Vincent the whale lived with his fa

Vincent the whale lived with his family at sea
With his mother, his father, and his pet sea star named Lee
And life underwater was as easy as it came
Everyone lived happily not a reason to complain
But Vincent was different; he didn’t seem to agree
This submarine lifestyle was too boring and plain
On top of it all while his friends would have fun
Vincent would dream of life under the sun
And this wandering mind would cause others to stare
‘Cause they thought he was crazy and too far out there
He was bullied by swordfish and ignored by the goldfish
Harassed by the jellyfish and needled by the blowfish
He was often left out from his tail to his spout
Even laughed at and splashed at and whispered about

Until one day a creature who he’d never seen
Got caught in his mouth, in the strings of baleen
The creature it seemed was a man in a suit
With fluffy white pants, a glass helmet, and boots
The man, through the glass, said, “Help me I’m caught!
I’m not your fish food; I’m a lost astronaut!”
So Vincent replied, “Oh, I couldn’t harm a fly!
I’m as gentle as June, I’m as peaceful as pie”
But the astronaut, in fear, turned and wiggled and tossed
He was floss for a whale and so terribly lost
But just then out of the blue floated a piece of driftwood
And the man in the suit did what any man would
He pulled and he screamed to escape from the mouth
Of Vincent the whale, who was as mean as a mouse

But as he broke loose to swim away and hide
The man saw the sadness from poor Vincent’s eyes
So he stopped and he turned to ask, “Why are you down?
You live in the most beautiful of all places around!”
But Vincent just shrugged and said, “You wouldn’t understand,
I just need a hole to stick my head in the sand.”
Well the astronaut paused and thought of what he could do
To make Vincent feel better and turn his grey sky to blue

“First things first,” said the man in the suit
“What is your name and how do you do?”
Vincent replied and politely gave him his name
And said he liked stars and planets and planes
The astronaut smiled, and said, “Well, my name is Augie
And I would shake your hand but my gloves are so soggy”
Then Vincent replied, “Well, I’d shake but I can’t
’Cause you see I’m whale, I have fins and not hands!”
Augie said, “Fine, we can skip that part,
And go back to talking about the planets and stars
‘Cause wouldn’t you believe, I like the same sort of thing?
I like the sun and the moon and everything in between!”

Right off the bat, as if written in stone
Vincent and Augie were friends to the bone
They talked about space and the moon and the sun
And the comets and planets and far away fun
Then Vincent sat silent and sad so it seemed
He thought none of this was real; it was only a dream
“I’m stuck down here with this lousy seaweed
With the lobsters and crabs and not a single green tree”
So Augie said, “Vincent! Let’s get out of this place!
You can come along with me, we’ll hang out in space!”

“But how would we get there, you know I can’t fly?”
“My rocket of course, it’s our horse of the sky!
It’ll take us all over to any place we want to go
To Jupiter or Mars or as far as Pluto
We can spacewalk and moonwalk and tumble and twirl
We can drift through the waves of the Milky Way’s swirl!”
Just then Vincent smiled and said, “Please, say no more!
Just show me the way to your space shuttle’s door!
And there’s one other problem, say how will I fit?”
Augie said, “Simple, I’ll tow you on this trip
Then once we’re in space, there everyone floats”
Like here on the water, big ships and small boats”

So as soon as they found Augie’s lost rocket ship
They were off into space as Vince floundered and flipped
And when they arrived Vincent couldn’t believe
His excitement inside he thought he never would leave
For months and for days they floated and flew
Through the bright stratosphere above the earth so blue
They saw asteroids and meteors and UFO’s too
They traveled to planets with nine different moons

And Vincent was happy as time went by
But each day became harder and harder to unwind
The excitement he had when he first arrived in space
Was slowly subsiding as he got used to the place
And he realized that something inside him felt wrong
But he couldn’t understand what didn’t belong

