The final third of the 20th century

The final third of the 20th century saw the weakening and eventual collapse of one challenge to the dominant western model of development and almost simultaneously the emergence of another based not on class conflict, although in some sense including it, but on the discourses of the environment and human rights. Challenging the current neo-liberal version of this model, voices articulating alternative approaches to development have appeared in the many regions of the world that have been forced to confront a wide variety of losses, costs and calamities brought about by the dominant models of development. For example, in the Philippines, development projects that convert the lands on which people live and work into dam created reservoirs, irrigation schemes, mining operations, plantations, recreation areas and other large scale forms of use favoring national or global interests have been referred to as "development aggression" by impacted communities and the nongovernmental organizations (NGO) working with them (Heijmans 2001: 5). Still, for much of the past 30 years most of the conversations about development have essentially taken place among elites, both pro and con. However, the counter discourse that has emerged in that same period comes from a substantially broader and more diverse base. To some extent both sides of the discussion share similar rhetorics of social justice and material well-being, but they differ markedly on the deeper philosophical meaning of development as a social goal and the means by which that goal should be achieved. The meanings, means, and implications of development in the discussion reflect the internal heterogeneity of both the development industry and those who propose alternative visions (Fisher, W. F. 1995:8). Emphatically, however, the discussion about development is no longer a top-down monologue by elites, but rather an argument, in which protest and resistance from many sectors, many regions are speaking out in many voices. Some have referred to this process as “globalization from below” (Brecher, Costello and Smith 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สามสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ได้เห็นการลดลงและการล่มสลายในที่สุดของหนึ่งในความท้าทายในรูปแบบตะวันตกที่โดดเด่นในการพัฒนาและเกือบจะพร้อมกันโผล่ออกมาจากที่อื่นไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความขัดแย้งในชั้นเรียน แต่ในความรู้สึกบางรวมทั้ง แต่ในวาทกรรมของสภาพแวดล้อม และสิทธิมนุษยชน