Jackson rode on a wave of popularit

Jackson rode on a wave of popularity that almost took him into the presidency in the election of 1824. The vote was split with Henry Clay, John Quincy Adams, and William H. Crawford, and when the election was decided in the House of Representatives, Clay threw his influence to Adams, and Adams became President.

By the time of the election of 1828, Jackson's cause was more assured. John C. Calhoun, who was the candidate for Vice President with Jackson, brought most of Crawford's former following to Jackson, while Martin Van Buren and the Albany Regency swung liberal-controlled New York state to him. The result was a sweeping victory; Jackson polled four times the popular vote that he had received in 1824. His inauguration brought the "rabble" into the White House, to the distaste of the established families.

There was a strong element of personalism in the rule of the hotheaded Jackson, and the Kitchen Cabinet—a small group of favorite advisers—was powerful. Vigorous publicity and violent journalistic attacks on anti-Jacksonians were ably handled by such men as the elder Francis P. Blair, Duff Green, and Amos Kendall. Party loyalty was intense, and party members were rewarded with government posts in what came to be known as the spoils system. Personal relationships were of utmost importance, and the social slights suffered by the wife of Secretary of War John H. Eaton (see O'Neill, Margaret) helped to break up the cabinet.

Calhoun's antagonism was more fundamental, however. Calhoun and the South generally felt threatened by the protective tariff that favored the industrial East, and Calhoun evolved the doctrine of nullification and resigned from the vice presidency. Jackson stood firmly for the Union and had the Force Bill of 1833 (see force bill) passed to coerce South Carolina into accepting the federal tariff, but a compromise tariff was rushed through and the affair ended. Jackson, on the other hand, took the part of Georgia in its insistence on states' rights and the privilege of ousting the Cherokee; he refused to aid in enforcing the Supreme Court's decision against Georgia, and the tribe was removed.

More important than the estrangement of Calhoun was Jackson's long fight against the Bank of the United States. Although its charter did not expire until 1836, Henry Clay succeeded in having a bill to recharter it passed in 1832, thus bringing the issue into the 1832 presidential election. Jackson vetoed the measure, and the powerful interests of the bank were joined with the other opponents of Jackson in a bitter struggle with the antibank Jacksonians.

Jackson in the election of 1832 triumphed over Clay. His second administration—more bitterly resented by his enemies than the first—was dominated by the bank issue. Jackson promptly removed the funds from the bank and put them in chosen state banks (the "pet banks"). Secretary of Treasury Louis McLane refused to make the transfer as did his successor W. J. Duane, but Roger B. Taney agreed with Jackson's views and made the transfer (see also Independent Treasury System).

Jackson was a firm believer in a specie basis for currency, and the Specie Circular in 1836, which stipulated that all public lands must be paid for in specie, broke the speculation boom in Western lands, cast suspicion on many of the bank notes in circulation, and hastened the Panic of 1837. The panic, which had some of its roots in earlier crop failures and in overextended speculation, was a factor in the administration of Martin Van Buren, who was Jackson's choice and a successful candidate for the presidency in 1836.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แจ็คสันขี่บนคลื่นของความนิยมที่เกือบพาเขาเป็นประธานาธิบดีในการเลือกตั้งของ 1824 การลงคะแนนเสียงแยกออกกับเฮนรีเคลย์ จอห์นควินซีอดัมส์ และ William H. ครอว์ฟอร์ด และเมื่อตัดสินใจเลือกตั้งในรัฐสภา ดินโยนอิทธิพลกับอดัมส์ และอดัมส์เป็น ประธานโดยช่วงเวลาของการเลือกตั้ง 1828 แจ็คสันสาเหตุมากมั่นใจ John C. Calhoun ผู้สมัครสำหรับรองประธานกับแจ็คสัน นำส่วนใหญ่ของครอว์ฟอร์ดอดีตต่อไปแจ็กสัน ในขณะที่รีเจนซี่อัลบานีและ Martin Van Buren ก้นควบคุมเสรีรัฐนิวยอร์กเขา ผลคือ ชัยชนะกวาด แจ็คสันสำรวจครั้งที่สี่นิยมออกเสียงที่เขาได้รับในปี 1824 เขาเปิดการ "rabble" ลงในทำเนียบขาว กับเปาโลของครอบครัวขึ้นมามีองค์ประกอบแข็งแกร่งของ personalism ในแจ็คสัน hotheaded และตู้ครัว — กลุ่มเล็ก ๆ ของโปรดปรึกษา — แก้ไขมีประสิทธิภาพ ประชาสัมพันธ์ที่แข็งแรงและป้องกัน Jacksonians รุนแรงโจมตีสื่อสารมวลชนสามารถรับการจัดการ โดยชายดังกล่าวเป็นพี่ฟรานซิส P. แบลร์ เขียวดัฟฟ์ และ Kendall อาโมส สมาชิกพรรคเป็นรุนแรง และสมาชิกพรรคได้รับรางวัลรัฐบาลโพสต์ในสิ่งที่มาเป็นระบบริบ ความสัมพันธ์ส่วนตัวได้ที่สำคัญที่สุด และ slights สังคมรับความเดือดร้อน โดยภรรยาของเลขานุการของสงคราม John H. Eaton (ดูโอนีล มาร์กาเร็ต) ช่วยในการแบ่งคณะรัฐมนตรีของ Calhoun antagonism เป็นพื้นฐานมาก อย่างไรก็ตาม Calhoun และภาคใต้โดยทั่วไปรู้สึกว่าถูกคุกคามจากภาษีป้องกันที่ชื่นชอบตะวันออกอุตสาหกรรม และ Calhoun พัฒนาหลักคำสอนของ nullification และลาออกจากรองประธานาธิบดี แจ็คสันยืนอย่างมั่นคงสำหรับสหภาพ และบังคับรายการ 1833 (ดูแรงบิล) เลยระรานเซาท์แคโรไลนาเป็นภาษีรัฐบาลกลาง แต่การประนีประนอมภาษีเร่งด่วนผ่านการยอมรับและความสิ้นสุด แจ็คสัน เอากัน ส่วนของจอร์เจียในการเรียกร้องสิทธิของรัฐและสิทธิพิเศษของประเทศเชโรกี เขาปฏิเสธที่จะช่วยในการบังคับใช้คำตัดสินของศาลฎีกากับจอร์เจีย ไวรัส และเผ่าสำคัญกว่าความบาดหมางของ Calhoun ถูกต่อสู้นานแจ็คสันกับธนาคารของสหรัฐ แม้ว่ากฎบัตรไม่หมดอายุจนถึง 1836 เฮนรี่ดินประสบความสำเร็จมีเงินไป recharter มันผ่านใน 1832 จึง นำปัญหาเข้าสู่การเลือกตั้งประธานาธิบดี 1832 แจ็คสันยับยั้งการวัด และสถานที่ท่องเที่ยวที่มีประสิทธิภาพของธนาคารได้ร่วมกับฝ่ายตรงข้ามอื่น ๆ ของแจ็กสันในการต่อสู้ที่ดุเดือดกับ antibank Jacksoniansแจ็คสันในการเลือกตั้งของ 1832 เอาชนะดิน การบริหารงานของเขาสอง — resented ยิ่งหนาว โดยศัตรูของเขากว่าครั้งแรก — ถูกครอบงำ โดยธนาคารปัญหา แจ็คสันเอาเงินจากธนาคารทันที และเก็บไว้ในธนาคารในรัฐ ("สัตว์เลี้ยงฝั่ง") เลขานุการของคลังหลุยส์ McLane ปฏิเสธที่จะทำการโอนเป็นได้สืบณัฐพล J. W. แต่โรเจอร์ B. Taney กับมุมมองของแจ็คสัน และทำการโอนย้าย (ดูอิสระระบบคลัง)แจ็คสันผู้เชื่อมั่นในพื้นฐานชนิดสำหรับสกุลเงิน และวงกลมชนิดใน 1836 ซึ่งกำหนดไว้ว่า ที่ดินสาธารณะทั้งหมดต้องชำระสำหรับชนิด ยากจนบูมเก็งกำไรในดินแดนตะวันตก โยนความสงสัยในหลายของธนบัตรในการไหลเวียน และพริบตกใจของ 1837 ตกใจ ซึ่งมีบางส่วนของรากของความล้มเหลวของพืชก่อนหน้านี้ และ ในการเก็งกำไรเกินเหตุ เป็นปัจจัยในการบริหารงานของ Martin Van Buren ที่แจ็คสันเลือกและการสมัครสำหรับประธานาธิบดีใน 1836

