Free radicals, such as hydroxyl and

Free radicals, such as hydroxyl and peroxyl and reactive oxygen (ROS) and nitrogen (RNS) species, are constantly being produced during physiological and biochemical processes in the human body as part of its normal metabolism (Halliwell, 1994). Nonetheless, physiological stress, pollution, cigarettes, and ultraviolet radiation are some of the exogenous factors that can trigger an increase in the production of those oxidant agents. In the presence of the excessive production of those agents, the oxidative stress occurs and, due to their high reactivity, oxidant agents may react with several biomolecules, e.g. DNA, proteins, and lipid, in turn causing oxidative damage through several chain reactions ( Di Mascio, Murphy, & Sies, 1991). Such reactions can be involved in some diseases, such as atherosclerosis, cancer, diabetes, neurodegenerative disorders, among others, as well as in the ageing process. It has been demonstrated that the antioxidants obtained from diet might be a promising strategy against oxidative stress, mainly antioxidants of the carotenoids group ( Rao & Rao, 2007) due to their ability to act as scavengers of free radicals ( Palozza & Krinsky, 1992). In recent years, the carotenoid astaxanthin (3,3′-dihydroxy-β,β-carotene-4,4′-dione) has attracted a lot of interest from the scientific community, and some studies have reported that it possesses antioxidant activity 100- to 500-fold higher than other antioxidants, e.g. α-tocopherol and β-carotene ( Miki, 1991 and Naguib, 2000). This high antioxidant activity of astaxanthin can be attributed to its distinct chemical structure, which present ketone and hydroxyl groups at the terminal rings ( Naguib, 2000). A mechanism of action proposed is the presence of polar groups in the terminal rings of astaxanthin, which would bind to ROS in the cell membrane surface, while the carbonated chain would act in the inner part of the membrane binding to free radicals ( Goto, Kogure, & Abe, 2001). The hydroxyl groups presented in the polar rings of astaxanthin are the main sites for removal of free radicals.

Astaxanthin is a carotenoid pertaining to the group of xanthophylls. Furthermore, it is the main carotenoid pigment found in aquatic organisms, such as shrimp, salmon, trout, and lobster, giving the characteristic red-orange color in these organisms. Astaxanthin do not present provitamin A activity but exhibit a panoply of important pharmacological properties that may be involved in the prevention or might be useful as a future novel strategy for the treatment of some diseases, such as diabetes (Marin et al., 2011 and Ishiki et al., 2013), cancer (Yasui et al., 2011 and Rao et al., 2013), hypertension (Tripathi and Jena, 2010 and Monroy-Ruiz et al., 2011), heart disease (Khan et al., 2010), and neurological disease (Lu et al., 2010), among others.

Astaxanthin is the main carotenoid found in shrimp (Armenta & Guerrero-Legarreta, 2009), attributing the characteristic color to these crustaceans, which in turn increase their acceptance by consumers (Parisenti et al., 2011). Moreover, the presence of astaxanthin in those organisms protects them from the oxidation of polyunsaturated fatty acids and cholesterol present in shrimp (Palozza, Barone, & Mancuso, 2008). Zhang et al. (2013) demonstrated that dietary astaxanthin interferes with the growth and could partially alleviate oxidative stress by the relatively higher mRNA expression levels of antioxidant enzymes in Litopenaeus vannamei, which could help to reduce damage of tissue cells by reactive oxygen species. In their natural habitat, shrimp obtain astaxanthin from the ingestion of the microalgae Haematococcus pluvialis. On the other hand, when shrimps are reared in fish farms, the addition of astaxanthin in the chow or another carotenoid that shrimp can convert into astaxanthin is essential. Consequently, astaxanthin is absorbed and stored in muscle and the exoskeleton.

Concerning the amount of seafood sold around the world, shrimp represent 7% of the total value and 17% of the economic value of seafood products, thereby resulting in a product with high aggregate value that is consumed worldwide. Nowadays, 70% of the total amount of shrimp consumed around the world comes from fish farms (FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nation), 2009).

The salmon and shrimp are the only dietary sources of astaxanthin. Tolasa, Cakli, and Ostermeyer (2005) demonstrated that salmon contain 6.76 mg/kg of astaxanthin, while the same amount of shrimp present about 100 mg/kg diet, according to Ju, Deng, and Dominy (2011). However, the astaxanthin concentration in these animals may be varying according to the species and astaxanthin content in the diet. The role of astaxanthin in aquatic organisms is well characterized. However, its function in the prevention and/or treatment of diseases in humans is still unclear.