ท้าทายรุ่นเสรีนิยมใหม่ปัจจุบันของรุ่นนี้เสียงการสื่อสารวิธีการทางเลือกในการพัฒนามีปรากฏในหลายภูมิภาคของโลกที่ได้รับการบังคับให้ต้องเผชิญหน้ากับความหลากหลายของการสูญเสียค่าใช้จ่ายและความหายนะมาเกี่ยวด้วยรูปแบบที่โดดเด่นของการพัฒนา ตัวอย่างเช่นในฟิลิปปินส์, โครงการพัฒนาที่แปลงที่ดินที่ผู้คนอาศัยอยู่และทำงานในการสร้างเขื่อนอ่างเก็บน้ำโครงการชลประทานการดำเนินงานการทำเหมืองแร่สวนพื้นที่นันทนาการและอื่น ๆ ในรูปแบบขนาดใหญ่ของการใช้งานที่นิยมผลประโยชน์ของชาติหรือระดับโลกที่ได้รับการเรียกว่า "การพัฒนาก้าวร้าว" โดยส่งผลกระทบต่อชุมชนและองค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) ที่ทำงานร่วมกับพวกเขา (heijmans 2001: 5) ยังคงสำหรับมากของที่ผ่านมา 30 ปีที่มากที่สุดของการสนทนาเกี่ยวกับการพัฒนาได้นำหลักสถานที่ในหมู่ชนชั้นสูงทั้งโปรและ con แต่วาทกรรมเคาน์เตอร์ที่ได้เกิดในช่วงเวลาเดียวกันที่มาจากฐานที่กว้างมากและหลากหลายมากขึ้น ที่มีขอบเขตทั้งสองด้านของส่วนแบ่งการอภิปรายโน้มน้าวที่คล้ายกันของความยุติธรรมทางสังคมและวัสดุที่เป็นอยู่ที่ดี,แต่พวกเขาแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดในความหมายที่ลึกปรัชญาของการพัฒนาเป็นเป้าหมายทางสังคมและวิธีการที่เป้าหมายที่ควรได้รับการประสบความสำเร็จ ความหมายที่หมายถึงและผลกระทบของการพัฒนาในการอภิปรายสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างภายในของทั้งอุตสาหกรรมการพัฒนาและผู้ที่นำเสนอวิสัยทัศน์ทางเลือก (ฟิชเชอร์, WF 1995:8) อย่างเด่นชัด แต่การอภิปรายเกี่ยวกับการพัฒนาไม่เป็นคนเดียวจากบนลงล่างโดยชนชั้นสูง แต่การโต้แย้งซึ่งในการประท้วงและต่อต้านจากหลายภาคหลายภูมิภาคกำลังพูดออกมาในหลายเสียง บางคนได้เรียกกระบวนการนี​​้ว่า "โลกาภิวัตน์จากด้านล่าง" (Brecher คอสเตลโลและสมิท 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่สามขั้นสุดท้ายของศตวรรษ 20 เห็นการอ่อนตัวลง และในการล่มสลายของความท้าทายหนึ่งแบบตะวันตกหลักพัฒนาและเกือบพร้อมกันเกิดอีกขึ้นอยู่กับระดับความขัดแย้ง ไม่ถึงแม้ว่า ในความรู้สึกบางอย่างรวมทั้งมัน แต่ ในประการของสภาพแวดล้อมและสิทธิมนุษยชน ท้าทายเสรีนิยมใหม่รุ่นปัจจุบันรุ่นนี้ เสียง articulating วิธีอื่นพัฒนาได้ปรากฏในภูมิภาคต่าง ๆ ของโลกที่ได้ถูกบังคับให้เผชิญขาดทุน ต้นทุน และ calamities โดยรูปแบบหลักของการพัฒนาที่หลากหลาย ตัวอย่าง ประเทศฟิลิปปินส์ โครงการพัฒนาที่แปลงเป็นดินแดนที่ผู้คนอาศัย และทำงานเป็นเขื่อนที่สร้างอ่างเก็บน้ำ แผนงานชลประทาน การทำเหมืองการดำเนินงาน ไร่ พื้นที่พักผ่อนหย่อนใจ และรูปแบบอื่น ๆ ขนาดใหญ่ใช้ favoring ผลประโยชน์แห่งชาติ หรือสากลได้ถูกเรียกว่า "พัฒนารุกราน" คุดชุมชนและองค์กรเอกชน (NGO) ทำงานกับพวกเขา (Heijmans 2001:5) ยังคง สำหรับมากของ 30 ปี ของการสนทนาเกี่ยวกับการพัฒนาได้เป็นรับผู้ร่ำรวย ทั้ง pro และ con อย่างไรก็ตาม วาทกรรมเคาน์เตอร์ที่มีชุมนุมในช่วงเวลาเดียวกันนั้นมาจากฐานที่กว้างมากขึ้น และมีความหลากหลายมากขึ้น บ้าง