Abstract Background: The incidence

Abstract
Background: The incidence of dengue is rising steadily in Malaysia since the first major outbreak in 1973. Despite aggressive measures taken by the relevant authorities, Malaysia is still facing worsening dengue crisis over the past few years. There is an urgent need to evaluate dengue cases for better understanding of clinic-laboratory spectrum in order to combat this disease.
Methods: A retrospective analysis of dengue patients admitted to a tertiary care teaching hospital during the period of six years (2008 – 2013) was performed. Patient’s demographics, clinical and laboratory findings were recorded via structured data collection form. Patients were categorized into dengue fever (DF) and dengue hemorrhagic fever (DHF). Appropriate statistical methods were used to compare these two groups in order to determine difference in clinico-laboratory characteristics and to identify independent risk factors of DHF.
Results: A total 667 dengue patients (30.69±16.13 years; Male: 56.7 %) were reviewed. Typical manifestations of dengue like fever, myalgia, arthralgia, headache, vomiting, abdominal pain and skin rash were observed in more than 40 % patients. DHF was observed in 79 (11.8 %) cases. Skin rash, dehydration, shortness of breath, pleural effusion and thick gall bladder were more significantly (P40 years (OR: 4.1, P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ พื้นหลัง: อุบัติการณ์ของไข้เลือดออกจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในประเทศมาเลเซียตั้งแต่การระบาดใหญ่ครั้งแรกในปี 1973 แม้ มีมาตรการเชิงรุกโดยเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง มาเลเซียมียังคงเผชิญวิกฤตภาวะถดถอยเช่นไข้เลือดออกมากกว่าปีผ่านมา มีความจำเป็นเร่งด่วนเพื่อประเมินกรณีไข้เลือดออกของสเปกตรัมคลินิกห้องปฏิบัติการเพื่อต่อสู้กับโรคนี้วิธีการ: การวิเคราะห์ย้อนหลังของผู้ป่วยไข้เลือดออกเข้าโรงพยาบาลสอนการดูแลระดับตติยภูมิในระหว่างระยะเวลาหกปี (2008 – 2013) ได้ดำเนินการ ประชากรของผู้ป่วย คลินิกและห้องปฏิบัติการผลการวิจัยที่มีบันทึกผ่านแบบฟอร์มการเก็บรวบรวมข้อมูลโครงสร้าง ผู้ป่วยถูกแบ่งไข้เลือดออก (DF) และไข้เลือดออก (เลือดออก วิธีทางสถิติที่เหมาะสมถูกใช้เพื่อเปรียบเทียบ 2 กลุ่มเหล่านี้ เพื่อกำหนดความแตกต่างในลักษณะ clinico-ห้องปฏิบัติการ และ เพื่อระบุปัจจัยเสี่ยงอิสระของออก ผลลัพธ์: การรวม 667 ไข้เลือดออกผู้ป่วย (30.69±16.13 ปี ชาย: 56.7%) สอบทาน โดยทั่วไปอาการของไข้เลือดออก เช่นไข้ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดข้อ ปวดหัว อาเจียน ปวดท้องผื่นผิวหนังที่ถูกสังเกตในมากกว่า 40% ผู้ป่วย ออกพบว่า ในกรณี (11.8%) 79 ผื่นผิวหนัง ขาดน้ำ หายใจลำบาก มีน้ำท่วมปอด และน้ำดีหนาได้อย่างมีนัยสำคัญยิ่ง (P < 0.05) เกี่ยวข้องกับออกกว่า DF วิเคราะห์การถดถอยแบบหลายตัวแปรแสดงสถานะอายุ > 40 ปี (หรือ: 4.1, P < 0.001), ติดเชื้อ (หรือ: 2.7, P = 0.042), เบาหวาน (หรือ: 2.8, P = 0.041), ความง่วง (หรือ: 3.1, P = 0.005), ถุงน้ำดีหนา (หรือ: 1.7, P = 0.029) และโรงพยาบาลล่าช้า (หรือ: 2.3, P = 0.037) เป็นอิสระทำนายของออก ตายถูก 1.2% ในการศึกษาของเรา สรุป: ปัจจุบันศึกษาแสดงว่า