So one day while surfing the stars in the sky
Vincent asked Augie if he knew the reason why
And Augie thought…

“Homesickness!” said Augie; he knew it for sure
And he told his friend Vincent of the very best cure
Though this fun out in space could go on forever and ever
Life and family at home is a one time only endeavor
And after listening and remembering the deep ocean blue
Vincent soon realized something he needed to do
He had to return to his life under the sea
To the ones who he loved like his pet sea star named Lee
‘Cause life out in space wasn’t made for a whale
He was built for the sea with his fins, spout, and tail

So Vincent and Augie shuttled out of the black
They left without warning, without looking back
And when they returned to the ocean so blue
Vincent discovered what was honest and true
And he blew and he blew through his blowhole up top
His happiness grew and his love would not stop
He kissed his poor mother who was sad since he’d left
She hadn’t stopped crying each day she had wept
And his father was glad that his son was okay
He worried and worried while Vincent was away
And Vincent remembered everything he loved
He belonged here he knew it, he fit like a glove
This is where I truly belong
This is where I truly belong

And while watching young Vincent discover his fate
Augie was thinking of how he too couldn’t wait
To get back to his home and his beautiful wife
To breathe the wild air and live a land mammal’s life
So quickly he said his goodbyes and farewells
And Vincent helped Augie find a boat with big sails
It won’t be long till we both meet again
For this new friendship of ours is far from its end
And now that we know where we each belong
We will visit and share and sing faraway songs
And remember our times exploring deep outer space
And know that home is the most wonderful place
Where love never wanders or suddenly strays
Forever it’s with you, it won’t go away

And Vincent stayed happy and Augie the same
They were both back at home in the place they were made
I’ll never ever leave young Vincent believed
Vacation at times, but my home is the sea
I’ll never ever leave, now Vincent believed
I’m where I belong; my home is the sea.

Until one day a creature who he’d never seen
Got caught in his mouth, in the strings of baleen
The creature it seemed was a man in a suit
With fluffy white pants, a glass helmet, and boots
The man, through the glass, said, “Help me I’m caught!
I’m not your fish food; I’m a lost astronaut!”
So Vincent replied, “Oh, I couldn’t harm a fly!
I’m as gentle as June, I’m as peaceful as pie”
But the astronaut, in fear, turned and wiggled and tossed
He was floss for a whale and so terribly lost
But just then out of the blue floated a piece of driftwood
And the man in the suit did what any man would
He pulled and he screamed to escape from the mouth
Of Vincent the whale, who was as mean as a mouse

But as he broke loose to swim away and hide
The man saw the sadness from poor Vincent’s eyes
So he stopped and he turned to ask, “Why are you down?
You live in the most beautiful of all places around!”
But Vincent just shrugged and said, “You wouldn’t understand,
I just need a hole to stick my head in the sand.”
Well the astronaut paused and thought of what he could do
To make Vincent feel better and turn his grey sky to blue

“First things first,” said the man in the suit
“What is your name and how do you do?”
Vincent replied and politely gave him his name
And said he liked stars and planets and planes
The astronaut smiled, and said, “Well, my name is Augie
And I would shake your hand but my gloves are so soggy”
Then Vincent replied, “Well, I’d shake but I can’t
’Cause you see I’m whale, I have fins and not hands!”
Augie said, “Fine, we can skip that part,
And go back to talking about the planets and stars
‘Cause wouldn’t you believe, I like the same sort of thing?
I like the sun and the moon and everything in between!”

Right off the bat, as if written in stone
Vincent and Augie were friends to the bone
They talked about space and the moon and the sun
And the comets and planets and far away fun
Then Vincent sat silent and sad so it seemed
He thought none of this was real; it was only a dream
“I’m stuck down here with this lousy seaweed
With the lobsters and crabs and not a single green tree”
So Augie said, “Vincent! Let’s get out of this place!
You can come along with me, we’ll hang out in space!”