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แจ็คสันขี่คลื่นของความนิยมที่เกือบจะพาเขาเข้าไปในตำแหน่งประธานาธิบดีในการเลือกตั้งปี 1824 ที่ได้รับการลงคะแนนเสียงแยกกับเฮนรีนวลจอห์นควินซีอดัมส์และวิลเลียมเอชครอว์ฟและเมื่อการเลือกตั้งได้มีการตัดสินใจในสภาผู้แทนราษฎร ดินโยนอิทธิพลของเขาไปอดัมส์และอดัมส์กลายเป็นประธานาธิบดี.

โดยเวลาของการเลือกตั้ง 1828 สาเหตุของแจ็คสันก็มั่นใจมากขึ้น จอห์นซีคาลฮูนซึ่งเป็นผู้สมัครรองประธานาธิบดีกับแจ็คสันนำส่วนใหญ่ของครอว์ฟอดีตของแจ็คสันต่อไปในขณะที่มาร์ตินแวนบิวเรอัลบานีและรีเจนซี่ยิงเสรีนิยมควบคุมรัฐนิวยอร์กกับเขา ผลที่ตามมาก็กวาดชัยชนะ; แจ็คสันถึงขนาดสี่ครั้งคะแนนนิยมว่าเขาได้รับในปี 1824 การเปิดของเขานำ "สามัญชน" ในทำเนียบขาวเพื่อความไม่พอใจของครอบครัวที่จัดตั้งขึ้นได้.

มีองค์ประกอบที่แข็งแกร่งของ Personalism ในการปกครองของ hotheaded แจ็คสันเป็นและ คณะรัฐมนตรี-ครัวกลุ่มเล็ก ๆ ที่ชื่นชอบของที่ปรึกษา-มีประสิทธิภาพ ประชาสัมพันธ์แข็งแรงและการโจมตีของนักข่าวที่มีความรุนแรงในการป้องกันการ Jacksonians ถูกจัดการด้วยความสามารถโดยคนเช่นพี่ฟรานซิสพีแบลร์ดัฟฟ์กรีนและเอมัสเคนดอล ความจงรักภักดีของพรรคที่รุนแรงและสมาชิกพรรคได้รับรางวัลที่มีการโพสต์ของรัฐบาลในสิ่งที่มาเป็นที่รู้จักเป็นระบบล่ม ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลมีความสำคัญสูงสุดและ slights สังคมได้รับความเดือดร้อนจากภรรยาของเลขานุการของสงครามจอห์นเอชอีตัน (ดูโอนีลมาร์กาเร็) ช่วยในการเลิกคณะรัฐมนตรี.

เป็นปรปักษ์กันคาลฮูนเป็นพื้นฐานมากขึ้น แต่ คาลฮูนและภาคใต้โดยทั่วไปรู้สึกว่าถูกคุกคามโดยกำแพงภาษีที่ได้รับการสนับสนุนอุตสาหกรรมตะวันออกและคาลฮูนการพัฒนาหลักคำสอนของลบล้างและลาออกจากตำแหน่งรองประธานาธิบดี แจ็คสันยืนอยู่อย่างมั่นคงของสหภาพและมีบิลกองทัพของ ค.ศ. 1833 (บิลแรง) ส่งผ่านไปยังบีบบังคับเซาท์แคโรไลนายอมรับอัตราค่าไฟฟ้าของรัฐบาลกลาง แต่ภาษีประนีประนอมกันได้วิ่งผ่านและเรื่องสิ้นสุดวันที่ แจ็คสันในมืออื่น ๆ ที่เข้ามามีส่วนของจอร์เจียในการเรียกร้องที่มีต่อสิทธิของรัฐและสิทธิพิเศษในการขับไล่เชอโรกี; เขาปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือในการบังคับใช้การตัดสินใจของศาลฎีกากับจอร์เจียและชนเผ่าจะถูกลบออก.

