DeLone and Mclean (1992) proposed “

DeLone and Mclean (1992) proposed “System Quality” to be an overarching construct
representing the technical level of IS effectiveness, another important determinant of overall IS
success. Despite the conceptualization of System Quality as a composite concept in the literature
(e.g., Ives and Olson 1984; DeLone and McLean 1992; Seddon 1997), studies often use
reflective indicators to capture this construct (Wixom and Watson 2001; e.g., Chen and Hitt 2002;
Rai, Lang et al. 2002). However, improper specification of measurement model can lead to
biases in assessing the structural model (Petter, Straub et al. 2007) and, therefore, interpretational
problems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DeLone และลาด (1992) เสนอ "ระบบคุณภาพ" จะเป็นการคัดสรรสร้างแสดงระดับเทคนิคประสิทธิภาพ IS ดีเทอร์มิแนนต์สำคัญอื่นของ IS โดยรวมความสำเร็จ แม้ conceptualization ระบบคุณภาพเป็นแนวคิดที่ผสมในวรรณคดี(เช่น อีฟส์อและโอลสัน 1984 DeLone และลาด 1992 Seddon 1997) การศึกษามักจะใช้ตัวบ่งชี้สะท้อนจับโครงสร้างนี้ (Wixom และ Watson 2001 เช่น เฉินและ Hitt 2002เชียงราย ลัง et al. 2002) อย่างไรก็ตาม ข้อมูลจำเพาะไม่เหมาะสมของรูปแบบการประเมินจะนำไปสู่ยอมในการประเมินรูปแบบโครงสร้าง (Petter, Straub et al. 2007) และ จึง interpretationalปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Delone และ Mclean (1992) เสนอ "คุณภาพของระบบ"
จะเป็นโครงสร้างที่ครอบคลุมเป็นตัวแทนระดับทางเทคนิคของประสิทธิภาพเป็นอีกปัจจัยที่สำคัญของการรวมเป็นความสำเร็จ
แม้จะมีแนวความคิดของระบบคุณภาพเป็นแนวคิดคอมโพสิตในวรรณคดี
(เช่นอีฟส์และโอลสัน 1984; Delone และแมคลีน 1992; Seddon 1997)
การศึกษามักจะใช้ตัวชี้วัดที่สะท้อนการจับภาพนี้สร้าง(Wixom วัตสันและ 2001 เช่นเฉินและ Hitt 2002;
เชียงรายแลง et al, 2002). แต่สเปคที่ไม่เหมาะสมของรูปแบบการวัดสามารถนำไปสู่อคติในการประเมินรูปแบบโครงสร้าง (Petter, Straub et al. 2007) และดังนั้น interpretational ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

delone และแมคลีน ( 1992 ) เสนอ " ระบบคุณภาพ " เป็นครอบคลุมสร้าง
แทนเทคนิคระดับของประสิทธิผล อีกปัจจัยที่สำคัญโดยรวม
ความสำเร็จ แม้จะมีแนวความคิดของระบบคุณภาพเป็นแนวทางประกอบในวรรณคดี
( เช่น ไอฟส์ โอลเซ่นและ 1984 ; และ delone McLean 1992 ; เซดเดิ่น 1997 ) มักจะใช้
, การศึกษาตัวชี้วัดที่สะท้อนเพื่อจับภาพนี้สร้าง ( Wixom วัตสัน 2001 ; เช่น เฉิน และ ข้อมูล 2002 ;
ไร่ , Lang et al . 2002 ) อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ไม่เหมาะสมของแบบจำลองการวัดสามารถนำไปสู่
อคติในการประเมินโครงสร้าง ( Petter หวังว่ะ et al . 2007 ) และ ดังนั้น ปัญหา interpretational