Treasure IslandROBERT LOUIS STEVENS

Treasure Island
ROBERT LOUIS STEVENSON
Level 2
Retold by Ann Ward
Series Editors: Andy Hopkins and Jocelyn Potter
Pearson Education Limited
Edinburgh Gate, Harlow,
Essex CM20 2JE, England
and Associated Companies throughout the world.
ISBN 0 582 46828 0
Treasure Island first published in 1883
This adaptation first published by Penguin Books 1995
Published by Addison Wesley Longman Limited and Penguin Books Ltd 1998
This edition first published 2000
Text copyright © Ann Ward 1995
Illustrations copyright © Victor Ambrus 1995
All rights reserved
The moral right of the adapter and illustrator has been asserted
Typeset by Digital Type, London
Set in 12/14pt Bembo
Printed in Spain by Mateu Cromo, S.A. Pinto (Madrid)
All rights reserved; no part of this publication may be reproduced, stored
in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means,
electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the
prior written permission of the Publishers.
Published by Pearson Education Limited in association with
Penguin Books Ltd, both companies being subsidiaries of Pearson Plc
For a complete list of titles available in the Penguin Readers series, please write to your
local Pearson Education office or to: Marketing Department, Penguin Longman Publishing,
5 Bentinck Street, London W1M 5RN.
Contents
page
Introduction v
Chapter 1 Jim Hawkins’ Story I 1
Chapter 2 Dr Livesey’s Story 18
Chapter 3 Jim’s Story II 22
Activities 35
Introduction
‘Tomorrow I’m going to Bristol,’ said Mr Trelawney. ‘I’m going
to buy a ship and find sailors. Jim, you and Dr Livesey are going to
come with me to look for the treasure!’
Jim Hawkins works in his father’s inn by the sea. One day an old
sailor comes to stay. He watches the sea and the ships. He is ill.
He is afraid. But what - or who - is he afraid of?
Very soon Jim understands, because the old man has a map. A
lot of people are interested in that map - and some of them are
very dangerous people. Jim Hawkins is going to meet them when
he sails in the Hispaniola to Treasure Island. It will be a journey
with many difficulties . . .
Robert Louis Stevenson was born in 1850 in Edinburgh, Scotland
and began writing when he was a boy. He finished his first
book when he was sixteen.
He went to many different countries in his life. He was often
dangerously ill and he wanted to find a place with warm weather
where he could live and do his writing. In 1888, he went by ship
to the Pacific islands, and after 1890 he lived on the island of
Samoa, with his wife, mother and son. The Samoans called him
‘Tusitala’ - ‘the story-teller’.
He wrote many different books and stories. Treasure Island
(1883) is his most famous book but Dr Jekyll and Mr Hyde
(1886) is also very well-known. Stevenson died in 1894 on
Samoa.
v
Chapter 1 Jim Hawkins’ Story I
My father had an inn near the sea. It was a quiet place. One day,
an old man came to our door. He was tall and strong, and his face
was brown. His old blue coat was dirty and he had a big old box
with him. He looked at the inn, then he looked at the sea.
My father came to the door.
At first the old man did not speak. He looked again at the sea,
and at the front of the inn.
‘I like this place,’ he said. ‘Do many people come here?’
‘No,’ said my father.
‘I’m going to stay here,’ said the old man. ‘I want a bed and
food. I like watching the sea and the ships. You can call me
Captain.’
He threw some money on the table. ‘That’s for my bed and my
food,’ he said.
And so the old captain came to stay with us. He was always
quiet. In the evenings he sat in the inn and in the day he watched
the sea and the ships.
One day he spoke to me. ‘Come here, boy,’ he said, and he
gave me some money. ‘Take this, and look out for a sailor with
one leg.’
He was afraid of that sailor with one leg. I was afraid too. I
looked for the man with one leg, but I never saw him.
Then winter came, and it was very cold. My father was ill, and
my mother and I worked very hard.
Early one January morning, the captain went to the beach. I
helped my mother to make the captain’s breakfast. The door
opened and a man came in. His face was very white and he had
only three ringers on his left hand. I could see that he was a sailor.
‘Can I help you?’ I asked.
1
The man looked at the captain's breakfast table.
'Is this table for my friend Bill?'
The man looked at the captain’s breakfast table.
‘Is this table for my friend Bill?’ he asked.
‘I don’t know your friend Bill,’ I said. ‘It’s the captain’s table.’
‘The captain?’ he said. ‘Well, they sometimes call my friend
Bill the Captain. Is he here in the house?’
‘No. He’s out,’ I said.
The man sat down and waited for the captain. Then the captain
came into the room. He went to his table and sat down.
‘Bill!’ said the man.
The captain turned round quickly. His face went white.
Suddenly, he looked old and ill.
‘Come, Bill, you know me. You know an old friend, Bill,’ said
the man.
‘Black Dog!’ said the captain.
‘Yes,’ said the man. ‘It’s me, Black Dog. I wanted to see my
old friend Billy.’
‘Well, here I am,’ said the captain. ‘What do you want?’
‘I want to talk to you, Bill,’ Black Dog said.
The captain looked at me. ‘Leave the room, boy,’ he said, ‘and
don’t listen at the door.’
They talked for a long time. Then I heard them talking angrily.
‘No, no, no!’ said the captain. There was a fight and then Black
Dog ran out of the house.
The captain’s face was white. ‘I must get out of here!’ he said.
I ran to get him a drink. I came back and found the captain on
the floor. His eyes were closed.
Our doctor, Dr Livesey, came and looked at the old captain.
‘He’s very ill,’ said the doctor.
The captain opened his eyes and looked at the doctor. ‘Where’s
Black Dog?’ he asked.
‘There’s no Black Dog here,’ said the doctor. ‘Now, Billy
Bones, you must. . .’
3
‘Billy Bones?’ said the captain. ‘My name’s not Billy
Bones.’
‘Oh?’ said the doctor. ‘Oh, yes. It’s the name of a famous
pirate.’
We put the old captain in his bed. ‘He must stay in his bed for a
week,’ said the doctor. ‘He’s very ill.’
♦
At twelve o’clock I went to see the captain in his room.
‘What did the doctor say?’ he asked.
‘You must stay in bed for a week,’ I told him.
‘Too late!’ he said. ‘You remember Black Dog. He’s a bad
man, but there are worse men than Black Dog. They want my old
box. You must look out for sailors. You must look out for Flint’s
men.’
Then the captain closed his eyes.
But I didn’t look out for sailors, because my father died that
night. I was too sad to think about the captain.
A week later, the captain came down and sat in his usual chair.
