When you burst onto the horror scen

When you burst onto the horror scene with an impressive debut feature, you become somewhat of a genre darling, and I can’t think of a better way to describe Paul Solet. In 2009, Solet wrote and directed Grace, an exceptional first outing that was one of the very best horror films of that year.

Six years later, Solet makes his return with Dark Summer, penned by Mike Le. Trading in the undead baby for paranormal thrills and chills, Solet’s follow-up to Grace centers on 17-year-old Daniel, on house arrest after stalking the girl he’s in love with. When she kills herself during a Skype chat with him, Daniel becomes convinced that the girl of his dreams is haunting his waking nightmares.

Yes, this is yet another tale of paranormal activity, but Dark Summer has a whole lot more going for it than similar movies that have littered the big screen in recent years. For one, main character Daniel (Gilchrist) is an interesting one, as he’s the rare lead in a horror film that you kind of don’t trust or even like. He’s a self-confessed cyber stalker, and the film is immediately engaging due to the fact that he feels more like a horror movie villain than a horror movie “good guy.”

Though the script provides little reason to care about anyone in it, there’s also a story of unrequited love going on here between Daniel and friend Abby (Maeve) that is fairly compelling, as Abby clearly feels for Daniel the way Daniel feels for the girl he can’t get out of his mind – though he’s too stuck in his own head to even realize it. Why Abby is so in love with such a dull and creepy character is anyone’s guess, though there’s something sweet and heartbreaking about their relationship.

Another thing that separates this one from the paranormal pack is that Peter Stormare is in it, an actor who is almost always the best part of anything he’s in. Playing against type, Stormare is Daniel’s parole officer in Dark Summer, and he is indeed the finest actor in the film. His mere presence helps elevate it to another level, and it’s nice to see him play a guy on the right side of the law rather than the wrong side of it – though you still get the sense that his character’s got some serious demons!

Unfortunately, where Dark Summer falls apart is in its insistence to be just another paranormal movie, which is quite frankly what it is. Once that supernatural element comes into play, the film becomes little more than a rehashing of ideas and concepts from every other movie of this variety, with things like creepy dolls, strange symbols that require Google searches, a mysterious secret door and electronics with minds of their own filling out the majority of the runtime – sound familiar? Yeah. It is.

What’s frustrating is that Dark Summer feels like a movie that anyone could’ve made, which is a shame considering the fact that Solet is a director who’s better than making such a film. Like with Grace, his directing here is notably above average – an underwater scene, in particular, is quite beautiful – so it’s hard to blame him (or even the actors) for the things that don’t work about it.

The problems all boil down to the script, which is far too generic for its own good. Solet does all he can with the material, making a better film than most would with what was given to him, but he can only do so much. At the end of the day, Dark Summer just isn’t the sort of movie you’d expect or hope for from the guy who made such a unique and meaningful film as Grace, and you kind of can’t help but be disappointed about that.

Though competently made, with more going for it than the majority of Hollywood’s recent ghost stories, Dark Summer is nevertheless likely to leave you with the feeling that there wasn’t much meaning to what you just watched. It’s mediocre at best, imparting little more than a hope that Paul Solet’s next film is written by Paul Solet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคุณระเบิดบนฉากสยองขวัญกับคุณลักษณะการเปิดตัวครั้งแรกที่น่าประทับใจ คุณเป็นลิ้งประเภทค่อนข้าง และฉันไม่คิดว่า การอธิบาย Paul Solet ในปี 2009, Solet เขียน และกำกับเกรซ ครั้งแรกยกเว้นที่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์สยองขวัญมากที่สุดของปีหกปีต่อมา ทำให้ Solet กลับมากับฤดูร้อนเข้ม เขียน โดยไมค์เลอ ค้าในเด็กปราสาทสำหรับแป้งจี่อาถรรพณ์ ติดตามผลของ Solet การผ่อนผันศูนย์บน Daniel อายุ 17 ปี ในการจับกุมบ้านหลัง stalking สาวที่เขาจะรัก เมื่อเธอฆ่าตัวเองในระหว่างการสนทนา Skype กับเขา Daniel จะเชื่อว่า สาวของเขาเจ็บเขาฝันร้ายตื่นใช่ นี้ยังมีเรื่องอื่นของกิจกรรมอาถรรพณ์ แต่ฤดูร้อนเข้มมีมากทั้งเพิ่มเติมไปมันกว่าภาพยนตร์ที่คล้ายกันที่มี littered หน้าจอขนาดใหญ่ในปีที่ผ่านมา หนึ่ง ละครหลัก Daniel (Gilchrist) เป็นหนึ่งน่าสนใจ เขาเป็นลูกค้าเป้าหมายยาก ในภาพยนตร์สยองขวัญที่คุณชนิดไม่เชื่อ หรือยังเช่น เขาเป็น stalker ไซเบอร์ confessed ตนเอง และฟิล์มเชื่อทันทีเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขารู้สึกมากกว่าเช่นวายร้ายภาพยนตร์สยองขวัญเป็นภาพยนตร์สยองขวัญ "คนดี"แม้ว่าสคริปต์มีเหตุผลน้อยไปดูแลคนใน มีเรื่องราวของความรักยังไม่ชำระที่เกิดขึ้นที่นี่ระหว่าง Daniel และเพื่อนแอบ (Maeve) ที่ค่อนข้างน่าสนใจ ตามแอบชัดเจนรู้สึกสำหรับ Daniel แบบ Daniel รู้สึกสำหรับหญิงสาวเขาไม่ได้รับประโยชน์จากจิตใจของเขาว่าเขาได้เกินไปติดอยู่ในหัวของเขาเองไปแม้รู้ว่ามัน ทำไมแอบดังนั้นรักด้วยเช่นความน่าเบื่อ และน่าขนลุกคือ ใครก็เดา แม้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างหวาน และ heartbreaking เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาสิ่งที่แยกนี้หนึ่งจากชุดอาถรรพณ์คือ ว่า Stormare ปีเตอร์อยู่ในนั้น นักแสดงที่เป็นส่วนของอะไรดีที่สุดเกือบตลอดเวลาที่เขาอยู่ใน เล่นกับชนิด Stormare เป็นเจ้าหน้าที่ของ Daniel parole ร้อนเข้ม และเขาเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดในภาพยนตร์เรื่องนี้ สถานะของเขาเพียงช่วยยกระดับพันธมิตรระดับอื่น และมันจะดีจะดูเขาเล่นผู้ชายด้านขวาของกฎหมายมากกว่าที่เป็นด้านผิดของแค่นั้นแต่คุณยังได้รับความรู้สึกที่ว่า เขาก็ปีศาจบางร้ายแรงอับ ที่มืดร้อนตรงกันอยู่ในของ insistence จะ เชื่ออาถรรพณ์หนังอีก ซึ่งค่อนข้างตรงไปตรงมามันคืออะไร เมื่อองค์ประกอบที่เหนือธรรมชาติมาเล่น ฟิล์มจะน้อยกว่าแบบ rehashing ความคิดและแนวคิดจากทุกภาพยนตร์อื่น ๆ หลากหลายนี้ ตามที่มีสิ่งต่าง ๆ เช่นตุ๊กตาน่าขนลุก สัญลักษณ์แปลก ๆ ที่ต้องการค้นหา Google ประตูลับลึกลับ และอิเล็กทรอนิกส์กับจิตใจของตนกรอกส่วนใหญ่รันไทม์ – คุ้นเคยเสียง ใช่ ได้คืออะไรที่น่าผิดหวังคือ ว่า ร้อนเข้มรู้สึกเหมือนภาพยนตร์ที่ทุกคนไม่ได้ทำ ซึ่งเป็นความอัปยศพิจารณาความจริงที่ว่า Solet กรรมการที่ดีกว่าการถ่ายทำ เหมือนเกรซ เขาผู้กำกับนี่คือยวดเหนือค่าเฉลี่ย – เป็นฉากใต้น้ำ โดยเฉพาะ เป็นค่อนข้างสวยงาม – เพื่อให้ได้ไปตำหนิเขา (หรือแม้แต่นักแสดง) ในสิ่งที่ไม่ทำงานเลยปัญหาทั้งหมดต้มลงสคริปต์ ซึ่งเป็นทั่วไปของตัวเองดีเกินไป Solet ไม่ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้กับวัสดุ ทำฟิล์มดีกว่าน่าจะ มีอะไรให้เขา แต่เขาเพียงทำมาก เมื่อสิ้นสุดวัน ร้อนเข้มไม่เพียงประเภทของภาพยนตร์ที่คุณจะคาดหวัง หรือมุ่งหวังจากคนที่ทำเช่นไม่ซ้ำกัน และมีฟิล์มเป็นพระคุณ และคุณชนิดของไม่ช่วย แต่ไม่ผิดหวังว่าร้อนมืดเป็นอย่างไรก็ตามแนวโน้มที่จะทำให้คุณ มีความรู้สึกว่า ไม่มีความหมายมากว่าคุณเพียงแค่ดูว่ายากทำ เพิ่มเติมจะมันกว่าส่วนใหญ่ของฮอลลีวูดล่าสุดเรื่องผี ๆ ได้มาตรฐานดีที่สุด น้อยกว่าหวังว่า Paul Solet ฟิล์มถัดไปจะเขียน โดย Paul Solet imparting

