Little Mrs. Sommers one day found h

Little Mrs. Sommers one day found herself the unexpected possessor of fifteen dollars. It seemed to her a very large amount of money, and the way in which it stuffed and bulged her worn old porte-monnaie gave her a feeling of importance such as she had not enjoyed for years.

The question of investment was one that occupied her greatly. For a day or two she walked about apparently in a dreamy state, but really absorbed in speculation and calculation. She did not wish to act hastily, to do anything she might afterward regret. But it was during the still hours of the night when she lay awake revolving plans in her mind that she seemed to see her way clearly toward a proper and judicious use of the money.

A dollar or two should be added to the price usually paid for Janie's shoes, which would insure their lasting an appreciable time longer than they usually did. She would buy so and so many yards of percale for new shirt waists for the boys and Janie and Mag. She had intended to make the old ones do by skilful patching. Mag should have another gown. She had seen some beautiful patterns, veritable bargains in the shop windows. And still there would be left enough for new stockings--two pairs apiece--and what darning that would save for a while! She would get caps for the boys and sailor-hats for the girls. The vision of her little brood looking fresh and dainty and new for once in their lives excited her and made her restless and wakeful with anticipation.

The neighbors sometimes talked of certain "better days" that little Mrs. Sommers had known before she had ever thought of being Mrs. Sommers. She herself indulged in no such morbid retrospection. She had no time--no second of time to devote to the past. The needs of the present absorbed her every faculty. A vision of the future like some dim, gaunt monster sometimes appalled her, but luckily tomorrow never comes.

Mrs. Sommers was one who knew the value of bargains; who could stand for hours making her way inch by inch toward the desired object that was selling below cost. She could elbow her way if need be; she had learned to clutch a piece of goods and hold it and stick to it with persistence and determination till her turn came to be served, no matter when it came.

But that day she was a little faint and tired. She had swallowed a light luncheon--no! when she came to think of it, between getting the children fed and the place righted, and preparing herself for the shopping bout, she had actually forgotten to eat any luncheon at all!

She sat herself upon a revolving stool before a counter that was comparatively deserted, trying to gather strength and courage to charge through an eager multitude that was besieging breastworks of shirting and figured lawn. An all-gone limp feeling had come over her and she rested her hand aimlessly upon the counter. She wore no gloves. By degrees she grew aware that her hand had encountered something very soothing, very pleasant to touch. She looked down to see that her hand lay upon a pile of silk stockings. A placard nearby announced that they had been reduced in price from two dollars and fifty cents to one dollar and ninety-eight cents; and a young girl who stood behind the counter asked her if she wished to examine their line of silk hosiery. She smiled, just as if she had been asked to inspect a tiara of diamonds with the ultimate view of purchasing it. But she went on feeling the soft, sheeny luxurious things--with both hands now, holding them up to see them glisten, and to feel them glide serpent-like through her fingers.

Two hectic blotches came suddenly into her pale cheeks. She looked up at the girl.

"Do you think there are any eights-and-a-half among these?"

There were any number of eights-and-a-half. In fact, there were more of that size than any other. Here was a light-blue pair; there were some lavender, some all black and various shades of tan and gray. Mrs. Sommers selected a black pair and looked at them very long and closely. She pretended to be examining their texture, which the clerk assured her was excellent.

"A dollar and ninety-eight cents," she mused aloud. "Well, I'll take this pair." She handed the girl a five-dollar bill and waited for her change and for her parcel. What a very small parcel it was! It seemed lost in the depths of her shabby old shopping-bag.

Mrs. Sommers after that did not move in the direction of the bargain counter. She took the elevator, which carried her to an upper floor into the region of the ladies' waiting-rooms. Here, in a retired corner, she exchanged her cotton stockings for the new silk ones which she had just bought. She was not going through any acute mental process or reasoning with herself, nor was she striving to explain to her satisfaction the motive of her action. She was not thinking at all. She seemed for the time to be taking a rest from that laborious and fatiguing function and to have abandoned herself to some mechanical impulse that directed her actions and freed her of responsibility.

How good was the touch of the raw silk to her flesh! She felt like lying back in the cushioned chair and revelling for a while in the luxury of it. She did for a little while. Then she replaced her shoes, rolled the cotton stockings together and thrust them into her bag. After doing this she crossed straight over to the shoe department and took her seat to be fitted.

She was fastidious. The clerk could not make her out; he could not reconcile her shoes with her stockings, and she was not too easily pleased. She held back her skirts and turned her feet one way and her head another way as she glanced down at the polished, pointed-tipped boots. Her foot and ankle looked very pretty. She could not realize that they belonged to her and were a part of herself. She wanted an excellent and stylish fit, she told the young fellow who served her, and she did not mind the difference of a dollar or two more in the price so long as she got what she desired.

It was a long time since Mrs. Sommers had been fitted with gloves. On rare occasions when she had bought a pair they were always "bargains," so cheap that it would have been preposterous and unreasonable to have expected them to be fitted to the hand.

Now she rested her elbow on the cushion of the glove counter, and a pretty, pleasant young creature, delicate and deft of touch, drew a long-wristed "kid" over Mrs. Sommers's hand. She smoothed it down over the wrist and buttoned it neatly, and both lost themselves for a second or two in admiring contemplation of the little symmetrical gloved hand. But there were other places where money might be spent.

There were books and magazines piled up in the window of a stall a few paces down the street. Mrs. Sommers bought two high-priced magazines such as she had been accustomed to read in the days when she had been accustomed to other pleasant things. She carried them without wrapping. As well as she could she lifted her skirts at the crossings. Her stockings and boots and well fitting gloves had worked marvels in her bearing--had given her a feeling of assurance, a sense of belonging to the well-dressed multitude.

She was very hungry. Another time she would have stilled the cravings for food until reaching her own home, where she would have brewed herself a cup of tea and taken a snack of anything that was available. But the impulse that was guiding her would not suffer her to entertain any such thought.