Therefore, taking into account the increase in the production and commercialisation of L. vannamei shrimp, the lack of scientific data related to the antioxidant activity of astaxanthin obtained from a food source, and considering that astaxanthin is the major carotenoid present in shrimp, the objective of the present study is to evaluate the in vitro antioxidant activity of the carotenoids presented in the muscle of L. vannamei shrimp and compare it with synthetic astaxanthin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุมูลอิสระ เช่นไฮดรอกซิล และ peroxyl ปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) และไนโตรเจน (RNS) พันธุ์ มีกำลังผลิตในระหว่างกระบวนการสรีรวิทยา และชีวเคมีในร่างกายมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของการเผาผลาญปกติ (Halliwell, 1994) ตลอดเวลา กระนั้น สรีรวิทยาความเครียด มลภาวะ บุหรี่ และรังสีอัลตราไวโอเลตมีปัจจัยบ่อยที่สามารถทำให้เกิดการเพิ่มการผลิตของตัวแทนที่อนุมูลอิสระ ขึ้น ในต่อหน้าของการผลิตมากเกินไปของตัวแทนเหล่านั้น ความเครียด oxidative เกิด ก เนื่องจากการเกิดปฏิกิริยาสูง ตัวแทนอนุมูลอิสระอาจทำปฏิกิริยากับชื่อโมเลกุลชีวภาพหลาย เช่นดีเอ็นเอ โปรตีน และ ไขมัน จะก่อให้เกิดความเสียหาย oxidative ผ่านปฏิกิริยาลูกโซ่หลาย (Di Mascio เมอร์ฟี่ & Sies, 1991) ปฏิกิริยาดังกล่าวจะเกี่ยวข้อง ในการเกิดโรคบาง โรค หลอดเลือด โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน โรค neurodegenerative หมู่คนอื่น ๆ รวม ทั้ง ในกระบวนการสูงอายุ มันได้ถูกแสดงว่า สารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับจากอาหารอาจเป็นกลยุทธ์การสัญญากับความเครียด oxidative สารต้านอนุมูลอิสระส่วนใหญ่ของกลุ่ม carotenoids (ราวและราว 2007) เนื่องจากความสามารถในการทำหน้าที่เป็น scavengers อนุมูลอิสระ (Palozza & Krinsky, 1992) ในปีที่ผ่านมา astaxanthin carotenoid (3,3′-dihydroxy-β,β-carotene-4,4′-dione) ได้ดึงดูดมากมายน่าสนใจจากชุมชนวิทยาศาสตร์ และบางการศึกษามีรายงานว่า มันมีสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรม 100 - ไป 500 - fold มากกว่าอื่น ๆ สารต้านอนุมูลอิสระ เช่นด้วยกองทัพ-tocopherol และβ-แคโรทีน (มิกิ 1991 และ Naguib, 2000) กิจกรรมนี้สูงของ astaxanthin สามารถเกิดจากความแตกต่างทางเคมีโครงสร้าง ซึ่งปัจจุบันกลุ่มคีโตนและไฮดรอกซิลที่แหวนเทอร์มินัล (Naguib, 2000) กลไกของการดำเนินการนำเสนอเป็นของกลุ่มขั้วในแหวนที่เทอร์มินัลของ astaxanthin ซึ่งจะผูกกับ ROS ในผิวเซลล์เมมเบรน ในขณะที่สายอัดลมจะทำหน้าที่ในส่วนภายในของเมมเบรนผูกจากอนุมูลอิสระ (ไป Kogure, & อะ เบะ 2001) กลุ่มไฮดรอกซิลที่นำเสนอในวงแหวนโพลาร์ของ astaxanthin มีหลักในการกำจัดอนุมูลอิสระAstaxanthin เป็น carotenoid ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มของ xanthophylls นอกจากนี้ มันเป็นเม็ดสี carotenoid หลักที่พบในสิ่งมีชีวิตน้ำ กุ้ง ปลาแซลมอน เทราต์ กุ้ง และให้สีแดงอมส้มลักษณะในสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ Astaxanthin แสดงกิจกรรม provitamin A แต่แสดง panoply pharmacological คุณสมบัติสำคัญที่อาจเกี่ยวข้องในการป้องกัน หรืออาจจะมีประโยชน์เป็นกลยุทธ์นวนิยายในอนาคตสำหรับการรักษาโรคบางอย่าง เช่นโรคเบาหวาน (Marin et al., 2011 และ Ishiki et al., 2013), มะเร็ง (ตั้งแต่ร้อยเอ็ด al., 2011 และราว et al., 2013), ความดันโลหิตสูง (ทริพาทีและ Jena , 2010 และ Ruiz Monroy et al., 2011), โรคหัวใจ (Khan et al., 2010), และโรคระบบประสาท (Lu et al., 2010), หมู่คนอื่น ๆAstaxanthin เป็น carotenoid หลักที่พบในกุ้ง (Armenta & โร Legarreta, 2009), attributing สีลักษณะพบเหล่านี้ ซึ่งจะเพิ่มการยอมรับของผู้บริโภค (Parisenti et al., 2011) นอก ของ astaxanthin ในสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นปกป้องพวกเขาจากการเกิดออกซิเดชันของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและไขมันในกุ้ง (Palozza, Barone, & Mancuso, 2008) Zhang et al. (2013) แสดงว่า astaxanthin อาหารรบกวนการเจริญเติบโต และบางส่วนสามารถบรรเทาความเครียด oxidative โดยนิพจน์ระดับค่อนข้างสูงของ mRNA เอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระใน Litopenaeus vannamei ซึ่งจะช่วยลดความเสียหายของเซลล์เนื้อเยื่อชนิดปฏิกิริยาออกซิเจน เอม กุ้งรับ astaxanthin จากกินของ microalgae Haematococcus pluvialis บนมืออื่น ๆ เมื่อมีผลิตภัณฑ์กุ้งในฟาร์มปลา แห่งในครัวอื่น carotenoid ที่กุ้งสามารถแปลงเป็น astaxanthin astaxanthin เป็นสิ่งสำคัญ ดังนั้น astaxanthin จะดูดซึม และเก็บไว้ในกล้ามเนื้อและโครงกระดูกภายนอกเกี่ยวข้องกับจำนวนอาหารที่ขายทั่วโลก กุ้งแทน 7% ของมูลค่ารวมและ 17% ของมูลค่าเศรษฐกิจของผลิตภัณฑ์อาหารทะเล ผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่ารวมสูงที่ใช้ทั่วโลกจึงเกิด ปัจจุบัน 70% ของยอดเงินรวมของกุ้งที่ใช้ทั่วโลกมาจากฟาร์มปลา (FAO (อาหารและองค์กรเกษตรของสหประชาชาติ), 2009)ปลาแซลมอนและกุ้งเป็นแหล่งอาหารเฉพาะของ astaxanthin Tolasa, Cakli และ Ostermeyer (2005) แสดงว่า ปลาแซลมอนประกอบด้วย 6.76 mg/kg ของ astaxanthin ขณะเดียวกันจำนวนกุ้งที่นำเสนอเกี่ยวกับอาหาร 100 mg/kg ตามจู เต็ง และ Dominy (2011) อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของ astaxanthin ในสัตว์เหล่านี้อาจจะแตกต่างกันไปตามเนื้อหาชนิดและ astaxanthin ในอาหาร ดีเป็นลักษณะบทบาทของ astaxanthin ในน้ำสิ่งมีชีวิต อย่างไรก็ตาม ทำหน้าที่ในการป้องกันหรือรักษาโรคในมนุษย์จะยังไม่ชัดเจนดังนั้น การพิจารณาการเพิ่มขึ้นของการผลิตและ commercialisation ของกุ้ง L. vannamei การขาดข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของ astaxanthin ที่ได้รับจากแหล่งอาหาร และพิจารณาว่า astaxanthin เป็น carotenoid สำคัญในกุ้ง วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันคือการ ประเมินกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในหลอดของ carotenoids ที่นำเสนอในกล้ามเนื้อของกุ้ง L. vannamei และเปรียบเทียบกับ astaxanthin สังเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุมูลอิสระเช่นไฮดรอกและ peroxyl และออกซิเจน (ROS) และไนโตรเจน (อาร์เอ็นเอ) สายพันธุ์อย่างต่อเนื่องถูกผลิตในระหว่างกระบวนการทางสรีรวิทยาและชีวเคมีในร่างกายมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของการเผาผลาญอาหารปกติ (ฮอล์ลิ, 1994) อย่างไรก็ตามความเครียดทางสรีรวิทยามลพิษบุหรี่และรังสีอัลตราไวโอเลตคือบางส่วนของปัจจัยภายนอกที่สามารถก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการผลิตของตัวแทนอนุมูลอิสระเหล่านั้น ในการปรากฏตัวของการผลิตที่มากเกินไปของตัวแทนผู้ที่ความเครียดออกซิเดชันเกิดขึ้นและเนื่องจากการเกิดปฏิกิริยาสูงของพวกเขาตัวแทนอนุมูลอิสระที่อาจทำปฏิกิริยากับสารชีวโมเลกุลหลายเช่นดีเอ็นเอโปรตีนและไขมันในที่สุดก็ก่อให้เกิดความเสียหายออกซิเดชันผ่านปฏิกิริยาหลายห่วงโซ่ (ดิ Mascio เมอร์ฟี่และ Sies, 1991) ปฏิกิริยาดังกล่าวสามารถมีส่วนร่วมในโรคบางอย่างเช่นหลอดเลือดโรคมะเร็งโรคเบาหวานโรคความผิดปกติของระบบประสาท, หมู่คนอื่น ๆ เช่นเดียวกับในกระบวนการชรา มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าสารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับจากการรับประทานอาหารที่อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่มีแนวโน้มต่อต้านความเครียดออกซิเดชันส่วนใหญ่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระของกลุ่มนอยด์ (ราวและราว 2007) เนื่องจากความสามารถในการทำหน้าที่เป็นขยะของอนุมูลอิสระ (Palozza และครินสกี้, 1992) . ในปีที่ผ่าน carotenoid astaxanthin นี้ (3,3'-dihydroxy-β, แคโรทีนβ-4,4'-dione) ได้ดึงดูดความสนใจอย่างมากจากชุมชนทางวิทยาศาสตร์และการศึกษาบางส่วนมีการรายงานว่ามีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ 100 - ถึง 500 เท่าสูงกว่าสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ เช่นโทโคฟีรอαและβแคโรทีน (มิกิ, ปี 1991 และ Naguib, 2000) ซึ่งสารต้านอนุมูลอิสระสูงของ astaxanthin สามารถนำมาประกอบกับโครงสร้างทางเคมีที่แตกต่างกันซึ่งปัจจุบันคีโตนและกลุ่มไฮดรอกที่แหวนมินัล (Naguib, 2000) กลไกของการกระทำที่นำเสนอคือการปรากฏตัวของกลุ่มขั้วในแหวนขั้ว astaxanthin ซึ่งจะผูกกับ ROS ในพื้นผิวเยื่อหุ้มเซลล์ในขณะที่ห่วงโซ่อัดลมจะทำหน้าที่ในส่วนด้านในของเยื่อหุ้มเซลล์จับกับอนุมูลอิสระ (โก Kogure และอาเบะ, 2001) กลุ่มไฮดรอกที่นำเสนอในวงขั้วของ astaxanthin เป็นเว็บไซต์หลักในการกำจัดอนุมูลอิสระ. Astaxanthin เป็น carotenoid ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มของ xanthophylls นอกจากนี้ยังเป็นเม็ดสี carotenoid หลักที่พบในสิ่งมีชีวิตเช่นกุ้งปลาแซลมอน, ปลาเทราท์และกุ้งก้ามกรามให้สีแดงสีส้มลักษณะในชีวิตเหล่านี้ Astaxanthin ทำไม่ได้นำเสนอโปรวิตามินเอกิจกรรม แต่แสดงชุดเกราะของคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาที่สำคัญที่อาจจะมีส่วนร่วมในการป้องกันหรืออาจจะมีประโยชน์เป็นกลยุทธ์นวนิยายในอนาคตสำหรับการรักษาโรคบางอย่างเช่นโรคเบาหวาน (Marin et al., 2011 และ Ishiki et al., 2013) โรคมะเร็ง (Yasui et al., 2011 และราว et al., 2013), ความดันโลหิตสูง (Tripathi และเจปี 2010 และ Monroy-Ruiz et al., 2011), โรคหัวใจ (Khan et al., 