Human liver fluke infection caused

Human liver fluke infection caused by Opisthorchis viverrini, is prevalent in Southeast Asia [1-5]. O. viverrini is a pathologically important food-borne trematode which infects the hepato-biliary system [6-8]. Chronic O. viverrini infection is related to cholangiocarcinoma for which the International Agency for Research on Cancer (IARC) has declared O. viverrini to be a carcinogen to humans [6,7].

Global estimation of people infected with O. viverrini is ~9 million, most of which are in Thailand and Lao PDR [3,9,10]. In 2001, The National Health Survey in Thailand showed various distributions of infection [11,12]. In Thailand, prevalence was high in the north (19.3%) and the northeast (15.7%) while the prevalence in central Thailand was much lower at 3.8% [7]. The incidence of cholangiocarcinoma in Khon Kaen, a province in northeastern Thailand, ranged from 93.8 to 317.6 per 100,000 person-years from 1990 to 2001 [7]. The concentrated distribution of O. viverrini in the north and northeast regions corresponds with local natural intermediate hosts and traditional eating habits [6,7]. Although the life cycle of O. viverrini is complex, involving two intermediate hosts, the consumption of uncooked food containing parasites at the infective stage leads to the infection. The first intermediate host is the Bithynia snail and the second intermediate host comprises freshwater fish, i.e. Cyprinoid family [2,13]. By consuming uncooked freshwater fish, people will be infected with its infective stage parasites called metacercariae. In local areas of north and northeast Thailand, preparations of raw freshwater fish are common, ~ 60 to 90% of people eat them every week [14].

The National Public Health Development Plan included an O. viverrini infection control program, and the five-year plan started its nationwide control operation from the sixth Health Development Plan (1987–1991). The national program contained three approaches based on focused prevention and control strategies, i.e., 1) mobile stool examination team providing case diagnosis and treatment, 2) hygienic defecation promotion to interrupt the transmission and 3) community preparation through mobilizing individuals, family members and community participation continuing effective health education focusing on avoiding the consumption of raw and undercooked fish dishes [15-17].

For decades, the national prevalence declined from 63.6% in 1987 to 9.4% in 2001. To date, the control activities continue only in target areas depending on problems and priorities in each community [11]. Thus, most target areas are located in the north and northeast, which have been recognized as endemic areas of O. viverrini infection. However, many reports showed that the prevalence was still high [16,17]. Uncooked fish preparations are ubiquitous and modifying traditional eating habits is difficult to achieve in general. Information regarding consumption of the more specific raw and undercooked fish dishes needs to be thoroughly studied to develop the more precise and sustainable interventions.

In 2002, we conducted a health survey in Baan Nayao Village, Sanamchaikaet District, Chachoengsao Province located in central Thailand and found that the prevalence of O. viverrini infection was 21.3%. The study population had migrated from the northeast and resettled to this area three decades ago. However, they have maintained their northeastern traditional life style including raw food consumption. From 2002–2004, a community-based cohort study was conducted to evaluate incidence and risk factors of O. viverrini infection. This previous study showed the incidence of 21.6/100 person-years and reported that Koi pla or chopped raw fish salad was the independent risk factor for O. viverrini infection [18]. Positive cases were treated with praziquantel and health education was provided to the community as suggested by the national liver fluke control program. From 2007–2009, the same population was followed up. Quantitative and qualitative techniques were used to re-assess the status of the infection in order to develop more effective intervention programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของมนุษย์เกิดจากการติดเชื้อโรคพยาธิใบไม้ตับ Opisthorchis viverrini เป็นที่แพร่หลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ [ 1-5 ] O . viverrini เป็นอาหารสำคัญใน Borne พยาธิตัวแบนซึ่งใน hepato ระบบน้ำดี [ 6-8 ] การติดเชื้อเรื้อรัง O . viverrini เกี่ยวข้องกับมะเร็งท่อน้ำดี ซึ่งหน่วยงานวิจัยมะเร็งระหว่างประเทศ ( ร่วมกับ ) ได้ประกาศ .มีเป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์ [ 6 , 7 ]

