![Prologue[edit]─────2222 Outer Gate ‘City of Moonlight’Kuro Usagi ran t การแปล - Prologue[edit]─────2222 Outer Gate ‘City of Moonlight’Kuro Usagi ran t ไทย วิธีการพูด](http://thimg.ilovetranslation.com/_data/ilovetranslation_com_th/pic/logo.gif?v=869a7f0268970bd1_1889){kind=logo}
- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Prologue[edit]─────2222 Outer Gate
Prologue[edit]
─────2222 Outer Gate ‘City of Moonlight’
Kuro Usagi ran through her home forest in tears as it was burning down. Her young, small limbs desperately pushed her forward, panting, and while she was frightened by the beasts howling in the moonlight, she frantically kept running. The main road was already full of beasts and no longer passable. What she was running through was an unpaved animal trail. Running barefoot on gravel and thorns, her young legs were painfully wounded and bleeding. But even then, Kuro Usagi kept running while she cried.
“Haah. Haah………!”
─────Today was supposed to be a fun birthday festival, too. She’d wear the heiress clothes that her mother and aunt picked out for her, and she was supposed to spend her day having fun until sunrise like every other year after performing the Hounou-Enbu[1] that she’d practiced for so long. But when she turned back, her homeland was enveloped in flames and was falling into pandemonium.
“……Hi,cu………!”
She forced her hiccups down in her throat. If she pricked her ears, she would be able to hear the roars of the beasts that attacked her community. If she stopped moving her legs now, her young body would easily be ripped apart. Even the strong and resilient moon rabbits met their own end that way. They, endowed with a multitude of gifts and even being known as some of the best in the Little Garden, were easily shredded by those beasts. In spite of the barrier that should’ve had the providence of Sakra devanam Indra, they came commanding an army akin to a horde of gods.
“Father………Mother………!!”
Her parents took the rear guard to let her escape. Despite her concern for their safety, Kuro Usagi ran, tumbling through the forest. But behind her, she was already beginning to hear the panting of a beast. Limbs thicker than large trees felled the trees. Claws harder than steel tore up the ground. While fangs that could swallow mountains and rivers were bared. The beast’s scurry quaked the earth as it steadily closed the gap behind Kuro Usagi. But even though it was a forest in night conditions, the moonlight was especially bright tonight and it would be easy to spot her figure. The more she heard the crawling tremors, the more her fear chilled her spine. When Kuro Usagi was gazed upon by a ferocious glare as she ran through the forest, she was assailed by the sensation of a fierce blood-lust.
“………Ah,”
Her legs got tangled and she fell over as she felt the unusual wave of intimidation wash over her. Rolling down head over heels, Kuro Usagi crashed into a conspicuously large tree’s trunk which was bigger than most in the forest.
“O,Ow………!”
She had smacked onto the roots that were protruding from the ground and she let out a scream as her young body creaked. Even if she looked at things objectively, it was impossible for her to keep running. She was quaking with fear as she clung to the trunk of the tree. The sounds of the tremors and the beast’s laboured breaths accompanied the overwhelming pressure from its presence as it felled and crushed trees in its approach. The beast that slowly appeared from the shade was——-an aberration with the body of a white snake with limbs and 2 heads.
“Uh, ah………!?”
Its ruby red devil eyes stared in her direction and that alone was sufficient to make her lips quiver without being able to let out a scream. Its massive jaw could easily swallow Kuro Usagi whole. Having caught the sight of its prey, the two headed monster leapt, weighing down on Kuro Usagi. The two headed snake, having caught an excellent prey, dripped drool from its mouth like a flood while intimidating Kuro Usagi. Lightly tapping Kuro Usagi’s young, soft, beautifully snow white skin with its claws, it licked the blood from her wound. Downing it like ale, the pleased two headed white snake scrambled to see which head would devour her first. The young Kuro Usagi quaked with fear, and prepared for her demise.
“─────GEEEYAAAAA!!!”
A fierce roar that shook heaven and earth. But it was not that of the two headed white snake’s. It was from a golden lion with a mane that shone brilliantly like the sun.
“Eh………!?”
Kuro Usagi thought she was hallucinating for a moment. The lion descended upon the two headed white snake which had come within ten centimeters of her nose. Its mane bustled about, looking like a meteor; all those who saw it would think that it was the sign of a king. The lion sank its teeth into one of two heads’ necks and slammed it on the ground after shaking it about like a rag doll. At that moment, a fountain of blood danced in the air.
The two headed white snake took a fatal blow, but from the blood that poured out came serpents and scorpions which bound the lion’s body. The white snake descended upon the now restricted lion. Its sharp, pointed claws teared at the lion’s mane. The lion had already rolled over, covering its vital points, but the mane that the white snake had shredded was harder than vajra[2]. If the lion took a direct hit from that, it wouldn’t get away unscathed. The two headed white snake tried to follow up on its attack. But as if interrupting the two, another figure jumped out in verbal abuse.
“You idiot, don’t let your guard down! What’s the lion of the sun doing like that!”
“Grr, I don’t need to hear that from the likes of you, demon child!!!”
The verbal abuse came from a female. With the moonlight at her back, she appeared, her hair gleaming brightly and vividly like gold threads, and dazzling looks. However large the Little Garden was, there was only one species with those outward features. Kuro Usagi, still not able to lift her legs, she held her breath in shock.
“A,A pure blood vampire………and a lion of the sun……!?”
Confused by the bewilderingly changing situation, she finally let out a voice. At a glance, anyone could tell they were a strange combination. A vampire who controls the night, and of the sun——-a lion who pulls the chariot of Surya[3]. Seeing opposing species together on the same battlefield was nothing short of a bizarre sight.
“You insignificant lizards, don’t think you can keep me down forever!!!”
The golden lion let out a roar like a gust of wind. As if in response, his mane released a surge of scorching heat, turning into a fire storm and burned away the rabble.
“……………!?”
─────A pure blood vampire and a lion of the sun. Fighting these two wouldn’t be favorable. Deciding that, the two headed white snake sprang back into the shade of the forest and left. The vampire and lion were about to chase after it, but a voice soon called them to stop.
“You two, that’s enough. There’s no need to chase after it anymore."
The voice that told them to stop was also from a female. Stunned as Kuro Usagi watched the events unfolding, she looked up silently at the figure of the woman who appeared from the animal trail. She wore a white trench-coat, leather long boots, and spiral shell piercings on both her ears. Her gentle blonde hair was like confetti, and her friendly face in turn felt like it represented the depth of her benevolence as a whole. The compliant lion sidled up against the blonde woman and asked.
“But Canaria. If we leave that alone, it will continue to grow without limit. If we’re to stop this at the roots, then it must be now.”
“Nothing’s going to change if we hunt down just one of them. Unless we take down the main body, they’ll multiply infinitely.”
“Even if you say that, leaving that alone is,”[4]
“Just listen to me. You may have been reinforced with the sovereignty of the sun, but you can only deflect sharp blades. You’d be a bad match against that dragon. ………But before that.”
The woman called Canaria let out a breath as her gaze met Kuro Usagi’s. Lifting up Kuro Usagi off the floor in her arms, she tilted her neck and smiled.
“Nice to meet you, little miss bunny. Are you alright?”
“Y,Yes.”
She gulped as she nodded. Canaria also nodded back, smiling as her hair swayed like confetti.
“To fulfill our oath to the Alliance, we have made haste to the moon rabbits’ place. What’s your name?”
“K,Kuro Usagi.”
Oh? Canaria said as she tilted her head. But quickly understanding the situation, she let out a bitter smile.
“I see. You haven’t been given a name yet, have you.”
“Y,Yes. At today’s birthday festival, my mother was the one who was supposed to——-“
She was about to say, but nothing came out. Tears suddenly welled in her eyes as her sorrow surfaced. Her mother and father, her family, her tribe, all of them took up the rear to let her escape. This much, even a ten year old Kuro Usagi could understand. So even if she desperately tried to hold it in, her tears overflowed as they fell.
“………Where are your parents?”
“They said they’d go guard the gate that leads to the Heaven of the Thirty-three Gods………my entire tribe, they stayed in the castle. Because I’m the heiress………Take the blessing handed down to us and run, my father said………!”
As she spilled large tear drops, she handed over a gift card to Canaria. Looking at the gift card which depicted a black and white half-moon, she lowered her gaze as she figured out the situation.
─────2222 Outer Gate ‘City of Moonlight’
Kuro Usagi ran through her home forest in tears as it was burning down. Her young, small limbs desperately pushed her forward, panting, and while she was frightened by the beasts howling in the moonlight, she frantically kept running. The main road was already full of beasts and no longer passable. What she was running through was an unpaved animal trail. Running barefoot on gravel and thorns, her young legs were painfully wounded and bleeding. But even then, Kuro Usagi kept running while she cried.
“Haah. Haah………!”
─────Today was supposed to be a fun birthday festival, too. She’d wear the heiress clothes that her mother and aunt picked out for her, and she was supposed to spend her day having fun until sunrise like every other year after performing the Hounou-Enbu[1] that she’d practiced for so long. But when she turned back, her homeland was enveloped in flames and was falling into pandemonium.
“……Hi,cu………!”
She forced her hiccups down in her throat. If she pricked her ears, she would be able to hear the roars of the beasts that attacked her community. If she stopped moving her legs now, her young body would easily be ripped apart. Even the strong and resilient moon rabbits met their own end that way. They, endowed with a multitude of gifts and even being known as some of the best in the Little Garden, were easily shredded by those beasts. In spite of the barrier that should’ve had the providence of Sakra devanam Indra, they came commanding an army akin to a horde of gods.
“Father………Mother………!!”
Her parents took the rear guard to let her escape. Despite her concern for their safety, Kuro Usagi ran, tumbling through the forest. But behind her, she was already beginning to hear the panting of a beast. Limbs thicker than large trees felled the trees. Claws harder than steel tore up the ground. While fangs that could swallow mountains and rivers were bared. The beast’s scurry quaked the earth as it steadily closed the gap behind Kuro Usagi. But even though it was a forest in night conditions, the moonlight was especially bright tonight and it would be easy to spot her figure. The more she heard the crawling tremors, the more her fear chilled her spine. When Kuro Usagi was gazed upon by a ferocious glare as she ran through the forest, she was assailed by the sensation of a fierce blood-lust.
“………Ah,”
Her legs got tangled and she fell over as she felt the unusual wave of intimidation wash over her. Rolling down head over heels, Kuro Usagi crashed into a conspicuously large tree’s trunk which was bigger than most in the forest.
“O,Ow………!”
She had smacked onto the roots that were protruding from the ground and she let out a scream as her young body creaked. Even if she looked at things objectively, it was impossible for her to keep running. She was quaking with fear as she clung to the trunk of the tree. The sounds of the tremors and the beast’s laboured breaths accompanied the overwhelming pressure from its presence as it felled and crushed trees in its approach. The beast that slowly appeared from the shade was——-an aberration with the body of a white snake with limbs and 2 heads.
“Uh, ah………!?”
Its ruby red devil eyes stared in her direction and that alone was sufficient to make her lips quiver without being able to let out a scream. Its massive jaw could easily swallow Kuro Usagi whole. Having caught the sight of its prey, the two headed monster leapt, weighing down on Kuro Usagi. The two headed snake, having caught an excellent prey, dripped drool from its mouth like a flood while intimidating Kuro Usagi. Lightly tapping Kuro Usagi’s young, soft, beautifully snow white skin with its claws, it licked the blood from her wound. Downing it like ale, the pleased two headed white snake scrambled to see which head would devour her first. The young Kuro Usagi quaked with fear, and prepared for her demise.
“─────GEEEYAAAAA!!!”
A fierce roar that shook heaven and earth. But it was not that of the two headed white snake’s. It was from a golden lion with a mane that shone brilliantly like the sun.
“Eh………!?”
Kuro Usagi thought she was hallucinating for a moment. The lion descended upon the two headed white snake which had come within ten centimeters of her nose. Its mane bustled about, looking like a meteor; all those who saw it would think that it was the sign of a king. The lion sank its teeth into one of two heads’ necks and slammed it on the ground after shaking it about like a rag doll. At that moment, a fountain of blood danced in the air.
The two headed white snake took a fatal blow, but from the blood that poured out came serpents and scorpions which bound the lion’s body. The white snake descended upon the now restricted lion. Its sharp, pointed claws teared at the lion’s mane. The lion had already rolled over, covering its vital points, but the mane that the white snake had shredded was harder than vajra[2]. If the lion took a direct hit from that, it wouldn’t get away unscathed. The two headed white snake tried to follow up on its attack. But as if interrupting the two, another figure jumped out in verbal abuse.
“You idiot, don’t let your guard down! What’s the lion of the sun doing like that!”
“Grr, I don’t need to hear that from the likes of you, demon child!!!”
The verbal abuse came from a female. With the moonlight at her back, she appeared, her hair gleaming brightly and vividly like gold threads, and dazzling looks. However large the Little Garden was, there was only one species with those outward features. Kuro Usagi, still not able to lift her legs, she held her breath in shock.
“A,A pure blood vampire………and a lion of the sun……!?”
Confused by the bewilderingly changing situation, she finally let out a voice. At a glance, anyone could tell they were a strange combination. A vampire who controls the night, and of the sun——-a lion who pulls the chariot of Surya[3]. Seeing opposing species together on the same battlefield was nothing short of a bizarre sight.
“You insignificant lizards, don’t think you can keep me down forever!!!”
The golden lion let out a roar like a gust of wind. As if in response, his mane released a surge of scorching heat, turning into a fire storm and burned away the rabble.
“……………!?”
─────A pure blood vampire and a lion of the sun. Fighting these two wouldn’t be favorable. Deciding that, the two headed white snake sprang back into the shade of the forest and left. The vampire and lion were about to chase after it, but a voice soon called them to stop.
“You two, that’s enough. There’s no need to chase after it anymore."
The voice that told them to stop was also from a female. Stunned as Kuro Usagi watched the events unfolding, she looked up silently at the figure of the woman who appeared from the animal trail. She wore a white trench-coat, leather long boots, and spiral shell piercings on both her ears. Her gentle blonde hair was like confetti, and her friendly face in turn felt like it represented the depth of her benevolence as a whole. The compliant lion sidled up against the blonde woman and asked.
“But Canaria. If we leave that alone, it will continue to grow without limit. If we’re to stop this at the roots, then it must be now.”
“Nothing’s going to change if we hunt down just one of them. Unless we take down the main body, they’ll multiply infinitely.”
“Even if you say that, leaving that alone is,”[4]
“Just listen to me. You may have been reinforced with the sovereignty of the sun, but you can only deflect sharp blades. You’d be a bad match against that dragon. ………But before that.”
The woman called Canaria let out a breath as her gaze met Kuro Usagi’s. Lifting up Kuro Usagi off the floor in her arms, she tilted her neck and smiled.
“Nice to meet you, little miss bunny. Are you alright?”