มีความสำคัญมากกว่าความบาดหมางของคาลฮูนได้รับการต่อสู้ที่ยาวนานของแจ็คสันกับธนาคารแห่งประเทศสหรัฐอเมริกา แม้ว่ากฎบัตรไม่หมดอายุจนกว่า 1836 เฮนรีนวลประสบความสำเร็จในการมีการเรียกเก็บเงินเพื่อ recharter มันจะผ่านไปใน 1832 จึงนำปัญหาเข้ามาในการเลือกตั้งประธานาธิบดี 1832 แจ็คสันคัดค้านมาตรการและผลประโยชน์ที่มีประสิทธิภาพของธนาคารได้เข้าร่วมกับฝ่ายตรงข้ามอื่น ๆ ของแจ็คสันในการต่อสู้ขมกับ antibank Jacksonians.

แจ็คสันในการเลือกตั้ง 1832 มีชัยชนะเหนือดิน การบริหารงานมากขึ้นที่สองของเขาไม่พอใจขมขื่นโดยศัตรูของเขามากกว่าครั้งแรกที่ถูกครอบงำโดยปัญหาธนาคาร แจ็คสันทันทีลบออกเงินจากธนาคารและใส่ไว้ในธนาคารของรัฐได้รับการแต่งตั้ง (ที่ "สัตว์เลี้ยงของธนาคาร") เลขานุการธนารักษ์หลุยส์ McLane ปฏิเสธที่จะให้โอนเงินเช่นเดียวกับทายาท WJ ดวน แต่โรเจอร์บีเทนีย์เห็นด้วยกับมุมมองของแจ็คสันและทำการโอน (ดูระบบธนารักษ์อิสระ).

