Land Use Changes: Economic, Social,

Land Use Changes: Economic, Social, and Environmental Impacts JunJie Wu Major land–use changes have occurred in the United States during the past 25 years. The total area of cropland, pastureland and rangeland decreased by 76 million acres in the lower 48 states from 1982 to 2003, while the total area of developed land increased by 36 million acres or 48%. What are the potential economic, social and environmental impacts of land use changes? How does land use change affect agriculture and rural communities? What are the important economic and environmental implications for commodity production and trade, water and soil conservation, open space preservation, and other policy issues? This article addresses some of these issues and their policy implications. Socioeconomic Impacts Land is one of three major factors of production in classical economics (along with labor and capital) and an essential input for housing and food production. Thus, land use is the backbone of agricultural economies and it provides substantial economic and social benefits. Land use change is necessary and essential for economic development and social progress. Land use change, however, does not come without costs (see Table 1). Conversion of farmland and forests to urban development reduces the amount of lands available for food and timber production. Soil erosion, salinization, desertification, and other soil degradations associated with intensive agriculture and deforestation reduce the quality of land resources and future agricultural productivity (Lubowski et al. 2006). Urbanization presents many challenges for farmers on the urban fringe. Conflicts with nonfarm neighbors and vandalism, such as destruction of crops and damage to farm equipment, are major concerns of farmers at the urban fringe (Lisansky, 1986). Neighboring farmers often cooperate in production activities, including equipment sharing, land renting, custom work, and irrigation system development. These benefits will disappear when neighboring farms are converted to development. Farmers may no longer be able to benefit from information sharing and formal and informal business relationships among neighboring farms. Urbanization may also cause the “impermanence syndrome” (i.e., a lack of confidence in the stability and long–run profitability of farming), leading to a reduction in investment in new technology or machinery, or idling of farmland (Lopez, Adelaja, and Andrews, 1988). As urbanization intensifies, agricultural and nonagricultural land use conflicts become more severe. This may lead to an increase in local ordinances designed to force farmers to pay for some of the negative impacts generated by agriculture. As the nearest input suppliers close because of insufficient demand for farm inputs, a farmer may have to pay more for inputs or spend more time to obtain