“Y,Yes.”
She gulped as she nodded. Canaria also nodded back, smiling as her hair swayed like confetti.
“To fulfill our oath to the Alliance, we have made haste to the moon rabbits’ place. What’s your name?”
“K,Kuro Usagi.”
Oh? Canaria said as she tilted her head. But quickly understanding the situation, she let out a bitter smile.
“I see. You haven’t been given a name yet, have you.”
“Y,Yes. At today’s birthday festival, my mother was the one who was supposed to——-“
She was about to say, but nothing came out. Tears suddenly welled in her eyes as her sorrow surfaced. Her mother and father, her family, her tribe, all of them took up the rear to let her escape. This much, even a ten year old Kuro Usagi could understand. So even if she desperately tried to hold it in, her tears overflowed as they fell.
“………Where are your parents?”
“They said they’d go guard the gate that leads to the Heaven of the Thirty-three Gods………my entire tribe, they stayed in the castle. Because I’m the heiress………Take the blessing handed down to us and run, my father said………!”
As she spilled large tear drops, she handed over a gift card to Canaria. Looking at the gift card which depicted a black and white half-moon, she lowered her gaze as she figured out the situation.
0/5000
ช่วง [แก้ไข]ประตูภายนอก ─────2222 'เมืองจันทร์'ซางิบอร์กวิ่งผ่านป่าที่บ้านของเธอในน้ำตามันถูกเขียนลง แขนขาเล็ก หนุ่มเธอหมดผลักเธอไปข้างหน้า panting และในขณะที่เธอถูกกลัว โดยสัตว์ที่เห่าหอนในแสงจันทร์ เธอเมามันเก็บไว้ใช้ ถนนสายหลักได้แล้วเต็มไปด้วยสัตว์ป่า และไม่ปาน เธอกำลังวิ่งผ่านได้มีบันทึกสัตว์ unpaved ใช้แบร์ฟุตบนกรวดหนาม ขาอ่อนของเธอได้เจ็บปวดที่ได้รับบาดเจ็บ และมีเลือดออก แต่ซางิบอร์กยังคงทำงานได้แล้ว ในขณะที่เธอร้อง"Haah Haah..."─────Today ควรจะ สนุกวันเกิดเทศกาล เกินไป เธอจะสวมใส่เสื้อผ้าทายาทที่แม่และป้าของเธอรับออกเธอ และเธอควรจะใช้จ่ายวันของเธอสนุกสนานจนพระอาทิตย์ขึ้นเช่นทุกปีหลังจากที่ทำการ Hounou-Enbu [1] ที่เธอมีประสบการณ์สำหรับนาน แต่เมื่อเธอกลับมา บ้านเกิดเมืองนอนของเธอถูกขัดในเปลวไฟ และได้ตกไปอยู่ในพวกผี“…… สวัสดี cu ... ! "เธอบังคับ hiccups ของเธอลงในลำคอของเธอ ถ้าเธอ pricked หูของเธอ เธอจะได้ยิน roars ของสัตว์ที่โจมตีชุมชนของเธอ ถ้าเธอหยุดย้ายขาของเธอตอนนี้ ร่างกายของเด็กจะได้ถูกคัดลอกอพาร์ท แม้กระต่ายดวงจันทร์แข็งแรง และยืดหยุ่นตามวิธีจุดสิ้นสุดของตนเอง นอกจากนี้พวกเขา เต็มไป ด้วยหลากหลายของของขวัญและแม้จะรู้จักกันเป็นดีสุดในสวนน้อย ได้ถูกหั่นตามสัตว์เหล่านั้น แม้อุปสรรคที่ควรได้จัดเตรียมของ Sakra devanam อินทร์ พวกเขามาซึ่งกองทัพเหมือนกับฝูงชนของพระเจ้า"พ่อ... แม่...!!"พ่อแม่ใช้เวลารักษาหลังให้หลบหนีของเธอ แม้ มีความกังวลของเธอเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา ซางิบอร์กวิ่ง ตามผ่านป่า แต่เธอ เธอได้แล้วเริ่มฟัง panting ของสัตว์ แขนขาที่หนากว่าต้นไม้ใหญ่สรรต้นไม้ เล็บที่หนักกว่าเหล็กฉีกพื้น ในขณะที่เขี้ยวที่สามารถกลืน ภูเขาและแม่น้ำถูก bared ของสัตว์ scurry quaked โลกเป็นลำปิดช่องว่างหลังซางิบอร์ก แต่ถึงแม้ว่ามันเป็นป่าในเวลากลางคืน แสงจันทร์สดใสโดยเฉพาะคืนนี้ และมันจะง่ายต่อการจุดรูปของเธอ ยิ่งเธอได้ยิน tremors ตระเวน ยิ่งกลัวเธอแช่กระดูกสันหลังของเธอ เมื่อซางิบอร์กถูกจ้องตาม ด้วยแสงจ้าชายฉกรรจ์ ตามที่เธอวิ่งผ่านป่า เธอถูก assailed โดยความรู้สึกรุนแรงเลือดลัสท์“………Ah,”Her legs got tangled and she fell over as she felt the unusual wave of intimidation wash over her. Rolling down head over heels, Kuro Usagi crashed into a conspicuously large tree’s trunk which was bigger than most in the forest.“O,Ow………!”She had smacked onto the roots that were protruding from the ground and she let out a scream as her young body creaked. Even if she looked at things objectively, it was impossible for her to keep running. She was quaking with fear as she clung to the trunk of the tree. The sounds of the tremors and the beast’s laboured breaths accompanied the overwhelming pressure from its presence as it felled and crushed trees in its approach. The beast that slowly appeared from the shade was——-an aberration with the body of a white snake with limbs and 2 heads.“Uh, ah………!?”Its ruby red devil eyes stared in her direction and that alone was sufficient to make her lips quiver without being able to let out a scream. Its massive jaw could easily swallow Kuro Usagi whole. Having caught the sight of its prey, the two headed monster leapt, weighing down on Kuro Usagi. The two headed snake, having caught an excellent prey, dripped drool from its mouth like a flood while intimidating Kuro Usagi. Lightly tapping Kuro Usagi’s young, soft, beautifully snow white skin with its claws, it licked the blood from her wound. Downing it like ale, the pleased two headed white snake scrambled to see which head would devour her first. The young Kuro Usagi quaked with fear, and prepared for her demise.“─────GEEEYAAAAA!!!”A fierce roar that shook heaven and earth. But it was not that of the two headed white snake’s. It was from a golden lion with a mane that shone brilliantly like the sun.“Eh………!?”Kuro Usagi thought she was hallucinating for a moment. The lion descended upon the two headed white snake which had come within ten centimeters of her nose. Its mane bustled about, looking like a meteor; all those who saw it would think that it was the sign of a king. The lion sank its teeth into one of two heads’ necks and slammed it on the ground after shaking it about like a rag doll. At that moment, a fountain of blood danced in the air.The two headed white snake took a fatal blow, but from the blood that poured out came serpents and scorpions which bound the lion’s body. The white snake descended upon the now restricted lion. Its sharp, pointed claws teared at the lion’s mane. The lion had already rolled over, covering its vital points, but the mane that the white snake had shredded was harder than vajra[2]. If the lion took a direct hit from that, it wouldn’t get away unscathed. The two headed white snake tried to follow up on its attack. But as if interrupting the two, another figure jumped out in verbal abuse.“You idiot, don’t let your guard down! What’s the lion of the sun doing like that!”“Grr, I don’t need to hear that from the likes of you, demon child!!!”The verbal abuse came from a female. With the moonlight at her back, she appeared, her hair gleaming brightly and vividly like gold threads, and dazzling looks. However large the Little Garden was, there was only one species with those outward features. Kuro Usagi, still not able to lift her legs, she held her breath in shock.“A,A pure blood vampire………and a lion of the sun……!?”Confused by the bewilderingly changing situation, she finally let out a voice. At a glance, anyone could tell they were a strange combination. A vampire who controls the night, and of the sun——-a lion who pulls the chariot of Surya[3]. Seeing opposing species together on the same battlefield was nothing short of a bizarre sight.“You insignificant lizards, don’t think you can keep me down forever!!!”The golden lion let out a roar like a gust of wind. As if in response, his mane released a surge of scorching heat, turning into a fire storm and burned away the rabble.“……………!?”─────A pure blood vampire and a lion of the sun. Fighting these two wouldn’t be favorable. Deciding that, the two headed white snake sprang back into the shade of the forest and left. The vampire and lion were about to chase after it, but a voice soon called them to stop.“You two, that’s enough. There’s no need to chase after it anymore."The voice that told them to stop was also from a female. Stunned as Kuro Usagi watched the events unfolding, she looked up silently at the figure of the woman who appeared from the animal trail. She wore a white trench-coat, leather long boots, and spiral shell piercings on both her ears. Her gentle blonde hair was like confetti, and her friendly face in turn felt like it represented the depth of her benevolence as a whole. The compliant lion sidled up against the blonde woman and asked.
