The sun had now set. The owl flew i

The sun had now set. The owl flew into the thicket, and directly afterwards there came out of it a crooked old woman, yellow and lean, with large red eyes and a hooked nose, the point of which reached to her chin. She muttered to herself, caught the nightingale, and took it away in her hand.

Joringel could neither speak nor move from the spot; the nightingale was gone. At last the woman came back, and said in a hollow voice, "Greet thee, Zachiel. If the moon shines on the cage, