Every file in NTFS is described by

Every file in NTFS is described by one or more records in an array stored in a

special file called the master file table (MFT). The size of a record is determined

when the file system is created; it ranges from 1 to 4 KB. Small attributes

are stored in the MFT record itself and are called resident attributes. Large

attributes, such as the unnamed bulk data, are called nonresident attributes

and are stored in one or more contiguous extents on the disk. A pointer to

each extent is stored in the MFT record. For a small file, even the data attribute

may fit inside the MFT record. If a file has many attributes—or if it is highly

fragmented, so that many pointers are needed to point to all the fragments

—one record in the MFT might not be large enough. In this case, the file is

described by a record called the base file record, which contains pointers to

overflow records that hold the additional pointers and attributes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฟล์ทุกไฟล์ในระบบไฟล์ NTFS ถูกอธิบาย โดยหนึ่ง หรือเรกคอร์ดเพิ่มเติมในอาร์เรย์ที่เก็บไว้ในแฟ้มพิเศษที่เรียกว่าตารางแฟ้มต้นแบบ (MFT) ขนาดของระเบียนถูกกำหนดเมื่อสร้างระบบไฟล์ มันช่วงตั้งแต่ 1 ถึง 4 กิโล แอตทริบิวต์ของเล็กเก็บอยู่ในระเบียนของ mft ทั้งหมดเอง และถูกเรียกว่าชาวแอตทริบิวต์ ขนาดใหญ่แอตทริบิวต์ เช่นข้อมูลจำนวนมากที่ไม่มีชื่อ เรียกว่าแอตทริบิวต์ nonresidentและอย่าง น้อยหนึ่ง extents ที่อยู่ติดกันบนดิสก์ ตัวชี้ไปแต่ละขอบเขตถูกเก็บไว้ในระเบียนของ mft ทั้งหมด สำหรับไฟล์ขนาดเล็ก แม้แอตทริบิวต์ข้อมูลอาจพอดีภายในระเบียนของ mft ทั้งหมด ถ้าแฟ้มที่มีแอตทริบิวต์จำนวนมาก — หรือถ้ามันสูงกระจัดกระจาย เพื่อให้มีความจำเป็นหลายตัวชี้เพื่อชี้ไปที่ชิ้นส่วนทั้งหมด— หนึ่งระเบียนใน mft ทั้งหมดอาจไม่พอ ในกรณีนี้ ไฟล์คือโดยเรียกว่าระเบียนแฟ้มฐาน ซึ่งประกอบด้วยตัวชี้ไปยังเรกคอร์ดระเบียนมากเกินไปที่เก็บตัวชี้เพิ่มเติมและแอตทริบิวต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฟ้มใน NTFS ทุกคนจะถูกอธิบายโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งระเบียนในอาร์เรย์เก็บไว้ใน

แฟ้มพิเศษที่เรียกว่าตารางแฟ้มต้นแบบ (MFT) ขนาดของการบันทึกจะถูกกำหนด

เมื่อระบบไฟล์จะถูกสร้างขึ้น มันช่วง 1-4 KB แอตทริบิวต์ขนาดเล็ก

จะถูกเก็บไว้ในบันทึก MFT ตัวเองและจะเรียกว่าแอตทริบิวต์ที่มีถิ่นที่อยู่ ขนาดใหญ่

ลักษณะเช่นข้อมูลจำนวนมากที่ไม่มีชื่อจะถูกเรียกว่าแอตทริบิวต์ของสถาบันการเงินต่างประเทศ

และจะถูกเก็บไว้ในหนึ่งหรือมากกว่าขอบเขตที่อยู่ติดกันบนดิสก์ ตัวชี้ไปยัง

แต่ละขอบเขตจะถูกเก็บไว้ในบันทึก MFT สำหรับไฟล์ขนาดเล็กแม้แอตทริบิวต์ข้อมูล

อาจพอดีภายในบันทึก MFT หากไฟล์มีหลายคุณลักษณะหรือถ้ามันเป็นอย่างสูงที่

แยกส่วนเพื่อให้คำแนะนำหลาย ๆ ที่มีความจำเป็นที่จะชี้ไปที่ชิ้นส่วนทั้งหมดที่

บันทึก -One ใน MFT อาจจะไม่ได้มีขนาดใหญ่พอ ในกรณีนี้ไฟล์จะถูก

อธิบายโดยบันทึกที่เรียกว่าบันทึกไฟล์ฐานซึ่งมีตัวชี้ไปยัง

ล้นระเบียนที่ถือตัวชี้เพิ่มเติมและคุณลักษณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฟล์ทุกไฟล์ใน NTFS คือการอธิบายโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งระเบียนใน array ที่เก็บไว้ในแฟ้มพิเศษที่เรียกว่าตารางไฟล์หลัก ( MFT ) ขนาดของการบันทึกถูกกำหนดเมื่อระบบแฟ้มจะถูกสร้างขึ้น มันช่วงจาก 1 ถึง 4 กิโลไบต์ คุณสมบัติขนาดเล็กจะถูกเก็บไว้ในบันทึก MFT ของตัวเองและจะเรียกว่าคุณลักษณะถิ่นที่อยู่ ขนาดใหญ่คุณสมบัติ เช่น ชื่อกลุ่ม เรียกว่า คุณลักษณะเฉพาะค่าธรรมเนียมข้อมูลและจะถูกเก็บไว้ในหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่ง extents ติดกันบนดิสก์ ตัวชี้ไปยังแต่ละระดับจะถูกเก็บไว้ในบันทึก MFT . สำหรับไฟล์ขนาดเล็ก แม้แต่ข้อมูลแอตทริบิวต์อาจพอดีภายในบันทึก MFT . ถ้าไฟล์มีคุณลักษณะมากมาย หรือถ้าเป็นอย่างสูงกระจัดกระจาย , ดังนั้นหลาย ชี้เป็นจุดเศษ ทั้งหมด- หนึ่งในบันทึก MFT อาจไม่ใหญ่พอ ในกรณีนี้ , ไฟล์อธิบายโดยบันทึกชื่อแฟ้มบันทึกฐาน ซึ่งประกอบด้วยตัวชี้การบันทึกที่ถือคำแนะนำเพิ่มเติมและแอตทริบิวต์