“But Canaria. If we leave that alone, it will continue to grow without limit. If we’re to stop this at the roots, then it must be now.”
“Nothing’s going to change if we hunt down just one of them. Unless we take down the main body, they’ll multiply infinitely.”
“Even if you say that, leaving that alone is,”[4]
“Just listen to me. You may have been reinforced with the sovereignty of the sun, but you can only deflect sharp blades. You’d be a bad match against that dragon. ………But before that.”
The woman called Canaria let out a breath as her gaze met Kuro Usagi’s. Lifting up Kuro Usagi off the floor in her arms, she tilted her neck and smiled.
“Nice to meet you, little miss bunny. Are you alright?”
“Y,Yes.”
She gulped as she nodded. Canaria also nodded back, smiling as her hair swayed like confetti.
“To fulfill our oath to the Alliance, we have made haste to the moon rabbits’ place. What’s your name?”
“K,Kuro Usagi.”
Oh? Canaria said as she tilted her head. But quickly understanding the situation, she let out a bitter smile.
“I see. You haven’t been given a name yet, have you.”
“Y,Yes. At today’s birthday festival, my mother was the one who was supposed to——-“
She was about to say, but nothing came out. Tears suddenly welled in her eyes as her sorrow surfaced. Her mother and father, her family, her tribe, all of them took up the rear to let her escape. This much, even a ten year old Kuro Usagi could understand. So even if she desperately tried to hold it in, her tears overflowed as they fell.
“………Where are your parents?”
“They said they’d go guard the gate that leads to the Heaven of the Thirty-three Gods………my entire tribe, they stayed in the castle. Because I’m the heiress………Take the blessing handed down to us and run, my father said………!”
As she spilled large tear drops, she handed over a gift card to Canaria. Looking at the gift card which depicted a black and white half-moon, she lowered her gaze as she figured out the situation.
“But Canaria. If we leave that alone, it will continue to grow without limit. If we’re to stop this at the roots, then it must be now.”
“Nothing’s going to change if we hunt down just one of them. Unless we take down the main body, they’ll multiply infinitely.”
“Even if you say that, leaving that alone is,”[4]
“Just listen to me. You may have been reinforced with the sovereignty of the sun, but you can only deflect sharp blades. You’d be a bad match against that dragon. ………But before that.”
The woman called Canaria let out a breath as her gaze met Kuro Usagi’s. Lifting up Kuro Usagi off the floor in her arms, she tilted her neck and smiled.
“Nice to meet you, little miss bunny. Are you alright?”
“Y,Yes.”
She gulped as she nodded. Canaria also nodded back, smiling as her hair swayed like confetti.
“To fulfill our oath to the Alliance, we have made haste to the moon rabbits’ place. What’s your name?”
“K,Kuro Usagi.”
Oh? Canaria said as she tilted her head. But quickly understanding the situation, she let out a bitter smile.
“I see. You haven’t been given a name yet, have you.”
“Y,Yes. At today’s birthday festival, my mother was the one who was supposed to——-“
She was about to say, but nothing came out. Tears suddenly welled in her eyes as her sorrow surfaced. Her mother and father, her family, her tribe, all of them took up the rear to let her escape. This much, even a ten year old Kuro Usagi could understand. So even if she desperately tried to hold it in, her tears overflowed as they fell.
“………Where are your parents?”
“They said they’d go guard the gate that leads to the Heaven of the Thirty-three Gods………my entire tribe, they stayed in the castle. Because I’m the heiress………Take the blessing handed down to us and run, my father said………!”
As she spilled large tear drops, she handed over a gift card to Canaria. Looking at the gift card which depicted a black and white half-moon, she lowered her gaze as she figured out the situation.
การแปล กรุณารอสักครู่..
อารัมภบท [แก้ไข]
