It is easier to introduce the model

It is easier to introduce the model with an example, so suppose that we have
designed a face memory experiment. In the first part of the experiment, a
participant was asked to memorize a list of faces. Then the participant is
presented with a set of faces one at a time. Some of these faces were seen
before (these are old faces) and some were not seen before (these are new
faces). The task is to decide for each face if this face was seen (response Yes)
or not (response No) in the first part of the experiment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ง่ายต่อการแนะนำรูปแบบที่ มีตัวอย่าง ดังนั้น สมมติว่า เรามีออกแบบการทดลองจำใบหน้า ในช่วงแรกของการทดลอง การผู้เข้าร่วมที่ต้องจำไว้หน้า จาก นั้นผู้เข้าร่วมนำเสนอชุดของใบหน้าหนึ่งครั้ง บางส่วนของใบหน้าเหล่านี้ได้เห็นก่อน (เหล่านี้เป็นหน้าเก่า) และบางอย่างไม่ได้เห็นมาก่อน (นี่คือใหม่หน้า) งานคือการ ตัดสินใจในแต่ละหน้าถ้าหน้านี้ไม่เห็น (ตอบ Yes)หรือไม่ (ตอบ No) ในส่วนแรกของการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องง่ายที่จะแนะนำรุ่นที่มีตัวอย่างดังนั้นสมมติว่าเราได้
รับการออกแบบการทดลองหน่วยความจำใบหน้า ในส่วนแรกของการทดลองที่
ผู้เข้าร่วมถูกขอให้จดจำรายชื่อของใบหน้า จากนั้นผู้เข้าร่วมจะ
นำเสนอกับชุดของใบหน้าในเวลาหนึ่ง บางส่วนของใบหน้าเหล่านี้ได้เห็น
ก่อน (เหล่านี้ใบหน้าเก่า) และบางส่วนที่ไม่ได้เห็นมาก่อน (เหล่านี้ใหม่
ใบหน้า) งานคือการตัดสินใจสำหรับแต่ละหน้าถ้าหน้านี้ถูกมองว่า (การตอบสนองใช่)
หรือไม่ (ไม่มีการตอบสนอง) ในส่วนแรกของการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องง่ายที่จะแนะนำรูปแบบ ด้วยตัวอย่าง ดังนั้น สมมติว่าเรามี
ออกแบบหน้าหน่วยทดลอง ในส่วนแรกของการทดลอง ผู้เข้าร่วมถูกขอให้จำ
รายการหน้า จากนั้นผู้เข้าร่วมถูก
นำเสนอกับชุดของใบหน้าหนึ่งที่เวลา บางส่วนของหน้านี้ที่ได้เห็น
ก่อน ( เหล่านี้จะเก่าและบางใบหน้า ) ไม่เห็นมาก่อน ( มีใบหน้าใหม่
)งานคือการตัดสินใจแต่ละหน้า ถ้าหน้านี้เห็น ( ต่อครับ )
หรือไม่ ( คำตอบ ) ในส่วนแรกของการทดลอง