“But how would we get there, you know I can’t fly?”
“My rocket of course, it’s our horse of the sky!
It’ll take us all over to any place we want to go
To Jupiter or Mars or as far as Pluto
We can spacewalk and moonwalk and tumble and twirl
We can drift through the waves of the Milky Way’s swirl!”
Just then Vincent smiled and said, “Please, say no more!
Just show me the way to your space shuttle’s door!
And there’s one other problem, say how will I fit?”
Augie said, “Simple, I’ll tow you on this trip
Then once we’re in space, there everyone floats”
Like here on the water, big ships and small boats”

So as soon as they found Augie’s lost rocket ship
They were off into space as Vince floundered and flipped
And when they arrived Vincent couldn’t believe
His excitement inside he thought he never would leave
For months and for days they floated and flew
Through the bright stratosphere above the earth so blue
They saw asteroids and meteors and UFO’s too
They traveled to planets with nine different moons

And Vincent was happy as time went by
But each day became harder and harder to unwind
The excitement he had when he first arrived in space
Was slowly subsiding as he got used to the place
And he realized that something inside him felt wrong
But he couldn’t understand what didn’t belong

So one day while surfing the stars in the sky
Vincent asked Augie if he knew the reason why
And Augie thought…

“Homesickness!” said Augie; he knew it for sure
And he told his friend Vincent of the very best cure
Though this fun out in space could go on forever and ever
Life and family at home is a one time only endeavor
And after listening and remembering the deep ocean blue
Vincent soon realized something he needed to do
He had to return to his life under the sea
To the ones who he loved like his pet sea star named Lee
‘Cause life out in space wasn’t made for a whale
He was built for the sea with his fins, spout, and tail

So Vincent and Augie shuttled out of the black
They left without warning, without looking back
And when they returned to the ocean so blue
Vincent discovered what was honest and true
And he blew and he blew through his blowhole up top
His happiness grew and his love would not stop
He kissed his poor mother who was sad since he’d left
She hadn’t stopped crying each day she had wept
And his father was glad that his son was okay
He worried and worried while Vincent was away
And Vincent remembered everything he loved
He belonged here he knew it, he fit like a glove
This is where I truly belong
This is where I truly belong

And while watching young Vincent discover his fate
Augie was thinking of how he too couldn’t wait
To get back to his home and his beautiful wife
To breathe the wild air and live a land mammal’s life
So quickly he said his goodbyes and farewells
And Vincent helped Augie find a boat with big sails
It won’t be long till we both meet again
For this new friendship of ours is far from its end
And now that we know where we each belong
We will visit and share and sing faraway songs
And remember our times exploring deep outer space
And know that home is the most wonderful place
Where love never wanders or suddenly strays
Forever it’s with you, it won’t go away