There was a restaurant at the corner. She had never entered its doors; from the outside she had sometimes caught glimpses of spotless damask and shining crystal, and soft-stepping waiters serving people of fashion.

When she entered her appearance created no surprise, no consternation, as she had half feared it might. She seated herself at a small table alone, and an attentive waiter at once approached to take her order. She did not want a profusion; she craved a nice and tasty bite--a half dozen blue-points, a plump chop with cress, a something sweet--a creme-frappee, for instance; a glass of Rhine wine, and after all a small cup of black coffee.

While waiting to be served she removed her gloves very leisurely and laid them beside her. Then she picked up a magazine and glanced through it, cutting the pages with a blunt edge of her knife. It was all very agreeable. The damask was even more spotless than it had seemed through the window, and the crystal more sparkling. There were quiet ladies and gentlemen, who did not notice her, lunching at the small tables like her own. A soft, pleasing strain of music could be heard, and a gentle breeze, was blowing through the window. She tasted a bite, and she read a word or two, and she sipped the amber wine and wiggled her toes in the silk stockings. The price of it made no difference. She counted the money out to the waiter and left an extra coin on his tray, whereupon he bowed before her as before a princess of royal blood.

There was still money in her purse, and her next temptation presented itself in the shape of a matinee poster.

It was a little later when she entered the theatre, the play had begun and the house seemed to her to be packed. But there were vacant seats here and there, and into one of them she was ushered, between brilliantly dressed women who had gone there to kill time and eat candy and display their gaudy attire. There were many others who were there solely for the play and acting. It is safe to say there was no one present who bore quite the attitude which Mrs. Sommers did to her surroundings. She gathered in the whole--stage and players and people in one wide impression, and absorbed it and enjoyed it. She laughed at the comedy and wept--she and the gaudy woman next to her wept over the tragedy. And they talked a little together over it. And the gaudy woman wiped her eyes and sniffled on a tiny square of filmy, perfumed lace and passed little Mrs. Sommers her box of candy.