I went outside the inn and looked up and down the road. I saw
another man on the. road. He wore a long black coat and he
walked very slowly.
‘He can’t see,’ I thought.
The man arrived in front of the inn and turned his face to me.
‘Can you tell me, please, where I am?’ I told him. He listened
carefully;
‘You’re young,’ he said. ‘Take my hand, my young friend, and
take me inside.’
He took my hand, He was very strong.
‘Now my young friend,’ he said, ‘take me to the captain.
Quickly! I can break your arm.’
When the captain saw the man, he did not move. The man put
something into the captain’s hand and then left the inn.
4
‘Now my young friend,’ he said, ‘take me to the captain. Quickly!
I can break your arm.’
The captain looked at the black paper in his hand. Then he read
the words on it.
‘Ten o’clock! They’re coming at ten o’clock,’ he said. ‘We’ve
got six hours!’ He tried to stand up, but he was too ill.
I ran for my mother, but it was too late. When we came back
the captain was dead on the floor.
♦
My mother and I went to the village, but the people there did
not want to help us. They were too afraid. Our friend the doctor
was away. Nobody could help us.
5
‘I must get my money from the captain’s box,’ my mother said.
‘It’s our money.’
We opened the box. There were some old coats and shirts and a
bag of money. My mother began to take the money.
‘Quickly!’ I said. ‘It’s nearly ten o’clock.’
It was a cold night, and very quiet. Suddenly, I heard a sound
on the road. Then I heard someone stop outside the inn. We
waited, but then everything was quiet again. Nothing moved.
‘Quickly, mother!’ I said. ‘Take all the captain’s money.’
‘No,’ she said. ‘I don’t want it all.’ Then we heard someone
again, outside the front door.
‘Let’s go without the money,’ my mother said.
I took an envelope from the captain’s box. ‘I’m going to take
this,’ I said.
We left the inn very quietly through the back door. We heard
men running along the road to the inn.
We stopped behind some trees and watched the men. There
were seven or eight of them, all pirates. They broke down the
door of the inn and ran inside.
‘Bill’s dead!’ someone said.
‘Open his box!’ a second man said.
‘The money’s here!’
‘Flint’s map! Where’s Flint’s map?’
‘We can’t find it!’
‘It’s not here!’
‘It’s those people at the inn - it’s that boy! The boy’s got the
map. Find them, boys!’
The men moved quickly. They looked into every room in the
inn.
‘Listen!’ one of them said. ‘Someone’s coming! We must run!’
‘No, find the boy! He’s near here somewhere, I know.’
Then I heard a gun. The pirates heard it too, and began to run
6
We stopped behind some trees and watched the men.
away. We waited for a minute or two and then we went back to
the inn.
‘What did the pirates want?’ a man from the village asked me.
‘Did they find the captain’s money?’
‘Yes,’ I said. ‘But I think they wanted this.’ I showed him the
envelope. ‘I think there’s a map inside it.’
‘You must take it to Mr Trelawney,’ he told me.
♦
When I arrived at Mr Trelawney’s house, Dr Livesey was there.
‘Hello Jim, what is it?’ he asked.
I told him about the pirates.
‘Let’s see that map,’ the doctor said. ‘But

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทรเชอร์ไอส์แลนด์โรเบิร์ตหลุยส์สตีเวนสันระดับ 2เก่าเล่าใหม่ โดยแอนวอร์ด: ชุด Andy ฮ็อปกินส์และ Jocelyn พอตเตอร์ เพียร์สันศึกษา จำกัดประตูเอดินเบอระ ฮาร์โลว์ห้อง CM20 2JE อังกฤษและ บริษัทร่วมทั่วโลกISBN 0 582 46828 0เทรเชอร์ไอส์แลนด์เผยแพร่ครั้งแรกใน 1883ปรับนี้เผยแพร่ครั้งแรก โดย 1995 หนังสือเพนกวินประกาศ โดยแอดดิสัน Wesley Longman จำกัดและ จำกัดหนังสือเพนกวิน 1998ฉบับนี้เผยแพร่ครั้งแรก 2000ข้อความสงวนลิขสิทธิ์ © แอนวอร์ด 1995ภาพประกอบลิขสิทธิ์ © Victor Ambrus 1995สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมดสิทธิทางศีลธรรมของอะแดปเตอร์และอิลลัสเตรเตอร์ได้ถูกคนTypeset ดิจิตอลชนิด ลอนดอนใน 12/14pt Bemboพิมพ์ในสเปนโดย Pinto Mateu Cromo, S.A. (มาดริด)ลิขสิทธิ์ ส่วนหนึ่งของเอกสารฉบับนี้อาจจะทำซ้ำ จัดเก็บในระบบการเรียกข้อมูล หรือนำส่ง ในรูปแบบใด ๆ หรือ โดย วิธีการใด ๆอิเล็กทรอนิกส์ เครื่องกล เครื่องถ่ายเอกสาร บันทึก หรือ มิฉะนั้น ไม่มีการก่อนเขียนของผู้เผยแพร่ที่เผยแพร่ โดยเพียร์ จำกัดศึกษากับนกเพนกวินหนังสือ จำกัด บริษัททั้งสองเป็นบริษัทในเครือของเพียร์สันจำกัด(มหาชน)สำหรับรายการที่สมบูรณ์ของชื่อเรื่องในชุดเพนกวินอ่าน ฝากข้อความถึงคุณสำนักงานการศึกษาของเพียร์สันหรือ: ฝ่ายการตลาด เพนกวิน Longman ประกาศ5 Bentinck Street ลอนดอน W1M 5RN เนื้อหา หน้าแนะนำ vบทที่ 1 ของจิมฮอว์กินส์เรื่องฉัน 1บทที่ 2 ดร. Livesey ชั้น 18เรื่อง 3 บทจิม II 22กิจกรรม 35แนะนำ"พรุ่งนี้ฉันจะไปบริสตอล กล่าวว่า นาย Trelawney ' ฉันจะการซื้อเรือ และลูกเรือไว้ด้วยกัน จิม ดร. Livesey และคุณจะไปมาหาสมบัติด้วย!'จิมฮอว์กินส์ทำพ่ออินน์บายเดอะซี วันหนึ่งอันเก่าทหารเรือมาพัก นาฬิกาเขาทะเลและเรือ กำลังป่วยเขาจะกลัว แต่สิ่งที่ - หรือ - ที่เขากลัวหรือไม่เร็ว ๆ นี้ จิมเข้าใจ เพราะคนมีแผนที่ Aผู้คนจำนวนมากที่สนใจในแผนที่นั้น - และบางส่วนของพวกเขาคนอันตรายมาก จิมฮอว์กินส์จะพบพวกเขาเมื่อเขาเซลส์ใน Hispaniola ที่เกาะสมบัติ มันจะเป็นการเดินทางด้วยความยากลำบากมาก...สตีเวนสัน Louis โรเบิร์ตเกิด 1850 ในเอดินเบอระ สก็อตแลนด์และเริ่มเขียนเมื่อเขาเป็นเด็กผู้ชาย เขาเสร็จงานแรกของเขาจองเมื่อ sixteenเขาก็ไปต่างประเทศมากมายในชีวิต เขามักจะมีเลิฟป่วยและเขาต้องการค้นหาบริเวณที่ มีอากาศอบอุ่นซึ่งเขาได้อาศัยอยู่ และทำการเขียนของเขา ใน 1888 เขาไป โดยเรือหมู่เกาะแปซิฟิก และหลัง จาก 1890 เขาอาศัยอยู่บนเกาะของซามัว ภรรยาของเขา มารดา และบุตร Samoans ที่เรียกว่าเขา'Tusitala' - 'ในเรื่องถอนเงิน'เขาเขียนหนังสือหลายเล่มต่างกันและเรื่องราว เทรเชอร์ไอส์แลนด์(1883) เป็นหนังสือของเขามีชื่อเสียงมากที่สุดแต่ดร. Jekyll และมิสเตอร์ไฮด์(1886) ยังเป็นที่รู้จักมากขึ้น สตีเวนสันเสียชีวิตใน 1894 ในซามัวv บทที่ 1 ของจิมฮอว์กินส์เรื่องฉันพ่อมีอินน์ที่ใกล้ทะเล ความเงียบได้ วันหนึ่งมีคนมาถึงประตูของเรา เขาสูง และแข็ง แรง และหน้าของเขามีสีน้ำตาล เสื้อสีฟ้าของเขาเก่าสกปรก และเขาใหญ่กล่องเดิมกับเขา เขาดูที่อินน์ แล้วเขามองทะเล พ่อมาถึงประตู ตอนแรก คนไม่ได้พูด เขาดูอีกครั้งที่ทะเลและ ที่ด้านหน้าน่าจะ 'ชอบสถานที่แห่งนี้ เขากล่าวว่า 'ทำหลายคนมาที่นี่"กล่าวว่า พ่อของฉัน "ไม่'ฉันกำลังไปพักที่นี่ กล่าวว่า คน ' อยากนอน และอาหาร ชอบดูทะเลและเรือ คุณสามารถโทรหาฉันกัปตัน 'เขาโยนเงินบางอย่างในตาราง ' ที่เป็นเตียงของฉัน และของฉันอาหาร เขากล่าวว่าและกัปตันเก่ามาพร้อมกับเราดังนั้น เขาได้เสมอเงียบ ในยามที่ เขานั่งอยู่ในอินน์ และในวันเขาเห็นทะเลและเรือวันหนึ่งที่เขาพูดกับฉัน 'มาที่นี่ เด็ก เขากล่าวว่า และเขาให้เงินบาง ' น้ำ และมองออกไปสำหรับทหารเรือด้วยขาข้างหนึ่ง 'เขากลัวว่าเธอกับขาข้างหนึ่ง ผมกลัวเกินไป ฉันมองหาคนที่มีขาข้างหนึ่ง แต่ฉันไม่เคยเห็นเขาหนาวมา และมันก็เย็นมาก พ่อป่วย และแม่ของฉันและฉันทำงานหนักมากเช้าหนึ่งมกราคม กัปตันไปชายหาด ฉันช่วยคุณแม่ทำอาหารเช้าของกัปตัน ประตูเปิด ทางคนมา หน้าไม่ขาวมาก และเขามีringers เพียงสามในมือซ้ายของเขา ฉันสามารถดูว่า เป็นทหารเรือ 'ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร' ถาม1 คนดูที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน'คือตารางนี้เพื่อนตั๋ว'คนดูที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน'เพื่อนเก็บเงินตารางนี้ "เขาถาม'ฉันไม่รู้เพื่อนตั๋ว ฉันกล่าว 'มันคือตารางของกัปตัน''กัปตัน "เขากล่าวว่า ' ดี พวกเขาบางครั้งเรียกเพื่อนตั๋วกัปตัน คือที่นี่ในบ้าน?'' หมายเลข เขาจะออก ผมพูดคนนั่งลง และรอให้กัปตัน แล้วกัปตันมาในห้อง เขาไปที่ตารางของเขา และนั่งลง'บิล ' กล่าวว่า ชายคนนั้นกัปตันเปิดรอบอย่างรวดเร็ว หน้าก็ขาวทันใดนั้น เขาดูเก่าแก่ และป่วย' มา ตั๋ว คุณรู้ว่าฉัน คุณรู้ว่าเพื่อนเก่า ตั๋ว กล่าวว่าชายคนนั้น'สุนัขดำ ' กัปตันกล่าว'ใช่ กล่าวว่า ชายคนนั้น ' ก็ฉัน สุนัขสีดำ อยากจะเห็นของฉันเพื่อนเก่าบิลลี่ ''ดี ที่นี่ฉัน กล่าวว่า กัปตัน 'อะไรหา"สุนัขสีดำกล่าวว่า 'ฉันต้องการพูดคุยกับคุณ ตั๋วกัปตันมองที่ฉัน 'ปล่อยห้อง เด็ก เขากล่าวว่า, ' และไม่ฟังที่ประตู 'พวกเขาคุยกันเป็นเวลานาน แล้วได้ยินพวกเขาพูด angrily'ไม่ ไม่ ไม่ ' กัปตันกล่าว มีการต่อสู้ และสีดำสุนัขวิ่งออกจากบ้านใบหน้าของกัปตันเป็นสีขาว 'ฉันต้องได้รับออกจากที่นี่ ' เขากล่าวว่าฉันวิ่งให้เขาดื่ม ฉันกลับมา และพบกัปตันบนชั้น ตาของเขาถูกปิดของเราหมอ ดร. Livesey มา และมองกัปตันเก่า"เขามีอาการป่วยมาก กล่าวว่า แพทย์กัปตันเปิดตา และมองหมอ ' ของสุนัขสีดำ? "เขาถามขึ้น"มีสุนัขไม่ดำนี่ กล่าวว่า แพทย์ ' ตอนนี้ บิลลี่กระดูก คุณต้องแตะ '3 'บิลลี่กระดูก ' กัปตันกล่าว ' ฉันชื่อไม่ได้ของบิลลี่กระดูก ''โอ้ ' กล่าวว่า แพทย์ ' โอ้ ใช่ เป็นชื่อมีชื่อเสียงโจรสลัด 'เราใส่กัปตันเก่าในเตียงของเขา ' เขาต้องอยู่ในเตียงของเขาเป็นสัปดาห์ กล่าวว่า แพทย์ 'เขามีอาการป่วยมาก'♦ที่สิบสองโมง ผมไปดูกัปตันในห้องพัก'อะไรไม่หมอพูด "เขาถามขึ้นบอกเขา "คุณต้องพักเตียงสำหรับสัปดาห์'สายเกินไป "เขากล่าวว่า ' คุณจำสุนัขดำ เขาจะเสียคน แต่มีคนที่แย่กว่าหมาดำ พวกเขาต้องการเก่าของฉันกล่อง คุณต้องมองออกไปสำหรับชาวเรือ คุณต้องมองออกไปสำหรับฟลินท์คนนี้ 'แล้ว กัปตันปิดตาแต่ผมไม่ได้มองออกไปสำหรับชาวเรือ เนื่องจากพ่อเสียชีวิตที่คืน ผมเศร้าเกินไปคิดถึงกัปตันสัปดาห์ต่อมา กัปตันมาลง และนั่งอยู่ในเก้าอี้ของเขาตามปกติฉันไปอยู่อินน์ และมองขึ้นอยู่ ผมเห็นคนอื่นในนั้น ถนน เขาสวมเสื้อคลุมยาวสีดำและเขาเดินช้ามาก'ไม่เห็น ฉันคิดว่าชายคนนั้นมาถึงหน้าอินน์ และเปิดหน้าที่ผม'สามารถคุณบอก กรุณา ฉันอยู่" ฉันบอกเขา เขาฟังระมัดระวัง'คุณหนุ่ม เขากล่าวว่า "เอามือของฉัน เพื่อนสาว และพาฉันภายในนั้น 'เขาเอามือของฉัน เขาเป็นอย่างมาก'ตอนนี้หนุ่มเพื่อน เขากล่าวว่า, "ฉันไปกัปตันได้อย่างรวดเร็ว ฉันสามารถทำลายแขนของคุณได้ 'เมื่อกัปตันเห็นคน เขาได้ย้ายไม่ คนที่ใส่บางสิ่งบางอย่างในมือแล้วซ้ายอินน์เป็นกัปตัน4 'ตอนนี้หนุ่มเพื่อน เขากล่าวว่า, "ฉันไปกัปตัน ได้อย่างรวดเร็วฉันสามารถทำลายแขนของคุณได้ 'กัปตันมองที่กระดาษสีดำในมือของเขา เขาอ่านแล้วคำนั้น' สิบโมง พวกเขาจะมาที่สิบโมง เขากล่าวว่า ' เราได้มีเวลา 6 ชั่วโมง!' เขาพยายามยืนขึ้น แต่เขาป่วยมากเกินไปฉันวิ่งสำหรับมารดาของฉัน แต่ก็สายเกินไป เมื่อเรากลับมากัปตันตายบนชั้น♦แม่ของฉันและฉันไปหมู่บ้าน แต่คนไม่ได้ไม่ต้องช่วยเรา พวกเขากลัวเกินไป หมอเพื่อนของเราเดิมทันที ไม่มีใครสามารถช่วยเรา5 แม่ของฉันกล่าวว่า 'ฉันต้องได้รับเงินจากกล่องเป็นกัปตัน'มันเป็นเงินของเรา'เราเปิดกล่อง มีตราเก่าและเสื้อบางและกระเป๋าเงิน แม่เริ่มใช้เงิน'อย่างรวดเร็ว' ฉันเคยพูด 'ได้เกือบสิบโมง"ก็เย็นกลางคืน และเงียบ ทันใดนั้น ผมได้ยินเสียงบนถนน จาก นั้นผมได้ยินคนหยุดอยู่อินน์ เรารอ แต่แล้ว ทุกอย่างก็เงียบอีก ไม่ย้าย'อย่างรวดเร็ว ย่า' ฉันเคยพูด 'ใช้เงินทั้งหมดของกัปตัน'"ไม่ เธอกล่าว 'ไม่ต้องการทั้งหมด" แล้ว เราได้ยินคนอีก ภายนอกประตูด้านหน้าแม่ของฉันกล่าวว่า 'ลองไป โดยไม่มีเงินเอาซองจากกล่องของกัปตัน ' ฉันจะทำนี้ ผมพูดเราเหลืออินน์ผ่านประตูหลังมากอย่างเงียบ ๆ เราได้ยินคนที่ทำงานริมถนนอินน์เราหยุดหลังต้นไม้บาง และดูคน มีมีเจ็ดหรือแปดของพวกเขา โจรสลัดทั้งหมด พวกเขายากจนลงตัวประตูอินน์ และวิ่งภายใน'บิลของตาย ' คนกล่าว'เปิดกล่องของเขา ' ชายคนที่สอง'เงินของที่นี่'' แผนที่ฟลินท์ ฟลินท์แผนที่?''เราไม่พบ'"ไม่นี่'' เป็นคนที่อินน์ - เป็นเด็กที่ เด็กก็จะแผนที่ ค้นหา เด็กผู้ชาย!'คนย้ายอย่างรวดเร็ว พวกเขามองเข้าไปในห้องพักทุกห้องในอินน์'ฟัง ' หนึ่งในพวกเขากล่าวว่า ' คนมา เราต้องทำ!'' ไม่ หาเด็กผู้ชาย เขาอยู่ใกล้ที่นี่อยู่ ฉันรู้ว่า.'จากนั้น ผมได้ยินปืน โจรสลัดได้ยินมันเกินไป และเริ่มการทำงาน6 เราหยุดหลังต้นไม้บาง และดูคน เก็บ นี่แหละหนึ่งหรือสองนาทีแล้ว เราก็กลับไปอินน์'ไม่ได้โจรสลัดต้องอะไร ' คนจากหมู่บ้านถามฉัน'ไม่ได้พวกเขาหาเงินของกัปตัน'ว่า 'ใช่ 'แต่ผมคิดว่า พวกเขาต้องการที่นี้' พบว่าเขาจะซองจดหมาย 'ฉันคิดว่า มีแผนที่ภายในนั้น''คุณต้องนำไปนาย Trelawney เขาเล่า♦เมื่อฉันมาถึงบ้านนาย Trelawney, Dr Livesey อยู่นั่น'สวัสดีจิม มันคืออะไร "เขาถามฉันบอกเขาเกี่ยวกับโจรสลัด'ลองดูที่แผนที่ หมอกล่าว ' แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกาะมหาสมบัติ
ROBERT LOUIS STEVENSON
ระดับ 2
เล่าโดยแอนวอร์ด
บรรณาธิการ Series: แอนดี้ฮอปกินส์และโจเซลีนพอตเตอร์
เพียร์สันศึกษา จำกัด
เอดินบะระประตูฮาร์โลว์
เอสเซ็กซ์ CM20 2JE อังกฤษ
. และ บริษัท ร่วมทั่วโลก
ISBN 0 582 46828 0
เกาะมหาสมบัติตีพิมพ์ครั้งแรกใน 1883
การปรับตัวนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกโดยเพนกวินหนังสือ 1995
เผยแพร่โดย บริษัท แอดดิสันเวสลีย์ลองแมน จำกัด และเพนกวินหนังสือ Ltd 1998
ฉบับนี้ตีพิมพ์ครั้งแรก 2000
ลิขสิทธิ์©ข้อความแอนวอร์ดปี 1995
ภาพประกอบลิขสิทธิ์©วิกเตอร์ Ambrus 1995
สงวนลิขสิทธิ์
ที่ถูกต้องทางศีลธรรมของอะแดปเตอร์และนักเขียนการ์ตูนที่ได้รับการยืนยัน
เรียงตามประเภทดิจิตอลลอนดอน
ตั้งอยู่ใน 12/14 พอยต์อัครสังฆราช
พิมพ์ในประเทศสเปนโดย Mateu Cromo, SA ปินโต (อัลมาดริด)
สงวนลิขสิทธิ์; เป็นส่วนหนึ่งของเอกสารนี้ไม่อาจจะทำซ้ำเก็บไว้
ในระบบการดึงหรือส่งในรูปแบบใดหรือโดยวิธีใด ๆ
อิเล็กทรอนิกส์เครื่องกล, เครื่องถ่ายเอกสาร, บันทึกหรืออย่างอื่นโดยไม่
ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักพิมพ์.
