I know that gossiping is wrong and

I know that gossiping is wrong and its like bullying and even though I try not to do it I always end up sucked into it somehow. During my middle school years, I gossiped everyday. No matter who it was about. Friends, teachers, parents, princibles, I didnt care. So I did it a lot.. And I felt bad for it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรู้ว่านินทาว่าเป็นสิ่งที่ผิดและชอบข่มขู่และแม้ว่าฉันพยายามที่จะไม่ทำมันฉันมักจะจบลงด้วยการดูดเข้าไปในมันอย่างใด ในช่วงปีโรงเรียนมัธยมของฉันฉันนินทาในชีวิตประจำวัน เรื่องที่มันเป็นเรื่องที่ไม่มี เพื่อนครูอาจารย์พ่อแม่ princibles ฉันไม่สนใจ ดังนั้นฉันคิดว่ามันมาก .. และฉันรู้สึกไม่ดีสำหรับมัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทราบที่ gossiping ถูกและ bullying เช่นนั้น และแม้ว่าจะพยายามทำ มันทุกดูดลงไปอย่างใด ในช่วงปีโรงเรียนมัธยมของฉัน ฉัน gossiped ทุกวัน ไม่ว่าใครมันเป็นเรื่อง เพื่อน ครู ผู้ปกครอง princibles ฉันไม่แคร์ ดังนั้น ฉันไม่ได้มาก... และฉันรู้สึกไม่ดีก็

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรู้ว่านั่งฟังข่าวซุบซิบไม่ถูกต้องและครอบงำเหมือนและแม้ว่าผมจะพยายามไม่ทำมันผมอยู่เสมอปลายได้ถูกดูดเข้าไปในนั้นไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ในช่วงระหว่างปีโรงเรียนส่วนกลางของฉันฉัน gossiped ทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นใครเป็นเรื่อง. เพื่อนครูผู้ปกครอง princibles ผมไม่สนใจ. ฉันจึงทำได้.. และผมก็รู้สึกว่ามันไม่ดีสำหรับ.




ฉันรู้ว่านั่งฟังข่าวซุบซิบไม่ถูกต้องและครอบงำเหมือนและแม้ว่าผมจะพยายามไม่ทำมันผมอยู่เสมอปลายได้ถูกดูดเข้าไปในนั้นไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ในช่วงระหว่างปีโรงเรียนส่วนกลางของฉันฉัน gossiped ทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นใครเป็นเรื่อง. เพื่อนครูผู้ปกครอง princibles ผมไม่สนใจ. ฉันจึงทำได้.. และผมก็รู้สึกว่ามันไม่ดีสำหรับ.