The play was over, the music ceased, t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางน้อย Sommers วันหนึ่งพบตัวเอง possessor คาด 15 ดอลลาร์ เหมือนเธอเป็นจำนวนเงินมาก และวิธีที่มันยัด และ bulged ของเธอสวมใส่เก่าอำนวยความสะดวก-monnaie ให้เธอความรู้สึกของความสำคัญเช่นว่าเธอไม่มีความสุขในปีคำถามของการลงทุนเป็นที่ครอบครองเธออย่างมาก ในวันหรือสองวัน เธอเดินไปมาเห็นได้ชัดในสิ่งที่ฝัน ได้ดูดซึมจริง ๆ ในการเก็งกำไรและการคำนวณ เธอไม่ได้ต้องรีบทำ ทำอะไรเธออาจเสียใจภายหลัง แต่ในระหว่างชั่วโมงยังคงคืนเมื่อเธอวางแผนทำงานหมุนในใจของเธอที่เธอดูเหมือนจะดูเธอทางไปทางเหมาะสม judicious ใช้เงินอย่างชัดเจนเป็นดอลลาร์หรือสองควรจะเพิ่มในราคาปกติของ Janie รองเท้า ซึ่งจะได้มั่นใจเวลาเห็นนานกว่าพวกเขามักจะได้ความยาวนาน เธอจะซื้อให้ และหลาหลายของนริ้วสำหรับ waists เสื้อใหม่ชาย Janie และมัก เธอได้ตั้งใจทำให้เก่าคนทำ โดยปรับปรุงเชี่ยว มักจะมีชุดอื่น เธอได้เห็นบางรูปแบบที่สวยงาม ราคาที่คุณเห็นในหน้าต่างร้านค้า และยังมีจะได้เหลือพอถุงน่องใหม่ - สองคู่หนึ่ง - และสิ่ง darning ที่จะบันทึกในขณะ เธอจะได้รับหมวกสำหรับเด็กผู้ชายและหมวกทหารเรือสำหรับเด็กผู้หญิง วิสัยทัศน์ของเธอคอกน้อยที่สด และอร่อย และใหม่สำหรับครั้งหนึ่งในชีวิตตื่นเต้นเธอ และทำ wakeful กับความคาดหมาย และกระสับกระส่ายเพื่อนบ้านพูดคุยบางครั้งของบางอย่าง "วันดี" Sommers ที่นางน้อยรู้จักก่อนเธอเคยมีความคิดของ นาง Sommers ตัวเขาเอง indulged ในไม่เช่น retrospection morbid เธอไม่มีเวลา - ไม่สองเวลาจะอุทิศในอดีตได้ ความต้องการของปัจจุบันดูดเธอทุกคณะ วิสัยทัศน์ในอนาคตชอบติ่มซำบาง มอนสเตอร์อนต์บาง appalled เธอ แต่โชคดีที่พรุ่งนี้ไม่เคยมานาง Sommers ถูกคนที่รู้ค่าของราคา ที่สามารถยืนชั่วโมงทำให้ทางของเธอนิ้วโดยนิ้วไปยังวัตถุที่ต้องการที่ถูกขายต่ำกว่าทุน เธอสามารถข้อศอกเธอทางถ้าจำเป็น เธอได้เรียนรู้ clutch ชิ้นส่วนของสินค้า และถือมันติดไป ด้วยคงอยู่ และมุ่งมั่นจนถึงเธอเปิดมาให้บริการ ไม่เมื่อมันมาแต่วันนั้นเธอมัวเล็กน้อย และเหนื่อย เธอได้กลืนกินอาหารกลางวันแสง - ไม่ เมื่อเธอมาถึงคิดว่า ของมัน ระหว่างการเลี้ยงเด็กที่ righted และเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันช้อปปิ้ง เธอจริงลืมรับประทานอาหารกลางวันใด ๆ เลยเธอนั่งตัวเองตามเก้าอี้หมุนก่อนตัวนับที่ถูกดีอย่างหนึ่งร้าง พยายามที่จะรวบรวมความแข็งแกร่งและความกล้าหาญประจุผ่านหลากหลายการกระตือรือร้นที่ถูก besieging breastworks ริ้ว shirting และสนามหญ้าคิด การไปทั้งหมด limp รู้สึกมาเหนือเธอ และเธอคัดสรรคว้างตามเคาน์เตอร์ที่มือของเธอ เธอสวมถุงมือไม่ โดยองศา โตทราบว่า มือของเธอได้พบสิ่งที่ผ่อนคลาย ดีสัมผัส เธอมองลงไปดูว่า มือของเธอวางตามกองถุงน่องไหม Placard ที่ใกล้เคียงประกาศว่า พวกเขาได้ลดลงในราคาจากสองดอลลาร์ และเซนต์ 50 กับหนึ่งดอลลาร์ และมุ่งเซนต์ และสาวที่ยืนหลังเคาน์เตอร์ที่ถามเธอถ้า เธอปรารถนาพินิจของบรรทัดของร้านผ้าไหม เธอยิ้ม ราวกับว่าเธอได้ถูกขอให้ตรวจสอบเทียร่าเพชรกับมุมมองที่ดีที่สุดซื้อมา แต่เธอไปคงรู้สึกนุ่ม sheeny หรูหราสิ่ง - ด้วยสองมือนี้ ถือพวกเขาขึ้นเห็น glisten และรู้สึกว่าพวกเขาร่อนเหมือนพญานาคผ่านนิ้วมือของเธอBlotches สองรีบมาทันทีเป็นแก้มซีดของเธอ เธอมองขึ้นที่สาว"คุณคิดว่า มีใด ๆ eights และครึ่งในหมู่เหล่านี้หรือไม่"มีจำนวน eights และครึ่ง ในความเป็นจริง มีหลายขนาดที่มากกว่ากัน นี่คือคู่สีน้ำเงินไฟ มีบางลาเวนเดอร์ บางทั้งสีดำและสีต่าง ๆ ของตาลและสีเทา นาง Sommers เลือกคู่สีดำ และมองพวกเขาอย่างใกล้ชิด และยาวนานมาก เธอ pretended เพื่อจะตรวจสอบพื้นผิวของพวกเขา ซึ่งเสมียนมั่นใจเธอเป็นดี"เป็นดอลลาร์และเซนต์มุ่ง เธอ mused ออกเสียง "ดี ฉันจะใช้คู่นี้" เธอมอบสาว 5 ดอลลาร์ และรอ สำหรับการเปลี่ยนแปลงของเธอ และหีบห่อของเธอ สิ่งหีบห่อขนาดเล็กมากถูก เหมือนหายไปในส่วนลึกของเธอ shabby เก่าซื้อกระเป๋านาง Sommers หลังจากที่ได้ย้ายในทิศทางของตัวนับตั้งแต่ เธอเอาลิฟต์ ที่ทำเธอมีชั้นด้านบนเป็นภูมิภาคของสตรีรอห้อง ที่นี่ มุมแล้ว เธอแลกถุงน่องเธอฝ้ายสำหรับไหมใหม่คนที่เธอได้ซื้อ เธอไม่ผ่านการกระบวนการทางจิตเฉียบพลัน หรือใช้เหตุผล ด้วยตัวเอง หรือเธอมุ่งมั่นที่จะอธิบายให้เธอพึงพอใจแรงจูงใจของการกระทำของเธอ เธอไม่คิดเลย เธอดูเหมือนเวลาด้วยการพักผ่อนจากที่ทำงานลำบาก และ fatiguing และได้ยกเลิกตัวเองสู่กระแสบางกลที่กำกับการกระทำของเธอ และเธอรอดความรับผิดชอบวิธีที่ดีได้สัมผัสไหมดิบเนื้อของเธอ เธอรู้สึกเหมือนนอนในเก้าอี้ท่าน และ revelling ในขณะที่หรูหราของมัน เธอไม่ได้เดี๋ยว เธอเปลี่ยนรองเท้า รีดถุงน่องฝ้ายกัน แล้วกระตุกไปเข้ากระเป๋าของเธอ หลังจากทำเช่นนี้ เธอข้ามตรงไปยังแผนกรองเท้า และใช้เวลานั่งจะติดตั้งเธอ fastidious เจ้าหน้าที่สามารถทำให้เธอหมด เขาไม่สามารถกระทบยอดรองเท้ากับถุงน่องของเธอ และเธอไม่พอใจง่ายเกินไป เธอเดิมกระโปรงของเธอ และเปิดเท้าของเธอหนึ่งวิธีและเธอหัวอีกวิธีหนึ่งเธอ glanced ลงในรองเท้าขัด ชี้ก้น เท้าและข้อเท้าของเธอดูสวยมาก เธอไม่อาจรู้ว่า พวกเขาอยู่กับเธอ และได้เป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง เธอต้องการดี และทันสมัยพอดี เธอบอกเพื่อนสาวที่ทำหน้าที่ของเธอ และเธอก็ไม่รังเกียจต่างดอลลาร์เป็นอย่างน้อยสองในราคาตราบใดที่เธอมีอะไรที่เธอต้องมันเป็นเวลานานเนื่องจากนาง Sommers ได้ถูกติดตั้งกับถุงมือ ในโอกาสที่หายากเมื่อเธอได้ซื้อคู่ พวกเขาเสมอ "ราคา เพื่อให้ราคาถูกว่า ก็จะได้รับ preposterous และ unreasonable ได้คาดหวังให้ได้พอดีกับมือตอนนี้ เธอคัดสรรศอกบนเบาะของตัวนับถุงมือ และความสวย ดีหนุ่มสัตว์ ละเอียดอ่อน และมือดีของสัมผัส วาด "เด็ก" ลอง wristed ผ่านมือนาง Sommers เธอโค้งลงไปข้อมือ และ buttoned อย่าง และทั้งสองหายตัวที่สองหรือสองในชื่นชมสะสมมือ gloved สมมาตรน้อย แต่มีสถานอื่น ๆ ที่อาจใช้เงินมีหนังสือและนิตยสารที่คั่งในหน้าต่างของคอกกี่ก้าวลงบนถนน นาง Sommers ซื้อสองเล่มราคาสูงเช่นเขาได้คุ้นเคยกับอ่านในวันที่เมื่อเธอเติบโตมากับสิ่งอื่น ๆ ดี เธอทำได้โดยไม่ต้องตัด และเธอ สามารถเธอยกกระโปรงของเธอที่จะข้าม ของถุงน่อง และรองเท้า และดีกระชับถุงมือได้ทำงานสาในเรืองของเธอ — มีให้เธอความรู้สึกมั่นใจ ความรู้สึกของความหลากหลายห้องพักแต่งตัวเธอหิว เวลาอื่นเธอจะมี stilled แพงสำหรับอาหารจนถึงบ้านของเธอเอง ซึ่งเธอจะได้รับการต้มกลั่นตัวเองชาหนึ่งถ้วย และนำขนมขบเคี้ยวของสิ่งที่มีคุณ แต่กระแสที่ได้แนะนำเธอจะทุกข์ทรมานเธอไปคิดเช่นยังมีร้านอาหารที่มุม เธอไม่ได้ใส่ประตู จากภายนอก เธอบางครั้งก็จับซึ่งสะอาด damask และแสงใส และก้าวนุ่มบริกรเสิร์ฟคนแฟชั่นเมื่อเธอใส่ลักษณะที่ปรากฏของเธอสร้างไม่แปลกใจ ไม่ consternation เป็นของเธอ ได้ครึ่งกลัวมันอาจ เธอนั่งตัวเองที่ตารางขนาดเล็กเพียงอย่างเดียว และที่เสิร์ฟมาในครั้งเดียวเวลาจะสั่งของเธอ เธอไม่ต้องการเขา เธอ craved อร่อย และดีอย่างไร - จุดสีฟ้าครึ่งโหล ชบอวบกับ cress มีบางสิ่งบางอย่างหวาน - เป็น crème-frappee ตัวอย่าง แก้วไวน์ไรน์ และแบบถ้วยเล็กของกาแฟดำขณะที่กำลังรอให้บริการ เธอเอาถุงมือของเธอมากสบาย ๆ และวางพวกเขาอยู่ข้างเธอ แล้วเธอรับนิตยสาร และ glanced ผ่านได้ ตัดหน้า ด้วยขอบทื่อของมีดของเธอ มากรู้สึกได้ Damask สะอาดยิ่งกว่าได้เหมือนหน้าต่าง และคริสตัลเป็นประกายมากขึ้น มีเงียบสตรี และ สุภาพบุรุษ ที่ไม่ได้พบเธอ lunching ในตารางขนาดเล็กเช่นตนเอง ต้องใช้ผ้านุ่ม ชื่นชอบเพลงไม่ได้ยิน และอ่อน ๆ ถูกพัดผ่านหน้าต่าง เธอลิ้มรสกัด และเธออ่านคำหรือสอง และเธอ sipped ไวน์สีเหลืองอำพัน และ wiggled เท้าของเธอในถุงน่องไหม ราคามันแตกต่างไม่ได้ เธอนับเงินออกไปเสิร์ฟ และทิ้งเป็นเหรียญเสริมถาดของเขา whereupon เขาลงก่อนเธอเป็นเจ้าหญิงของราชตระกูลก่อนมียังคงเงินในกระเป๋าเงินของเธอ และทดลองของเธอต่อไปนำเสนอในรูปของโปสเตอร์ matinee เองต่อเล็กน้อยเมื่อเธอป้อนโรงละคร เริ่มเล่น และบ้านดูเหมือนเธอจะบรรจุได้ แต่มีที่นั่งว่างมา และเป็นหนึ่งในนั้น เธอถูก ushered ระหว่างผู้หญิงแต่งตัวเก่งแล้วมีการฆ่าเวลา และกินขนม และแสดงชุดของ gaudy มีอื่น ๆ อีกมากมายที่มีแต่เพียงผู้เดียวสำหรับการเล่นและทำหน้าที่ พูดมีใครอยู่ที่แบกค่อนข้างทัศนคติซึ่งนาง Sommers ได้สภาพแวดล้อมของเธอ ได้ เธอรวบรวมทั้งหมด - ขั้นตอน และผู้เล่น และคนหนึ่งประทับใจกว้าง และดูดซึมได้ และชอบมัน เธอหัวเราะที่ตลก และ ร้องไห้ - เธอและหญิง gaudy ติดเธอร้องไห้ผ่านโศกนาฎกรรม และพวกเขาพูดคุยกันเล็กน้อยกว่า และผู้หญิง gaudy เช็ดตาของเธอ และ sniffled ในสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ของลูกไม้ยาวแคบบาง โดย และผ่าน Sommers นางน้อยเธอกล่องขนมเล่นได้ เพิ่มเพลง t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล็ก ๆ น้อย ๆ นางซอมเมอร์วันหนึ่งพบว่าตัวเองครอบครองไม่คาดคิดของสิบห้าเหรียญ มันดูเหมือนกับเธอจำนวนมากของเงินและวิธีการในการที่จะยัดและ bulged เธอสวมใส่เก่าประตู-Monnaie ของเธอทำให้ความรู้สึกที่มีความสำคัญเช่นเธอไม่เคยมีความสุขสำหรับปี. คำถามของการลงทุนเป็นคนหนึ่งที่ครอบครองเธอ อย่างมาก สำหรับวันหรือสองวันที่เธอเดินเกี่ยวกับการที่เห็นได้ชัดในสภาพที่เหมือนฝัน แต่จริงๆดูดซึมในการเก็งกำไรและการคำนวณ เธอไม่ต้องการที่จะทำหน้าที่อย่างเร่งรีบที่จะทำอะไรที่เธอนั้นอาจจะเสียใจ แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่ยังคงของคืนเมื่อเธอวางแผนหมุนเวียนตื่นขึ้นมาในความคิดของเธอว่าเธอดูเหมือนจะเห็นทางของเธออย่างชัดเจนต่อการใช้งานที่เหมาะสมและเหตุผลของเงิน. ดอลลาร์หรือสองควรจะเพิ่มราคามักจะจ่ายสำหรับ รองเท้าเจนี่ซึ่งจะประกันที่ยั่งยืนของพวกเขาเวลาที่เห็นได้นานกว่าที่พวกเขามักจะทำ เธอจะซื้อหลามากและจำนวนมากของ percale สำหรับเอวเสื้อใหม่สำหรับชายและเจนี่และนิตยสาร เธอตั้งใจที่จะทำให้คนเก่าทำโดยฝีมือปะ Mag ควรจะมีชุดอื่น เธอได้เห็นบางรูปแบบที่สวยงามต่อรองราคาจริงในหน้าต่างร้านค้า และยังคงมีจะเหลือพอสำหรับถุงน่องใหม่ - สองคู่คนละ - ตำหนิและสิ่งที่จะบันทึกในขณะที่! เธอจะได้รับหมวกสำหรับเด็กและหมวกกะลาสีสำหรับสาว วิสัยทัศน์ของลูกน้อยของเธอมองที่สดใหม่และอร่อยและใหม่เป็นครั้งแรกในชีวิตของพวกเขาตื่นเต้นของเธอและทำให้เธอไม่สงบและตระหนักด้วยความคาดหวัง. เพื่อนบ้านบางครั้งพูดถึงบางอย่าง "วันที่ดีกว่า" ที่เล็ก ๆ น้อย ๆ นางซอมเมอร์ได้รู้จักก่อนที่เธอจะมีความคิดที่เคย ของการเป็นนางซอมเมอร์ เธอเองตามใจไม่มีย้อนหลังโรคดังกล่าว เธอมีเวลาไม่ - สองของเวลาที่จะอุทิศให้กับอดีตที่ผ่านมาไม่มี ความต้องการในปัจจุบันการดูดซึมของเธอทุกคณะ วิสัยทัศน์ในอนาคตเช่นสลัวบางมอนสเตอร์ผอมแห้งบางครั้งเธอตกใจ แต่โชคดีที่ไม่มีวันพรุ่งนี้. นาง ซอมเมอร์เป็นคนเดียวที่รู้ค่าของการต่อรองราคาได้ ที่สามารถยืนเป็นเวลาหลายชั่วโมงทำให้ทางนิ้วของเธอโดยนิ้วไปยังวัตถุที่ต้องการที่ขายต่ำกว่าต้นทุน เธอจะข้อศอกทางของเธอถ้าจำเป็นต้อง; เธอได้เรียนรู้ที่จะคว้าชิ้นส่วนของสินค้าและถือมันและติดมันที่มีความคงทนและความมุ่งมั่นจนเธอหันมาที่จะให้บริการไม่ว่าเมื่อมันมา. แต่วันนั้นเธอเป็นลมเล็ก ๆ น้อย ๆ และเหนื่อย เธอได้กลืนกินเลี้ยงอาหารกลางวันแสง - ไม่มี! เมื่อเธอมาคิดว่าระหว่างการให้เด็กที่เลี้ยงและสถานที่ทรงตัวและการเตรียมความพร้อมตัวเองสำหรับการแข่งขันช้อปปิ้งที่เธอได้ลืมจริงที่จะกินอาหารกลางวันที่ทุกคนใด ๆเธอนั่งตัวเองอยู่บนเก้าอี้หมุนก่อนที่จะนับที่ถูกเปรียบเทียบ ร้างพยายามที่จะรวบรวมความแข็งแรงและความกล้าหาญที่จะคิดค่าบริการผ่านหลากหลายความกระตือรือร้นที่ถูกปิดล้อมอยู่ในสนามเพลาะของเย็บเสื้อเชิ้ตและสนามหญ้าคิด ความรู้สึกที่ปวกเปียกทั้งหมดได้หายไปมาของเธอและเธอวางมือของเธออย่างไร้จุดหมายอยู่บนเคาน์เตอร์ เธอสวมถุงมือไม่มี โดยองศาเธอเติบโตทราบว่ามือของเธอได้พบบางสิ่งบางอย่างผ่อนคลายมากที่น่าพอใจมากที่จะสัมผัส เธอมองลงไปจะเห็นว่ามือของเธอวางอยู่บนกองถุงน่องผ้าไหม ใกล้ป้ายประกาศว่าพวกเขาได้รับการลดลงในราคาจากสองเหรียญห้าสิบเซนต์ปิดที่หนึ่งดอลลาร์และแปดเก้าเซ็นต์; และเด็กสาวที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ถามเธอว่าเธออยากจะตรวจสอบสายของร้านขายชุดชั้นผ้าไหม เธอยิ้มเช่นเดียวกับถ้าเธอได้รับการขอให้ตรวจสอบมงกุฏเพชรที่มีมุมมองที่ดีที่สุดของการซื้อมัน แต่เธอก็เดินขึ้นไปบนความรู้สึกนุ่ม sheeny สิ่งที่หรูหรา -. ด้วยมือทั้งสองตอนนี้พวกเขาถือขึ้นไปดูพวกเขาส่องแสงแวววาวและพวกเขาจะรู้สึกเหินงูเหมือนผ่านนิ้วมือของเธอสองเป็นจ้ำๆ ที่น่าตื่นเต้นมาเข้ามาในแก้มของเธอซีด เธอมองมาที่สาว. "คุณคิดว่ามีผู้ใดแปดและครึ่งในหมู่เหล่านี้?" มีจำนวนใด ๆ แปดและครึ่งได้ ในความเป็นจริงมีมากขึ้นของขนาดกว่าที่อื่น ๆ นี่เป็นคู่สีฟ้าอ่อน; มีลาเวนเดอร์บางเฉดสีสีดำและสีน้ำตาลต่างๆของและสีเทา นางซอมเมอร์เลือกคู่สีดำและมองไปที่พวกเขานานมากและอย่างใกล้ชิด เธอแกล้งทำเป็นการตรวจสอบพื้นผิวของพวกเขาซึ่งเสมียนมั่นใจของเธอเป็นที่ยอดเยี่ยม. "ดอลล่าและแปดเก้าเซ็นต์" เธอรำพึงออกมาดัง ๆ "ดีฉันจะพาคู่นี้". เธอส่งหญิงสาวที่เรียกเก็บเงินห้าดอลลาร์และรอสำหรับการเปลี่ยนแปลงของเธอและพัสดุของเธอ สิ่งที่พัสดุขนาดเล็กมากมันเป็น! มันดูเหมือนจะหายไปในระดับความลึกของเก่าของเธอโทรมช้อปปิ้งกระเป๋า. the นาง ซอมเมอร์หลังจากที่ไม่ได้ย้ายไปในทิศทางของการต่อรองราคาเคาน์เตอร์ที่ เธอเข้ามามีลิฟท์ซึ่งถือของเธอไปชั้นบนเข้าไปในพื้นที่ของผู้หญิง 'รอห้องพักที่ ที่นี่ในมุมเกษียณเธอแลกถุงน่องผ้าฝ้ายของเธอสำหรับคนไหมใหม่ที่เธอเพิ่งซื้อ เธอเป็นคนที่ไม่ได้ไปผ่านกระบวนการใด ๆ ทางจิตเฉียบพลันหรือเหตุผลกับตัวเองไม่ได้ที่เธอมุ่งมั่นที่จะอธิบายเพื่อความพึงพอใจของเธอแรงจูงใจของการกระทำของเธอ เธอไม่ได้คิดเลย เธอดูเหมือนเป็นครั้งอาจต้องใช้เวลาส่วนที่เหลือจากการทำงานลำบากและเหนื่อยยากและได้ละทิ้งตัวเองบางส่วนแรงกระตุ้นกลไกที่การกระทำและการกำกับการแสดงของเธอเป็นอิสระของความรับผิดชอบของเธอ. วิธีที่ดีคือการสัมผัสของผ้าไหมดิบเนื้อหนังของเธอ! เธอรู้สึกเหมือนนอนอยู่บนเก้าอี้เบาะและปลาบปลื้มในขณะที่ในความหรูหราของมัน เธอทำในขณะที่น้อย จากนั้นเธอก็ถูกแทนที่ด้วยรองเท้าของเธอรีดถุงน่องผ้าฝ้ายด้วยกันและผลักดันให้พวกเขาเข้าไปในกระเป๋าของเธอ หลังจากทำเช่นนี้เธอเดินตรงไปที่แผนกรองเท้าและเอาที่นั่งของเธอที่จะติดตั้ง. เธอเป็นคนที่จู้จี้จุกจิก พนักงานไม่สามารถทำให้เธอออก; เขาไม่สามารถตกลงกันได้รองเท้าของเธอกับถุงน่องของเธอและเธอก็ไม่พอใจได้ง่ายเกินไป เธอกลับกระโปรงของเธอและหันเท้าของเธอและวิธีหนึ่งที่หัวของเธออีกทางหนึ่งขณะที่เธอมองลงที่ขัดรองเท้าชี้ปลายแหลม การเดินเท้าและข้อเท้าของเธอดูสวยมาก เธอไม่สามารถตระหนักว่าพวกเขาเป็นของเธอและเป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง เธอต้องการแบบเต็มยอดเยี่ยมและทันสมัยเธอบอกเพื่อนสาวที่ทำหน้าที่ของเธอและเธอไม่ได้ใจความแตกต่างของเงินดอลลาร์หรืออีกสองคนอยู่ในราคาตราบใดที่เธอได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ. มันเป็นเวลานานตั้งแต่นาง ซอมเมอร์ได้รับการติดตั้งกับถุงมือ ในโอกาสที่หาได้ยากเมื่อเธอได้ซื้อคู่พวกเขาได้เสมอ "ต่อรองราคา" เพื่อให้ราคาถูกที่ก็จะได้รับผิดปกติและไม่มีเหตุผลที่จะมีการคาดว่าพวกเขาจะพอดีกับมือ. ตอนนี้เธอวางข้อศอกของเธอบนเบาะของเคาน์เตอร์ถุงมือที่ และสวยสัตว์สาวที่น่าพอใจที่ละเอียดอ่อนและคล่องแคล่วของการสัมผัสดึงยาว wristed "เด็ก" มากกว่ามือของนางซอมเมอร์ เธอลูบมันลงไปที่ข้อมือและติดกระดุมมันอย่างเรียบร้อยและทั้งสองหายไปตัวเองเป็นครั้งที่สองหรือสองในการไตร่ตรองชื่นชมของมือที่สวมถุงมือสมมาตรเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่มีสถานที่อื่น ๆ ที่มีเงินอาจจะใช้เวลา. มีหนังสือและนิตยสารซ้อนขึ้นในหน้าต่างของแผงไม่กี่ก้าวลงบนถนนได้ นางซอมเมอร์ซื้อสองนิตยสารราคาสูงเช่นเธอได้รับคุ้นเคยกับการอ่านในวันที่เธอได้รับการคุ้นเคยกับสิ่งอื่น ๆ ที่น่ารื่นรมย์ เธอดำเนินการได้โดยไม่ต้องตัด เช่นเดียวกับการที่เธอสามารถทำได้เธอยกกระโปรงของเธอที่นํ้า ถุงน่องและรองเท้าของเธอและถุงมือที่เหมาะสมดีได้ทำงานมหัศจรรย์ในการแบกของเธอ - ให้เธอได้ความรู้สึกของความเชื่อมั่นที่ความรู้สึกของการเป็นของฝูงแต่งตัวดีได้. เธอเป็นคนที่หิวมาก อีกครั้งเธอจะได้นิ่งความอยากอาหารจนกว่าจะถึงบ้านของตัวเองของเธอที่เธอจะได้ต้มตัวเองถ้วยชาและนำขนมอะไรที่มีอยู่ แต่แรงกระตุ้นที่ถูกแนวทางของเธอจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานของเธอเพื่อความบันเทิงใด ๆ ความคิดดังกล่าว. มีร้านอาหารที่มุมที่เป็น เธอไม่เคยเข้ามาในประตู; จากภายนอกเธอมีบางครั้งจับ glimpses ของสีแดงเข้มสะอาดสะอ้านและคริสตัลที่ส่องแสงและบริกรนุ่มก้าวให้บริการประชาชนของแฟชั่น. เมื่อเธอเดินเข้าไปในรูปร่างหน้าตาของเธอสร้างความประหลาดใจไม่กลัวไม่เป็นที่เธอเคยกลัวครึ่งหนึ่งมันอาจ เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเองเล็ก ๆ คนเดียวและบริกรใส่ใจในครั้งเดียวทาบทามให้ใช้คำสั่งของเธอ เธอไม่ต้องการความสมบูรณ์นั้น เธอปรารถนากัดที่ดีและอร่อย - ครึ่งโหลจุดสีฟ้า, สับอวบอ้วนที่มีผักเป็นบางสิ่งบางอย่างหวาน - เป็นครีม-frappee เช่น; แก้วไวน์แม่น้ำไรน์และหลังจากที่ทุกถ้วยเล็ก ๆ ของกาแฟดำ. ขณะที่รอที่จะให้บริการที่เธอถอดออกถุงมือของเธออย่างสบายและวางพวกเขาอยู่ข้างๆเธอ จากนั้นเธอก็หยิบนิตยสารและมองผ่านมันตัดหน้าเว็บที่มีขอบคมของมีดของเธอ มันเป็นที่น่าพอใจมาก สีแดงเข้มก็ยิ่งสะอาดสะอ้านมากขึ้นกว่าที่เคยดูเหมือนผ่านหน้าต่างและคริสตัลเป็นประกายมากขึ้น มีผู้หญิงที่เงียบสงบเป็นสุภาพบุรุษและผู้ที่ไม่ได้สังเกตเห็นเธอ lunching ที่โต๊ะเล็ก ๆ เช่นเธอเอง ความอ่อนนุ่มและสายพันธุ์ที่ชื่นชอบของเพลงอาจจะได้ยินและสายลมอ่อนโยนพัดผ่านหน้าต่าง เธอได้ลิ้มรสกัดและเธออ่านคำหรือสองและเธอจิบไวน์สีเหลืองและ wiggled เท้าของเธอในถุงน่องผ้าไหม ราคาของมันทำให้ไม่แตกต่างกัน เธอนับเงินออกจากบริกรและด้านซ้ายของเหรียญพิเศษในถาดของเขาครั้นแล้วเขาโค้งคำนับก่อนที่เธอจะเป็นก่อนเจ้าหญิงเลือดพระราช. ยังคงมีเงินในกระเป๋าของเธอและสิ่งล่อใจของเธอต่อไปนำเสนอตัวเองในรูปของดาราที่ โปสเตอร์. มันก็เล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมาเมื่อเธอเดินเข้าไปในโรงละครเล่นได้เริ่มและบ้านของเธอดูเหมือนจะไปได้รับการบรรจุ แต่มีที่นั่งว่างที่นี่และมีและเป็นหนึ่งในพวกเขาเธอก็ถูกนำระหว่างผู้หญิงที่แต่งตัวเก่งที่ได้ไปที่นั่นเพื่อฆ่าเวลาและกินขนมและแสดงเครื่องแต่งกายฉูดฉาดของพวกเขา มีอื่น ๆ อีกมากมายที่อยู่ที่นั่น แต่เพียงผู้เดียวสำหรับการเล่นและทำหน้าที่เป็น มันมีความปลอดภัยที่จะบอกว่าไม่มีใครที่เบื่อในปัจจุบันค่อนข้างมีทัศนคติที่นางซอมเมอร์ทำกับสภาพแวดล้อมของเธอ เธอรวบรวมทั้งหมด - เวทีและผู้เล่นและผู้คนในการแสดงผลกว้างหนึ่งและดูดซึมมันและสนุกกับมัน เธอหัวเราะที่ตลกและร้องไห้ - เธอและผู้หญิงฉูดฉาดข้างเธอร้องไห้มากกว่าโศกนาฏกรรม และพวกเขาพูดคุยกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยกันมากกว่านั้น และผู้หญิงที่ฉูดฉาดเช็ดตาของเธอและ sniffled บนตารางเล็ก ๆ ของเยิ้มลูกไม้หอมและผ่านนางซอมเมอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอกล่องลูกอม. เล่นจบเพลงหยุดที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิตเติล มิส ซอมเมอร์ วันหนึ่งพบว่าตัวเองครอบครองที่ไม่คาดคิดของ 15 เหรียญ มันดูเหมือนเธอมีขนาดใหญ่มาก จำนวนเงิน และวิธีการที่มันยัดและฉุของเธอสวมใส่เก่าปอร์ monnaie ให้ความรู้สึกของความสําคัญ เช่น เธอไม่ได้ชอบปี