equipment repairs (Lynch and Carpenter, 2003). Competition for labor from nonagricultural sectors may raise farmers’ labor costs. When the total amount of farmland falls below a critical mass, the local agricultural economy may collapse as all agricultural supporting sectors disappear. Urbanization also presents important opportunities to farmers. The emergence of a new customer base provides farmers new opportunities for selling higher value crops. For example, Lopez, Adelaja, and Andrews (1988) found that vegetable producers tend to receive higher prices in urbanized areas. The explosion of nurseries, vegetable farms, vineyards, and other high–value crop industries in many suburban areas illustrates how quickly agricultural economies can evolve. Many farmers have shown remarkable adaptability in adjusting their enterprises to take advantage of new economic opportunities at the urban fringe. They farm more intensively in areas with high population density (Lockeretz 1988). More than half the value of total U.S. farm production is derived from counties facing urbanization pressure (Larson, Findeis, and Smith 2001). Urbanization has changed rural communities in many places. In some rural areas, urban sprawl has encroached to such an extent that the community itself has been lost. In other areas, the lack of opportunities has turned once–viable communities into ghost towns. Urban sprawl intensifies income segregation and economic disparities between urban and suburban communities (Wu, 2006). Cities tend to gain lower–income residents and lose upper–income population. Between 1969 and 1998, the share of low–income families in central cities grew from 21.9% to 25.5% compared with a decline from 18.3% to 16.6% for high–income households (U.S. Department of Housing and Urban Development 2000). The change in income mix led to a smaller tax base and the need for more social services in urban communities. Suburbanization brings urban and rural people and problems together. Most land areas are rural, most watersheds are in rural places, and most of the atmosphere exists above rural space. Urbanites and agencies ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน: แปลงที่ดินหลักวู JunJie – ใช้ผลกระทบต่อเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม และมีเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริการะหว่างปี 25 พื้นที่ทั้งหมด cropland, pastureland และ rangeland ลดลง 76 ล้านเอเคอร์ในอเมริกา 48 ล่างจาก 1982 2003 ในขณะที่มีพื้นที่รวมทั้งพัฒนาที่ดินเพิ่มขึ้น 36 ล้านเอเคอร์หรือ 48% มีศักยภาพทางเศรษฐกิจ สังคม และผลกระทบของแผ่นดินใช้การเปลี่ยนแปลง วิธีการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินผลการเกษตรและชนบท ผลกระทบทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมสำคัญสำหรับผลิตสินค้า และการค้า การอนุรักษ์น้ำและดิน อนุรักษ์พื้นที่ และอื่น ๆ นโยบายคืออะไร บทความนี้เน้นบางส่วนของปัญหาเหล่านี้และผลกระทบของนโยบาย