The is a very limited audience, ind

The is a very limited audience, indeed, and if we aim our essay at that one individual, we have severely limited its appeal. We would be much better off if we could conceive of our essays as being aimed toward a community of readers, the readership, say, of a small- town or neighborhood. There readers are interested in what we have to say-curious, in fact-but they,re easily distracted; They expect-demand, even - something that is fresh , imaginative, energetic, without being too zany or offbeat. We don't know exactly who is going to pick up this newspaper, so we to be on our best behavior ; our tone must aim toward being friendly and helpful without being overly casual (and never slangy); if we can maintain this tone of slight formality without being sting stuffy, we've hit it just right.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีผู้ชมมากจำกัด แน่นอน และถ้าเรามีจุดมุ่งหมายของเรียงความที่บุคคลหนึ่ง เรามีจำกัดอย่างมีเสน่ห์ดึงดูด เราจะดีออกถ้าเราไม่สามารถตั้งครรภ์ของเรียงความของเรา เป็นการมุ่งไปสู่ชุมชนของผู้อ่าน ผู้อ่าน พูด เมืองขนาดเล็กหรือพื้นที่ใกล้เคียง มีผู้อ่านมีความสนใจในสิ่งที่เรามีการพูดอยากรู้อยากเห็น ในความเป็นจริง-แต่พวกเขา เรื่องง่ายฟุ้งซ่าน พวกเขาคาดหวังความต้องการ ได้ - อะไรคือสด จินตนาการ มี พลัง ไม่เกิน zany หรือ offbeat เราไม่รู้ว่าใครจะไปหยิบหนังสือพิมพ์นี้ ดังนั้นเราจะทำงานของเราดีที่สุด เสียงของเราต้องมุ่งไปทางไม่ ดีไม่เป็นทางการมากเกินไป (และไม่เคย slangy); ถ้าเราสามารถรักษานี้สัญญาณของระดับเล็กน้อยไม่ให้อบอ้าว ต่อย เราเคยโดนมันเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นผู้ชมที่ จำกัด มากแน่นอนและถ้าเรามีจุดมุ่งหมายที่การทดลองของเราที่ว่าบุคคลหนึ่งที่เราได้ จำกัด อย่างรุนแรงอุทธรณ์ของ เราก็จะมีมากดีกว่าถ้าเราสามารถตั้งครรภ์ของบทความของเรากับการมุ่งไปสู่​​ชุมชนของผู้อ่านผู้อ่านพูดของเมืองขนาดเล็กหรือบ้านใกล้เรือนเคียง ผู้อ่านที่มีความสนใจในสิ่งที่เราต้องพูดอยากรู้อยากเห็นในความเป็นจริง แต่พวกเขากำลังฟุ้งซ่านได้อย่างง่ายดาย พวกเขาคาดหวังความต้องการแม้ - สิ่งที่มีความสดใหม่จินตนาการมีพลังโดยไม่ต้องตลกเกินไปหรือผิดปรกติ เราไม่ทราบว่าผู้ที่จะไปรับหนังสือพิมพ์ฉบับนี้เราจึงจะอยู่ในพฤติกรรมที่ดีที่สุดของเรา เสียงของเราต้องมุ่งไปสู่​​การเป็นมิตรและเป็นประโยชน์โดยไม่ต้องเป็นทางการมากเกินไป (และไม่เคยเป็นคำตลาด); ถ้าเราสามารถรักษาเสียงของพิธีเล็กน้อยนี้โดยไม่ถูกต่อยอับเราได้ตีมันเพียงขวา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นผู้ชมที่ จำกัด มากจริงๆ ครับ ถ้าเรามีจุดมุ่งหมายที่เรียงความของเราแต่ละคน เราได้ถูกจำกัดอย่างมากการอุทธรณ์ พวกเราจะดีขึ้นมากถ้าเราสามารถประดิษฐ์ของบทความของเราเป็นมุ่งสู่ชุมชนของผู้อ่าน , ผู้อ่าน , พูด , เป็นเมืองเล็ก ๆ หรือใกล้เคียง มีผู้อ่านสนใจในสิ่งที่เราจะต้องพูดขี้สงสัย ในความเป็นจริง แต่พวกเขาฟุ้งซ่านง่ายพวกเขาคาดหวังความต้องการ แม้บางอย่างที่สด , จินตนาการ , คึกคัก , โดยไม่ต้องโง่เกินไป หรือผิดปรกติ เราไม่รู้ว่าใครจะหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ เราจึงเป็นพฤติกรรมที่ดีที่สุดของเรา เสียงของเราจะต้องมุ่งสู่ความเป็นมิตรและเป็นประโยชน์โดยไม่ถูกเกินไปสบายๆ ( และไม่เคย slangy ) ; ถ้าเราสามารถรักษานี้โทนเล็กน้อยพิธีโดยไม่ถูกต่อยอึดอัดเราทำมันขวา