คำถามของการลงทุนที่ครอบครองเธออย่างมากสำหรับวันหรือสองวัน เธอเดินมาอย่างเห็นได้ชัดในสถานะที่เหมือนฝัน แต่ดูดซึมจริงๆในการคํานวณ เธอไม่ต้องทำอย่างรีบเร่งทำอะไรเธออาจเสียใจภายหลัง . แต่มันอยู่ในช่วงชั่วโมงยังคงของคืน เมื่อเธอวางแผนการหมุนเวียนอยู่ในจิตใจของเธอที่เธอจะเห็นทางของเธออย่างชัดเจนต่อการใช้ที่เหมาะสมและสุขุมของเงิน

หรือสองดอลลาร์ ควรเพิ่มราคาจะจ่ายค่ารองเท้า เจนี่ ซึ่งจะประกันตนทนการชดช้อยเวลานานกว่าที่พวกเขามักจะไม่ เธอจะซื้อ และมากมายหลา percale สำหรับเอวเสื้อใหม่สำหรับเด็กชายและ Janie และ Mag เธอตั้งใจให้ตัวเก่าที่ทำโดยฝีมือปะ . แม็กน่าจะมีชุดอื่น เธอได้เห็นลวดลายที่สวยงามบางรูปสินค้าในร้าน Windows และยังคงมีเหลือพอสำหรับถุงเท้าใหม่ 2 คู่ละ . . . และสิ่งที่ชุนที่จะช่วยสักพัก เธอจะได้หมวกเด็กและหมวกทหารเรือสำหรับเด็กผู้หญิง วิสัยทัศน์ของเธอน้อยกกดูสดชื่นสวยงามและใหม่สักครั้งในชีวิตตื่นเต้นของเธอ และทำให้เธอหงุดหงิดและตื่นตัวกับความคาดหมาย

