The Hazards of Moviegoingby Diane W

The Hazards of Moviegoing
by Diane Woods (high school student)
I am a movie fanatic. My friends say that I know more movie trivia than any of them. For example, I can remember every big Oscar award since I was in grade school. My buddies, though, have stopped asking me to go to the movies with them. While I love movies as much as ever, the inconvenience of going out, the temptations of the concession stand, and the behavior of some patrons are reasons for me to wait and rent the DVD.
To begin with, I just don’t enjoy the general hassle of the evening. First, I have to drive for fifteen minutes to get to the nearest mall. The parking lot is always jammed because of the many stores in the shopping center, so I have to drive in circles until I finally find an empty parking space. Then I have to stand in an endless line with the possibility that the tickets to the show I want to see are all sold out. If we do get tickets, the theater will be so crowded that I won’t be able to sit with my friends, or we’ll end up in the front rows looking up at the giant screen. My shoes will get stuck to a gooey floor with spilled soda, bubble gum and crushed Raisinets. And all that for a whopping $11!
Second, the theater offers tempting snacks that I really don’t need. At home I can control myself because there is no ice cream in the freezer, we don’t have sodas in the fridge and my snacks tend to be healthy, like fruits, nuts, and juices. At the movies, however, even if I only buy a Diet Coke, the smell of fresh popcorn dripping with butter soon overcomes me. And what about the Nachos with cheese and the Snickers and M&M’s? By the time I leave, I feel disgusted with myself!
Finally, many of the other patrons are even more of a problem than the concession stand. Little kids race up and down the aisles, making lots of noise. Their parents are lost somewhere out in cyberspace. Teenagers try to impress their friends by talking back to the actors on the screen, whistling, and making fools of themselves. The adults aren’t any better, commenting loudly revealing the plot twists that are supposed to be a secret until the movie’s end. They also make strange noises as they eat, coughing, burping, squirming endlessly in their seats, filing out repeatedly to the restrooms, and elbowing me out of the armrest side of my seat. It’s pure martyrdom! What am I doing here, I ask myself.