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณออกมาเข้าฉากสยองขวัญที่มีคุณสมบัติเปิดตัวที่น่าประทับใจคุณจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของที่รักประเภทและผมก็ไม่สามารถคิดวิธีที่ดีกว่าที่จะอธิบายพอ Solet ในปี 2009 Solet เขียนบทและกำกับเกรซออกนอกบ้านครั้งแรกที่ยอดเยี่ยมที่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดมากสยองขวัญของปีนั้น. หกปีต่อมา Solet ทำให้เขากลับมากับฤดูร้อนเข้มเขียนโดยไมค์เลอ การซื้อขายในทารกตายสำหรับความตื่นเต้นอาถรรพณ์และหนาวสั่นของ Solet ติดตามศูนย์เกรซในวันที่ 17 ปีแดเนียลในการจับกุมบ้านหลังจากที่สะกดรอยตามสาวของเขาในความรักกับ เมื่อเธอฆ่าตัวเองในระหว่าง Skype คุยกับเค้าแดเนียลจะกลายเป็นเชื่อว่าสาวในฝันของเขาถูกหลอนฝันร้ายของเขาตื่น. ใช่นี้ยังเป็นเรื่องของอาถรรพณ์กิจกรรมอื่น แต่ Summer สีมีมากขึ้นมากทั้งที่จะให้มันกว่าที่คล้ายกัน ภาพยนตร์ที่มีเกลื่อนหน้าจอขนาดใหญ่ในปีที่ผ่านมา สำหรับหนึ่งในตัวละครหลักของแดเนียล (กิลคริสต์) เป็นหนึ่งที่น่าสนใจในขณะที่เขาเป็นตะกั่วหายากในหนังสยองขวัญที่คุณชนิดไม่ไว้วางใจหรือแม้กระทั่งเช่น เขาเป็นโรคจิตไซเบอร์ตัวเองสารภาพและหนังเรื่องนี้ทันทีมีส่วนร่วมเพราะความจริงที่ว่าเขารู้สึกเหมือนคนร้ายหนังสยองขวัญกว่าหนังสยองขวัญ "คนดี." แม้ว่าสคริปต์ให้เหตุผลเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการดูแลเกี่ยวกับทุกคนในนั้นมี นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของความรักที่ไม่สมหวังเกิดขึ้นที่นี่ระหว่างแดเนียลและเพื่อนแอ๊บบี้ (ก่า) ที่เป็นที่น่าสนใจอย่างเป็นธรรมขณะที่แอ๊บบี้อย่างชัดเจนรู้สึกสำหรับแดเนียลแดเนียลรู้สึกทางสำหรับหญิงสาวที่เขาไม่สามารถได้รับออกมาจากใจของเขา - แม้ว่าเขาจะติดเกินไปใน ศีรษะของเขาเองที่จะได้ตระหนักว่า ทำไมแอ๊บบี้เป็นดังนั้นในความรักกับตัวละครที่น่าเบื่อและน่าขนลุกจะคาดเดาของทุกคนแม้ว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างหวานและปวดใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา. สิ่งที่แยกจากแพ็คอาถรรพณ์นี้ก็คือว่าปีเตอร์สตอร์แมร์ที่อยู่ในนั้นนักแสดงที่เกือบจะเป็น เสมอส่วนที่ดีที่สุดของสิ่งที่เขาอยู่ใน. เล่นกับชนิด Stormare เป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บนของแดเนียลในความมืดในช่วงฤดูร้อนและเขาย่อมเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดในหนังเรื่องนี้ แค่การปรากฏของเขาจะช่วยยกระดับมันไปอีกระดับหนึ่งและมันเป็นเรื่องดีที่ได้เห็นเขาเล่นคนที่แต่งตัวประหลาดที่ด้านขวาของกฎหมายมากกว่าด้านผิดของมัน - แม้ว่าคุณจะยังคงได้รับความรู้สึกว่าตัวละครของเขามีปีศาจบางอย่างแต่น่าเสียดายที่ ที่ Summer สีสลายอยู่ในการเรียกร้องที่จะเป็นเพียงอีกหนึ่งภาพยนตร์อาถรรพณ์ซึ่งค่อนข้างตรงไปตรงมาว่ามันคืออะไร หลังจากที่องค์ประกอบเหนือธรรมชาติเข้ามาในเล่นภาพยนตร์เรื่องนี้จะกลายเป็นน้อยกว่า rehashing ของความคิดและแนวความคิดจากทุกภาพยนตร์อื่น ๆ ของความหลากหลายนี้กับสิ่งที่เหมือนตุ๊กตาน่าขนลุกสัญลักษณ์แปลก ๆ ที่จำเป็นต้องมีการค้นหาของ Google, ประตูลับลึกลับและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีความคิดของ ไส้ของตัวเองออกมาส่วนใหญ่ของการใช้งานจริง - เสียงคุ้นเคย? ใช่ มันเป็น. ทำลายอะไรคือ Summer สีให้ความรู้สึกเหมือนภาพยนตร์ที่ทุกคนสามารถได้ทำซึ่งเป็นความอัปยศพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า Solet เป็นผู้อำนวยการที่ดีกว่าการทำภาพยนตร์เรื่องดังกล่าว เช่นเดียวกับเกรซกำกับของเขาที่นี่เป็นที่สะดุดตาสูงกว่าค่าเฉลี่ย - ฉากใต้น้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างสวยงาม - ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะตำหนิเขา (หรือแม้กระทั่งนักแสดง) สำหรับสิ่งที่ไม่ได้ทำงานเกี่ยวกับเรื่องนี้. ปัญหาต้มทั้งหมด ลงไปที่สคริปต์ซึ่งอยู่ไกลกว้างเกินไปสำหรับการที่ดีของตัวเอง Solet ไม่ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้ด้วยวัสดุที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดีกว่ามากที่สุดจะมีสิ่งที่ถูกมอบให้กับเขา แต่เขาสามารถทำอะไรได้มาก ในตอนท้ายของวันที่ Summer สีเพียงไม่เรียงลำดับของภาพยนตร์ที่คุณคาดหวังหรือหวังจากคนที่ทำเช่นภาพยนตร์ที่ไม่ซ้ำกันและมีความหมายเป็นเกรซและคุณชนิดไม่สามารถช่วย แต่ต้องผิดหวังเกี่ยวกับ ที่. แม้ว่าจะทำ competently ที่มีมากขึ้นที่จะให้มันกว่าส่วนใหญ่ของเรื่องผีล่าสุดของฮอลลีวู้ด, Summer สียังคงมีแนวโน้มที่จะทำให้คุณมีความรู้สึกว่าไม่มีความหมายมากกับสิ่งที่คุณเพิ่งดู มันเป็นปานกลางที่ดีที่สุด, การให้น้อยกว่าความหวังว่าพอล Solet ภาพยนตร์เรื่องถัดไปถูกเขียนโดยพอล Solet

