DiscussionWe showed a positive asso

Discussion
We showed a positive association between cumulative dose of ionising radiation and death caused by leukaemia (excluding CLL) among adults who were typically exposed to low doses. The association was greatest for chronic myeloid leukaemia, with positive but imprecise dose– response for deaths caused by acute myeloid leukaemia, acute lymphoblastic leukaemia, Hodgkin’s lymphoma, non-Hodgkin lymphoma, and multiple myeloma.
The estimated association between cumulative radiation dose with a 2-year exposure lag assumption and death caused by leukaemia excluding CLL was similar in size and precision to the linear dose–response estimate for male atomic bomb survivors exposed between the ages of 20 and 60 years (ERR at 1 Sv 2·63, 90% CI 1·50–4·27).14 Although based on a substantially lower dose distribution than in analyses of atomic bomb survivors, typically with very low doses accrued over a long period, the similar size of the associations supports contemporary estimates of risk of leukaemia after adult exposure to radiation. This is notable because our estimates were not extrapolated from data for acute exposures.
In previous analyses of cancer among workers in 15 countries,18 the association between mortality for leukaemia excluding CLL and cumulative radiation dose with a 2-year exposure lag assumption (ERR per Sv 1·93, 90% CI

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาเราพบความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างปริมาณสะสมของรังสี ionising และความตายที่เกิดจาก leukaemia (ไม่รวม CLL) ระหว่างผู้ใหญ่ที่มักจะได้สัมผัสกับปริมาณต่ำ สมาคมยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับโรคชนิดไมอิลอยด์ leukaemia กับ imprecise แต่บวกยา – ตอบสนองเสียชีวิตเกิดจาก leukaemia เฉียบพลันชนิดไมอิลอยด์ leukaemia lymphoblastic เฉียบพลัน ของ Hodgkin คอลลา คอลลาไม่ Hodgkin และ myeloma หลายประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณรังสีที่สะสมมีแสง 2 ปีอัสสัมชัญที่ล่าช้า และความตายที่เกิดจากการรวม CLL leukaemia ที่ในขนาดและความแม่นยำในการประเมินเชิงปริมาณ – ตอบสนองสำหรับผู้ชายปรมสัมผัสระหว่างอายุ 20 – 60 ปี (ERR ที่ 1 ญา 2·63, 90% CI 1·50 – 4·27) .14 แม้ตามต่ำมากปริมาณรังสีกระจายกว่าในวิเคราะห์ของระเบิดอะตอมผู้รอดชีวิต โดยทั่วไป มีปริมาณมากที่สะสมระยะยาว ขนาดใกล้เคียงกันที่สมาคมสนับสนุนการประเมินความเสี่ยงของ leukaemia ร่วมสมัยหลังผู้ใหญ่สัมผัสกับรังสี นี้เป็นสำคัญและเนื่องจากเราประเมินไม่ได้ extrapolated จากข้อมูลภาพเฉียบพลันในวิเคราะห์ก่อนหน้านี้ของโรคมะเร็งในหมู่แรงงานในประเทศ 15, 18 ความสัมพันธ์ระหว่างการตายสำหรับ leukaemia รวม CLL และปริมาณรังสีที่สะสมกับอัสสัมชัญในการความล่าช้า 2 ปีแสง (ERR ต่อญา 1·93, 90% CI < 0 – 7·14) มีขนาดเล็ก และละเอียดมากน้อยกว่าการประเมินเราได้รับในการวิเคราะห์ของเรารวมของทั้งสามประเทศ กำไรในความแม่นยำเป็นผลของตายจาก leukaemia รวม CLL ใน INWORKS ขนาดใหญ่ (n = 531) เปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้ (n = 196), เนื่องจากติดตามอีกต่อไป (หมายถึง ติดตามใน INWORKS ถูก vs 27 ปี 13 ปีใน study17 15 ประเทศ) และการขยายตัวของ cohorts ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกาที่เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ analyses.14–16 Moreover คนไม่รวม 15 ประเทศศึกษา ด้วยไงอาจเกิดจากนิวตรอนและปนเปื้อนภายใน ในการศึกษาของเรา เรารวม 127 ตายสาเหตุ leukaemia CLL ไม่รวมสำหรับผู้ปฏิบัติงานมีแสงเป็นนิวตรอนและปนเปื้อนภายใน ในทำนองเดียวกัน การประเมินความเสี่ยงสำหรับคอลลา Hodgkin ไม่ใช่ในการศึกษา INWORKS ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าการประเมินรายงานการศึกษาประเทศ 15, 24 อีกครั้งเนื่องจากปัจจุบันศึกษารวมตาย (248 15 ประเทศศึกษา 710 ในการศึกษาปัจจุบัน) CIs ไม่ทับซ้อนสำหรับประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณรังสีและความตายเกิดขึ้น โดยเฉียบพลัน และเรื้อรังชนิดไมอิลอยด์ leukaemia ทดสอบอย่างเป็นทางการของ heterogeneity ในสมาคมโดย leukaemia ย่อยจะต้องมีวิธีการสร้างแบบจำลองร่วมกัน และใช้ที่นี่เราไม่พบผลใด ๆ ของประเทศใดประเทศหนึ่งในสมาคมประเมินสำหรับ leukaemia รวม CLL สำหรับ myeloma หลาย ความสัมพันธ์เป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเฉพาะข้อมูลที่สหราชอาณาจักรได้แยก แนะนำ heterogeneity ได้ในรูปแบบของความเสี่ยงระหว่าง cohorts สาม Schubauer Berigan และ colleagues16 รายงานความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ myeloma หลายตายเกี่ยวข้องกับยาในการวิเคราะห์ของ cohort สหรัฐอเมริกา (ERR ต่อ 10 mSv 3·9, 90% CI 0·6 – 9·6) ในขณะที่เกินปริมาณที่เกี่ยวข้องไม่สำคัญพบในการวิเคราะห์รีจิสทรีชาติสหราชอาณาจักรที่สามสำหรับผู้ปฏิบัติงานรังสี (แม้ว่าบันทึกความเสี่ยงส่วนเกินอย่างมีนัยสำคัญในการวิเคราะห์อุบัติการณ์) .15 myeloma หลายได้นานอาจพัฒนา 20 ปี ยุคเก่าที่ติดตามผู้ผ่านสหรัฐอเมริกาอาจอธิบายการ heterogeneityWe tried to reduce uncertainties in dose estimates that could bias dose–response analyses.20 Nevertheless, occupa- tional radiation dose estimates are prone to measurement error; consequently, exposure misclassification is an unavoidable study limitation. Outcome misclassification is also a potential concern in studies that rely on death certificates for classification of leukaemia and lymphoma by subtype. This concern is well known for CLL, for which incidence studies seem more appropriate.25–28 Poor sensitivity and imperfect specificity of death certificates might reduce statistical precision and induce bias in analyses of subtypes. However, death certificate information remains a valuable resource for this type of cohort investigation.There are few potential confounders of the associations under study. For example, smoking causes myeloid leukaemia;29,30 however, the size of this association isค่อนข้าง small31 และดังนั้น จะต้องมีความแตกต่างใหญ่ในบุหรี่ในระดับยาสะสมทำ confounding สมาคมรังสี – leukaemia พบ นอกจากนี้ ปรับความเสี่ยงโดยสังคม - เศรษฐกิจสถานะจะลดพบ confounding โดย smoking.32 ปรับปรุงสถานะประชากรที่ผลในการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการประเมินความเสี่ยงสำหรับ leukaemia รวม CLL แสงของแรงนิวเคลียร์กับสาเหตุอื่น ๆ ของ leukaemia เช่น benzene29, 30 ไม่สามารถแยกออกเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของความโน้มเอียง แม้ว่าเบนซีนถูกไม่ใช้แพร่หลายในอุตสาหกรรมนิวเคลียร์ได้ ในการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้ของแรงนิวเคลียร์สหรัฐฯ Schubauer Berigan และ coworkers33 รายงานหลักฐานอ่อน confounding จากการสัมผัสเบนซีนเมื่อวิเคราะห์ความเสี่ยง