดเขา ที่เขาสิ้น "ฉันไม่ตัวเอง- ฉันเป็นคนอื่น- ที่ฉัน yonder - ไม่- ว่า คนอื่นก็เป็นรองเท้าของฉัน- ผมเองคืนสุดท้าย แต่ฉันก้มหลับบนยอดเขา และพวกเขาได้เปลี่ยนปืนของฉัน และทุกสิ่งของการเปลี่ยน แปลง และกำลังเปลี่ยน และฉันไม่สามารถบอกชื่อของฉันคืออะไร หรือที่ฉัน" เริ่มที่โดย-standers ตอนนี้ไปดูกัน พยักหน้า ขยิบอย่างมีนัยสำคัญ และเคาะนิ้วที่มือกับหน้าผากของพวกเขา มี whisper ยัง เกี่ยวกับปืนการรักษาความปลอดภัย และการรักษาคนเก่าจากการทำร้าย ในคำแนะนำที่ดีซึ่งคนบ้าบิ่นในหาดใหญ่ cocked ถอน มีฝนบาง ตอนนี้สำคัญ หญิงสดกดผ่านนั่งรับ peep ที่มนุษย์ bearded สีเทา เธอมีเด็กท้วมในแขน ที่ กลัวที่ลักษณะของเขา เริ่มที่จะร้องไห้ "ปิด Rip ร้องเธอ "ปิด คุณน้อยเป็นคนโง่ คนไม่ทำร้ายคุณ" ชื่อของเด็ก อากาศของแม่ เสียงเสียงเธอ ทั้งหมดถูกรถไฟของ recollections ในจิตใจของเขา อะไรคือชื่อของคุณ ผู้หญิงของฉันดี "ถามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรากฏตัวของ Rip ที่มีผมหงอกเคราของเขายาวนกชิ้นสนิมของเขาชุดแปลกของเขาและกองทัพของผู้หญิงและเด็กที่ส้นเท้าของเขาเร็ว ๆ นี้ดึงดูดความสนใจของนักการเมืองที่โรงเตี๊ยม พวกเขาแออัดรอบเขา eyeing เขาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความอยากรู้ที่ดี โจทก์เนืองแน่นไปขึ้นอยู่กับเขาและภาพวาดของเขาส่วนหนึ่งกันถาม "ด้านที่เขาได้รับการโหวต?" Rip จ้องในความโง่เขลาของว่าง เพื่อนอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ สั้น ๆ แต่ไม่ว่างเขาโดยดึงแขนและเพิ่มขึ้นในเขย่งสอบถามในหูของเขา "ไม่ว่าเขาจะเป็นรัฐบาลกลางหรือพรรคประชาธิปัตย์?" ฉีกเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่สูญเสียที่จะเข้าใจคำถาม; เมื่อรู้สุภาพบุรุษเก่าตัวเองที่สำคัญในหมวกเอียงคมทำทางของเขาผ่านฝูงชนที่วางพวกเขาไปทางขวาและซ้ายกับข้อศอกของเขาในขณะที่เขาผ่านไปและปลูกตัวเองก่อนที่จะแวนหอยทากด้วยเท้าสะเอวแขนหนึ่ง อื่น ๆ ที่วางอยู่บนไม้เท้าตากระตือรือร้นของเขาและแหลมหมวกคมเป็นมันคือเข้าไปในจิตวิญญาณของเขาเรียกร้องในโทนเคร่งครัด "สิ่งที่นำเขาไปสู่การเลือกตั้งด้วยปืนบนไหล่ของเขาและฝูงชนที่ส้นเท้าของเขา และไม่ว่าเขาหมายถึงการก่อให้เกิดการจลาจลในหมู่บ้านได้หรือไม่ " - "! อนิจจาสุภาพบุรุษ" Rip ร้องไห้ใจหายบ้าง "ฉันเป็นคนที่เงียบสงบน่าสงสารพื้นเมืองของสถานที่และเรื่องที่ซื่อสัตย์ของกษัตริย์พระเจ้าอวยพรเขา!"