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณระเบิดลงบนฉากสยองขวัญที่มีคุณสมบัติที่น่าประทับใจตัวคุณกลายเป็นบางส่วนของประเภทที่รัก ฉันไม่สามารถคิดวิธีที่ดีกว่าที่จะบรรยาย พอล solet . ใน 2009 , solet เขียนและกำกับลีลา พิเศษแรก ตัวเก่งที่เป็นหนึ่งในที่ดีที่สุดภาพยนตร์สยองขวัญแห่งปี

6 ปีต่อมา solet ทำให้เขากลับมากับมืดฤดูร้อน เขียนโดย ไมค์ ลีการซื้อขายในทารก undead ตื่นเต้นอาถรรพณ์และหนาวสั่น solet s ติดตามพระคุณศูนย์ในวัย 17 ปี ดาเนียล ในบ้านหลังจากสะกดรอยตามหญิงสาวที่เขารัก เมื่อเธอฆ่าตัวตายในระหว่างการแชท Skype กับเขา แดเนียลกลายเป็นว่าสาวในฝันของเขาหลอกหลอนเขาปลุกฝันร้าย

ครับ นี่เป็นอีกหนึ่งเรื่องเล่าของกิจกรรมอาถรรพณ์แต่ความมืดในฤดูร้อนมีเยอะจะมันกว่าหนังที่คล้ายกันที่ทิ้งกระจุยกระจายจอใหญ่ในปีที่ผ่านมา สำหรับหนึ่ง , ตัวละครหลัก แดเนียล ( กิลคริสต์ ) เป็นหนึ่งน่าสนใจ เขาเป็นตะกั่ว หายาก ในหนังสยองขวัญที่คุณชนิดของการไม่เชื่อใจ หรือแม้แต่ชอบ เขาเป็นตนเองสารภาพไซเบอร์ โรคจิตและเป็นภาพยนตร์ได้ทันทีเนื่องจากเขารู้สึกเหมือนหนังสยองขวัญที่ร้ายกว่าหนังสยองขวัญ " คนดี "