leukaemia ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงรังสีภายนอก ไม่สามารถประเมินการสัมผัสเบนซีนสำหรับ INWORKS ศึกษาได้ ภาพภายในกับกัมมันตภาพรังสี — ยวดยูเรเนียมและพลูโทเนียมซึ่งเกิดขึ้นที่เว็บไซต์การศึกษา และเราไม่ได้ประเมินปริมาณจากภาคเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม วิเคราะห์ความไวของเราพบว่า ปนเปื้อนภายในอาจมีผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงรังสีภายนอกเปิดรับแสงและ leukaemia น้อย ผลลัพธ์เหล่านี้จะสอดคล้องกับบทสรุปของ Shilnikova และเพื่อนร่วมงาน 34 ที่รายงานไม่ระบุผลใด ๆ การปนเปื้อนภายในบน leukaemia ตายระหว่างแรงนิวเคลียร์ ในขณะที่ความเสี่ยงของ leukaemia มีสัมพันธ์เชิงบวกกับภายนอกγ-rayexposureผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์มีสัมผัสยังกับปริมาณต่ำสุดของรังสีเอกซ์หรือรังสีγภายนอก ไม่ศึกษาให้ประเมินความเสี่ยง leukaemia สำหรับผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์เนื่องจากไม่มีข้อมูล dosimetry ถูกต้องทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ populations.35 หลิวและ colleagues36 ประมาณการตายใน cohort ของ 90268 สหรัฐอเมริกา radiological ม พวกเขารายงานว่า leukaemia เสี่ยงเป็นสองเท่าสำหรับเทคโนโลยีที่มีการทำงานมากกว่า 30 ปีเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้ทำงานน้อยกว่า 10 ปี แต่ cohort ไม่มีข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับปริมาณที่ได้รับจากผู้ปฏิบัติงานในสรุป ศึกษาแสดงหลักฐานที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณรังสีต่ำยืดเยื้อรังสีแสงและ leukaemia ตาย ปัจจุบัน ระบบป้องกันรังสีขึ้นอยู่กับแบบจำลองมาจากภาพเฉียบพลัน แล้วถือว่า ความเสี่ยงของ leukaemia ต่อหน่วยพื้นที่ซึ่งมีทั้งความก้าวหน้าค่อย ๆ หายไปในปริมาณที่ต่ำกว่าและผลของเราให้โดยตรงในการประเมินความเสี่ยงต่อหน่วยของปริมาณรังสีที่ยืดเยื้อในช่วงปกติของสิ่งแวดล้อม การวินิจฉัยทางการแพทย์ และอาชีวแสง rates.37 ยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายเราแสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างปริมาณสะสมของรังสีและความตายที่เกิดจากโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว (ไม่รวม CLL) ในหมู่ผู้ใหญ่ที่ได้สัมผัสโดยทั่วไปปริมาณต่ำ
สมาคมเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเรื้อรังกับการตอบสนองในเชิงบวก แต่ไม่แน่ชัด dose- การเสียชีวิตที่เกิดจากมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันเฉียบพลันโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว lymphoblastic, มะเร็งต่อมน้ำเหลืองของประเดี๋ยวประด๋าวและหลาย myeloma.
สมาคมประมาณระหว่างปริมาณรังสีสะสมที่มี 2 ทุบทุกสถิติสมมติฐานความล่าช้าการเปิดรับและความตายที่เกิดจากโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL เป็นคล้ายกันในขนาดและความแม่นยำกับการคาดการณ์ปริมาณการตอบสนองเชิงเส้นสำหรับผู้รอดชีวิตจากระเบิดปรมาณูสัมผัสชายอายุระหว่าง 20 และ 60 ปีที่ผ่านมา (วันที่ 1 ERR Sv 2 · 63, 90% CI 1 ·· 50-4 27) 0.14 แม้ว่าจะอยู่บนพื้นฐานของการกระจายยาที่ต่ำกว่าในการวิเคราะห์ของผู้รอดชีวิตระเบิดปรมาณูโดยปกติจะมีปริมาณที่ต่ำมากที่เกิดขึ้นในระยะเวลานานที่ขนาดใกล้เคียงกันของสมาคมสนับสนุนการประมาณการในปัจจุบันความเสี่ยงของการ โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวหลังจากการสัมผัสกับรังสีผู้ใหญ่ นี้เป็นเรื่องน่าทึ่งเพราะประมาณการของเราไม่ได้รับการประเมินจากข้อมูลสำหรับการเปิดรับเฉียบพลัน.