And Vincent stayed happy and Augie the same
They were both back at home in the place they were made
I’ll never ever leave young Vincent believed
Vacation at times, but my home is the sea
I’ll never ever leave, now Vincent believed
I’m where I belong; my home is the sea.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Vincent วาฬอาศัยอยู่กับครอบครัวที่ทะเลแม่ พ่อ และดาวทะเลสัตว์เลี้ยงของเขาชื่อลีและชีวิตใต้น้ำได้ง่าย ตามมาทุกคนอาศัยอยู่อย่างมีความสุขไม่เหตุผลที่จะบ่นแต่ Vincent ต่าง ๆ เขาไม่ได้ดูเหมือนจะยอมรับชีวิตใต้น้ำนี้ไม่ธรรมดา และน่าเบื่อเกินไปนอกเหนือจากนั้น ในขณะที่เพื่อนของเขาทั้งหมดจะมีความสนุกสนานVincent เหลือบชีวิตภายใต้ดวงอาทิตย์และจิตใจนี้เจอจะทำให้ผู้อื่นมอง'Cause พวกเขาคิดว่า เขา บ้า และไกลเกินไปออกมีเขามาเอาเปรียบ โดยปลาไหล และละเว้น โดยปลาโดยแมงกะพรุน และ needled โดยโบลว์ฟิชเขาถูกมักจะปล่อยออกจากหางของเขาให้พวยของเขาแม้แต่หัวเราะที่ และ splashed ใน และเกมส์เกี่ยวกับจนกระทั่งวันหนึ่งที่สิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เคยเห็นมีติดอยู่ในปาก ในสายของ baleenสิ่งมีชีวิตที่เหมือนถูกคนในสูทกางเกงขายาวสีขาวนุ่ม หมวกแก้ว และรองเท้าคน ผ่านแก้ว กล่าวว่า "ช่วยฉันฉันก็จับฉันไม่อาหารปลา ผมเป็นนักบินอวกาศหายไป"Vincent ให้ตอบ "โอ้ ผมไม่เป็นอันตรายต่อแมลงวันฉันอย่างอ่อนโยนที่มิถุนายน ฉันเงียบสงบที่วงกลม"แต่นักบินอวกาศ ในความหวาดกลัว เปิด wiggled และเพราะเขาถูกขัดฟันสำหรับวาฬ และสูญหายดังนั้นแย่มากแต่แล้วเพียงลอยตัวของ driftwood พ.ศ.และคนในนั้นให้ได้คนที่จะเขาดึง และเขากรีดร้องหนีปากของ Vincent เวล ที่หมายถึงที่เมาส์แต่เขายากจนหลวม การว่ายน้ำไปซ่อนคนเห็นความโศกเศร้าจาก Vincent ดีตาเพื่อให้เขาหยุด และเขาก็หันไปถาม "เหตุใดคุณลงคุณอาศัยอยู่ในที่สวยที่สุดของทั้งหมดน่า"แต่ Vincent เพียงยักไหล่ แล้วกล่าว ว่า "คุณจะไม่เข้าใจฉันเพียงได้หลุมติดศีรษะทราย"ทั้งนักบินอวกาศชั่วคราว และคิดว่า สิ่งที่เขาสามารถทำให้ Vincent รู้สึกดีขึ้น และเปิดฟ้าสีเทาของเขาเป็นสีน้ำเงิน"สิ่งแรกแรก, " กล่าวว่า คนในชุด"อะไรคือวิธีที่คุณทำและชื่อของคุณVincent ตอบกลับ และสุภาพให้เขาชื่อของเขาและกล่าวว่า เขาชอบดาว และดาวเคราะห์ และเครื่องบินนักบินอวกาศที่ยิ้ม และ ว่า "ดี ชื่อของฉันคือ Augieและฉันจะจับมือ แต่ถุงมือของฉันเป็น soggy ดังนั้น"แล้ว Vincent ตอบ "ดี ฉันจะสั่น แต่ฉันไม่สามารถคุณเห็นผมเวล มีครีบและมือไม่"กล่าวว่า Augie "ดี เราสามารถข้ามส่วนที่และกลับไปยังพูดคุยเกี่ยวกับดาวเคราะห์และดาว'Cause จะไม่คุณเชื่อ ชอบการเรียงลำดับของสิ่งเดียวกันหรือไม่ชอบดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ และทุกสิ่งทุกอย่างระหว่าง"ขวาปิดค้างคาว ถ้าเขียนในหินVincent และ Augie ได้เพื่อนกับกระดูกพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับอวกาศ และดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์และดาวหาง และดาวเคราะห์ และฟันห่างแล้ว Vincent นั่งเงียบ และเศร้าให้เหมือนเขาคิดว่า เรื่องนี้เป็นจริง มันเป็นเพียงความฝัน"ฉันกำลังติดลงที่นี่ ด้วยสาหร่ายนี้เด็ก ๆกล็อบสเตอร์ และปู และไม่แผนภูมิสีเขียวที่เดียว"ดังนั้น Augie กล่าวว่า "Vincent เราได้รับประโยชน์จากสถานที่แห่งนี้คุณสามารถมากับฉัน เราจะออกไปเที่ยวในพื้นที่"" แต่ว่าจะเราได้รับมี คุณรู้ว่า ฉันไม่สามารถบินได้? ""จรวดของฉันแน่นอน มันเป็นของเราม้าท้องฟ้ามันจะนำเราทั้งหมดกว่าใด ๆ ที่เราต้องไปดาวพฤหัสบดีหรือดาวอังคาร หรือดาวพลูโตเท่าเราสามารถ spacewalk มูนวอล์ก และเกลือกกลิ้ง และกายเราสามารถดริฟท์ผ่านคลื่นของการหมุนของมิลค์"เพียงแล้ว Vincent ยิ้ม และกล่าว ว่า กรุณาพูดอีกเพียงแสดงไปประตูของกระสวยอวกาศและมีปัญหาอื่น ๆ หนึ่ง บอกวิธีจะฉันพอดี"Augie กล่าว "ง่าย ผมจะพ่วงคุณเดินทางแล้ว เมื่อเราอยู่ในพื้นที่ มีคนลอย"เช่นเดินทางน้ำ เรือใหญ่ และเรือขนาดเล็ก"ดังนั้น ทันทีที่พวกเขาพบ Augie สูญเสียของเรือจรวดพวกเขาออกในพื้นที่วินซี่ floundered และพลิกและเมื่อพวกเขาถึง ไม่เชื่อ Vincentความตื่นเต้นของเขาภายในเขาคิดว่า เขาจะไม่เดือนวันลอย แล้วบินผ่าน stratosphere สว่างบนโลกสีน้ำเงินดังนั้นเห็นดาวเคราะห์น้อย และอุกกาบาต และ UFO's เกินไปพวกเขาเดินทางไปดาวเคราะห์กับดวงจันทร์แตกต่างกัน 9และ Vincent มีความสุขเป็นเวลาไปด้วยแต่แต่ละวันก็ยาก และเหนื่อยยากที่นี่เขาเมื่อเขาต้องมาถึงในพื้นที่ช้ามี subsiding ตามที่เขาได้ใช้สถานที่และรู้ว่า สิ่งที่อยู่ภายในเขารู้สึกผิดแต่เขาไม่สามารถเข้าใจอะไรไม่เป็นSo one day while surfing the stars in the skyVincent asked Augie if he knew the reason whyAnd Augie thought…“Homesickness!” said Augie; he knew it for sureAnd he told his friend Vincent of the very best cureThough this fun out in space could go on forever and everLife and family at home is a one time only endeavorAnd after listening and remembering the deep ocean blueVincent soon realized something he needed to doHe had to return to his life under the seaTo the ones who he loved like his pet sea star named Lee‘Cause life out in space wasn’t made for a whaleHe was built for the sea with his fins, spout, and tailSo Vincent and Augie shuttled out of the blackThey left without warning, without looking backAnd when they returned to the ocean so blueVincent discovered what was honest and trueAnd he blew and he blew through his blowhole up topHis happiness grew and his love would not stopHe kissed his poor mother who was sad since he’d leftShe hadn’t stopped crying each day she had weptAnd his father was glad that his son was okayHe worried and worried while Vincent was awayAnd Vincent remembered everything he lovedHe belonged here he knew it, he fit like a gloveThis is where I truly belongThis is where I truly belongAnd while watching young Vincent discover his fateAugie was thinking of how he too couldn’t waitTo get back to his home and his beautiful wifeTo breathe the wild air and live a land mammal’s lifeSo quickly he said his goodbyes and farewellsAnd Vincent helped Augie find a boat with big sailsIt won’t be long till we both meet againFor this new friendship of ours is far from its endAnd now that we know where we each belongWe will visit and share and sing faraway songsAnd remember our times exploring deep outer spaceAnd know that home is the most wonderful placeWhere love never wanders or suddenly straysForever it’s with you, it won’t go awayAnd Vincent stayed happy and Augie the sameThey were both back at home in the place they were madeI’ll never ever leave young Vincent believedVacation at times, but my home is the seaI’ll never ever leave, now Vincent believedI’m where I belong; my home is the sea.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