2010) และโรคทางระบบประสาท (Lu et al., 2010), หมู่คนอื่น ๆ . Astaxanthin เป็น carotenoid หลักที่พบในกุ้ง (Armenta และเกร์เรโร-Legarreta 2009) เจตนารมณ์สีลักษณะการกุ้งเหล่านี้ซึ่งจะเพิ่มการยอมรับของพวกเขา โดยผู้บริโภค (Parisenti et al., 2011) นอกจากนี้ยังมีการปรากฏตัวของ astaxanthin ในสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นปกป้องพวกเขาจากการเกิดออกซิเดชันของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและคอเลสเตอรอลในปัจจุบันกุ้ง (Palozza, บารอนและแมนคูโซ, 2008) Zhang et al, (2013) แสดงให้เห็นว่าการบริโภคอาหาร astaxanthin รบกวนกับการเจริญเติบโตและบางส่วนอาจจะบรรเทาความเครียดออกซิเดชันโดยค่อนข้างระดับการแสดงออกของ mRNA ที่สูงขึ้นของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระในแวนนาไมซึ่งจะช่วยให้เพื่อลดความเสียหายของเซลล์เนื้อเยื่อโดยออกซิเจน ในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของกุ้งได้รับ astaxanthin จากการบริโภคของสาหร่าย Haematococcus pluvialis ที่ ในทางกลับกันเมื่อมีการเลี้ยงกุ้งในฟาร์มปลานอกเหนือจาก astaxanthin ใน Chow หรือ carotenoid อื่นที่กุ้งสามารถแปลงเป็น astaxanthin เป็นสิ่งจำเป็น ดังนั้น astaxanthin จะถูกดูดซึมและเก็บไว้ในกล้ามเนื้อและรพ. เกี่ยวกับปริมาณของอาหารทะเลที่ขายทั่วโลกกุ้งเป็นตัวแทน 7% ของมูลค่ารวมและ 17% ของมูลค่าทางเศรษฐกิจของผลิตภัณฑ์อาหารทะเลจึงทำให้สินค้าที่มีการรวมกันสูง ค่าที่มีการบริโภคทั่วโลก ปัจจุบัน 70% ของจำนวนเงินทั้งหมดของกุ้งบริโภคทั่วโลกที่มาจากฟาร์มเลี้ยงปลา (FAO (องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ) 2009). ปลาแซลมอนและกุ้งเป็นแหล่งอาหารเพียงอย่างเดียวของ astaxanthin Tolasa, Cakli และ Ostermeyer (2005) แสดงให้เห็นว่าปลาแซลมอนมี 6.76 มิลลิกรัม / กิโลกรัมของ astaxanthin ในขณะที่จำนวนเงินเดียวกันของกุ้งในปัจจุบันประมาณ 100 มก. / กก. อาหารตามจูเติ้งและ Dominy (2011) แต่ความเข้มข้น astaxanthin ในสัตว์เหล่านี้อาจจะแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์และเนื้อหา astaxanthin ในอาหาร บทบาทของ astaxanthin ในสิ่งมีชีวิตที่เป็นลักษณะที่ดี แต่ฟังก์ชั่นในการป้องกันและ / หรือการรักษาโรคในมนุษย์ยังไม่ชัดเจน. ดังนั้นการคำนึงถึงการเพิ่มขึ้นของการผลิตและการค้าของกุ้งกุ้งขาวขาดข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสารต้านอนุมูลอิสระแอสตาแซได้ จากแหล่งอาหารและการพิจารณา astaxanthin ที่ปัจจุบัน carotenoid ที่สำคัญในกุ้งวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการประเมินฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในหลอดทดลองของนอยด์ที่นำเสนอในกล้ามเนื้อของกุ้งกุ้งขาวและเปรียบเทียบกับ astaxanthin สังเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุมูลอิสระ เช่น ไฮดรอก และ peroxyl และรีแอคทีฟออกซิเจน ( ROS ) และไนโตรเจน ( RNs ) ชนิดอยู่ตลอดเวลาถูกผลิตในระหว่างกระบวนการทางสรีรวิทยาและชีวเคมีในร่างกายมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของการเผาผลาญปกติ ( ฮัลลิเวลล์ , 1994 ) อย่างไรก็ตาม