ในการวิเคราะห์ก่อนหน้าของโรคมะเร็งในหมู่คนงานใน 15 ประเทศ, 18 ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการตายสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL และปริมาณรังสีสะสมที่มีการเปิดรับ 2 ปีสมมติฐานล่าช้า (ERR ต่อ Sv 1 · 93, 90% CI <0-7 · 14) มีขนาดเล็กมากและมีความแม่นยำน้อยกว่าประมาณการที่เราได้รับในการวิเคราะห์รวบรวมของทั้งสามประเทศ กำไรในความแม่นยำเป็นผลมาจากจำนวนที่มีขนาดใหญ่ของการเสียชีวิตจากโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL ใน INWORKS (n = 531) เมื่อเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้ (n = 196) เพราะอีกต่อไปติดตาม (หมายถึงการติดตามใน INWORKS 27 เทียบกับปีที่ผ่านมา 13 ปีใน study17 15 ประเทศ) และการขยายตัวของฝรั่งเศสสหราชอาณาจักรและผองเพื่อนของสหรัฐเมื่อเทียบกับก่อนหน้า analyses.14-16 นอกจากนี้การศึกษา 15 ประเทศยกเว้นคนที่มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการปนเปื้อนและนิวตรอนภายใน ในการศึกษาของเราเรารวม 127 เสียชีวิตที่เกิดจากโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL สำหรับคนงานที่มีความเสี่ยงที่อาจเกิดกับนิวตรอนและการปนเปื้อนภายใน ในทำนองเดียวกันการประมาณการความเสี่ยงสำหรับมะเร็งต่อมน้ำเหลืองที่ไม่ใช่ในการศึกษา INWORKS เป็นที่แม่นยำมากขึ้นกว่าการประมาณการที่มีการรายงานในการศึกษา 15 ประเทศ 24 อีกครั้งเพราะการศึกษาในปัจจุบันรวมถึงการเสียชีวิตมากขึ้น (248 ในการศึกษา 15 ประเทศ 710 ในปัจจุบัน การศึกษา) CIs ไม่ทับซ้อนสำหรับสมาคมประมาณระหว่างปริมาณรังสีและการเสียชีวิตที่เกิดจากการเฉียบพลันและเรื้อรังมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิด; การทดสอบอย่างเป็นทางการของเซลล์สืบพันธุ์ในสมาคมโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดย่อยโดยจะต้องมีวิธีการสร้างแบบจำลองร่วมกันและไม่ได้ใช้ที่นี่.
เราไม่พบผลกระทบใด ๆ ของประเทศเดียวในสมาคมโดยประมาณสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL สำหรับหลาย myeloma สมาคมเป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญเมื่อมีเพียงข้อมูลที่สหราชอาณาจักรได้รับการยกเว้นแนะนำหลากหลายรูปแบบที่เป็นไปได้ในความเสี่ยงระหว่างสามผองเพื่อน Schubauer-Berigan และ colleagues16 รายงานที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่มีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตหลาย myeloma เกี่ยวข้องกับปริมาณในการวิเคราะห์ของพวกเขาจากการศึกษาสหรัฐอเมริกา (ERR ละ 10 mSv 3 · 9, 90% CI 0 · 6-9 · 6) ในขณะที่ไม่มี dose- อย่างมีนัยสำคัญ ส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับการถูกตรวจพบในการวิเคราะห์ที่สามของสหราชอาณาจักร Registry แรงงานแห่งชาติเพื่อการฉายรังสี (แม้ว่าความเสี่ยงส่วนเกินอย่างมีนัยสำคัญได้รับการบันทึกในการวิเคราะห์ของอุบัติการณ์) 0.15 หลาย myeloma มีระยะเวลานานอาจเกิดขึ้นจากการพัฒนาถึง 20 ปี .
อายุเก่าในตอนท้ายของการติดตามในหมู่ประเทศสหรัฐอเมริกาอาจจะอธิบายความแตกต่างเราพยายามที่จะลดความไม่แน่นอนในการประมาณการปริมาณที่อาจanalyses.20 ปริมาณการตอบสนองอคติ แต่อาชีวประมาณการปริมาณรังสีที่มีแนวโน้มที่จะเกิดข้อผิดพลาดการวัด ดังนั้นการเปิดรับจำแนกเป็นข้อ จำกัด การศึกษาหลีกเลี่ยงไม่ได้ จำแนกผลยังเป็นความกังวลที่มีศักยภาพในการศึกษาที่ต้องพึ่งพาใบรับรองการตายสำหรับการจำแนกประเภทของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวและมะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดย่อยโดย ความกังวลนี้เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับ CLL ซึ่งการศึกษาอุบัติการณ์ดูเหมือนจะมากขึ้น appropriate.25-28 ความไวและความจำเพาะที่น่าสงสารที่ไม่สมบูรณ์ของใบรับรองการตายอาจลดความแม่นยำทางสถิติและก่อให้เกิดอคติในการวิเคราะห์ของชนิดย่อย อย่างไรก็ตามข้อมูลหนังสือรับรองการตายยังคงเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าสำหรับประเภทของการตรวจสอบหมู่คนนี้.