After arriving home from the movies one night, I decided I had had enough! I was not going to be a moviegoer anymore. I was tired of the problems involved in getting to the theater, resisting unhealthy snacks, and dealing with the patrons. The next day, I arranged to have premium movie channels added to my cable TV service, and I also got a Netflix membership. I may now see movies a bit later than other people, but I’ll be more relaxed watching box office hits in the comfort of my own living room. There’s nothing like “Home, Sweet Home!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันตรายของ Moviegoingโดยไดแอนวูดส์ (มัธยมศึกษา)ฉันเป็นคนที่คลั่งไคล้ภาพยนตร์ เพื่อนของฉันบอกว่า ฉันรู้เบ็ดเตล็ดภาพยนตร์มากขึ้นกว่าใด ๆ ของพวกเขา ตัวอย่าง ฉันสามารถจำทุกรางวัล Oscar ใหญ่ตั้งแต่ในโรงเรียน เพื่อนของฉัน แม้ว่า หยุดถามไปภาพยนตร์ด้วยการ ขณะรักภาพยนตร์มากที่เคย ความไม่สะดวกไปออก เดอะเทมป์เทชันส์ยืนสัมปทาน และพฤติกรรมของลูกค้าบางได้เหตุผลจะรอ และให้เช่าดีวีดีจะเริ่มต้นด้วย ฉันไม่ใก้รบกวนทั่วไปตอนเย็น ครั้งแรก ได้ขับรถ 15 นาทีไปห้างที่ใกล้ที่สุด จอดได้เสมอ jammed เนื่องจากร้านค้าต่าง ๆ ในศูนย์การค้า ดังนั้นฉันจะขับในวงจนในที่สุดก็หาว่างจอดรถ แล้ว ก็มีที่ยืนในบรรทัดสิ้นสุดนั้นทั้งหมดขายออกตั๋วให้ดูอยากดู ถ้าเราได้รับบัตร โรงจะแออัดดังนั้นฉันไม่ได้นั่งกับเพื่อนของฉัน หรือเราจะได้ค่าในแถวหน้าที่หาที่หน้าจอยักษ์ รองเท้าของฉันจะได้รับติดอยู่ที่พื้น gooey โซดาหก ฟองหมากฝรั่ง และบด Raisinets และทั้งหมดสำหรับการประวัติการ $11สอง โรงละครมีดึงดูดอาหารที่จริงไม่ต้อง ที่บ้าน ฉันสามารถควบคุมตัวเอง เพราะไอศกรีมไม่มีในตู้แช่ที่ เราไม่มี sodas ในตู้เย็น และอาหารว่างของฉันมักจะมีสุขภาพดี ผลไม้ ถั่ว และน้ำผลไม้ ในภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม แม้เพียงซื้อโค้กอาหาร กลิ่นหอมของข้าวโพดคั่วสดขจี ด้วยเนยทันที overcomes ฉัน และสิ่งที่เกี่ยวกับ Nachos ชีส และ Snickers M และ M ของ การฝาก รู้สึก disgusted ด้วยตัวเองสุดท้าย อุปถัมภ์อื่น ๆ มากมายกว่าของปัญหายืนสัมปทาน แข่งขันเด็กน้อยขึ้นที่เก็บ ทำเสียงมากมาย พ่อแม่จะหายไปบางออกในไซเบอร์สเปซ วัยรุ่นลองให้เพื่อนช่วยกลับตัวแสดงบนหน้าจอ วิสท์ลิง และทำให้คนโง่ของตัวเอง ผู้ใหญ่ไม่ดี การแสดงความคิดเห็นเปิดเผยบิดพล็อตที่ควรจะ เป็นความลับจนกว่าจะสิ้นสุดของภาพยนตร์ ดัง พวกเขายังทำเสียงแปลก ๆ พวกเขากิน ไอ burping, squirming ไม่รู้จบในที่นั่งของพวกเขา ยื่นออกซ้ำ ๆ กับ restrooms และ elbowing ฉันจากด้านข้างขณะนั่งของฉัน มันเป็นความทุกข์ทรมานที่บริสุทธิ์ ถามตัวเองสิ่งผมทำที่นี่หลังจากมาถึงบ้านจากภาพยนตร์คืนหนึ่ง ฉันตัดสินใจได้ก็พอ ผมไม่ไปจะมี moviegoer อีกต่อไป ผมเบื่อปัญหาเกี่ยวข้องกับการเดินทางไปโรงละคร ต่อต้านอาหารไม่แข็งแรง และการจัดการกับนั่ง ในวันถัดไป ฉันจัดให้ช่องภาพยนตร์พรีเมียมเพิ่มบริการเคเบิลทีวีของฉัน และยังมีสมาชิก Netflix ผมตอนนี้อาจเห็นภาพยนตร์บิตช้ากว่าคนอื่น ๆ แต่จะผ่อนคลายดูเยี่ยมชมสำนักงานกล่องในห้องนั่งเล่นของตัวเอง มีอะไรที่เหมือน "โฮม บ้านหวาน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันตรายจากการไปชมภาพยนตร์
โดยไดแอนป่า ( นักเรียนมัธยม )
ฉันดูหนังคนคลั่ง เพื่อนฉันบอกว่าฉันรู้เรื่องหนังมากกว่าใด ๆของพวกเขา ตัวอย่างเช่นฉันสามารถจำได้ทุกรางวัลใหญ่ออสการ์ตั้งแต่เรียนชั้นประถมแล้ว เพื่อนของฉัน แม้ว่า จะหยุดถามฉันไปดูหนังกับพวกเขา ผมรักภาพยนตร์มากที่สุดเท่าที่เคย ไม่สะดวกไปการล่อลวงของสัมปทานยืน และพฤติกรรมของลูกค้าที่มีเหตุผลสำหรับผมที่จะรอเช่า DVD .