ทางสรีรวิทยาความเครียด , มลภาวะ , บุหรี่และรังสีอัลตราไวโอเลตคือบางส่วนของปัจจัยภายนอกที่สามารถกระตุ้นการเพิ่มขึ้นในการผลิตของอนุมูลอิสระ ตัวแทน ในการแสดงตนของการผลิตที่มากเกินไปของตัวแทนนั้น ภาวะเครียดออกซิเดชันเกิดขึ้น เนื่องจากการเกิดของอนุมูลอิสระสูง , ตัวแทนอาจทำปฏิกิริยากับหลายสารชีวโมเลกุล เช่น ดีเอ็นเอ โปรตีน และไขมันจะก่อให้เกิดความเสียหายออกซิเดชันโดยปฏิกิริยาลูกโซ่หลาย ( di mascio เมอร์ฟี่& sies , 1991 ) ปฏิกิริยาดังกล่าวสามารถมีส่วนร่วมในบางโรค เช่น หัวใจ , มะเร็ง , เบาหวาน , เยื่อหุ้มสมองอักเสบ , หมู่คนอื่น ๆ , รวมทั้งในกระบวนการความชรา จะได้รับพบว่าสารต้านอนุมูลอิสระที่ได้จากอาหารอาจจะกลยุทธ์สัญญากับความเครียดออกซิเดชันส่วนใหญ่ของ carotenoids สารต้านอนุมูลอิสระกลุ่ม ( ราว& Rao , 2550 ) เนื่องจากความสามารถในการทำหน้าที่เป็นคนเก็บขยะของอนุมูลอิสระ ( palozza & krinsky , 1992 ) ในปีล่าสุด แอสตาแซนธิน ( สำหรับแคโรทีนอยด์นั้น dihydroxy - บีตา - บีตา - , carotene-4,4 ’ - ไดโอนี ) ได้ดึงดูดความสนใจมากจากชุมชนวิทยาศาสตร์และการศึกษาบางส่วนมีรายงานว่ามันมีคุณสมบัติต้านออกซิเดชัน 100 - 500 เท่า สูงกว่าสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ เช่น แอลฟาโทโคเฟอรอล และบีตา - แคโรทีน ( มิกิ , 1991 และ Naguib , 2000 ) นี้สูง ฤทธิ์การต้านออกซิเดชันของแอสตาแซนธินสามารถประกอบกับโครงสร้างทางเคมีที่แตกต่างกัน ซึ่งปัจจุบันคีโตนและกลุ่มไฮดรอกซิลที่ terminal แหวน ( Naguib , 2000 )กลไกของการกระทำที่เสนอคือการปรากฏตัวของขั้วโลกกลุ่มใน terminal แหวนของแอสตาแซนทิน ซึ่งจะผูกกับผลตอบแทนในเยื่อหุ้มเซลล์ผิว ในขณะที่ห่วงโซ่อัดลมจะทำในส่วนด้านในของเยื่อการจับกับอนุมูลอิสระ ( หน่วย kogure & , อาเบะ , 2001 ) ที่หมู่ไฮดรอกซิลที่นำเสนอในแหวนขั้วโลกของแอสตาแซนทินเป็นเว็บไซต์หลักในการกำจัดอนุมูลอิสระ .

แอสตาแซนทิน เป็นแคโรทีนอยด์ที่เกี่ยวกับกลุ่มของแซนโทฟิลล์ . ยิ่งไปกว่านั้น มันคือหลัก แคโรทีนเม็ดสีที่พบในสัตว์น้ำ เช่น กุ้ง ปลาแซลมอน ปลาเทราท์ และ กุ้ง ให้ สี แดง ส้ม ลักษณะของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้แอสตาแซนทินไม่เสนอโปรวิตามินเอกิจกรรมแต่จัดแสดงชุดเกราะของเภสัชวิทยาคุณสมบัติสำคัญที่อาจเกี่ยวข้องในการป้องกันหรืออาจจะมีประโยชน์เป็นกลยุทธ์ใหม่ในอนาคตสำหรับการรักษาของโรคบางชนิด เช่น เบาหวาน ( Marin et al . , 2011 และชิกิ et al . , 2013 ) , มะเร็ง ( สึอิ et al . , 2011 และ Rao et al . , 2013 ) , ความดันโลหิตสูง ( ทริปาธิ และจีน่า2010 และ monroy Ruiz et al . , 2011 ) , โรคหัวใจ ( ข่าน et al . , 2010 ) , และโรคทางระบบประสาท ( Lu et al . , 2010 ) , หมู่คนอื่น ๆ .

แอสตาแซนทิน เป็นหลัก แคโรทีนอยด์ที่พบในกุ้ง ( armenta & Guerrero legarreta , 2009 ) , และสี ลักษณะ สัตว์เหล่านี้ ซึ่งจะเพิ่มการยอมรับของผู้บริโภค ( parisenti et al . , 2011 ) นอกจากนี้การปรากฏตัวของแอสตาแซนธินในสิ่งมีชีวิตที่ช่วยปกป้องพวกเขาจากการเกิดออกซิเดชันของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและคอเลสเตอรอลที่มีอยู่ในกุ้ง ( palozza บารอน , & Mancuso , 2551 ) Zhang et al .