motivational factor isconsidered, t

motivational factor is
considered, the most emphasized factor was characteristic
of the motivational context of disease prevention (3.49 ±
0.61). The factors least emphasized in statistical language
were found in the motivational context of social recognition
(1.23 ± 0.39) and competition (1.61 ± 0.61). The remaining
motivational factors were gathered in an intermediate
position in which the mean values of physical fitness (2.95 ±
0.69), body weight management (2.90 ± 0.85), physical
appearance (2.80 ± 0.68) and stress management (2.80 ± 0.77)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่สร้างแรงบันดาลใจมีการพิจารณาปัจจัยที่เน้นมากที่สุดคือลักษณะของบริบทสร้างแรงบันดาลใจในการป้องกันโรค(3.49 ± 0.61) ปัจจัยที่มีน้อยเน้นในภาษาทางสถิติที่พบในบริบทที่สร้างแรงบันดาลใจของการรับรู้ทางสังคม(1.23 ± 0.39) และการแข่งขัน (1.61 ± 0.61) ส่วนที่เหลืออีกปัจจัยที่สร้างแรงบันดาลใจมารวมตัวกันในการเป็นสื่อกลางในตำแหน่งที่ค่าเฉลี่ยของการออกกำลังกายทางกายภาพ(2.95 ± 0.69), การจัดการน้ำหนักตัว (2.90 ± 0.85) ทางกายภาพลักษณะ(2.80 ± 0.68) และการจัดการความเครียด (2.80 ± 0.77)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงจูงใจคือ
ถือว่าส่วนใหญ่เน้นปัจจัยจูงใจลักษณะ
ของบริบทของการป้องกันโรค ( 3.49 ±
0.61 ) ปัจจัยน้อยเน้น
ภาษาสถิติที่พบในบริบทของการรับรู้ทางสังคมแรงจูงใจ
( 1.23 ± 0.39 ) และการแข่งขัน ( 1.61 ± 0.61 ) ที่เหลือ
แรงจูงใจมาชุมนุมในกลาง
ตำแหน่งที่ค่าเฉลี่ยของสมรรถภาพทางกาย ( 2.95 ±
0.69 ) , การจัดการน้ำหนักตัว ( 2.90 ± 0.85 ) , ลักษณะทางกายภาพ
( 2.80 ± 0.68 ) และการจัดการความเครียด ( 2.80 ± 0.77 )