─────2222นอกประตู "เมืองแห่ง Moonlight ' Kuro Usagi วิ่งผ่านป่าที่บ้านของเธอในน้ำตาขณะที่มันถูกเผาไหม้ หนุ่มแขนขาเล็ก ๆ ของเธอหมดไปข้างหน้าผลักเธอหอบและขณะที่เธอกำลังกลัวสัตว์ยิ่งใหญ่ในแสงจันทร์เธอเก็บไว้เมามันทำงาน ถนนสายหลักที่เต็มอยู่แล้วของสัตว์และไม่พออีกต่อไป สิ่งที่เธอกำลังวิ่งผ่านเป็นเส้นทางลาดยางสัตว์ วิ่งเท้าเปล่าบนกรวดและหนามขาหนุ่มของเธอได้รับบาดเจ็บเจ็บปวดและมีเลือดออก แต่ถึงอย่างนั้น, Kuro Usagi เก็บไว้ใช้ในขณะที่เธอร้องไห้. "Haah Haah ......... ! " ─────Todayควรจะเป็นเทศกาลวันเกิดสนุกเกินไป เธอจะสวมใส่เสื้อผ้าหญิงที่แม่และป้าของเธอหยิบออกมาสำหรับเธอและเธอก็ควรที่จะใช้จ่ายวันของเธอมีความสนุกสนานจนพระอาทิตย์ขึ้นเช่นทุก ๆ ปีหลังจากดำเนินการ Hounou-Enbu [1] ที่เธอจะได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลานาน . แต่เมื่อเธอหันกลับมาบ้านเกิดของเธอถูกห่อหุ้มอยู่ในเปลวเพลิงและได้ตกไปอยู่ในนรก. "...... สวัสดีลูกบาศ์ก ......... !" เธอบังคับสะอึกของเธอลงในลำคอของเธอ ถ้าเธอ pricked หูของเธอเธอก็จะสามารถที่จะได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ที่โจมตีชุมชนของเธอ ถ้าเธอหยุดเคลื่อนไหวขาของเธอตอนนี้ร่างกายหนุ่มของเธอจะได้อย่างง่ายดายฉีก แม้กระต่ายดวงจันทร์ที่แข็งแกร่งและมีความยืดหยุ่นพบจุดจบของตัวเองว่าวิธีการ พวกเขากอปรด้วยความหลากหลายของของขวัญและแม้กระทั่งเป็นที่รู้จักกันเป็นบางส่วนของที่ดีที่สุดในลิตเติ้ลการ์เด้นถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ได้อย่างง่ายดายโดยสัตว์เหล่านั้น ทั้งๆที่มีอุปสรรคที่ควรจะได้มีความรอบคอบของ Sakra Devanam พระอินทร์พวกเขามาเป็นผู้บังคับบัญชากองทัพคล้ายกับฝูงชนของพระเจ้า. "พ่อแม่ ......... ......... !!" พ่อแม่ของเธอเอากองหลังให้เธอ หลบหนี แม้จะมีความกังวลของเธอเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา Kuro Usagi วิ่งผ่านป่าไม้ลอย แต่เบื้องหลังของเธอเธอได้รับแล้วจุดเริ่มต้นที่จะได้ยินเสียงหอบของสัตว์ แขนขาหนากว่าต้นไม้ใหญ่โค่นต้นไม้ กรงเล็บหนักกว่าเหล็กฉีกพื้นดิน ในขณะที่เขี้ยวที่สามารถกลืนภูเขาและแม่น้ำถูกแยกเขี้ยว ลนลานของสัตว์ quaked โลกอย่างต่อเนื่องในขณะที่มันปิดช่องว่างที่อยู่เบื้องหลัง Kuro ยูซากิ แต่แม้ว่ามันจะเป็นป่าในสภาพที่กลางคืนแสงจันทร์เป็นคืนที่สดใสโดยเฉพาะอย่างยิ่งและมันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะมองเห็นรูปของเธอ ยิ่งเธอได้ยินเสียงสั่นรวบรวมข้อมูลที่มากกว่าความกลัวของเธอแช่เย็นกระดูกสันหลังของเธอ เมื่อ Kuro ยูซากิถูกจ้องมองโดยแสงจ้ารุนแรงขณะที่เธอวิ่งผ่านป่าเธอถูกจู่โจมด้วยความรู้สึกของเลือดความต้องการทางเพศที่รุนแรง. "......... อา" ขาของเธอได้พันกันและเธอลดลงมากกว่าที่เธอรู้สึกผิดปกติ คลื่นของการล้างข่มขู่เธอ กลิ้งลงหัวมากกว่าส้นเท้า Kuro Usagi ชนเข้ากับต้นไม้ขนาดใหญ่ผงาดซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามากที่สุดในป่า. "โอ้, โอ้ว ......... !" เธอตีลงบนรากที่ถูกยื่นออกมาจากพื้นดินและเธอให้ออก กรีดร้องในขณะที่ร่างกายหนุ่มของเธอ creaked แม้ว่าเธอมองไปที่สิ่งอคติมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะให้ทำงาน เธอได้รับการสั่นสะเทือนด้วยความกลัวในขณะที่เธอยังยึดติดกับลำต้นของต้นไม้ เสียงของแรงสั่นสะเทือนและสัตว์ของหายใจลำบากมาพร้อมกับความกดดันอย่างท่วมท้นจากการปรากฏตัวของมันบดและโค่นต้นไม้ในวิธีการ สัตว์ที่ค่อย ๆ ปรากฏจากที่ร่มเป็น --- ผิดปกติกับร่างกายของงูสีขาวที่มีแขนขาและ 2 หัว. "เอ่ออา ......... !?" ทับทิมตาผีแดงจ้องมองมันไปในทิศทางของเธอและเป็นที่อยู่คนเดียว เพียงพอที่จะทำให้ริมฝีปากของเธอสั่นโดยไม่มีความสามารถที่จะให้ออกกรีดร้อง ขากรรไกรขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดายสามารถกลืนทั้ง Kuro ยูซากิ มีการจับสายตาของเหยื่อของมัน, กระโดดมอนสเตอร์สองหัวมีน้ำหนักลงบน Kuro ยูซากิ งูสองหัวมีการจับเหยื่อที่ดีเยี่ยม drool หยดออกมาจากปากของมันเช่นน้ำท่วมในขณะที่ข่มขู่ Kuro ยูซากิ แตะเบา ๆ Kuro ยูซากิของหนุ่มนุ่มสวยงามหิมะขาวกระจ่างใสด้วยกรงเล็บของมันเลียเลือดจากบาดแผลของเธอ รวดเดียวมันเหมือนเบียร์ยินดีงูสองหัวสีขาวตะกายเพื่อดูว่าหัวจะกินครั้งแรกของเธอ หนุ่ม Kuro Usagi quaked ด้วยความกลัวและเตรียมพร้อมสำหรับการตายของเธอ. "─────GEEEYAAAAA !!!" เสียงคำรามรุนแรงที่สั่นสวรรค์และโลก แต่มันก็ไม่ได้เป็นที่ของทั้งสองหัวงูสีขาว มันมาจากสิงโตทองที่มีแผงคอที่ส่องเก่งเหมือนดวงอาทิตย์. "เอ๊ะ ......... !?" Kuro ยูซากิคิดว่าเธอได้รับการเห็นภาพหลอนสักครู่ สิงโตลงไปบนสองหัวงูสีขาวซึ่งได้มาภายในสิบเซนติเมตรจมูกของเธอ แผงคอมันเนืองแน่นเกี่ยวกับการมองเช่นดาวตก; ทุกคนที่เห็นว่ามันจะคิดว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของพระมหากษัตริย์ สิงโตจมคอฟันเป็นหนึ่งในสองหัวและกระแทกมันลงบนพื้นหลังจากเขย่าเหมือนตุ๊กตา ในขณะที่เลือดน้ำพุเต้นในอากาศ. สองหัวงูสีขาวเอาระเบิดร้ายแรง แต่จากเลือดที่ไหลออกมางูและแมงป่องซึ่งผูกพันร่างกายของสิงโต งูสีขาวลงไปบนสิงโต จำกัด ในขณะนี้ คมชัดกรงเล็บแหลมร้องไห้ที่แผงคอของสิงโต สิงโตได้รีดแล้วกว่าครอบคลุมจุดสำคัญของมัน แต่แผงคอว่างูสีขาวได้หั่นเป็นสิ่งที่ยากกว่า Vajra [2] ถ้าสิงโตเอาตีตรงจากนั้นก็จะไม่ได้รับไปได้รับบาดเจ็บ สองหัวงูสีขาวพยายามที่จะติดตามการโจมตีของ แต่ในขณะที่ถ้ารบกวนทั้งสองรูปอื่นกระโดดออกมาในการละเมิดทางวาจา. "คุณบ้าจะไม่ปล่อยให้ยามของคุณลง! อะไรสิงโตของดวงอาทิตย์ทำเช่นนั้น! " "Grr ผมไม่ต้องการที่จะได้ยินจากชอบของคุณเด็กปีศาจ !!!" การละเมิดทางวาจามาจากเพศหญิง ด้วยแสงจันทร์ที่ด้านหลังของเธอเธอปรากฏตัวผมของเธอส่องแสงสดใสเต็มตาและหัวข้อเช่นทองและรูปลักษณ์ที่พราว แต่มีขนาดใหญ่สวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มีเพียงหนึ่งสายพันธุ์ที่มีคุณสมบัติเหล่านั้นออกไปด้านนอก Kuro ยูซากิยังคงไม่สามารถที่จะยกขาของเธอเธอถือลมหายใจของเธอในช็อต. ", แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ ......... และสิงโตของดวงอาทิตย์ ...... !?" สับสนสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง bewilderingly ในที่สุดเธอก็ให้ออก เสียง ได้อย่างรวดเร็วทุกคนสามารถบอกพวกเขารวมกันแปลก แวมไพร์ผู้ควบคุมคืนและของดวงอาทิตย์ --- สิงโตที่ดึงรถม้าของเทพ [3] เห็นฝ่ายตรงข้ามสายพันธุ์ด้วยกันในสนามรบเดียวกันก็ไม่มีอะไรสั้นของสายตาที่แปลกประหลาด. "คุณจิ้งจกไม่มีนัยสำคัญไม่คิดว่าคุณสามารถให้ฉันลงไปตลอดกาล !!!" สิงโตทองให้ออกแผดเสียงเหมือนลมพัด ถ้าเป็นในการตอบสนองแผงคอปล่อยคลื่นความร้อนเปรี้ยงกลายเป็นพายุไฟไหม้และเผาไปฝูงชน. "............... !?" ─────Aแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์และสิงโตของดวงอาทิตย์ ต่อสู้ทั้งสองจะไม่ดี ตัดสินใจว่าทั้งสองหัวงูขาวผุดกลับเข้ามาในร่มเงาของป่าและซ้าย แวมไพร์และสิงโตกำลังจะไล่ตามมัน แต่เสียงเร็ว ๆ นี้เรียกว่าพวกเขาจะหยุด. "คุณสองที่มากพอ มีความต้องการที่จะไล่ตามมันอีกต่อไปไม่ได้. " เสียงที่บอกให้หยุดก็ยังจากหญิง. ตะลึงเป็น Kuro Usagi ดูเหตุการณ์แฉเธอเงยหน้าขึ้นมองอย่างเงียบ ๆ ที่ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่ปรากฏจากเส้นทางสัตว์. เธอ สวมสลักเสื้อสีขาวรองเท้าหนังยาวและเจาะเปลือกเกลียวในหูทั้งสองของเธอ. ผมบลอนด์ของเธอที่อ่อนโยนเป็นเหมือนลูกปาและใบหน้าเป็นมิตรของเธอในทางกลับรู้สึกเหมือนมันเป็นตัวแทนของความลึกของความเมตตากรุณาของเธอเป็นทั้ง. สิงโตตาม sidled ขึ้นกับผู้หญิงสีบลอนด์และถาม. "แต่คานาเรีย. ถ้าเราออกจากที่อยู่คนเดียวก็จะยังคงเติบโตโดยไม่มีขีด จำกัด . ถ้าเราจะหยุดนี้ที่รากแล้วมันจะต้องเป็นตอนนี้". "ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยน ถ้าเราลงล่าเพียงหนึ่งของพวกเขา. หากเราจะลงตัวหลักที่พวกเขาจะคูณอนันต์. " "แม้ว่าคุณจะบอกว่าออกจากที่อยู่คนเดียวคือ" [4] "เพียงแค่ฟังฉัน. คุณอาจได้รับ เสริมด้วยอำนาจอธิปไตยของดวงอาทิตย์ แต่คุณเท่านั้นที่สามารถเบนเข็มใบมีดคม. คุณต้องการจะเป็นคู่ที่ไม่ดีกับมังกรที่ ......... แต่ก่อนที่ว่า. " ผู้หญิงที่เรียกว่าคานาเรียให้ออกลมหายใจเป็นเธอได้พบกับสายตาของ Kuro ยูซากิ ยกขึ้น Kuro ยูซากิออกจากชั้นในอ้อมแขนของเธอเธอเอียงคอของเธอและยิ้ม. "ยินดีที่ได้รู้จักคุณกระต่ายพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณไม่เป็นไร " "y, Yes." เธอกลืนน้ำลายขณะที่เธอพยักหน้า คานาเรียยังกลับพยักหน้ายิ้มขณะที่ผมของเธอแกว่งเหมือนลูกปา. "เพื่อตอบสนองคำสาบานของเราให้พันธมิตรที่เราได้ก็รีบไปยังสถานที่กระต่ายดวงจันทร์ ' ชื่อของคุณคืออะไร? " "K, Kuro Usagi." โอ้? คานาเรียกล่าวว่าขณะที่เธอเอียงศีรษะของเธอ แต่อย่างรวดเร็วการทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เธอให้ออกขมรอยยิ้ม. "ผมเห็น คุณยังไม่ได้รับชื่อยังมีคุณ. " "Y ใช่ ในงานเทศกาลวันคล้ายวันเกิดในวันนี้แม่ของฉันเป็นคนหนึ่งที่ควรจะ --- " เธอเป็นคนที่จะพูด แต่ไม่มีอะไรออกมา น้ำตาก็ซึมในดวงตาของเธอเป็นความเศร้าโศกของเธอโผล่ แม่และพ่อของเธอครอบครัวของเธอชนเผ่าของเธอทั้งหมดของพวกเขาเอาขึ้นด้านหลังที่จะปล่อยให้เธอหนี นี้มากแม้สิบปีเก่า Kuro Usagi สามารถเข้าใจ ดังนั้นแม้ว่าเธอพยายามอย่างยิ่งที่จะถือไว้ในน้ำตาของเธอล้นขณะที่พวกเขาลดลง. "......... กรณีที่พ่อแม่ของคุณ?" "พวกเขากล่าวว่าพวกเขาต้องการไปเฝ้าประตูที่นำไปสู่สวรรค์ของสามสิบสามเทพ ... ...... ทั้งเผ่าของพวกเขาอยู่ในปราสาท เพราะฉันหญิง ......... ใช้พรส่งลงมาให้เราและเรียกพ่อของฉันบอกว่า ......... ! " ขณะที่เธอหกรั่วไหลหยดน้ำตาขนาดใหญ่ที่เธอส่งมอบบัตรของขวัญให้กับคานาเรีย มองไปที่บัตรของขวัญซึ่งภาพสีดำและสีขาวครึ่งดวงจันทร์เธอลดลงจ้องมองเธอขณะที่เธอคิดว่าสถานการณ์