เพื่อนบ้านที่บางครั้งพูดบางอย่าง " ดีวัน " ไอ้คุณนาย ซอมเมอร์รู้มาก่อน เธอเคยคิดว่าจะเป็นคุณนายซัมเมอร์ . เธอยังไม่มีโรคย้อนหลัง . เธอไม่มีเวลา . . . ไม่มีสองของเวลาที่จะอุทิศเพื่ออดีต ความต้องการในปัจจุบันดูดซึมเธอทุกคณะ วิสัยทัศน์ของอนาคตเหมือนสลัว ดวงตาปีศาจ บางครั้งตกใจของเธอแต่โชคดีที่พรุ่งนี้ไม่เคยมาถึง

คุณนายซอมเมอร์เป็นคนที่รู้ค่าของการต่อราคา ; ผู้ที่สามารถยืนสำหรับชั่วโมงการทำทางของเธอนิ้วโดยนิ้วไปยังวัตถุที่ต้องการที่ขายต่ำกว่าต้นทุน เธอสามารถข้อศอกทางของเธอ หากต้อง เธอได้เรียนรู้ที่จะคว้าชิ้นส่วนของสินค้า และถือมันและติดมันกับความพยายามและความมุ่งมั่น จนทำให้เธอมาเพื่อจะปรนนิบัติ ไม่ว่าเมื่อมันมา . . .