เผยแพร่โดยเพียร์สันศึกษา จำกัด การเชื่อมโยงกับ
เพนกวินหนังสือ จำกัด ทั้งสอง บริษัท เป็น บริษัท ในเครือของบมจเพียร์สัน
สำหรับรายการที่สมบูรณ์ของชื่อที่มีอยู่ในชุดเพนกวินผู้อ่านโปรดเขียนถึงคุณ
ท้องถิ่นสำนักงานการศึกษาหรือเพื่อเพียร์สัน: ฝ่ายการตลาด, เพนกวิน Longman สำนักพิมพ์
5 เบนทิงค์ถนนลอนดอน W1M 5RN.
สารบัญ
หน้า
วีบทนำ
บทที่ 1 จิมฮอว์กิน 'เรื่องผม 1
บทที่ 2 ดรเรื่องราว Livesey 18
บทที่ 3 เรื่องราวของจิมครั้งที่สอง 22
กิจกรรม 35
บทนำ
'พรุ่งนี้ฉันจะบริสตอ' กล่าวว่านาย Trelawney 'ฉันจะ
ซื้อเรือและหาลูกเรือ จิมคุณและดร Livesey จะ
มาพร้อมกับผมที่จะมองหาสมบัติ! '
จิมฮอว์กินทำงานในโรงแรมของพ่อของเขาที่ริมทะเล วันหนึ่งเก่า
ทหารเรือมาถึงอยู่ เขามองทะเลและเรือ เขาเป็นคนไม่ดี.
เขากลัว แต่สิ่งที่ - หรือผู้ที่ - เขากลัว?
เร็ว ๆ นี้จิมเข้าใจเพราะคนเก่ามีแผนที่
ผู้คนจำนวนมากมีความสนใจในแผนที่ที่ - และบางส่วนของพวกเขาเป็น
คนที่อันตรายมาก จิมฮอว์กินจะไปพบพวกเขาเมื่อ
เขาแล่นใน Hispaniola ไปเกาะมหาสมบัติ มันจะเดินทาง
ด้วยความยากลำบากมาก . .
โรเบิร์ตหลุยส์สตีเวนสันเกิดในปี ค.ศ. 1850 ในเอดินเบิร์กสกอตแลนด์
และเริ่มเขียนตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาจบครั้งแรกของเขา
ในหนังสือเมื่อเขาอายุสิบหก.
เขาเดินไปยังประเทศต่าง ๆ มากมายในชีวิตของเขา เขาเป็นคนที่มักจะ
ป่วยเป็นอันตรายและเขาต้องการที่จะหาสถานที่ที่มีอากาศอบอุ่น
ที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่และทำในการเขียนของเขา ในปี 1888 เขาไปโดยเรือ
ไปยังหมู่เกาะแปซิฟิกและหลัง 1890 เขาอาศัยอยู่บนเกาะ
ซามัวกับภรรยาของเขาแม่และลูกชาย Samoans เรียกเขาว่า
'Tusitala' - 'เล่านิทาน.
เขาเขียนหนังสือที่แตกต่างกันและเรื่องราว เกาะมหาสมบัติ
(1883) เป็นหนังสือที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา แต่ดรประพฤตินายฮไฮด์
(1886) ยังเป็นที่รู้จักกันดี สตีเวนสันเสียชีวิตในปี 1894 ใน
ซามัว.
วี
บทที่ 1 จิมฮอว์กิน 'เรื่องราวของฉัน
พ่อของฉันมีโรงแรมที่อยู่ใกล้ทะเล มันเป็นสถานที่เงียบสงบ อยู่มาวันหนึ่ง
ชายชรามาถึงประตูของเรา เขาสูงและแข็งแรงและใบหน้าของเขา
เป็นสีน้ำตาล เสื้อสีฟ้าของเขาเก่าสกปรกและเขาก็มีกล่องเก่าขนาดใหญ่
กับเขา เขามองไปที่โรงแรมแล้วเขามองไปที่ทะเล.
พ่อของฉันมาถึงประตู.
ตอนแรกคนเก่าไม่ได้พูด เขามองอีกครั้งในทะเล
และที่ด้านหน้าของโรงแรม.
'ผมชอบสถานที่แห่งนี้ "เขากล่าว 'ทำคนจำนวนมากมาที่นี่?'
'ไม่' กล่าวว่าพ่อของฉัน.
'ฉันจะอยู่ที่นี่' กล่าวว่าชายชรา 'ฉันต้องการที่พักและ
อาหาร ผมชอบดูทะเลและเรือ คุณสามารถโทรหาฉัน
กัปตัน.
เขาโยนเงินบนโต๊ะ 'นั่นเป็นเตียงของฉันและฉัน
อาหาร "เขากล่าว.