─────2222นอกประตู "เมืองแห่ง Moonlight ' Kuro Usagi วิ่งผ่านป่าที่บ้านของเธอในน้ำตาขณะที่มันถูกเผาไหม้ หนุ่มแขนขาเล็ก ๆ ของเธอหมดไปข้างหน้าผลักเธอหอบและขณะที่เธอกำลังกลัวสัตว์ยิ่งใหญ่ในแสงจันทร์เธอเก็บไว้เมามันทำงาน ถนนสายหลักที่เต็มอยู่แล้วของสัตว์และไม่พออีกต่อไป สิ่งที่เธอกำลังวิ่งผ่านเป็นเส้นทางลาดยางสัตว์ วิ่งเท้าเปล่าบนกรวดและหนามขาหนุ่มของเธอได้รับบาดเจ็บเจ็บปวดและมีเลือดออก แต่ถึงอย่างนั้น, Kuro Usagi เก็บไว้ใช้ในขณะที่เธอร้องไห้. "Haah Haah ......... ! " ─────Todayควรจะเป็นเทศกาลวันเกิดสนุกเกินไป เธอจะสวมใส่เสื้อผ้าหญิงที่แม่และป้าของเธอหยิบออกมาสำหรับเธอและเธอก็ควรที่จะใช้จ่ายวันของเธอมีความสนุกสนานจนพระอาทิตย์ขึ้นเช่นทุก ๆ ปีหลังจากดำเนินการ Hounou-Enbu [1] ที่เธอจะได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลานาน . แต่เมื่อเธอหันกลับมาบ้านเกิดของเธอถูกห่อหุ้มอยู่ในเปลวเพลิงและได้ตกไปอยู่ในนรก. "...... สวัสดีลูกบาศ์ก ......... !" เธอบังคับสะอึกของเธอลงในลำคอของเธอ ถ้าเธอ pricked หูของเธอเธอก็จะสามารถที่จะได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ที่โจมตีชุมชนของเธอ ถ้าเธอหยุดเคลื่อนไหวขาของเธอตอนนี้ร่างกายหนุ่มของเธอจะได้อย่างง่ายดายฉีก แม้กระต่ายดวงจันทร์ที่แข็งแกร่งและมีความยืดหยุ่นพบจุดจบของตัวเองว่าวิธีการ พวกเขากอปรด้วยความหลากหลายของของขวัญและแม้กระทั่งเป็นที่รู้จักกันเป็นบางส่วนของที่ดีที่สุดในลิตเติ้ลการ์เด้นถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ได้อย่างง่ายดายโดยสัตว์เหล่านั้น ทั้งๆที่มีอุปสรรคที่ควรจะได้มีความรอบคอบของ Sakra Devanam พระอินทร์พวกเขามาเป็นผู้บังคับบัญชากองทัพคล้ายกับฝูงชนของพระเจ้า. "พ่อแม่ ......... ......... !!" พ่อแม่ของเธอเอากองหลังให้เธอ หลบหนี แม้จะมีความกังวลของเธอเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา Kuro Usagi วิ่งผ่านป่าไม้ลอย แต่เบื้องหลังของเธอเธอได้รับแล้วจุดเริ่มต้นที่จะได้ยินเสียงหอบของสัตว์ แขนขาหนากว่าต้นไม้ใหญ่โค่นต้นไม้ กรงเล็บหนักกว่าเหล็กฉีกพื้นดิน ในขณะที่เขี้ยวที่สามารถกลืนภูเขาและแม่น้ำถูกแยกเขี้ยว ลนลานของสัตว์ quaked โลกอย่างต่อเนื่องในขณะที่มันปิดช่องว่างที่อยู่เบื้องหลัง Kuro ยูซากิ แต่แม้ว่ามันจะเป็นป่าในสภาพที่กลางคืนแสงจันทร์เป็นคืนที่สดใสโดยเฉพาะอย่างยิ่งและมันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะมองเห็นรูปของเธอ ยิ่งเธอได้ยินเสียงสั่นรวบรวมข้อมูลที่มากกว่าความกลัวของเธอแช่เย็นกระดูกสันหลังของเธอ เมื่อ Kuro ยูซากิถูกจ้องมองโดยแสงจ้ารุนแรงขณะที่เธอวิ่งผ่านป่าเธอถูกจู่โจมด้วยความรู้สึกของเลือดความต้องการทางเพศที่รุนแรง. "......... อา" ขาของเธอได้พันกันและเธอลดลงมากกว่าที่เธอรู้สึกผิดปกติ คลื่นของการล้างข่มขู่เธอ กลิ้งลงหัวมากกว่าส้นเท้า Kuro Usagi ชนเข้ากับต้นไม้ขนาดใหญ่ผงาดซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามากที่สุดในป่า. "โอ้, โอ้ว ......... !" เธอตีลงบนรากที่ถูกยื่นออกมาจากพื้นดินและเธอให้ออก กรีดร้องในขณะที่ร่างกายหนุ่มของเธอ creaked แม้ว่าเธอมองไปที่สิ่งอคติมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะให้ทำงาน เธอได้รับการสั่นสะเทือนด้วยความกลัวในขณะที่เธอยังยึดติดกับลำต้นของต้นไม้ เสียงของแรงสั่นสะเทือนและสัตว์ของหายใจลำบากมาพร้อมกับความกดดันอย่างท่วมท้นจากการปรากฏตัวของมันบดและโค่นต้นไม้ในวิธีการ สัตว์ที่ค่อย ๆ ปรากฏจากที่ร่มเป็น --- ผิดปกติกับร่างกายของงูสีขาวที่มีแขนขาและ 2 หัว. "เอ่ออา ......... !?" ทับทิมตาผีแดงจ้องมองมันไปในทิศทางของเธอและเป็นที่อยู่คนเดียว เพียงพอที่จะทำให้ริมฝีปากของเธอสั่นโดยไม่มีความสามารถที่จะให้ออกกรีดร้อง ขากรรไกรขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดายสามารถกลืนทั้ง Kuro ยูซากิ มีการจับสายตาของเหยื่อของมัน, กระโดดมอนสเตอร์สองหัวมีน้ำหนักลงบน Kuro ยูซากิ งูสองหัวมีการจับเหยื่อที่ดีเยี่ยม drool หยดออกมาจากปากของมันเช่นน้ำท่วมในขณะที่ข่มขู่ Kuro ยูซากิ แตะเบา ๆ Kuro ยูซากิของหนุ่มนุ่มสวยงามหิมะขาวกระจ่างใสด้วยกรงเล็บของมันเลียเลือดจากบาดแผลของเธอ รวดเดียวมันเหมือนเบียร์ยินดีงูสองหัวสีขาวตะกายเพื่อดูว่าหัวจะกินครั้งแรกของเธอ หนุ่ม Kuro Usagi quaked ด้วยความกลัวและเตรียมพร้อมสำหรับการตายของเธอ. "─────GEEEYAAAAA !!!" เสียงคำรามรุนแรงที่สั่นสวรรค์และโลก แต่มันก็ไม่ได้เป็นที่ของทั้งสองหัวงูสีขาว มันมาจากสิงโตทองที่มีแผงคอที่ส่องเก่งเหมือนดวงอาทิตย์. "เอ๊ะ ......... !?" Kuro ยูซากิคิดว่าเธอได้รับการเห็นภาพหลอนสักครู่ สิงโตลงไปบนสองหัวงูสีขาวซึ่งได้มาภายในสิบเซนติเมตรจมูกของเธอ แผงคอมันเนืองแน่นเกี่ยวกับการมองเช่นดาวตก; ทุกคนที่เห็นว่ามันจะคิดว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของพระมหากษัตริย์ สิงโตจมคอฟันเป็นหนึ่งในสองหัวและกระแทกมันลงบนพื้นหลังจากเขย่าเหมือนตุ๊กตา ในขณะที่เลือดน้ำพุเต้นในอากาศ. สองหัวงูสีขาวเอาระเบิดร้ายแรง แต่จากเลือดที่ไหลออกมางูและแมงป่องซึ่งผูกพันร่างกายของสิงโต งูสีขาวลงไปบนสิงโต จำกัด ในขณะนี้ คมชัดกรงเล็บแหลมร้องไห้ที่แผงคอของสิงโต สิงโตได้รีดแล้วกว่าครอบคลุมจุดสำคัญของมัน แต่แผงคอว่างูสีขาวได้หั่นเป็นสิ่งที่ยากกว่า Vajra [2] ถ้าสิงโตเอาตีตรงจากนั้นก็จะไม่ได้รับไปได้รับบาดเจ็บ สองหัวงูสีขาวพยายามที่จะติดตามการโจมตีของ แต่ในขณะที่ถ้ารบกวนทั้งสองรูปอื่นกระโดดออกมาในการละเมิดทางวาจา. "คุณบ้าจะไม่ปล่อยให้ยามของคุณลง! อะไรสิงโตของดวงอาทิตย์ทำเช่นนั้น! " "Grr