มีตัวแปรที่อาจเกิดขึ้นไม่กี่ของสมาคมภายใต้การศึกษาเป็น ยกตัวอย่างเช่นการสูบบุหรี่ทำให้เกิดมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิด; 29,30
แต่ขนาดของสมาคมนี้เป็นที่ค่อนข้างsmall31 และดังนั้นจึงจะต้องมีความแตกต่างขนาดใหญ่ในการสูบบุหรี่ในระดับปริมาณที่สะสมจะทำให้เกิดการรบกวนที่สำคัญของสมาคมรังสีโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว นอกจากนี้การปรับความเสี่ยงโดยการวิเคราะห์สถานะทางเศรษฐกิจและสังคมจะช่วยลดการรบกวนอย่างมีนัยสำคัญจากการปรับ smoking.32 สำหรับสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการประมาณการความเสี่ยงสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่รวม CLL การเปิดรับข่าวสารของคนงานนิวเคลียร์สาเหตุอื่น ๆ ของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเช่น benzene29,30 ไม่สามารถได้รับการยกเว้นเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของการมีอคติแม้เบนซินไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมนิวเคลียร์ ในการวิเคราะห์ก่อนหน้าของสหรัฐคนงานนิวเคลียร์ Schubauer-Berigan และ coworkers33 รายงานหลักฐานที่อ่อนแอของรบกวนจากการสัมผัสสารเบนซีนเมื่อวิเคราะห์ความเสี่ยงโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวที่เกี่ยวข้องกับการได้รับรังสีภายนอก การสัมผัสเบนซีนไม่สามารถได้รับการประเมินการศึกษา INWORKS ความเสี่ยงภายในเพื่อ radionuclides-สะดุดตายูเรเนียมและ plutonium- ที่เกิดขึ้นในเว็บไซต์การศึกษาและเราไม่ได้ประเมินปริมาณจากการบริโภคเหล่านี้ อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ความไวของเราแสดงให้เห็นว่าการปนเปื้อนภายในอาจมีผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับการฉายรังสีจากภายนอกและความเสี่ยงโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับข้อสรุปของ Shilnikova และเพื่อนร่วมงาน 34 ที่รายงานที่บ่งบอกถึงผลกระทบของการปนเปื้อนภายในการตายของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวในหมู่คนงานนิวเคลียร์ใด ๆ ในขณะที่ความเสี่ยงของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภายนอกγ-rayexposure.
คนงานทางการแพทย์นอกจากนี้ยังมีการเปิดรับ ปริมาณต่ำของγภายนอกรังสีหรือรังสีเอกซ์ การศึกษาไม่ได้จัดให้มีการประเมินความเสี่ยงโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวสำหรับคนงานทางการแพทย์เนื่องจากข้อมูลการวัดปริมาณรังสีที่ถูกต้องทางประวัติศาสตร์จะไม่สามารถใช้ได้สำหรับทั้ง populations.35 หลิวและ colleagues36 การตายประมาณในการศึกษาของสหรัฐอเมริกา 90268 เทคโนโลยีรังสี พวกเขาได้รายงานว่ามีความเสี่ยงโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเป็นสองเท่าสำหรับเทคโนโลยีที่ได้ทำงานมานานกว่า 30 ปีเมื่อเทียบกับผู้ที่ทำงานน้อยกว่า 10 ปี แต่การศึกษาไม่ได้ให้ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับปริมาณที่ได้รับจากคนงาน.