และเพื่อให้กัปตันเก่ามาอยู่กับเรา เขามักจะ
เงียบสงบ ในตอนเย็นเขานั่งอยู่ในโรงแรมและในวันที่เขาเฝ้าดู
ทะเลและเรือ.
วันหนึ่งเขาพูดกับฉัน 'มาที่นี่เด็ก "เขากล่าวและเขา
ให้ฉันเงิน 'เวลานี้และมองออกไปสำหรับทหารเรือที่มี
ขาข้างหนึ่ง.
เขากลัวของทหารเรือที่มีขาข้างหนึ่ง ผมกลัวเกินไป ผม
มองหาคนที่มีขาข้างหนึ่ง แต่ผมไม่เคยเห็นเขา.
จากนั้นในช่วงฤดูหนาวมาและมันก็หนาวมาก พ่อของฉันเป็นคนไม่ดีและ
แม่และผมทำงานหนักมากฉัน.
ในเช้าวันหนึ่งในช่วงต้นเดือนมกราคมกัปตันเดินไปที่ชายหาด ฉัน
ช่วยแม่ของฉันที่จะทำอาหารเช้าของกัปตัน ประตู
เปิดออกและชายคนหนึ่งเดินเข้ามาใน. ใบหน้าของเขาเป็นอย่างมากสีขาวและเขาก็มี
เพียงสามวงจรอุบาทว์ทางด้านซ้ายมือของเขา ฉันจะได้เห็นว่าเขาเป็นทหารเรือ.
'ฉันสามารถช่วยคุณได้อย่างไร' ฉันถาม.
1
คนมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน.
'เป็นตารางสำหรับเพื่อนของฉันบิลนี้หรือไม่?'
คนมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน.
'เป็นตารางสำหรับเพื่อนของฉันบิลนี้หรือไม่?' เขาถาม.
'ผมไม่ทราบว่าเพื่อนของคุณบิล' ผมบอกว่า 'มันตารางกัปตัน.'
'กัปตัน' เขาพูดว่า 'ดีที่พวกเขาบางครั้งเรียกเพื่อนของฉัน
บิลกัปตัน เขาที่นี่ในบ้านได้หรือไม่ '
'ฉบับที่ เขาเป็นคนที่ออกมาว่า 'ฉันกล่าวว่า.
คนนั่งลงและรอให้กัปตัน จากนั้นกัปตัน
เข้ามาในห้อง เขาเดินไปที่โต๊ะของเขาและนั่งลง.
บิล! ชายคนดังกล่าว.
กัปตันหันกลับมาได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาไปสีขาว.
ทันใดนั้นเขาดูเก่าและไม่ดี.
'มาบิลคุณรู้จักผม คุณจะรู้ว่าเพื่อนเก่าบิลกล่าวว่า
คน.
'หมาดำ! กล่าวว่ากัปตัน.
'ใช่' ชายคนดังกล่าว 'มันฉันหมาดำ ผมอยากเห็นของฉัน
เพื่อนเก่าบิลลี่. '
'ดีนี่ฉันกำลังกล่าวว่ากัปตัน 'สิ่งที่คุณต้องการ?'
'ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณบิล' หมาดำกล่าวว่า.
กัปตันมองมาที่ฉัน 'ออกจากห้องพักเด็ก' เขากล่าวว่า 'และ
ไม่ได้ฟังที่ประตู. '
พวกเขาพูดคุยกันเป็นเวลานาน จากนั้นผมได้ยินพวกเขาพูดด้วยความโกรธ.
'ไม่ไม่ไม่!' กล่าวว่ากัปตัน มีการต่อสู้แล้วสีดำเป็น
สุนัขวิ่งออกมาจากบ้าน.
ใบหน้าของกัปตันเป็นสีขาว 'ฉันจะต้องได้รับออกจากที่นี่! เขากล่าวว่า.
ฉันวิ่งไปรับเขาดื่ม ผมกลับมาและพบว่ากัปตันบน
พื้น ดวงตาของเขาถูกปิด.
แพทย์ของเราดร Livesey มาและมองไปที่กัปตันเก่า.
'เขาป่วยมากกล่าวว่าแพทย์.
กัปตันเปิดตาและมองไปที่หมอเขา 'ที่ไหน
หมาดำ? เขาถาม.
'ไม่มีหมาดำที่นี่' กล่าวว่าแพทย์ 'ตอนนี้บิลลี่
กระดูกคุณต้อง . . '
3
'บิลลี่กระดูก? กล่าวว่ากัปตัน 'ชื่อของฉันไม่บิลลี่
กระดูก. '
'โอ้' แพทย์กล่าวว่า 'ใช่เลย มันเป็นชื่อของที่มีชื่อเสียง
โจรสลัด.
เราใส่กัปตันเก่าอยู่บนเตียงของเขา 'เขาจะต้องอยู่ในเตียงของเขาสำหรับ
สัปดาห์กล่าวว่าแพทย์ 'เขาเป็นคนป่วยมาก.
♦
ที่ 00:00 ผมไปดูกัปตันในห้องของเขา.
'ได้หมอบอกว่าอะไร?' เขาถาม.
'คุณต้องอยู่ในเตียงเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์' ผมบอกเขาว่า.
'สายเกินไป! เขาพูดว่า 'คุณจำหมาดำ เขาเป็นคนที่ไม่ดี
คน แต่มีคนที่เลวร้ายยิ่งกว่าหมาดำ พวกเขาต้องการที่เก่าของฉัน
กล่อง คุณต้องมองออกไปสำหรับลูกเรือ คุณต้องมองออกไปสำหรับของฟลินท์
คน.
จากนั้นกัปตันปิดตาของเขา.
แต่ผมไม่ได้มองออกไปสำหรับลูกเรือเพราะพ่อของฉันเสียชีวิตที่
คืน ฉันเสียใจเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับกัปตัน.
สัปดาห์ต่อมากัปตันทีมลงมานั่งอยู่ในเก้าอี้ตามปกติของเขา.
ผมออกไปข้างนอกโรงแรมและเงยหน้าขึ้นและลงที่ถนน ผมเห็น
ชายอีกคนหนึ่งใน ถนน เขาสวมเสื้อคลุมยาวสีดำและเขา
เดินช้ามาก.
'เขาไม่สามารถมองเห็น' ฉันคิดว่า.
คนที่เข้ามาอยู่ในด้านหน้าของโรงแรมและหันมาให้ฉัน.
'คุณสามารถบอกฉันโปรดที่ผม? ' ฉันบอกเขา เขาฟัง
อย่างระมัดระวัง
'คุณหนุ่ม' เขากล่าวว่า เอามือของฉัน, เพื่อนสาวของฉันและ
พาฉันภายใน.
เขาเอามือของเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก.
'ตอนนี้เพื่อนสาวของฉัน "เขากล่าวว่า" พาฉันไปที่กัปตัน.
ได้อย่างรวดเร็ว! ฉันสามารถทำลายแขนของคุณ.
เมื่อกัปตันเห็นชายคนนั้นเขาไม่ได้ย้าย คนใส่
บางสิ่งบางอย่างไว้ในมือของกัปตันแล้วเหลืออินน์.
4
ตอนนี้เพื่อนสาวของฉัน "เขากล่าวว่า" พาฉันไปที่กัปตัน ได้อย่างรวดเร็ว
ฉันสามารถทำลายแขนของคุณ. '
กัปตันมองไปที่กระดาษสีดำในมือของเขา จากนั้นเขาก็อ่าน
คำบน.
สิบโมง! พวกเขากำลังมาที่ 10:00 "เขากล่าวว่า 'เราได้
มีหกชั่วโมง! เขาพยายามที่จะลุกขึ้นยืน แต่เขาเป็นคนไม่ดีเกินไป.
ผมวิ่งไปหาแม่ของฉัน แต่มันก็สายเกินไป เมื่อเรากลับมา
เป็นกัปตันตายบนพื้น.
♦
แม่ของฉันและฉันไปที่หมู่บ้าน แต่มีคนไม่
ได้ต้องการที่จะช่วยให้เรา พวกเขากลัวเกินไป เพื่อนของเราที่แพทย์
ออกไป ไม่มีใครสามารถช่วยให้เรา.
5
'ฉันจะต้องได้รับเงินจากกล่องกัปตัน' แม่ของฉันบอกว่า.
'มันเงินของเรา.
เราเปิดกล่อง มีบางเก่าและเสื้อยืดและมี
ถุงเงิน แม่ของฉันเริ่มที่จะใช้เงิน.
'ได้อย่างรวดเร็ว! ฉันพูดว่า 'มันเกือบ 10:00.
มันเป็นคืนที่เย็นและเงียบสงบมาก ทันใดนั้นผมได้ยินเสียง
อยู่บนท้องถนน จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงใครบางคนหยุดนอกโรงแรม เรา
รอ แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบสงบอีกครั้ง ไม่มีอะไรย้าย.
'ได้อย่างรวดเร็วแม่! ฉันพูดว่า 'ใช้เงินทั้งหมดของกัปตัน.'
'ไม่' เธอกล่าวว่า 'ฉันไม่ต้องการมันทั้งหมด. จากนั้นเราก็ได้ยินคน
อีกครั้งนอกประตูหน้า.
'Let' s go ไม่มีเงิน 'แม่ของฉันบอกว่า.
ฉันเอาซองจดหมายจากกล่องของกัปตัน 'ฉันจะใช้เวลา
นี้ 'ผมบอกว่า.
เราออกจากโรงแรมอย่างเงียบ ๆ ผ่านทางประตูหลัง เราได้ยินเสียง
คนวิ่งไปตามถนนถึงโรงแรม.
เราหยุดหลังต้นไม้บางและดูผู้ชาย มี
เจ็ดหรือแปดของพวกเขาเป็นโจรสลัดทั้งหมด พวกเขายากจนลง
ประตูของโรงแรมและวิ่งภายใน.
'บิลตาย!' มีคนกล่าวว่า.
'เปิดกล่องของเขา!' ชายคนที่สองกล่าวว่า.
เงินที่นี่! '
'แผนที่ของฟลินท์! ในกรณีที่แผนที่ของฟลินท์เป็น '?
'เราไม่สามารถหาได้!'
'มันไม่ได้ที่นี่!
'มันคนเหล่านั้นที่โรงแรม - เป็นเด็กผู้ชายคนนั้น! เด็กมี
แผนที่ พบพวกเขาเด็ก! '
คนย้ายได้อย่างรวดเร็ว พวกเขามองเข้าไปในห้องพักทุกห้องใน
โรงแรม.
'ฟัง' หนึ่งของพวกเขากล่าวว่า 'ใครบางคนมา! เราต้องทำงาน! '
'ไม่พบเด็ก! เขาใกล้ที่นี่ที่ไหนสักแห่งที่ฉันรู้ว่า. '
แล้วฉันก็ได้ยินเสียงปืน โจรสลัดได้ยินมันเกินไปและเริ่มวิ่ง
6
เราหยุดหลังต้นไม้และดูบางคน.
ออกไป เรารอสำหรับหนึ่งหรือสองนาทีและจากนั้นเราก็กลับไปที่
โรงแรม.
'อะไรโจรสลัดต้องการ? ชายคนหนึ่งจากหมู่บ้านถามฉัน.
'พวกเขาพบเงินของกัปตัน'
'ใช่' ผมบอกว่า 'แต่ผมคิดว่าพวกเขาต้องการที่นี้. ฉันพบเขา
ซองจดหมาย 'ผมคิดว่ามีแผนที่ภายในนั้น.'
'คุณต้องใช้มันให้นาย Trelawney "เขาบอกผมว่า.
♦
เมื่อฉันมาถึงที่บ้านของนาย Trelawney ของดร Livesey อยู่ที่นั่น.
'สวัสดีจิมมันคืออะไร?' เขาถาม.
ฉันบอกเขาเกี่ยวกับโจรสลัด.
'ลองดูแผนที่ที่' หมอบอกว่า แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาะ

ระดับสมบัติโรเบิร์ตหลุยส์สตีเวนสัน
2
retold โดยแอนวอร์ด
ชุดบรรณาธิการ : แอนดี้ ฮอปกินส์ โจเซลินพอตเตอร์และการศึกษาเพียร์สันจำกัด

ที่ประตู ฮาร์โรว cm20 2je

เอสเซ็กซ์ , อังกฤษ และบริษัทที่เกี่ยวข้องทั่วโลก ISBN 0 0

แต่ 46828 เกาะมหาสมบัติตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1883
นี้การปรับตัว ตีพิมพ์ครั้งแรกหนังสือ 1995
เพนกวินได้รับการตีพิมพ์โดยเพนกวินหนังสือแอดดิสันเวสลีย์ Longman จํากัด และกัดฉบับนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1998

ข้อความลิขสิทธิ์©แอนวอร์ด 2538
ภาพประกอบลิขสิทธิ์©วิคเตอร์ ambrus 1995
สงวนลิขสิทธิ์
สิทธิทางศีลธรรมของอะแดปเตอร์และ Illustrator ได้กล่าวหา
เรียงพิมพ์โดยประเภทดิจิตอลลอนดอน
ชุด 12 / 14pt เบมบู
พิมพ์ใน สเปนโดย mateu cromo . ปิ่นโต ( มาดริด )
สงวนสิทธิ์ทั้งหมด ;ไม่มีส่วนของสิ่งนี้อาจจะทำซ้ำเก็บไว้
ในระบบการดึงหรือส่งในรูปแบบใดหรือโดยวิธีใด ๆ ,
อิเล็กทรอนิกส์ , เครื่องกล , เครื่องถ่ายเอกสาร , บันทึก หรือ อื่น ๆโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เผยแพร่
.