นี่ตะโกนทั่วไปโผล่ออกมาจากทาง standers - "เป็น tory ทอรี่สายลับผู้ลี้ภัยเร่งรีบเขาออกไปกับเขา!!!!!!" มันเป็นด้วยความยากลำบากที่คนที่ตัวเองมีความสำคัญในหมวกเอียงสั่งคืน; และมีการสันนิษฐานความเข้มงวดเป็นสิบเท่าของคิ้วเรียกร้องอีกครั้งของผู้กระทำผิดที่ไม่รู้จักสิ่งที่เขามาที่นั่นและคนที่เขากำลังมองหา? คนยากจนเจียมมั่นใจว่าเขาหมายความว่าไม่มีอันตรายใด ๆ แต่แค่มาที่นี่ในการค้นหาของบางส่วนของประเทศเพื่อนบ้านของเขาที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเกี่ยวกับโรงเตี๊ยม.
"ดี - พวกเขาเป็นใคร? - ชื่อพวกเขา."
Rip bethought ตัวเองสักครู่ และถามว่า "นิโคลัสเว็ดเป็น?"
มีความเงียบในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อชายชราตอบว่าในเสียงท่อบาง, "นิโคลัสเว็ด! ทำไมเขาตายและหายไปเหล่านี้สิบแปดปี! มีหลุมฝังศพที่ทำด้วยไม้เป็น . ในคริสตจักรหลาที่ใช้ในการบอกทุกอย่างเกี่ยวกับเขา แต่ที่เน่าเสียและหายไปอีกด้วย
"<13>?"
บรอมวิช Dutcher ที่ไหน
"" โอ้เขาออกไปกองทัพในการเริ่มต้นของสงครามที่บางคนบอกว่าเขาเป็น ฆ่าโจมตีหินจุด -. คนอื่น ๆ บอกว่าเขาได้รับการจมน้ำตายในพายุที่เท้าของจมูกแอนโทนีผมไม่ทราบว่า - เขาไม่กลับมาอีกครั้ง
"." ที่เป็นรถตู้ Bummel, ครูได้หรือไม่
"" เขาออกไป สงครามเกินไปเป็นนายพลอาสาสมัครที่ดีและตอนนี้อยู่ในรัฐสภา. "หัวใจฉีกเสียชีวิตไปที่การได้ยินของการเปลี่ยนแปลงที่น่าเศร้าเหล่านี้ในบ้านและเพื่อน ๆ ของเขาและพบว่าตัวเองจึงอยู่คนเดียวในโลก
ทุกคำตอบงงเขามากเกินไปโดยการรักษานาคมหาศาลดังกล่าวของเวลาและเรื่องที่เขาไม่สามารถเข้าใจ: สงคราม - รัฐสภา - Stony Point; - เขามีความกล้าหาญที่จะขอหลังจากที่เพื่อน ๆ มากขึ้นไม่ได้ แต่ร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง "ไม่ไม่มีใครรู้ว่าที่นี่ริพแวนหอยทาก?"
"โอ้ริพแวนหอยทาก"! อุทานสองหรือสาม "โอ้เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นริพแวนหอยโน่นพิงต้นไม้!."
Rip มองดูและเห็นคู่ที่ถูกต้องของตัวเองขณะที่เขาเดินขึ้นไปบนภูเขา: เห็นได้ชัดว่าเป็นขี้เกียจและแน่นอนเป็นมอมแมม . เพื่อนที่ไม่ดีตอนนี้สับสนอย่างสมบูรณ์ เขาสงสัยเอกลักษณ์ของตัวเองของเขาและว่าเขาเป็นตัวเองหรือคนอื่น ในท่ามกลางความสับสนของคนในหมวกเอียงถามว่าเขาเป็นใครและสิ่งที่เป็นชื่อของเขาหรือไม่
"พระเจ้าเท่านั้นที่รู้" เขาอุทานออกมาในตอนท้ายปัญญาของเขา; "ผมไม่ได้ตัวเอง - ฉันคนอื่น - ที่ฉันโน่น - ไม่มี - ที่คนอื่นได้เข้าไปในรองเท้าของฉัน - ฉันเป็นตัวเองคืนที่ผ่านมา แต่ผมผล็อยหลับไปบนภูเขาและพวกเขาได้เปลี่ยนปืนของฉันและ ทุกสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปและฉันเปลี่ยนไปและผมก็ไม่สามารถบอกได้ว่าชื่อของฉันหรือฉันเป็นใคร!