DF และออกนำเสนอโพรไฟล์ clinico-ห้องปฏิบัติการที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ยุคเก่า ติดเชื้อ เบาหวาน ความง่วง ถุงน้ำดีหนา และโรงพยาบาลล่าช้าอย่างมากทายออก รู้ของคลินิกที่คาดและทำนายของพัฒนา ออก/DSS จะให้ข้อมูลระบุตัวบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง และให้เวลาเพียงพอสำหรับลดไข้เลือดออกการแพทย์คง ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและตาย คำสำคัญ: ไข้เลือดออก ไข้เลือดออก อาการไข้เลือดออกช็อก ปัจจัยเสี่ยง ไข้เลือดออกอย่างรุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
พื้นหลัง: อุบัติการณ์ของโรคไข้เลือดออกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในประเทศมาเลเซียตั้งแต่เกิดการระบาดใหญ่ครั้งแรกในปี 1973 แม้จะมีมาตรการเชิงรุกในการดำเนินการโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาเลเซียยังคงเผชิญวิกฤตที่เลวร้ายไข้เลือดออกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีความจำเป็นเร่งด่วนในการประเมินกรณีไข้เลือดออกเพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของสเปกตรัมคลินิกห้องปฏิบัติการในการสั่งซื้อที่จะต่อสู้กับโรคนี้.
วิธีการ: การวิเคราะห์ย้อนหลังของผู้ป่วยโรคไข้เลือดออกเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลการเรียนการสอนระดับตติยภูมิในช่วงหกปี (2008 - 2013) ที่ได้ดำเนินการ ประชากรของผู้ป่วย, ผลการวิจัยทางคลินิกและการตรวจทางห้องปฏิบัติการที่ถูกบันทึกไว้โดยใช้แบบฟอร์มการเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีโครงสร้าง ผู้ป่วยจะถูกแบ่งออกเป็นไข้เลือดออก (DF) และโรคไข้เลือดออก (DHF) วิธีการทางสถิติที่เหมาะสมถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบทั้งสองกลุ่มเพื่อตรวจสอบความแตกต่างในลักษณะ Clinico ห้องปฏิบัติการและระบุปัจจัยเสี่ยงที่เป็นอิสระจากโรคไข้เลือดออก.
ผล: รวมผู้ป่วยไข้เลือดออก 667 (30.69 ± 16.13 ปีชาย: 56.7%) มีการตรวจสอบ อาการทั่วไปของโรคไข้เลือดออกเช่นมีไข้ปวดกล้ามเนื้อปวดข้อปวดศีรษะอาเจียนปวดท้องและผื่นที่ผิวหนังถูกพบในผู้ป่วยมากกว่า 40% โรคไข้เลือดออกพบว่าใน 79 ราย (11.8%) ผื่นผิวหนังแห้งหายใจถี่, ปอดไหลและถุงน้ำดีหนาได้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ที่เกี่ยวข้องกับโรคไข้เลือดออกกว่า DF การวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปรแสดงให้เห็นถึงการปรากฏตัวของอายุ> 40 ปี (OR: 4.1, p <0.001) การติดเชื้อรอง (OR: 2.7, P = 0.042) โรคเบาหวาน (OR: 2.8, P = 0.041) ซึม (OR: 3.1 p = 0.005) ถุงน้ำดีหนา (OR: 1.7, P = 0.029) และโรงพยาบาลล่าช้า (OR: 2.3, P = 0.037) ขณะที่พยากรณ์อิสระของโรคไข้เลือดออก อัตราการเสียชีวิตโดยรวมเป็น 1.2% ในการศึกษาของเรา.
สรุปผลการวิจัย: การศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าโรคไข้เลือดออก DF และนำเสนอรายละเอียด Clinico ห้องปฏิบัติการที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ อายุแก่กว่าการติดเชื้อรองเบาหวานง่วงถุงน้ำดีหนาและรักษาในโรงพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญล่าช้าทำนายโรคไข้เลือดออก รู้ก่อนของรายละเอียดทางคลินิกที่คาดหวังและการพยากรณ์ของการพัฒนา DHF / DSS จะให้ข้อมูลกับระบุตัวบุคคลที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นและในมืออื่น ๆ ที่ให้เวลาเพียงพอในการแพทย์สำหรับการลดที่เกี่ยวข้องกับโรคไข้เลือดออกเจ็บป่วยและการตาย.