ที่ดินผลกระทบ Socioeconomic เป็นสามปัจจัยสำคัญของการผลิตในเศรษฐศาสตร์คลาสสิก (พร้อมกับแรงงานและทุน) และอินพุตที่จำเป็นสำหรับการผลิตที่อยู่อาศัยและอาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้น ใช้ที่ดินเป็นกระดูกสันหลังของเศรษฐกิจเกษตร และให้ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และสังคมมากมาย เปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินเป็นสิ่งจำเป็น และสำคัญสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน อย่างไรก็ตาม ไม่มา โดยไม่มีค่าใช้จ่าย (ดูตารางที่ 1) แปลงเกษตรและป่าไม้พัฒนาเมืองลดจำนวนที่ดินสำหรับการผลิตอาหารและไม้ พังทลายของดิน salinization, desertification และ degradations อื่น ๆ ดินที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรเร่งรัดและตัดไม้ทำลายป่าลดคุณภาพของทรัพยากรที่ดินและผลผลิตทางการเกษตรในอนาคต (Lubowski et al. 2006) กลายเป็นเมืองนำเสนอความท้าทายมากสำหรับเกษตรกรบนริมเมือง ความขัดแย้งกับเพื่อนบ้านยังและการก่อกวน เช่นทำลายพืชและความเสียหายของอุปกรณ์ฟาร์ม เป็นความกังวลหลักของเกษตรกรในเขตเมืองรอบนอก (Lisansky, 1986) เกษตรกรใกล้เคียงมักจะให้ความร่วมมือในกิจกรรมการผลิต รวมทั้งอุปกรณ์ที่ใช้ร่วมกัน เช่าที่ดิน ทำเอง และพัฒนาระบบชลประทาน ผลประโยชน์เหล่านี้จะหายไปเมื่อถูกแปลงใกล้เคียงฟาร์มพัฒนา เกษตรกรอาจไม่สามารถใช้ข้อมูลร่วมกันและความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่เป็นทางการ และไม่เป็นทางการระหว่างเพื่อนบ้านฟาร์ม กลายเป็นเมืองอาจทำให้เกิด "อาการอนิจจัง" (เช่น การขาดความเชื่อมั่นในเสถียรภาพและกำไรในระยะยาว – ฟาร์ม), นำไปสู่การลดการลงทุนในเทคโนโลยีหรือเครื่องจักร หรือ idling ของ (โลเปซ Adelaja และแอ นดรูวส์ 1988) กลายเป็นเมืองขึ้น ที่ดินเกษตร และภารใช้ความขัดแย้งจะรุนแรงมากขึ้น นี้อาจนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของศาสนพิธีในท้องถิ่นที่ออกแบบมาเพื่อให้เกษตรกรจ่ายของผลกระทบด้านลบที่เกิดจากการเกษตร ผู้เข้าใกล้ใกล้เนื่องจากความต้องการไม่เพียงพอสำหรับการผลิต เกษตรกรอาจต้องจ่ายเงินเพิ่มสำหรับปัจจัยการผลิต หรือใช้เวลาในการขอรับการซ่อมแซม (ลินช์และช่างไม้ 2003) การแข่งขันแรงงานจากภาคภารอาจเพิ่มต้นทุนแรงงานของเกษตรกร เมื่อพื้นที่เพาะปลูกจำนวนต่ำกว่าวิกฤตมวลชน เศรษฐกิจการเกษตรท้องถิ่นอาจยุบเป็นภาคสนับสนุนเกษตรทั้งหมดหายไป กลายเป็นเมืองแสดงถึงโอกาสสำคัญให้เกษตรกร การเกิดขึ้นของฐานลูกค้าใหม่ให้เกษตรกรโอกาสใหม่สำหรับการขายพืชผลค่าสูง เช่น โลเปซ Adelaja และแอนดรูส์ (1988) พบว่า ผู้ผลิตผักมักจะ ได้รับราคาที่สูงขึ้นในพื้นที่กลายเป็นเมือง แสดงการกระจายของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฟาร์มผัก ไร่องุ่น และอุตสาหกรรมพืชสูง – ค่าอื่น ๆ ในหลายพื้นที่ชานเมืองเร็วเกษตรเศรษฐกิจสามารถพัฒนาได้ เกษตรกรหลายคนได้แสดงหลากหลายที่โดดเด่นในการปรับปรุงองค์กรของตนเพื่อใช้ประโยชน์จากโอกาสทางเศรษฐกิจใหม่รอบนอกเมือง พวกเขาสามารถฟาร์มเข้มในพื้นที่เพิ่มเติม ด้วยความหนาแน่นสูง (Lockeretz 1988) ค่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของสหรัฐอเมริกาฟาร์มผลิตมาจากมณฑลหันดันกลายเป็นเมือง (กับ Findeis และ 2001 สมิธ) กลายเป็นเมืองมีการเปลี่ยนแปลงชุมชนชนบทในหลาย ๆ ในบางชนบท เมืองทอดได้ล่วงล้ำถึงขนาดว่า ชุมชนตัวเองได้สูญหายไป ในพื้นที่อื่น