Unfortunately, in vivo a cationic D

Unfortunately, in vivo a cationic DNA-containing particle will bind to the first soluble or extracellular matrix polyanionic protein it encounters. This will prevent most particles from reaching their target and will eventually release DNA from the complexes. Anionic proteoglycans are therefore too ubiquitous to serve as receptors for synthetic vectors. As discussed above, integrins share many functional properties with syndecans. Several integrins bind and internalize zwitterionic RGD peptide-presenting particles in vivo [16]. After the manner of adenovirus, RGD peptides were chemically conjugated to polycations such as polylysine [17,18] or polyethylenimine (PEI) [19] and complexed with DNA. The resulting particles were shown to deliver genes to epithelial cells in culture up to 100-fold better than the plain polycation /DNA complexes. A control experiment using RGE-coated particles confirmed the enhanced transfection to be due to αv β5 integrin-mediated cell entry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับ สัตว์ทดลองในอนุภาค cationic ประกอบด้วยดีเอ็นเอจะผูกกับตัวแรกละลาย หรือ extracellular เมตริกซ์ polyanionic โปรตีนพบ นี้จะป้องกันไม่ให้อนุภาคส่วนใหญ่เข้าถึงเป้าหมายของพวกเขา และในที่สุดจะนำดีเอ็นเอจากสิ่งอำนวยความสะดวก จึงแพร่หลายไปเป็น receptors สำหรับเวกเตอร์สังเคราะห์ proteoglycans ย้อมได้ ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น integrins แบ่งปันคุณสมบัติมากมายที่ทำงานกับ syndecans Integrins หลายผูก และ internalize zwitterionic RGD เพปไทด์นำอนุภาคในสัตว์ทดลอง [16] หลังจากลักษณะ adenovirus, RGD เปปไทด์ถูกสารเคมีกลวงไป polycations เช่น polylysine [17,18] หรือ polyethylenimine (พีอีไอ) [19] และ complexed กับดีเอ็นเอ อนุภาคผลลัพธ์ถูกแสดงส่งยีนไปยังเซลล์ epithelial ในวัฒนธรรมได้ 100-fold กว่าคอมเพล็กซ์ /DNA polycation ธรรมดา การทดลองควบคุมที่ใช้เคลือบ RGE อนุภาคยืนยัน transfection เพิ่มให้จาก αv β5 integrin mediated เซลล์รายการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่น่าเสียดายที่ในร่างกายดีเอ็นเออนุภาคที่มีประจุบวกจะผูกกับน้ำหรือสารเมทริกซ์โปรตีน polyanionic แรกพบ ซึ่งจะช่วยป้องกันอนุภาคมากที่สุดจากการเข้าถึงเป้าหมายของพวกเขาและในที่สุดก็จะปล่อยดีเอ็นเอจากคอมเพล็กซ์ proteoglycans anionic จึงแพร่หลายเกินไปที่จะทำหน้าที่เป็นตัวรับกับเวกเตอร์สังเคราะห์ ตามที่กล่าวข้างต้น integrins คุณสมบัติการทำงานร่วมกันมากกับ syndecans หลาย integrins ผูกและ internalize zwitterionic RGD อนุภาคเปปไทด์ที่นำเสนอในร่างกาย [16] ตามลักษณะของ adenovirus, เปปไทด์ RGD ถูกผันทางเคมีที่จะ polycations เช่น polylysine [17,18] หรือ polyethylenimine (PEI) [19] และ complexed ด้วยดีเอ็นเอ อนุภาคที่เกิดขึ้นได้แสดงให้เห็นถึงการส่งมอบยีนไปยังเซลล์เยื่อบุผิวในวัฒนธรรมได้ถึง 100 เท่าดีกว่าธรรมดาคอมเพล็กซ์ระบิวทิ / ดีเอ็นเอ การทดลองการควบคุมการใช้อนุภาค RGE เคลือบยืนยัน transfection เพิ่มเป็นเพราะαvรายการเซลล์β5 integrin พึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่น่าเสียดายที่ในร่างกายเป็นดีเอ็นเอที่มีอนุภาคประจุบวกจะผูกกับเมทริกซ์ภายนอกเซลล์แรกหรือละลาย polyanionic โปรตีนที่พบ . นี้จะป้องกันไม่ให้อนุภาคส่วนใหญ่เข้าถึงเป้าหมายของพวกเขาและในที่สุดก็จะปล่อยดีเอ็นเอจาก คอมเพล็กซ์ และ proteoglycans จึงแพร่หลายเกินไปที่จะเป็นตัวรับเวกเตอร์สังเคราะห์ ตามที่กล่าวไว้ข้างต้นintegrins แบ่งปันคุณสมบัติการทำงานมากมาย ด้วย syndecans . หลาย integrins ตาบอดและความ zwitterionic rgd เปปไทด์ อนุภาคโดยเสนอ [ 16 ] ตามลักษณะของอะดีโนไวรัส rgd , เปปไทด์เป็นเคมีและการ polycations เช่น polylysine [ 17,18 ] หรือพอลิเอตทิลินิมีน ( PEI ) [ 19 ] และซับซ้อนด้วยดีเอ็นเอทำให้อนุภาคถูกแสดงเพื่อให้ยีนในเซลล์เยื่อในวัฒนธรรมถึง 100 เท่า ดีกว่าธรรมดา polycation / ดีเอ็นเอคอมเพล็กซ์ ควบคุมการทดลองโดยใช้อนุภาคที่เคลือบเป็นยืนยันเพิ่มสำหรับจะเนื่องจากα V 5 อินทีกริน ( บีตาเซลล์รายการ