"โดย-standers เริ่มตอนนี้มองไปที่แต่ละอื่น ๆ พยักหน้าขยิบตาอย่างมีนัยสำคัญและแตะนิ้วมือของพวกเขากับหน้าผากของพวกเขา . มีกระซิบก็ยังเกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยปืนและการรักษาเพื่อนเก่าจากการทำชั่วที่ข้อเสนอแนะที่ดีของคนที่ตัวเองมีความสำคัญในหมวกเอียงเกษียณด้วยการเร่งรัดบาง ห้องพักในช่วงเวลาที่สำคัญเป็นผู้หญิงที่หน้าตาสดกดผ่านฝูงชนที่จะได้รับเหลือบมองที่คนมีหนวดมีเคราสีเทา เธอมีเด็กอ้วนในอ้อมแขนของเธอซึ่งกลัวที่รูปลักษณ์ของเขาเริ่มที่จะร้องไห้ "เงียบ, Rip" เธอร้องไห้ "สุดยอดคุณคนโง่น้อยคนเก่าจะไม่ทำร้ายคุณ." ชื่อของเด็กอากาศของแม่น้ำเสียงของเธอตื่นขึ้นมาทุกความทรงจำของการรถไฟในใจของเขา "สิ่งที่เป็นชื่อของผู้หญิงที่ดีของฉัน" ถามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะของฉีกกับเคราหงอกยาวของเขา เขา fowling เป็นสนิมชิ้นชุดรุ่มร่ามของเขาและกองทัพของผู้หญิง และเด็กที่เท้าของเขาเร็ว ๆนี้ดึงดูดความสนใจของโรงเตี๊ยม นักการเมือง รุมล้อมรอบเขา มองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความอยากรู้อยากเห็น เป็นนักพูด bustled ขึ้นเขา และ วาด เขาจึงไปถาม " ที่ด้านเขาโหวต ?" ฉีกจ้องมองในที่ว่างความโง่ สั้นอีก แต่ไม่ว่าง เพื่อนก็ดึงเขาจากแขน และลุกขึ้นยืนเขย่ง ได้สอบถามในหูของเขาว่าเขาเป็นรัฐบาลหรือพรรคประชาธิปัตย์ ? " ฉีกเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่สูญเสียที่จะเข้าใจคำถามนั้นเมื่อรู้ว่าตนเองสำคัญแก่สุภาพบุรุษ ในคมหมวกเอียง ทำให้ทางของเขาผ่านฝูงชน ทำให้พวกเขาขวาและซ้ายกับข้อศอกของเขาขณะที่เขาผ่านไปและการปลูกของตัวเองก่อน แวน วิงเคิล กับหนึ่งแขนเท้าสะเอว อีกพักบนไม้เท้าของเขา ดวงตาคมของเขา และคม หมวกแหลม เหมือนที่เคยเป็นในชีวิตของเขามาก เรียกร้องในน้ำเสียงขึงขังว่า " พาเขาไปเลือกตั้งด้วยปืนบนบ่า และม็อบที่ส้นเท้าของเขา ว่าเขาหมายถึงพันธุ์จลาจลในหมู่บ้าน ? - " อนิจจา ! สุภาพบุรุษ " ร้องไห้ฉีกค่อนข้างขยาด" ฉันเป็นคนน่าสงสารเงียบ , พื้นเมืองของที่นี่ และผู้จงรักภักดีของกษัตริย์ พระเจ้าอวยพรเขา !
นี่ตะโกนออกมาจากโดยทั่วไป standers - " คนหนึ่ง ! คนหนึ่ง ! สายลับ ผู้ลี้ภัย ! ขอร้องเขา ออกไปกับเขา ! มันเป็นด้วยความยากลำบากที่ตนเองคนสำคัญในหมวกเอียงจัดระเบียบใหม่ และถือว่าเป็น สิบเท่า มีความเข้มงวดของคิ้วเรียกร้องอีกครั้งของคนร้ายไม่ทราบสิ่งที่เขามีให้ และคนที่เขากำลังมองหา ? คนจนสมถะ เขามั่นใจว่าเขาไม่ได้ตั้งใจหรอก แต่เพียงมีที่มาในการค้นหาของบางอย่างในเพื่อนบ้านของเขาที่เคยเก็บเรื่องร้านเหล้า .
" งั้นพวกเขาเป็นใคร ? - ชื่อ "
ตัด bethought ตัวเองสักครู่และถาม " ที่ไหนนิโคลัสเวดเดอร์ ?