ๆ ไม่มีโอกาสได้เปิดชุมชนครั้งหนึ่ง – ทางเข้าเมืองผี เมืองทอดประกาศแบ่งแยกรายได้และความแตกต่างทางเศรษฐกิจระหว่างชุมชนเมือง และชานเมือง (Wu, 2006) เมืองมักจะ เข้าอาศัยอยู่ล่าง – รายได้ และสูญเสียประชากรบน – รายได้ ระหว่างปี 1969 และ 1998 ใช้ร่วมกันของครอบครัวต่ำ – รายได้ในกลางเมืองเติบจาก 21.9% 25.5% เปรียบเทียบกับลดลง 16.6% จาก 18.3% สูง – รายได้ครัวเรือน (สหรัฐอเมริกาฝ่ายการพัฒนาเมืองและที่อยู่อาศัย 2000) การเปลี่ยนแปลงในรายได้ผสมนำฐานภาษีมีขนาดเล็กและต้องการบริการทางสังคมอื่น ๆ ในชุมชนเมือง Suburbanization นำผู้คนในเมือง และชนบทและปัญหาร่วมกัน พื้นที่ดินส่วนใหญ่เป็นชนบท คอเขานั้นส่วนใหญ่อยู่ในชนบท และส่วนใหญ่ของบรรยากาศอยู่เหนือพื้นที่ชนบท คนเมืองและหน่วยงานฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดิน: เศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อมผลกระทบ Junjie วูตรีสาขาการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินที่เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงที่ผ่านมา 25 ปี พื้นที่ทั้งหมดของ cropland, ออกกำลังกายและทุ่งหญ้าลดลง 76 ล้านไร่ในที่ต่ำกว่า 48 รัฐ 1982-2003 ในขณะที่พื้นที่ทั้งหมดของที่ดินที่พัฒนาเพิ่มขึ้นจาก 36 ล้านไร่หรือ 48% อะไรคือเศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อมผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดิน? วิธีการที่ไม่เปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินส่งผลกระทบต่อการเกษตรและชุมชนในชนบท? อะไรคือผลกระทบทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่สำคัญสำหรับการผลิตและการค้าสินค้าโภคภัณฑ์น้ำและการอนุรักษ์ดินรักษาพื้นที่เปิดโล่งและประเด็นนโยบายอื่น ๆ บทความนี้อยู่บางส่วนของปัญหาเหล​​่านี้และผลกระทบนโยบายของพวกเขา ทางเศรษฐกิจและสังคมผลกระทบที่ดินเป็นหนึ่งในสามปัจจัยสำคัญของการผลิตในสาขาเศรษฐศาสตร์คลาสสิก (พร้อมด้วยแรงงานและทุน) และการป้อนข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการอยู่อาศัยและการผลิตอาหาร ดังนั้นการใช้ประโยชน์ที่ดินเป็นกระดูกสันหลังของเศรษฐกิจการเกษตรและให้ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างมีนัยสำคัญ การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินเป็นสิ่งจำเป็นและมีความจำเป็นสำหรับการพัฒนาทางเศรษฐกิจและความก้าวหน้าทางสังคม การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน แต่ไม่ได้มาไม่มีค่าใช้จ่าย (ดูตารางที่ 1) แปลงเกษตรและป่าไม้เพื่อการพัฒนาเมืองช่วยลดปริมาณของดินแดนที่มีอยู่สำหรับอาหารและการผลิตไม้ พังทลายของดิน salinization ทะเลทรายและดินเสื่อมโทรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรอย่างเข้มข้นและการตัดไม้ทำลายป่าลดคุณภาพของทรัพยากรที่ดินและผลผลิตทางการเกษตรในอนาคต (Lubowski et al. 2006) กลายเป็นเมืองที่มีความท้าทายมากสำหรับเกษตรกรบนขอบเมือง ความขัดแย้งกับประเทศเพื่อนบ้าน nonfarm และป่าเถื่อนเช่นการทำลายของพืชและความเสียหายต่ออุปกรณ์ฟาร์มมีความกังวลที่สำคัญของเกษตรกรที่ขอบเมือง (Lisansky, 1986) เกษตรกรที่อยู่ใกล้เคียงมักจะให้ความร่วมมือในกิจกรรมการผลิตรวมถึงการแชร์อุปกรณ์, การให้เช่าที่ดินทำงานที่กำหนดเองและการพัฒนาระบบชลประทาน ผลประโยชน์เหล่านี้จะหายไปเมื่อฟาร์มใกล้เคียงจะถูกแปลงไปสู่​​การพัฒนา