Kwak et al. studied ways to control

Kwak et al. studied ways to control the production of ethanol in kefir made
from a defined starter culture and found that a two-stage fermentation was best. They
used a nonlactose fermenting yeast—Saccharomyces cerevisia—initially to ferment
glucose added to milk and then to carry out a lactic acid bacterial fermentation using
a mixture of lactobacilli, lactocococci, leuconostoc, and propionibacteria obtained
commercially. During the yeast fermentation stage, the pH remained stable; it only
dropped when the lactic fermentation started. Adding 0.4 or 0.5% glucose to the
starter milk resulted in ethanol production only during the yeast fermentation stage,
yielding a final product with 0.07 or 0.08% ethanol. Storage experiments showed thatkefir produced with the addition of 0.4% glucose was the most stable. When 1.0%
glucose was added, the production of ethanol continued in the lactic fermentation
and resulted in an ethanol concentration of 0.24% in the final product.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความประสงค์ร้อยเอ็ดศึกษาวิธีในการควบคุมการผลิตเอทานอลใน kefir ที่ทำจากเริ่มกำหนดวัฒนธรรม และพบว่า การหมักสองครั้งที่ดีที่สุด พวกเขาใช้ nonlactose การหมักยีสต์ — Saccharomyces cerevisia — เริ่มต้นด้วยการหมักกลูโคสลงนมแล้วจะดำเนินการได้โดยใช้กรดแลคติกแบคทีเรียหมักส่วนผสมของแลคโต lactocococci, leuconostoc และ propionibacteria ที่ได้รับในเชิงพาณิชย์ ในระหว่างระยะการหมักยีสต์ pH ยังคงทรง มันเท่านั้นลดลงเมื่อเริ่มต้นการหมักกรด 0.4 หรือ 0.5% กลูโคสเพื่อเพิ่มการนมเริ่มต้นส่งผลให้การผลิตเอทานอลเท่านั้นในระหว่างระยะการหมักยีสต์ผลผลิตผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายกับเอทานอ 0.07 หรือ 0.08% เก็บข้อมูลการทดลองแสดงให้เห็นว่า thatkefir ผลิตของ 0.4% กลูโคสได้เสถียรที่สุด เมื่อ 1.0%กลูโคสถูกเพิ่ม การผลิตเอทานอลอย่างต่อเนื่องในการหมักกรดและส่งผลให้ในความเข้มข้นของเอทานอล 0.24% ในผลิตภัณฑ์สุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kwak, et al ศึกษาวิธีการที่จะควบคุมการผลิตเอทานอลใน kefir ทำ
จากวัฒนธรรมที่เริ่มต้นที่กำหนดไว้และพบว่าการหมักสองขั้นตอนที่ดีที่สุด พวกเขา
ใช้ nonlactose หมักยีสต์ Saccharomyces cerevisia-แรกในการหมัก
น้ำตาลกลูโคสเพิ่มลงในนมและจากนั้นจะดำเนินการหมักกรดแลคติกแบคทีเรียโดยใช้
ส่วนผสมของแลคโต, lactocococci, Leuconostoc และ propionibacteria ได้
ในเชิงพาณิชย์ ในระหว่างขั้นตอนการหมักยีสต์พีเอชยังคงมีเสถียรภาพ; มันมี แต่จะ
ลดลงเมื่อหมักแลคติกเริ่มต้น เพิ่มกลูโคส 0.4 หรือ 0.5% กับ
นมเริ่มต้นผลให้การผลิตเอทานอลเท่านั้นในระหว่างขั้นตอนการหมักยีสต์
ยอมผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายกับ 0.07 หรือ 0.08% เอทานอล การทดลองแสดงให้เห็นว่าการจัดเก็บ thatkefir การผลิตที่มีการเพิ่มขึ้นของน้ำตาลกลูโคส 0.4% เป็นมีเสถียรภาพมากที่สุด เมื่อ 1.0%
กลูโคสเพิ่มการผลิตเอทานอลอย่างต่อเนื่องในการหมักแลคติก
และส่งผลให้ความเข้มข้นของเอทานอล 0.24% ในผลิตภัณฑ์สุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควาก et al . การศึกษาวิธีการควบคุมการผลิตเอทานอลในคีเฟอร์ที่ทําเริ่มต้นจากนิยามวัฒนธรรม พบว่า การหมักแบบสองขั้นตอนคือที่ดีที่สุด พวกเขาใช้ nonlactose หมักยีสต์ Saccharomyces cerevisia เริ่มหมักกลูโคสเพิ่มนมและจากนั้นดำเนินการโดยใช้แบคทีเรียกรดแลคติก การหมักส่วนผสมของแลคโตบาซิลไล lactocococci ลิวโคน ตอค Propionibacteria , , และได้รับในเชิงพาณิชย์ ในระหว่างขั้นตอนหมักยีสต์ , pH ยังคงมีเสถียรภาพ ; มันเท่านั้นลดลงเมื่อการหมักแลคติกเริ่ม เพิ่ม 0.4 หรือ 0.5% กลูโคสเพื่อนมทำให้การผลิตเอทานอลเริ่มต้นในการหมักยีสต์ขั้นผลผลิต ผลิตภัณฑ์ในขั้นสุดท้ายกับ 0.07 หรือ 0.08 % เอทานอล การทดลองที่เก็บพบ thatkefir ผลิตด้วยนอกเหนือจากกลูโคส 0.4 % เป็นมั่นคง เมื่อ 1.0 %กลูโคสเพิ่มการผลิตเอทานอลอย่างต่อเนื่องในการหมักแลคติกและผลของความเข้มข้นของเอทานอลเป็นร้อยละ 0.24 ในผลิตภัณฑ์สุดท้าย