คำสำคัญ: ไข้เลือดออกโรคไข้เลือดออก, ไข้เลือดออก ซินโดรมช็อตปัจจัยเสี่ยงโรคไข้เลือดออกรุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อพื้นหลัง : อุบัติการณ์ของโรคไข้เลือดออกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในมาเลเซียตั้งแต่การระบาดครั้งแรกในปี 1973 แม้จะมีมาตรการเชิงรุกที่ดำเนินการโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มาเลเซียยังเผชิญวิกฤตเลวร้ายไข้เลือดออกกว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีความต้องการที่จะประเมินไข้เลือดออกกรณีความเข้าใจของสเปกตรัมห้องปฏิบัติการคลินิกเพื่อที่จะต่อสู้กับโรคนี้วิธีการ : ย้อนหลังของผู้ป่วยไข้เลือดออก และเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การดูแลการสอนระดับอุดมศึกษาในช่วงระยะเวลา 6 ปี ( พ.ศ. 2551 - 2555 ) กำหนด ประชากรของผู้ป่วยทางคลินิก และทางห้องปฏิบัติการพบบันทึกผ่านรูปแบบโครงสร้างการเก็บข้อมูล แบ่งผู้ป่วยไข้เลือดออก ( DF ) และโรคไข้เลือดออก . วิธีการทางสถิติที่เหมาะสมเพื่อใช้เปรียบเทียบทั้งสองกลุ่มเพื่อตรวจสอบความแตกต่างใน clinico ปฏิบัติการลักษณะและระบุปัจจัยเสี่ยงที่เป็นอิสระของโรคไข้เลือดออกผลการศึกษา : ผู้ป่วยไข้เลือดออกทั้งหมด 667 ( 30.69 ±ตุลาคม 2551 ปี เป็นชายร้อยละ 56.7 ) ทบทวน อาการโดยทั่วไปของโรคไข้เลือดออก เช่น ไข้ อาการปวดกล้ามเนื้อปวดข้อ , , ปวดหัว , อาเจียน , ปวดท้องและผิวหนัง ผื่นคัน ลดลงกว่า 40% ของผู้ป่วย โรคไข้เลือดออกพบว่า 79 ( 11.8 % ) กรณี ผื่นผิวหนัง dehydration , หายใจถี่ , ไหลเยื่อหุ้มปอด และกระเพาะปัสสาวะน้ำดีข้นมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ที่เกี่ยวข้องกับโรคกว่าเส้นใย การวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปรแสดงตนของอายุ > 40 ปี ( หรือ 4.1 , p < 0.001 ) , การติดเชื้อทุติยภูมิ ( หรือ : 2.7 , p = 0.042 ) , เบาหวาน ( หรือ 2.8 , p = 0.041 ) , ความเฉื่อยชา ( หรือ : 3.1 , P = 0.005 ) , ถุงน้ำดีข้น ( หรือ 1.7 , p = 0.029 ) และล่าช้าในโรงพยาบาล ( หรือ 2.3 , p = 0.027 ) ที่เป็นอิสระ คือโรคไข้เลือดออก อัตราการตายโดยรวมเป็น 1.2 % ในการศึกษาของเราสรุป : การศึกษาในปัจจุบันพบว่า และปัจจุบันแตกต่างกัน และส่วนปฏิบัติการ clinico โปรไฟล์ อายุ , การติดเชื้อ , เบาหวาน , ความง่วงรองหนา ถุงน้ำดี และล่าช้าในการทำนายโรคไข้เลือดออก ความรู้ทางคลินิกและคาดว่าโปรไฟล์ทำนายโรคไข้เลือดออก / DSS พัฒนาจะให้ข้อมูลเพื่อระบุบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง และในมืออื่น ๆ , ให้เวลาเพียงพอสำหรับการลดไข้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและการตาย .คำสำคัญ : ไข้เลือดออก , โรคไข้เลือดออก , ไข้เลือดออกช็อก ปัจจัยความเสี่ยงที่รุนแรง , ไข้เลือดออก