แต่ในวันนั้นเธอดูอ่อน และเหนื่อย เธอกลืนแสงกลางวัน . . . ไม่ ! เมื่อมาคิดดู ระหว่างรับเลี้ยงเด็กและสถานที่ righted และเตรียมตัวไปช้อปปิ้งแล้ว เธอเลยลืมกินมื้อกลางวันเลย

เธอนั่งตัวบนแป้นหมุนหน้าเคาน์เตอร์ที่ถูกทิ้งร้างเปรียบเทียบ ,พยายามรวบรวมกำลังและความกล้าที่จะคิดผ่านความกระตือรือร้นเป็นอันมากที่ถูกล้อม breastworks สําหรับเย็บเสื้อเชิ้ตผ้าและคิดของสนามหญ้า ทั้งหมดปวกเปียกไปรู้สึกได้มากว่า เธอจับมือเธอคว้างบนเคาน์เตอร์ เธอไม่ใส่ถุงมือ โดยองศาก็ทราบว่ามือเธอได้พบสิ่งที่เย็นมาก น่าสัมผัสเธอมองลงไปเห็นมือของเธอวางอยู่บนกองของถุงน่องผ้าไหม ป้ายประกาศที่ใกล้เคียงประกาศว่าพวกเขาได้ลดลงในราคา 2 ดอลลาร์และเซนต์ต่อหนึ่งดอลลาร์ และเก้าสิบแปดเซนต์ และเด็กสาวที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ถามเธอว่าเธอต้องการตรวจสอบสายของชุดชั้นในผ้าไหม เธอยิ้มก็ถ้าเธอได้รับการถามเพื่อตรวจสอบมงกุฎเพชรกับมุมมองที่ดีที่สุดของการซื้อมัน แต่หล่อนก็รู้สึกนุ่ม คนยิวที่หรูหรา . . . ด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วจับขึ้นให้เห็นระยิบระยับและรู้สึกเหมือนพวกเขาเหินงูผ่านนิ้วมือของเธอ

สองวุ่นวาย blotches มาเป็นแก้มซีดของเธอ เธอมองผู้หญิง

" คุณคิดว่ามี eights-and-a-half ในหมู่เหล่านี้ ?

มีหมายเลขใด ๆของ eights-and-a-half . ในความเป็นจริงมีมากขนาดนั้น มากกว่าอื่นใด ที่นี่คือฟ้าคู่ มีบางดอกลาเวนเดอร์ , ดำและเฉดสีต่างๆของสีน้ำตาลและสีเทา คุณนาย ซอมเมอร์ เลือก คู่ สีดำ และ จ้องมองพวกเขาและอย่างใกล้ชิดเป็นเวลานานมาก เธอแกล้งทำเป็นตรวจสอบพื้นผิวของพวกเขาซึ่งพนักงานมั่นใจของเธอถูกดี

" เงินดอลลาร์และเก้าสิบแปดเซ็นต์ " เธอรำพึงออกมาดังๆ " ผมเอาคู่นี้ " เธอส่งสาวห้าดอลลาร์บิลรอเปลี่ยนเธอและพัสดุของเธอ แล้วพัสดุขนาดเล็กมากเป็น ! ดูเหมือนจะหายไปในความลึกของกระเป๋าช้อปปิ้งของเธอเก่าโทรม

คุณนายซัมเมอร์ หลังจากที่ไม่ได้ย้ายไปในทิศทางของเคาน์เตอร์ ต่อรองได้