Given the nature of uncontrolled as

Given the nature of uncontrolled asthma, it is not surprising that most participants reported sedentary to mild activity levels. However, activity levels did not always correspond to symptom status as some reported low activities even during the absence of active symptoms. This finding suggests either that they may have chosen not to be involved in higher levels of activities out of precaution, or they have become accustomed to sedentary life styles in reaction to frequent asthma episodes. Literature concurs that asthma takes a substantial toll on daily activities in children and adolescents (Akinbami, LaFleur, & Schoendorf, 2002; Fuhlbrigge, Guilbert, Spahn, Peden, & Davis, 2006; Newacheck & Halfon, 2000; Wildhaber et al., 2012). Limited activity is an issue not only for those with active symptom episodes but also for those without. Many children and adolescents with well controlled asthma are inclined to avoid physical exertion or outdoor activities in order to prevent asthma episodes or keep their asthma controlled (Fuhlbrigge et al., 2006). Therefore, it is important to distinguish activity limitations that are a direct consequence of debilitating symptoms from those that are a precautionary measure taken to prevent potential symptoms. This distinction can be helpful in providing adolescents with adequate guidance concerning daily physical activity. The NAEPP guidelines recommend that adolescents be encouraged to fully participate in physical activities, and curtailing activity should be a last resort (National Heart, Lung, and Blood Institute, 2007). Given the recommendation, the overwhelmingly low activity levels in this sample are concerning and underscore an area that needs further improvement in asthma education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กำหนดลักษณะของโรคหอบหืดไม่สามารถควบคุมได้ก็ไม่น่าแปลกใจว่าผู้เข้าร่วมมากที่สุดอยู่ประจำที่รายงานไปยังระดับกิจกรรมที่ไม่รุนแรง อย่างไรก็ตามระดับกิจกรรมไม่เคยตรงกับสถานะอาการขณะที่บางรายงานกิจกรรมต่ำแม้ในช่วงขาดของอาการที่ใช้งานอยู่ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นทั้งที่พวกเขาอาจจะเลือกที่จะไม่ได้รับการมีส่วนร่วมในระดับที่สูงขึ้นของกิจกรรมจากความระมัดระวังหรือพวกเขาได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับรูปแบบชีวิตอยู่ประจำที่ในการตอบสนองต่อตอนหอบหืดบ่อย วรรณคดี concurs ว่าโรคหอบหืดจะโทรมากเกี่ยวกับกิจกรรมในชีวิตประจำวันในเด็กและวัยรุ่น (Akinbami, LaFleur และโช 2002; Fuhlbrigge, Guilbert, Spahn, พีเดนและเดวิส, 2006; Newacheck & Halfon 2000; Wildhaber, et al, 2012. ) กิจกรรม จำกัด เป็นปัญหาไม่เพียง แต่สำหรับผู้ที่มีอาการตอนที่ใช้งาน แต่ยังสำหรับผู้ที่ไม่มี เด็กหลายคนและวัยรุ่นที่มีโรคหอบหืดควบคุมได้ดีมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการออกแรงทางกายภาพหรือกิจกรรมกลางแจ้งเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดโรคหอบหืดหรือโรคหอบหืดของพวกเขาให้การควบคุม (Fuhlbrigge et al., 2006) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะความแตกต่างข้อ จำกัด กิจกรรมที่มีผลโดยตรงจากอาการบั่นทอนจากผู้ที่มีมาตรการป้องกันการดำเนินการเพื่อป้องกันไม่ให้อาการที่อาจเกิดขึ้น ความแตกต่างนี้จะมีประโยชน์ในการให้วัยรุ่นมีคำแนะนำเกี่ยวกับการที่เพียงพอการออกกำลังกายในชีวิตประจำวัน แนวทาง NAEPP ขอแนะนำให้วัยรุ่นได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการออกกำลังกายและกิจกรรมการกำจัดควรจะเป็นที่พึ่งสุดท้าย (หัวใจแห่งชาติปอดและเลือดสถาบัน 2007) ที่ได้รับข้อเสนอแนะที่ระดับกิจกรรมที่ต่ำนำโด่งในตัวอย่างนี้จะเกี่ยวกับการขีดเส้นใต้และพื้นที่ที่จำเป็นต้องปรับปรุงต่อไปในการศึกษาโรคหอบหืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยธรรมชาติของโรคหืดที่ควบคุมไม่ได้ มันไม่น่าแปลกใจที่ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่รายงานกิจกรรมกลุ่มในระดับไม่รุนแรง อย่างไรก็ตาม ระดับกิจกรรมไม่เสมอสอดคล้องกับอาการที่รายงานกิจกรรมต่ำ แม้ในช่วงที่ไม่มีอาการที่ใช้งานอยู่ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาจเลือกที่จะไม่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของกิจกรรมในการป้องกันหรือที่พวกเขาได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับรูปแบบการใช้ชีวิตของกลุ่มในการรับมือกับโรคหอบหืดบ่อยตอน วรรณกรรมที่ใช้เป็นค่า concurs หืดมากในกิจกรรมประจำวันในเด็กและวัยรุ่น ( akinbami ลาเฟลอร์& schoendorf , 2002 ; fuhlbrigge guilbert spahn พีเดิ่น , , , , &เดวิส , 2006 ; newacheck &แฮเฟิน , 2000 ; wildhaber et al . , 2012 )กิจกรรมจำกัดเป็นปัญหาไม่เพียง แต่สำหรับผู้ที่มีอาการตอนใช้งาน แต่ยังสำหรับผู้ที่ไม่มี . เด็กๆและวัยรุ่นกับดีควบคุมโรคหืดมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการออกกำลังกายหรือกิจกรรมกลางแจ้ง เพื่อป้องกันโรคหอบหืดของพวกเขาหรือเก็บตอนควบคุม ( fuhlbrigge et al . , 2006 ) ดังนั้นมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะกิจกรรมข้อที่เป็นผลโดยตรงของ debilitating อาการจากที่ใช้มาตรการป้องกันไว้ก่อนถ่าย เพื่อป้องกันอาการที่อาจเกิดขึ้นได้ ความแตกต่างนี้จะเป็นประโยชน์ในการให้คำแนะนำเกี่ยวกับวัยรุ่นให้เพียงพอกับการออกกำลังกายทุกวันการ naepp แนวทางแนะนำให้วัยรุ่นได้รับการสนับสนุนให้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในกิจกรรมทางกายภาพและการตัดทอนกิจกรรมควรเป็นรีสอร์ทสุดท้าย ( ชาติหัวใจปอดและเลือด , สถาบัน , 2550 ) ให้คำแนะนำ , ยิ่งต่ำระดับในตัวอย่างนี้จะเกี่ยวข้องกับกิจกรรม และเน้นพื้นที่ที่ต้องปรับปรุงต่อไป

ในการศึกษาโรคหอบหืด