เกษตรกรอาจจะไม่สามารถที่จะได้รับประโยชน์จากการแบ่งปันข้อมูลและความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการจากฟาร์มที่อยู่ใกล้เคียง กลายเป็นเมืองที่ยังอาจทำให้เกิด syndrome "ไม่เที่ยง" (กล่าวคือการขาดความเชื่อมั่นในเสถียรภาพและระยะยาวในการทำกำไรของการทำฟาร์ม) ที่นำไปสู่​​การลดลงของการลงทุนในเทคโนโลยีใหม่หรือเครื่องจักรหรือ idling ของพื้นที่เพาะปลูก (โลเปซ Adelaja และ แอนดรู 1988) ในฐานะที่กลายเป็นเมืองที่ทวีความรุนแรงทางการเกษตรและที่ไม่ใช่เกษตรกรรมขัดแย้งในการใช้ที่ดินกลายเป็นความรุนแรงมากขึ้น ซึ่งอาจนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นในข้อบัญญัติท้องถิ่นที่ออกแบบมาเพื่อบังคับให้เกษตรกรที่จะจ่ายสำหรับบางส่วนของผลกระทบด้านลบที่เกิดจากการเกษตร ในฐานะที่เป็นซัพพลายเออร์ป้อนข้อมูลที่ใกล้ที่สุดใกล้เนื่องจากความต้องการปัจจัยการผลิตไม่เพียงพอสำหรับการทำฟาร์มชาวนาอาจจะต้องจ่ายมากขึ้นสำหรับปัจจัยการผลิตหรือใช้เวลามากขึ้นที่จะได้รับการซ่อมแซมอุปกรณ์ (ลินช์และคาร์เพน 2003) การแข่งขันสำหรับแรงงานจากภาคที่ไม่ใช่เกษตรกรรมอาจเพิ่มต้นทุนแรงงานของเกษตรกร เมื่อจำนวนของพื้นที่เพาะปลูกลดลงต่ำกว่ามวลที่สำคัญเศรษฐกิจการเกษตรในท้องถิ่นอาจยุบเป็นทุกภาคส่วนสนับสนุนการเกษตรหายไป กลายเป็นเมืองยังนำเสนอโอกาสที่สำคัญให้กับเกษตรกร การเกิดขึ้นของฐานลูกค้าใหม่ให้เกษตรกรโอกาสใหม่สำหรับการขายพืชมูลค่าที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเช่นโลเปซ Adelaja และแอนดรู (1988) พบว่าผู้ผลิตผักมีแนวโน้มที่จะได้รับราคาที่สูงขึ้นในพื้นที่ทำให้มีลักษณะ การระเบิดของสถ​​านรับเลี้ยงเด็ก, ฟาร์มผัก, ไร่องุ่นและอุตสาหกรรมพืชที่มีมูลค่าสูงอื่น ๆ ในพื้นที่ชานเมืองหลายแสดงให้เห็นถึงวิธีการอย่างรวดเร็วเศรษฐกิจการเกษตรสามารถพัฒนา เกษตรกรจำนวนมากได้แสดงให้เห็นการปรับตัวที่โดดเด่นในการปรับผู้ประกอบการของพวกเขาที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสทางเศรษฐกิจใหม่ที่ขอบเมือง พวกเขาฟาร์มมากขึ้นอย่างหนาแน่นในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรสูง (Lockeretz 1988) มากกว่าครึ่งหนึ่งของมูลค่าของการผลิตในฟาร์มทั้งหมดของสหรัฐได้มาจากมณฑลเผชิญแรงกดดันที่กลายเป็นเมือง (Larson, Findeis สมิ ธ และ 2001) กลายเป็นเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงชุมชนชนบทในหลายสถานที่ ในพื้นที่ชนบทบางแผ่กิ่งก้านสาขาได้ล้ำดังกล่าวเท่าที่ชุมชนเองได้รับการสูญเสีย ในพื้นที่อื่น ๆ ที่ขาดโอกาสได้หันชุมชนครั้งที่ทำงานได้เข้าไปในเมืองผี แผ่กิ่งก้านสาขาทวีความรุนแรงแยกรายได้และความไม่เสมอภาคทางเศรษฐกิจระหว่างชุมชนเมืองและชานเมือง (Wu, 2006) เมืองที่มีแนวโน้มที่จะได้รับผู้อยู่อาศัยมีรายได้ต่ำและสูญเสียประชากรรายได้บน ระหว่างปี 1969 และปี 1998 หุ้นของครอบครัวที่มีรายได้น้อยในเมืองกลางเพิ่มขึ้นจาก 21.9% เป็น 25.5% เมื่อเทียบกับการลดลงจาก 18.3% เป็น 16.6% สำหรับครัวเรือนที่มีรายได้สูง (สหรัฐอเมริกากรมเคหะและพัฒนาเมือง 2000) การเปลี่ยนแปลงในการผสมรายได้นำไปสู่​​ฐานภาษีที่มีขนาดเล็กและความจำเป็นในการให้บริการทางสังคมมากขึ้นในชุมชนเมือง suburbanization ทำให้คนในเมืองและชนบทและปัญหาร่วมกัน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ดินชนบทแหล่งต้นน้ำส่วนใหญ่อยู่ในสถานที่ชนบทและส่วนใหญ่ของชั้นบรรยากาศที่มีอยู่เหนือพื้นที่ชนบท คนเมืองและหน่วยงานฮ่า