ทั้งสองด้านของการอภิปรายร่วมกัน rhetorics คล้ายวัสดุสุขภาพ และความยุติธรรมทางสังคม แต่จะแตกต่างอย่างเด่นชัดในความหมายลึกปรัชญาของการพัฒนาเป็นเป้าหมายที่สังคมและวิธีการที่ควรบรรลุเป้าหมายที่ ความหมาย หมายถึง และผลกระทบของการพัฒนาในการอภิปรายสะท้อน heterogeneity ภายในของทั้งพัฒนาอุตสาหกรรมและผู้ที่เสนอวิสัยทัศน์ทางเลือก (Fisher, W. F. 1995:8) กึกก้อง อย่างไรก็ ตาม การอภิปรายเกี่ยวกับการพัฒนาไม่เป็น monologue บนลงล่าง โดยที่ร่ำรวย แต่เป็นอาร์กิวเมนต์ ในการประท้วงและต่อต้านจากหลายภาคส่วน หลายภูมิภาคจะพูดออกมาในหลายเสียง บางมีหรือเรียกกระบวนการนี้ว่า "โลกาภิวัตน์จากข้างล่าง" (Brecher, Costello และ Smith 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สามครั้งสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 ที่อ่อนตัวลงแต่จากที่เห็นในขั้นสุดท้ายและการพังทลายของหนึ่งการท้าทายไปยังรุ่นตะวันตกครอบงำของการพัฒนาและเกือบจะพร้อมกันที่การพัฒนาของคนอื่นซึ่งไม่ได้อยู่ในความขัดแย้งทางแม้ว่าในความรู้สึกบางอย่างรวมทั้งแต่ในวาทกรรมของ สภาพแวดล้อม และสิทธิมนุษยชน ความท้าทายรุ่นนีโอ - เสรีในปัจจุบันของรุ่นนี้เสียงตัวมันเองวิธีทางเลือกเพื่อการพัฒนาได้มาปรากฏตัวในหลาย ภูมิภาค ของโลกที่มีการบังคับให้การประจันหน้ากับความหลากหลายของความหายนะและความสูญเสียค่าใช้จ่ายเกิดขึ้นมาโดยรุ่นที่มีอิทธิพลของการพัฒนา ตัวอย่างเช่นในประเทศฟิลิปปินส์ที่โครงการพัฒนาที่แปลงที่ดินที่ผู้คนอยู่อาศัยและทำงานอยู่ในเขื่อนชลประทานสร้างอ่างเก็บน้ำแผนร่างการทำงาน( Schemes )พื้นที่สันทนาการเพาะปลูกการดำเนินงานการทำเหมืองแร่และรูปแบบขนาดใหญ่อื่นๆของการใช้เรือแล่นเร็วขึ้นถึงประโยชน์ได้เสียของประเทศชาติหรือระดับโลกได้รับการอ้างถึงเป็น"ความก้าวร้าวการพัฒนา"โดยชุมชนได้รับผลกระทบและจำเขี่ยองค์กร(ยี่งอ)ที่ทำงานกับเขา( heijmans 20015 ) ยังคงอยู่สำหรับจำนวนมากใน 30 ปีที่ผ่านมาการสนทนาเกี่ยวกับการพัฒนาส่วนมากจะมีเกิดขึ้นในหมู่ชนชั้นนำ Pro และ Con ทั้งสองคือ แต่ถึงอย่างไรก็ตามเคาน์เตอร์วาทกรรมที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกันที่มาจากฐานที่มีความหลากหลายมากขึ้นและมากขึ้น ในกรณีที่ทั้งสองด้านของการประชุมได้ร่วม rhetorics ความเหมือนของสังคมและความยุติธรรมในการเป็นอยู่ที่ดีแต่ที่แตกต่างอย่างชัดเจนในความหมายทางปรัชญาลึกกว่าของการพัฒนาทางสังคมที่เป็นเป้าหมายและวิธีการซึ่งเป้าหมายที่จะทำได้ ความสำคัญและความหมายความหมายของการพัฒนาในการประชุมที่สะท้อนถึงของลี ภายใน ของการพัฒนาอุตสาหกรรมและผู้ที่เสนอวิสัยทัศน์ทางเลือก(ชาวประมง W . F 1995 : 8 ) ย้ำหนักแน่นแต่ถึงอย่างไรก็ตามการประชุมที่เกี่ยวกับการพัฒนานั้นไม่มีอีกต่อไปแต่ทางด้านบนสุดลงที่โดยชนชั้นนำแต่ค่อนข้างจะเป็นอาร์กิวเมนต์ที่การต่อต้านและการประท้วงจากหลาย ภาค ส่วนเขตพื้นที่จำนวนมากเป็นที่พูดออกมาเป็นเสียงจำนวนมาก บางห้องมีอ้างถึงขั้นตอนนี้เป็น"โลกา ภิวัตน์ จากด้านล่าง"( brecher คอสเตลโลและสมิธ 1999 )