มีความเงียบสักพัก เมื่อชายชราตอบว่า ในบาง ท่อเสียง" นิโคลัส เวดเดอร์ ! ทำไม เขาได้ตายจากไปแล้ว สิบแปดปีเหล่านี้ มีไม้หลุมฝังศพในโบสถ์ลานที่เคยบอกกับเขา แต่มันก็เน่าไปแล้วด้วย "
< 13 >
" ที่ไหนของบรอมดัชเชอร์ ?
" โอ้ เขาออกไปกับกองทัพในการเริ่มต้นของสงคราม บ้างก็ว่าเขาถูกฆ่าตายในพายุของ Stony Point - คนอื่นบอกว่าเขาจมน้ำตายในความโกลาหลที่เท้าของแอนโทนีของจมูกฉันไม่รู้ เขาไม่เคยกลับมาอีก "
" ซึ่งเป็นรถ bummel , ครู ? "
" เขาไปในสงครามด้วย เป็น ใหญ่ ทหารทั่วไป และขณะนี้อยู่ในรัฐสภา "
หัวใจฉีกตายทันทีที่ได้ยินเสียงของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เศร้าในบ้านเขาและเพื่อน และการหาตัวเองจึงอยู่คนเดียวในโลก ทุกคนตอบงงงวยกับเขาเหมือนกัน โดยปฏิบัติเช่น lapses มหาศาลของเวลาแล้วเรื่องที่เขาไม่อาจเข้าใจ : สงคราม - รัฐสภา - Stony Point ; เขาไม่มีความกล้าที่จะถามหลังจากที่เพื่อนๆ แต่ร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง " ไม่มีใครที่นี่รู้ว่า rip van winkle " ?
" โอ้ ริปแวนวิงเคิล ! อุทาน สอง หรือ สาม โอ้ แน่นอน ! ที่ rip van winkle ทางโน้น , พิงต้นไม้ "
ฉีกดู และเห็นชัดเจนขึ้นคู่ของตัวเองเขาไปที่ภูเขา : เห็นได้ชัดว่า ขี้เกียจเป็น และแน่นอนที่ขาดกะรุ่งกะริ่ง เพื่อนผู้น่าสงสารตอนนี้กลายเป็นอับอาย เขาสงสัยในตัวตนของเขาเอง และว่าเขาตัวเองหรือคนอื่น ในท่ามกลางความสับสนของเขา ผู้ชายในหมวกเอียงถามว่า ท่านเป็นใครและสิ่งที่เป็นชื่อของเขา ?
" พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ " อย่างเขา สุดปัญญาของเขา ;" ผมไม่ได้เอง ฉันมีคนอื่นที่ฉันโน่น - ไม่ - ที่คนอื่นเข้ารองเท้าผม ผมเองเมื่อคืน แต่ผมเผลอหลับไปบนภูเขาและพวกเขาได้เปลี่ยนปืน และทุกสิ่งก็เปลี่ยนไป ผมเปลี่ยนไป ผมบอกไม่ได้ ชื่ออะไรฉัน หรือฉันเป็นใคร ! "
โดย standers เริ่มตอนนี้เพื่อดูแต่ละอื่น ๆ พยักหน้า วิ้งอย่างมากและแตะมือกับหน้าผากของพวกเขา มีกระซิบด้วย เกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยปืน และรักษาเพื่อนเก่าจากการทำร้ายในคำแนะนำของตนเองที่สำคัญซึ่งมนุษย์ในหมวกเอียงเกษียณด้วยการตกตะกอน ในเวลาคับขันแบบนี้สาวสวยสด กดผ่านฝูงชนไปแอบดูผู้ชายมีหนวดมีเคราสีเทา เธอมีเด็กอ้วนในอ้อมแขนของเธอซึ่งตกใจที่ลักษณะของเขาเริ่มที่จะร้องไห้ . เงียบ , ริป , " ร้องไห้เธอ " เงียบ เจ้าโง่ ผู้ชายอายุจะไม่ทำร้ายคุณ ชื่อของเด็ก อากาศของแม่ น้ำเสียงของเธอทั้งหมดบนรถไฟของความทรงจำในจิตใจของเขา ชื่อของคุณคืออะไร ผู้หญิงที่ดีของฉัน "
ถามเขา