วินเซนต์ ปลาวาฬ อาศัยอยู่กับครอบครัวของเขาในทะเล
กับแม่ของเขา พ่อของเขา และทะเลสัตว์เลี้ยงดาราชื่อลี
และชีวิตใต้น้ำนั้นง่ายเหมือนมันมา
ทุกคนอยู่อย่างมีความสุข ไม่ต้องบ่น
แต่วินเซนต์ก็แตกต่างกัน เขาไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นด้วย
เรือดำน้ำนี้ ชีวิตก็น่าเบื่อ ธรรมดา
ด้านบนทั้งหมดในขณะที่เพื่อนๆของเขาจะสนุก
วินเซนต์จะฝันของชีวิตภายใต้ดวงอาทิตย์
และนี่หลงจิตใจทำให้คนอื่นมอง
เพราะพวกเขาคิดว่าเขาบ้า และไกลออกไป
เขาถูกรังแกโดยนากและละเว้นโดยปลาทอง
คุกคามโดยแมงกะพรุนและเข็ม โดยปลาปักเป้า
เขามักจะออกมาจากหางตาของเขายังพ่น
หัวเราะเยาะ แต่สาดที่กระซิบเรื่อง

จนวันหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เคยเห็น
ติดอยู่ในปากของเขาในสตริงของบาลีน
สิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนเป็นผู้ชายในชุดสูทกับกางเกงสีขาว
ปุกปุย หมวกแก้ว และรองเท้า
ผู้ชาย ผ่านกระจก กล่าวว่า " ช่วยด้วย ผมจับ
ฉันไม่ใช่อาหารของปลาของคุณ ฉันสูญเสียมนุษย์อวกาศ "
ดังนั้น วินเซนต์ตอบ " อ๋อ ผมไม่ตีแมลงวัน !
ผมอ่อนโยนเป็นมิถุนายน ผมสงบอย่างพาย "
แต่นักบินอวกาศในความกลัวก็ขยับแล้วโยน
เขาใช้ไหมขัดฟันสำหรับปลาวาฬและหลงทาง
แต่แล้วออกสีฟ้าลอย ไม้แผ่น
และชายในชุดสูททำอย่างที่ผู้ชายทั่วไปเค้า
เขาดึงและเขาร้องออกมาจากปาก
ของวินเซนต์ ปลาวาฬ ซึ่งหมายความว่าเป็นเมาส์

แต่เป็นเขา ยากจนหลวมว่ายน้ำไปซ่อน
ผู้ชายเห็นความเศร้าโศกจนวินเซนต์ตา
ดังนั้นเขาหยุดและหันไปถาม" เธอลงมาทำไม ?
คุณอาศัยอยู่ในที่สวยงามที่สุดของสถานที่รอบ ๆ ! "
แต่วินเซนต์ก็ยักไหล่และพูดว่า " คุณไม่เข้าใจ
แค่หลุมติดหัวของฉันในทราย . "
ดีนักบินอวกาศหยุดและคิดว่าสิ่งที่เขาสามารถทำ
ให้วินเซนต์ รู้สึกดี และเปิดฟ้าสีเทาของเขาสีฟ้า