ทั้งๆที่บทมีสาเหตุเพียงเล็กน้อยที่จะแคร์ใครแล้ว ยังมีเรื่องของความรักที่ไม่สมหวังกันระหว่าง ดาเนียลและเพื่อนแอ๊บบี้ ( Maeve ) นั่นคือ ที่น่าสนใจพอสมควรที่แอ๊บบี้อย่างชัดเจนรู้สึกแดเนียลแดเนียลรู้สึกวิธีสำหรับผู้หญิงที่เขาไม่สามารถออกจากจิตใจของเขา และแม้ว่าเขาก็ติดอยู่ในหัวของเขาเองที่จะเข้าใจมัน ทำไมต้องแอ๊บบี้ กับความรักที่เป็นทึบ และน่าขนลุก ตัวละครจะคาดเดาของทุกคน แม้ว่ามีบางอย่างที่หวานและปวดใจ

เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาอีกสิ่งหนึ่งที่แยกจากชุดนี้คือ ปีเตอร์ stormare อาถรรพณ์อยู่ในตัวนักแสดงที่มักจะเป็นส่วนที่ดีที่สุดของทุกอย่างที่เขาเป็น เล่นกับประเภท stormare แดเนียล , เป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บนในที่มืดในฤดูร้อน และเขาเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดใน ภาพยนตร์ การแสดงเพียงของเขาช่วยให้ยกระดับเป็นระดับอื่นแล้วก็ดีใจที่ได้เห็นเขาเล่นเป็นผู้ชายที่ด้านขวาของกฎหมายมากกว่าด้านผิดของมัน และแม้ว่าคุณจะยังคงรู้สึกว่า ตัวละครของเขามีบางอย่างร้ายแรงปีศาจ !

ขออภัยที่มืดฤดูร้อนพังอยู่ในการเรียกร้องเป็นแค่หนังอาถรรพณ์ ซึ่งบอกตามตรงว่ามันคืออะไร เมื่อองค์ประกอบที่เหนือธรรมชาติเข้ามาในเล่นภาพยนตร์จะน้อยกว่า rehashing ของความคิดและแนวคิด จากทุก ๆเรื่องของความหลากหลายนี้ กับสิ่งที่ชอบตุ๊กตาน่าขนลุกแปลกสัญลักษณ์ที่ต้องใช้ google ค้นหาประตูลับ , ลึกลับและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ด้วยจิตใจของตนเองกรอกส่วนใหญ่ของรันไทม์ ( เสียงที่คุ้นเคย ? ใช่

มันเป็น .สิ่งที่น่าผิดหวังคือความมืดในฤดูร้อนรู้สึกเหมือนหนังที่ใครๆ ก็ทำ ซึ่งเป็นความอัปยศพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า solet เป็นผู้กำกับที่เก่งกว่าทำฟิล์ม ชอบที่มีพระคุณกับเขาที่นี่คือยวดข้างต้นเฉลี่ยสำหรับฉากใต้น้ำโดยเฉพาะคือ–ค่อนข้างสวยงามดังนั้นมันยากที่จะตำหนิเขา ( หรือแม้แต่นักแสดง ) สำหรับสิ่งที่ไม่ทำงานเลย

ปัญหาทั้งหมดลงต้มกับบท ซึ่งอยู่ไกลเกินไปทั่วไปของตัวเองดี solet ทำทั้งหมดที่เขาสามารถมีวัสดุ สร้างหนังได้ดีกว่ามากกับสิ่งที่เขาได้รับ แต่เขาเท่านั้นที่สามารถทำได้มาก ในตอนท้ายของวันความมืดในฤดูร้อนเพียงไม่เรียงลำดับของภาพยนตร์ที่คุณคาดหวังหรือหวังจากคนที่ทำฟิล์มและมีความหมายเป็นพระคุณ และคุณก็ไม่สามารถช่วย แต่จะผิดหวังเรื่อง

แต่ competently ทำให้มีเพิ่มเติม จะมันกว่าส่วนใหญ่ของ Hollywood ล่าสุด เรื่องผี ,มืดฤดูร้อน อย่างไรก็ตามแนวโน้มการออกจากคุณด้วยความรู้สึกว่าไม่มีความหมายมากไม่ได้สิ่งที่คุณเพิ่งได้ดู เป็นปานกลางที่ดีที่สุด ให้มากกว่าเล็กน้อยหวังว่าพอล solet ต่อไปภาพยนตร์ เขียนโดย พอล solet .