แจ็คสันเป็นผู้ศรัทธามั่นคงในชีวิตประจำพันธุ์สำหรับสกุลเงิน และเหรียญวงกลมใน 1,836 ซึ่งระบุว่าที่ดินสาธารณะทั้งหมดจะต้องชำระในสายพันธุ์ยากจนบูมเก็งกำไรในดินแดนตะวันตกโยนความสงสัยในหลายธนบัตรในการไหลเวียนและรีบตื่นตกใจของ 1837 ตื่นตระหนกซึ่ง มีบางส่วนของรากในความล้มเหลวของการเพาะปลูกก่อนหน้านี้และในการเก็งกำไรเกินเหตุเป็นปัจจัยในการบริหารงานของมาร์ตินแวนบิวเรซึ่งเป็นทางเลือกของแจ็คสันและผู้สมัครที่ประสบความสำเร็จสำหรับตำแหน่งประธานาธิบดีใน 1,836 ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แจ็คสัน ขี่คลื่นของความนิยมที่เกือบจะเอาเขาเป็นประธานาธิบดีในการเลือกตั้ง 1824 . โหวตได้แยกทางกับ เฮนรี เคลย์ จอห์นควินซีอดัมส์ และ วิลเลียม เอช ครอฟอร์ด และเมื่อเลือกตั้งตัดสินใจในสภาผู้แทนราษฎร ดินทิ้งอิทธิพลของเขา อดัมส์ และ อดัมส์ เป็นประธานโดยเวลาของการเลือกตั้ง 1828 , แจ็คสันทำให้ยิ่งมั่นใจ จอห์น โฮล์ม ที่ผู้สมัครประธานาธิบดีแจ็คสันนำส่วนใหญ่ของครอฟอร์ดอดีตตามแจ็คสัน ขณะที่ มาร์ติน แวน บูเรน และอัลบานี Regency เหวี่ยงเสรีนิยมควบคุมนิวยอร์คกับเขา ผลที่ได้คือชัยชนะกวาด ; แจ็คสันถึงขนาดสี่ครั้งลงคะแนนนิยมที่เขาได้รับใน 1824 . ของเขาเปิดเอา " สามัญชน " เข้าไปในบ้านสีขาวกับความรังเกียจของการก่อตั้งครอบครัวมีองค์ประกอบที่แข็งแกร่งของบุคลิกภาพอยู่ในกฎของเลือดร้อน แจ็คสัน และ ห้องครัว cabinet-a กลุ่มเล็กๆที่ชื่นชอบที่ปรึกษาคือที่มีประสิทธิภาพ ข่าวประชาสัมพันธ์แข็งแรงและโจมตีรุนแรงต่อต้าน jacksonians ยังสามารถจัดการโดยคนเช่นท่านฟรานซิสหน้าแบลร์ ดัฟฟ์สีเขียว และมอส เคนดอล ความจงรักภักดีต่อพรรครุนแรง และสมาชิกพรรค ถูกรางวัลกับรัฐบาลในสิ่งที่มาเป็นที่รู้จักกันเป็น spoils ระบบโพสต์ ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลเป็นสิ่งสำคัญที่สุด และดูถูกสังคมได้รับความเดือดร้อน โดยภรรยาของเลขานุการของสงคราม จอห์น เอช อีตัน ( ดู โอนีล มาร์กาเร็ต ) ช่วยทำลายตู้คาลฮูนเป็นกัน คือ พื้นฐาน เพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม คาลฮูนและใต้ทั่วไปรู้สึกถูกคุกคามโดยป้องกันภาษีศุลกากรที่โปรด ตะวันออกอุตสาหกรรม และคาลฮูนพัฒนาคำสอนของไร้ค่าและลาออกจากรองประธาน . แจ็คสันยืนอยู่อย่างมั่นคงสำหรับสหภาพและมีแรงบิล 996 ( เห็นบิลเค้น ) ผ่านการบีบบังคับ รัฐเซาท์แคโรไลน่าในการรับภาษีรัฐบาลกลาง แต่การประนีประนอมภาษีถูกวิ่งผ่านและความสัมพันธ์สิ้นสุดลง แจ็คสัน , บนมืออื่น ๆ , เอาส่วนของจอร์เจียในการเรียกร้องสิทธิของรัฐ และสิทธิพิเศษของเบียดเชโรกี เขาปฏิเสธที่จะช่วยเหลือในการ บังคับใช้ การตัดสินของศาลฎีกากับจอร์เจีย และตระกูลถูกลบออกสำคัญกว่าความบาดหมางของคาลฮูนเป็นแจ็คสันนานต่อสู้กับธนาคารของสหรัฐอเมริกา ถึงแม้ว่ากฎบัตรของไม่หมดอายุจนกว่า 1836 เฮนรี เคลย์ ประสบความสำเร็จในการเรียกเก็บเงินเพื่อ recharter มันผ่านใน 1832 จึงนำปัญหาเข้าสู่ 1832 ประธานาธิบดีการเลือกตั้ง แจ็คสันคัดค้านมาตรการและผลประโยชน์ที่มีประสิทธิภาพของธนาคารได้เข้าร่วมกับฝ่ายตรงข้ามอื่น ๆของ แจ็คสัน ในการต่อสู้ที่ขมขื่นกับ antibank jacksonians .แจ็คสันในการเลือกตั้ง 1832 อยู่เหนือดิน ประการที่สองการบริหารของเขามากกว่าที่ไม่พอใจโดยศัตรูของเขากว่าแรกที่ถูกครอบงำโดยธนาคารออก แจ็คสันทันที เอาเงินจากธนาคารให้เลือกรัฐธนาคาร ( " ธนาคารสัตว์เลี้ยง " ) รัฐมนตรีคลัง หลุยส์ แม็กเลน ปฏิเสธที่จะถ่ายโอนให้เขาเป็นผู้สืบทอด W . J . ดวน แต่โรเจอร์บี. เทนีย์เห็นด้วยกับแจ็คสันวิว และได้โอน ( ดูระบบการเงินยังเป็นอิสระ )แจ็คสันเป็นผู้ศรัทธามั่นคงในสายพันธุ์พื้นฐานของสกุลเงิน และชนิดกลมใน 1874 ซึ่งระบุไว้ว่า ที่ดินสาธารณะทั้งหมดจะต้องจ่ายในสายพันธุ์ , ยากจนการเก็งกำไรบูมในดินแดนตะวันตก ทำให้เกิดความสงสัยในหลายธนาคารหมายเหตุในการหมุนเวียน และรีบตื่นในปัจจุบัน . ความตื่นตระหนก ซึ่งมีรากในพืชและในความล้มเหลวก่อนยืดเก็งกําไร คือ ปัจจัยในการบริหารงานของ มาร์ติน แวน บูเรน ที่แจ๊คสันเลือกและประสบความสำเร็จผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีใน 1836 .