ผมไม่ต้องการที่จะได้ยินจากชอบของคุณเด็กปีศาจ !!!" การละเมิดทางวาจามาจากเพศหญิง ด้วยแสงจันทร์ที่ด้านหลังของเธอเธอปรากฏตัวผมของเธอส่องแสงสดใสเต็มตาและหัวข้อเช่นทองและรูปลักษณ์ที่พราว แต่มีขนาดใหญ่สวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มีเพียงหนึ่งสายพันธุ์ที่มีคุณสมบัติเหล่านั้นออกไปด้านนอก Kuro ยูซากิยังคงไม่สามารถที่จะยกขาของเธอเธอถือลมหายใจของเธอในช็อต. ", แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ ......... และสิงโตของดวงอาทิตย์ ...... !?" สับสนสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง bewilderingly ในที่สุดเธอก็ให้ออก เสียง ได้อย่างรวดเร็วทุกคนสามารถบอกพวกเขารวมกันแปลก แวมไพร์ผู้ควบคุมคืนและของดวงอาทิตย์ --- สิงโตที่ดึงรถม้าของเทพ [3] เห็นฝ่ายตรงข้ามสายพันธุ์ด้วยกันในสนามรบเดียวกันก็ไม่มีอะไรสั้นของสายตาที่แปลกประหลาด. "คุณจิ้งจกไม่มีนัยสำคัญไม่คิดว่าคุณสามารถให้ฉันลงไปตลอดกาล !!!" สิงโตทองให้ออกแผดเสียงเหมือนลมพัด ถ้าเป็นในการตอบสนองแผงคอปล่อยคลื่นความร้อนเปรี้ยงกลายเป็นพายุไฟไหม้และเผาไปฝูงชน. "............... !?" ─────Aแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์และสิงโตของดวงอาทิตย์ ต่อสู้ทั้งสองจะไม่ดี ตัดสินใจว่าทั้งสองหัวงูขาวผุดกลับเข้ามาในร่มเงาของป่าและซ้าย แวมไพร์และสิงโตกำลังจะไล่ตามมัน แต่เสียงเร็ว ๆ นี้เรียกว่าพวกเขาจะหยุด. "คุณสองที่มากพอ มีความต้องการที่จะไล่ตามมันอีกต่อไปไม่ได้. " เสียงที่บอกให้หยุดก็ยังจากหญิง. ตะลึงเป็น Kuro Usagi ดูเหตุการณ์แฉเธอเงยหน้าขึ้นมองอย่างเงียบ ๆ ที่ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่ปรากฏจากเส้นทางสัตว์. เธอ สวมสลักเสื้อสีขาวรองเท้าหนังยาวและเจาะเปลือกเกลียวในหูทั้งสองของเธอ. ผมบลอนด์ของเธอที่อ่อนโยนเป็นเหมือนลูกปาและใบหน้าเป็นมิตรของเธอในทางกลับรู้สึกเหมือนมันเป็นตัวแทนของความลึกของความเมตตากรุณาของเธอเป็นทั้ง. สิงโตตาม sidled ขึ้นกับผู้หญิงสีบลอนด์และถาม. "แต่คานาเรีย. ถ้าเราออกจากที่อยู่คนเดียวก็จะยังคงเติบโตโดยไม่มีขีด จำกัด . ถ้าเราจะหยุดนี้ที่รากแล้วมันจะต้องเป็นตอนนี้". "ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยน ถ้าเราลงล่าเพียงหนึ่งของพวกเขา. หากเราจะลงตัวหลักที่พวกเขาจะคูณอนันต์. " "แม้ว่าคุณจะบอกว่าออกจากที่อยู่คนเดียวคือ" [4] "เพียงแค่ฟังฉัน. คุณอาจได้รับ เสริมด้วยอำนาจอธิปไตยของดวงอาทิตย์ แต่คุณเท่านั้นที่สามารถเบนเข็มใบมีดคม. คุณต้องการจะเป็นคู่ที่ไม่ดีกับมังกรที่ ......... แต่ก่อนที่ว่า. " ผู้หญิงที่เรียกว่าคานาเรียให้ออกลมหายใจเป็นเธอได้พบกับสายตาของ Kuro ยูซากิ ยกขึ้น Kuro ยูซากิออกจากชั้นในอ้อมแขนของเธอเธอเอียงคอของเธอและยิ้ม. "ยินดีที่ได้รู้จักคุณกระต่ายพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณไม่เป็นไร " "y, Yes." เธอกลืนน้ำลายขณะที่เธอพยักหน้า คานาเรียยังกลับพยักหน้ายิ้มขณะที่ผมของเธอแกว่งเหมือนลูกปา. "เพื่อตอบสนองคำสาบานของเราให้พันธมิตรที่เราได้ก็รีบไปยังสถานที่กระต่ายดวงจันทร์ ' ชื่อของคุณคืออะไร? " "K, Kuro Usagi." โอ้? คานาเรียกล่าวว่าขณะที่เธอเอียงศีรษะของเธอ แต่อย่างรวดเร็วการทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เธอให้ออกขมรอยยิ้ม. "ผมเห็น คุณยังไม่ได้รับชื่อยังมีคุณ. " "Y ใช่ ในงานเทศกาลวันคล้ายวันเกิดในวันนี้แม่ของฉันเป็นคนหนึ่งที่ควรจะ --- " เธอเป็นคนที่จะพูด แต่ไม่มีอะไรออกมา น้ำตาก็ซึมในดวงตาของเธอเป็นความเศร้าโศกของเธอโผล่ แม่และพ่อของเธอครอบครัวของเธอชนเผ่าของเธอทั้งหมดของพวกเขาเอาขึ้นด้านหลังที่จะปล่อยให้เธอหนี นี้มากแม้สิบปีเก่า Kuro Usagi สามารถเข้าใจ ดังนั้นแม้ว่าเธอพยายามอย่างยิ่งที่จะถือไว้ในน้ำตาของเธอล้นขณะที่พวกเขาลดลง. "......... กรณีที่พ่อแม่ของคุณ?" "พวกเขากล่าวว่าพวกเขาต้องการไปเฝ้าประตูที่นำไปสู่สวรรค์ของสามสิบสามเทพ ... ...... ทั้งเผ่าของพวกเขาอยู่ในปราสาท เพราะฉันหญิง ......... ใช้พรส่งลงมาให้เราและเรียกพ่อของฉันบอกว่า ......... ! " ขณะที่เธอหกรั่วไหลหยดน้ำตาขนาดใหญ่ที่เธอส่งมอบบัตรของขวัญให้กับคานาเรีย มองไปที่บัตรของขวัญซึ่งภาพสีดำและสีขาวครึ่งดวงจันทร์เธอลดลงจ้องมองเธอขณะที่เธอคิดว่าสถานการณ์
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันรักกัน
- คุณอาบน้ำยัง
- ฉันแคร์เธอ แล้วคุณล่ะI care about you. W
- Officials want to check.
- ฤดูใบไม้ผลิ เป็นฤดูที่เต็มไปด้วยความมีชี
- ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร
- ฤดูใบไม้ผลิ เป็นฤดูที่เต็มไปด้วยความมีชี
- Maid can sit in the room and see TV out
- ฉันไม่ชอบกินแกงกระหรี่
- ส่งข้อความหาหลายครั้ง ไม่มีการตอบหรือให้
- ฉันแคร์เธอ แล้วคุณล่ะI care about you. W
- มอนิ่งค่ะ
- placed moved washed repaired
- deals and tracking results for marketing
- Correct
- Maid can sit in the room and see TV out
- แอดมายังไง
- การทำบายศรี
- กองการศึกษา
- มีเสน่ห์
- แยกบิลหรือรวมบิลค่ะ
- มีเสน่ห์
- สกาวใจ
- นอนหลับ