ในการสรุปการศึกษาครั้งนี้ มีหลักฐานที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างขนาดต่ำยืดเยื้อรับรังสีและการเสียชีวิตโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ในปัจจุบันระบบการป้องกันรังสีจะขึ้นอยู่กับรูปแบบที่ได้มาจากความเสี่ยงเฉียบพลันและสันนิษฐานว่าความเสี่ยงของโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวต่อปริมาณหน่วยความก้าวหน้าที่ลดลงในปริมาณที่ลดลงและปริมาณ rates.37 ผลให้ประมาณการของเราโดยตรงของความเสี่ยงต่อหน่วยของปริมาณที่ยืดเยื้อในช่วง ตามแบบฉบับของสิ่งแวดล้อมการวินิจฉัยทางการแพทย์และการเปิดรับการประกอบอาชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
เราอย่างมีนัยสำคัญทาง สมาคมระหว่างสะสมขนาด ionising รังสีและความตายเกิดจากลูคีเมีย ( ยกเว้น cll ) ของผู้ใหญ่ที่มักจะโดนน้อยยา สมาคมลูคีเมียชนิดเรื้อรังมากที่สุด ด้วยปริมาณการตอบสนองในเชิงบวก แต่คลุมเครือ และการเสียชีวิตเกิดจากลูคีเมีย acute lymphoblastic ลูคีเมียชนิดเฉียบพลัน , มะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดฮอดจ์กิน , ,ที่ไม่ใช่ Hodgkin Lymphoma และการอาศัย .
) ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณรังสีที่สะสมด้วยการล่าช้า 2 ปีโรงเรียนอัสสัมชัญและความตายเกิดจากลูคีเมียยกเว้น cll คล้ายคลึงกันในขนาดและแม่นยำเพื่อตอบสนองเชิงปริมาณและประมาณการสำหรับชายระเบิดปรมาณูผู้รอดชีวิตเปิดเผยอายุระหว่าง 20 - 60 ปี ( คือ 1 , 2 ด้วย 63 90% สาย 1 ด้วย 50 4 ด้วย ( 27 )14 แต่ขึ้นอยู่กับปริมาณการกระจายมากต่ำกว่าในการวิเคราะห์ของผู้รอดชีวิตจากระเบิดปรมาณู โดยทั่วไปมีปริมาณต่ำมากที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาที่ยาวนาน ขนาดใกล้เคียงของสมาคมสนับสนุนการประเมินความเสี่ยงของโรคลูคีเมียร่วมสมัยหลังผู้ใหญ่แสงรังสี นี้เป็นที่น่าทึ่งเพราะประมาณการของเราที่ไม่ได้คาดการณ์ไว้ จากข้อมูล
เปิดรับเฉียบพลันเมื่อวิเคราะห์โรคมะเร็งของคนงานในประเทศ 15 , 18 สมาคมระหว่างการตายของลิวคีเมียและยกเว้น cll รังสีสะสมกับความล่าช้าการ 2 ปี อัสสัมชัญ ( เอ่อ ต่อ SV 1 ด้วย 93 , 90% ของ < 0 – 7 ด้วย 14 ) มีขนาดเล็กและมากน้อยที่ชัดเจนกว่าประมาณการของเรา เราได้รับในด้านการวิเคราะห์ สามประเทศได้รับในความแม่นยำเป็นผลของขนาดใหญ่จำนวนผู้เสียชีวิตจากลูคีเมียยกเว้น cll ใน inworks ( n = 531 ) เปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้ ( n = 11 ) เพราะอีกต่อไปติดตาม ( หมายถึงติดตามใน inworks คือ 27 ปีและ 13 ปี ใน 15 ประเทศ study17 ) และขยายของ ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร และผองเพื่อนเราเมื่อเทียบกับการวิเคราะห์ก่อนหน้า 14 – 16 นอกจากนี้15 ประเทศที่ศึกษา ยกเว้นคน ที่มีศักยภาพในการจากนิวตรอนและการปนเปื้อนภายใน ในการศึกษาของเรา เรารวม 127 การเสียชีวิตเกิดจากลูคีเมียยกเว้น cll แรงงานที่มีศักยภาพในการสัมผัสกับนิวตรอน และการปนเปื้อนภายใน นอกจากนี้ ความเสี่ยงประมาณปลอด Hodgkin Lymphoma ใน inworks วัตถุประสงค์ชัดเจนกว่าประมาณการรายงานใน 15 ประเทศศึกษา24 อีกเพราะการศึกษาปัจจุบัน รวมผู้เสียชีวิตมากขึ้น ( 248 ใน 15 ประเทศการศึกษา , 710 ในการศึกษา ) CIS ไม่ทับซ้อนกันเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณรังสีและความตายเกิดจากลูคีเมียชนิดเฉียบพลันและเรื้อรัง เป็นแบบทดสอบที่สามารถในสมาคมด้วยโรคลูคีเมียกลุ่มจะต้องไม่ใช้วิธีการแบบร่วมและ
ที่นี่เลย