จะเริ่มต้นด้วย ฉันแค่ไม่ชอบความยุ่งยากทั่วไปของเย็น อย่างแรก ฉันต้องขับรถ สิบห้านาทีถึงห้างสรรพสินค้าที่ใกล้ที่สุด ที่จอดรถก็ติดขัด เพราะหลายร้านในศูนย์การค้าดังนั้นผมต้องขับรถวนไปวนมา จนในที่สุดฉันก็หาที่จอดรถว่าง แล้วฉันต้องยืนอยู่ในบรรทัดที่ไม่มีที่สิ้นสุดกับความเป็นไปได้ที่ตั๋วรายการอยากเห็นขายหมดแล้วครับ ถ้าเราได้ตั๋วโรงหนังจะแออัดเพื่อให้ฉันไม่ได้นั่งกับเพื่อนๆ หรือจะอยู่ในแถวหน้า มองไปที่จอยักษ์รองเท้าของฉันจะติดกับพื้นนุ่มๆกับหกโซดา , เหงือกฟองและชอคโกแลต raisinets บด และทั้งหมดนั่นสำหรับมหันต์ $ 11
2 โรงละครมีขนมล่อใจว่าฉันไม่ต้องการ ที่บ้านผมจะสามารถควบคุมตัวเองได้ เพราะไม่มีในช่องแช่แข็ง เราไม่มีน้ำอัดลมและขนมในตู้เย็นของฉันมีแนวโน้มที่จะมีสุขภาพดี เช่น ผลไม้ ถั่ว และน้ำผลไม้ ที่ภาพยนตร์ , อย่างไรก็ตามถ้าฉันเพียงซื้ออาหารโค้ก กลิ่นข้าวโพดคั่วสดหยดกับเนยแล้วเอาชนะข้า และสิ่งที่เกี่ยวกับ nachos กับชีสและหัวเราะคิกคักและ M & M ? โดยเวลาที่ฉันจากไป ฉันก็รู้สึกสะอิดสะเอียนกับตัวเอง !
ในที่สุด หลายของลูกค้าอื่น ๆมีมากขึ้นของปัญหามากกว่าสัมปทานยืน เด็กแข่งขึ้นและลงทางเดิน ทำให้หลายเสียงพ่อแม่ของพวกเขาจะหายไปที่ไหนสักแห่งในไซเบอร์สเปซ วัยรุ่นพยายามที่จะสร้างความประทับใจให้เพื่อนของตน โดยพูดกับนักแสดงบนหน้าจอ , เสียงผิวปาก และหลอกตัวเอง ผู้ใหญ่ไม่ได้ดีขึ้น , แสดงความคิดเห็นดังเปิดเผยพล็อตบิดที่ควรจะเป็นความลับ จนหนังจบ พวกเขายังทำเสียงแปลกๆ อย่างที่พวกมันกิน ไอ เรอบิดๆไปมาไม่รู้จบในที่นั่งของพวกเขายื่นออกมาซ้ำๆ กับห้องสุขา และ elbowing ผมจากด้านข้างที่เท้าแขนของเก้าอี้ มันบริสุทธิ์ความตาย ! ผมมาทำอะไรที่นี่ ฉันถามตัวเอง หลังจากมาถึงบ้าน
จากหนัง คืนวันหนึ่ง ฉันตัดสินใจฉันพอแล้ว ! ผมไม่ต้องไปโรงหนังแล้ว ผมเบื่อปัญหาที่เกี่ยวข้องในการไปโรงภาพยนตร์ ขัดขืนอาหารว่างที่ไม่แข็งแรงและการติดต่อกับลูกค้า . วันต่อมา ผมจัดให้มีช่องหนังพรีเมี่ยมเพิ่มบริการเคเบิ้ลทีวี และผมยังมี Netflix สมาชิก อาจจะได้ชมภาพยนตร์บิตช้ากว่าคนอื่น แต่ผมจะผ่อนคลายมากขึ้นดูฮิตบ็อกซ์ออฟฟิศในความสะดวกสบายของห้องนั่งเล่นของฉันเอง ไม่มีอะไรที่เหมือนกับ " บ้านหวาน "