ทั่วโลกประมาณผู้ติดเชื้อกับ O . viverrini ~ 9 ล้านบาท ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในไทยและลาว [ 3,9,10 ] ในปี 2001 , การสำรวจสุขภาพแห่งชาติในประเทศไทยพบกระจายต่าง ๆของการติดเชื้อ [ 11,12 ] ในประเทศไทย , ความชุกสูงในภาคเหนือ ( ร้อยละ 22.4 ) และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( 157 % ) ในขณะที่ชุกในภาคกลางของประเทศไทยต่ำกว่ามากที่ 3.8 % [ 7 ] อุบัติการณ์ของมะเร็งท่อน้ำดีในจังหวัดขอนแก่น เป็นจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตั้งแต่การ 317.6 เกี่ยวกับ 100000 คนต่อปี จากปี พ.ศ. 2544 [ 7 ] แบบการกระจายของ O . viverrini ในพื้นที่ภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ สอดคล้องกับโฮสต์กลางท้องถิ่นดั้งเดิมจากธรรมชาตินิสัยการรับประทานอาหาร [ 67 ] ถึงวงจรชีวิตของ O . viverrini คือซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับสองกลางโยธา การบริโภคอาหารดิบที่มีพยาธิระยะ infective จะนำไปสู่การติดเชื้อ กลางเป็นเจ้าภาพครั้งแรก คือ บิธิเนียหอยทากและกลางเป็นเจ้าภาพที่สองประกอบด้วยปลาน้ำจืด เช่น cyprinoid 2,13 [ ครอบครัว ] โดยการบริโภคปลาน้ำจืดดิบผู้คนจะติดเชื้อกับการติดเชื้อปรสิต เรียกว่าระยะเมตาเซอร์คาเรีย . ในพื้นที่ท้องถิ่นของภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การเตรียมของปลาน้ำจืดดิบมีทั่วไป ~ 60 ถึง 90 % ของผู้ที่กินมันทุกสัปดาห์ [ 14 ]

แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติรวมเป็น O . viverrini การติดเชื้อการควบคุมโปรแกรมและแผนห้าปีเริ่มดําเนินการควบคุมทั่วประเทศจากแผนพัฒนาการสาธารณสุข 6 ( 2530 - 2534 ) โปรแกรมแห่งชาติมีอยู่สามวิธีโดยเน้นการป้องกันและควบคุมกลยุทธ์ คือ 1 ) การตรวจอุจจาระ ทีมงานให้วินิจฉัยกรณีโทรศัพท์มือถือและการรักษา2 ) การส่งเสริมสุขอนามัยเพื่อหยุดยั้งการส่งผ่าน และ 3 ) การเตรียมชุมชนผ่านการบุคคล สมาชิกในครอบครัวและการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อประสิทธิภาพการศึกษาเน้นการหลีกเลี่ยงการบริโภคอาหารดิบและสุก ปลา [ 17 ]

สำหรับทศวรรษที่ผ่านมาความชุกแห่งชาติในปี ค.ศ. 1987 63.6 % ลดลงจาก 9.4% ในปี 2001 วันที่กิจกรรมการควบคุมในพื้นที่เป้าหมายต่อไป ขึ้นอยู่กับปัญหาและจัดลำดับความสำคัญในแต่ละชุมชน [ 11 ] ดังนั้น พื้นที่เป้าหมายส่วนใหญ่จะอยู่ในภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งได้รับการยอมรับในฐานะพื้นที่ระบาดของการติดเชื้อ O . viverrini . อย่างไรก็ตาม รายงานหลายพบว่า ความชุกยังคงสูง [ อันเป็น ]การเตรียมปลาดิบมีอยู่ทั่วไปและปรับเปลี่ยนนิสัยการกินแบบดั้งเดิมเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุในทั่วไป ข้อมูลเกี่ยวกับการบริโภคของที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นดิบและสุกจานปลาต้องศึกษาอย่างละเอียดเพื่อพัฒนามาตรการที่แม่นยำมากขึ้นและยั่งยืน

ใน 2002 เราได้ทำการสำรวจสุขภาพในบ้าน nayao sanamchaikaet ตำบล หมู่บ้านจังหวัดฉะเชิงเทรา ตั้งอยู่ในภาคกลาง และพบว่า ความชุกของการติดเชื้อ O . viverrini คือ 21.3 % ประชากรอพยพมาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และทำให้พื้นที่นี้ สามทศวรรษที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้รักษาชีวิตของอีสานสไตล์ ได้แก่ การบริโภคอาหารดิบ ตั้งแต่ พ.ศ. 2545 – 2547ชุมชนรุ่นที่เข้าศึกษาเพื่อประเมินอุบัติการณ์และปัจจัยเสี่ยงของการติดเชื้อ O . viverrini . การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าอุบัติการณ์ของปีคน 21.6/100 และรายงานว่าก้อยปลา หรือสับ สลัดปลาดิบ เป็นปัจจัยเสี่ยงที่เป็นอิสระสำหรับ O . viverrini การติดเชื้อ [ 18 ]กรณีเป็นบวกได้รับการรักษากับพราซิควอนเทลและสุขศึกษาให้แก่ชุมชนเป็นแนะนำโดยแห่งชาติควบคุมโรคพยาธิใบไม้ตับ . จาก พ.ศ. 2550 – 2552 ประชากรเดียวกันตามขึ้นมา เทคนิคเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพถูกใช้เพื่อจะประเมินสถานะของการติดเชื้อเพื่อพัฒนาโปรแกรมการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น