" สิ่งแรก " กล่าวว่า ชายในชุดสูท
" ชื่อของคุณคืออะไรและวิธีการที่คุณทำ ? "
วินเซนต์ตอบกลับด้วยความสุภาพ และให้เขาชื่อของเขา
และบอกว่าเขาชอบดาวและดาวเคราะห์ และเครื่องบิน
นักบินอวกาศยิ้มและกล่าวว่า " ดี ฉันชื่อ Augie
และผมจะจับมือคุณแต่ถุงมือของฉันเปียกดังนั้น "
แล้ววินเซนต์ ตอบว่า " ผมจะสั่นแต่ฉันไม่
เพราะคุณเห็นฉันเป็นปลาวาฬ มีครีบ และไม่ใช่มือ ! "
Augie กล่าวว่า " ดี เราสามารถข้ามส่วนที่
และกลับไปพูดคุยเกี่ยวกับดาวเคราะห์และดาว
ไม่เชื่อเพราะผมชอบประเภทเดียวกันของสิ่งที่ ?
ผม เช่น ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และทุกสิ่งในระหว่าง ! "

ด้านขวาปิดค้างคาว ถ้าเขียนในหิน
วินเซนต์และ Augie เป็นเพื่อนกับกระดูก
พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับอวกาศและดวงจันทร์ และ ดวงอาทิตย์ และดาวเคราะห์และดาวหาง

และสนุกไกลแล้ววินเซนต์นั่งเงียบ และเศร้า ดูเหมือน
เขาคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง มันเป็นเพียงความฝัน
" ฉันติดอยู่ที่นี่กับห่วยๆ สาหร่าย
กับกุ้งมังกรและปู และไม่มีต้นไม้สีเขียว "
ดังนั้น Augie กล่าวว่า " วินเซนต์ ออกไปจากที่นี่กันเถอะ !
คุณสามารถมากับฉัน เราจะเที่ยวในพื้นที่ ! "

" แต่ทำไมเราได้รับมี คุณรู้ ฉันไม่สามารถบินได้ "
" จรวดแน่นอน มันเป็นม้าของท้องฟ้า !
มันจะพาเราทั้งหมดไปที่ที่เราอยากไป
กับดาวพฤหัสบดีหรือดาวอังคาร หรือเท่าที่เราสามารถและพลูโต
spacewalk moonwalk เกลือกกลิ้งและเกลียว
และเราสามารถลอยผ่านคลื่นของทางช้างเผือกหมุน ! "
แล้ววินเซนต์ยิ้มและกล่าวว่า " ได้โปรด อย่าพูดอีกเลย
ก็พาฉันเดินไปที่ประตูของคุณกระสวยอวกาศของ
แล้วยังมีอีกปัญหา พูดแล้วผมจะได้พอดี "
Augie กล่าวว่า " ง่ายผมจะลากคุณทริปนี้
จากนั้นพอเราเข้าไปในพื้นที่ มีทุกคนลอย "
ที่นี่บนน้ำใหญ่ เรือเล็ก ๆ "

ดังนั้นทันทีที่พวกเขาพบ Augie สูญเสียเรือจรวดออกสู่อวกาศ
พวกเขาเป็นวินซ์ดิ้นรนและพลิก
และเมื่อพวกเขามาถึงวินไม่ได้ เชื่อ
ความตื่นเต้นของเขาภายในเขาคิดว่าเขาจะไม่ออกจาก
สำหรับเดือนและวันพวกเขาลอยและบิน
ผ่านสดใสยังเหนือพื้นโลกสีฟ้า
เห็นดาวเคราะห์น้อยและอุกกาบาตและยูเอฟโอด้วย
พวกเขาเดินทางไปยังดาวเคราะห์เก้าเดือน

และ วินเซนต์ก็มีความสุขที่แตกต่างกันเมื่อเวลาผ่านไป
แต่ทุกวันกลายเป็นหนักและยากที่จะผ่อนคลาย
ความตื่นเต้นที่เขาได้เมื่อเขาแรกมาถึงในพื้นที่
ค่อยๆ ลดลง เช่น เขาได้ใช้สถานที่
และเขาตระหนักว่า บางอย่างในตัวเขา รู้สึกผิด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.