เผยแพร่โดยการศึกษาเพียร์สัน จำกัด ร่วมกับ กัด
หนังสือเพนกวิน , ทั้งสอง บริษัท เป็น บริษัท เพียร์สัน จำกัด ( มหาชน )
สำหรับรายการที่สมบูรณ์ของชื่อที่มีอยู่ในชุดเพนกวินผู้อ่าน กรุณาเขียนให้สำนักงานการศึกษาของคุณ
ท้องถิ่นหรือแผนกการตลาด , เพนกวิน Longman Publishing ,
5 ถนนเบนทิงก์ , ลอนดอน w1m 5rn .


v
หน้าเนื้อหาเบื้องต้น บทที่ 1 เรื่อง Jim Hawkins ' ฉัน 1
บทที่ 2 เรื่องของดร ลีวีซี่ 18
บทที่ 3 จิมเรื่อง 2 กิจกรรมแนะนำตัว

3
22' พรุ่งนี้ฉันจะ Bristol ' นายทีลอว์นีย์ ' ฉันจะ
ซื้อเรือและกะลาสี จิม คุณ และ ดร. ลีวีซี่จะ
มากับฉันเพื่อค้นหาสมบัติ '
Jim Hawkins ผลงานของพระบิดา อินน์ โดยทะเล วันหนึ่งกะลาสี
มาอยู่ เขามองดูทะเลและเรือ เขาป่วย .
มันกลัว แต่อะไรหรือใครเขาจะกลัวอะไร
ในไม่ช้า จิม เข้าใจเพราะตาแก่นั่นได้ แผนที่ a
หลายคนสนใจแผนที่ -- และบางส่วนของพวกเขา
คนที่อันตรายมาก จิม ฮอว์คกินส์ จะพบพวกเขาเมื่อ
เขาล่องใน Hispaniola treasure เกาะ มันเป็นการเดินทางที่
กับความยากลำบากมากมาย . . . . . . .
Robert Louis Stevenson เกิด 1850 ในเอดินบะระ
และเริ่มเขียนเมื่อเขายังเป็นเด็ก เขาเสร็จ
ครั้งแรกของเขาหนังสือเล่มนี้เมื่อเขาอายุสิบหก .
เขาไปหลายๆ ประเทศ ในชีวิตของเขา เขามักจะ
อันตรายป่วย และเขาต้องการที่จะหาสถานที่ที่มีอากาศอบอุ่นที่เขาน่าจะ
ชีวิตและงานเขียนของเขา ใน 1888 เขาไปโดยเรือ
ไปยังหมู่เกาะแปซิฟิก และหลังจากที่ 1890 เขาอาศัยอยู่บนเกาะ
ซามัว กับภรรยา แม่ และลูกชาย การ samoans เรียกเขา
'tusitala ' - ' ข่าว ' .
เขาเขียนหนังสือมากมายและเรื่องราว เกาะสมบัติ
( 1883 ) เป็นหนังสือที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา แต่ดร Jekyll และนายไฮด์
( 1886 ) ยังเป็นที่รู้จักกันดี สตีเวนสันเสียชีวิตในปี 1894 ใน

v
ประเทศซามัว บทที่ 1 Jim Hawkins ' เรื่องที่ผม
พ่อมีห้องพักใกล้ทะเล มันเป็นสถานที่ที่เงียบสงบ วันหนึ่ง
คนแก่มาหาประตูของเรา เขาตัวสูงและแข็งแรง และใบหน้าของเขา
เป็นสีน้ำตาลเสื้อสีฟ้าของเขาเก่าสกปรก และเขามี
กล่องใหญ่กับเขา เขาดูที่โรงแรม เขาก็มองไปที่ทะเล
พ่อมาหาประตู
ตอนแรก ชายชราไม่ได้พูด เขาดูทะเล
และที่หน้าโรงแรม
' ฉันชอบที่นี่ " เขากล่าว ' หลายคนมาที่นี่ ? '
' ' พ่อ .
ฉันมาพักที่นี่ " ชายชราว่า ฉันต้องการเตียงและ
อาหารผมชอบดูทะเล และ เรือ คุณสามารถโทรหาฉัน

กัปตัน ' เขาทิ้งเงินไว้บนโต๊ะ ' นั่นมันเตียงและอาหารของฉัน

, ' เขากล่าวว่า ดังนั้นหัวหน้าเก่ากลับมาอยู่กับพวกเรา เขามักจะ
เงียบ ในตอนเย็น เขานั่งอยู่ในโรงแรม และในวันที่เขาดู

ทะเลและเรือ วันหนึ่งเขาพูดกับผม ' เจ้าหนู ' เขาพูดและเขา
ให้เงินฉัน . " เอานี้และมองออกไปสำหรับทหารเรือด้วย

' หนึ่งขา เขาก็กลัวว่า ลูกเรือด้วยขาข้างเดียว ผมกลัวเกินไป ผม
ตามหาผู้ชายคนหนึ่งกับขา แต่ผมไม่เคยเห็นเขา .
แล้วฤดูหนาวมา และมันก็หนาวมาก พ่อผมป่วย และ
แม่ของฉันและฉันทำงานหนักมาก ต้นหนึ่ง
มกราคมตอนเช้า , กัปตันไปชายหาด ผม
ช่วยแม่ของฉันทำอาหารเช้าของกัปตัน ประตู
เปิดและผู้ชายเข้ามา หน้าเขาขาวมาก และเขามี
เพียงสามโทรศัพท์ในมือซ้ายของเขา ฉันเห็นว่าเขาเป็นทหารเรือ .
' ผมสามารถช่วยคุณ ? ' ผมถาม .
1
คนมองที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน
'is โต๊ะนี้เพื่อนบิล ?
คนมองที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน
'is โต๊ะนี้เพื่อนของบิล " เขาถาม .
" ไม่รู้จักบิลเพื่อนของคุณ ' , ' ฉันกล่าวว่า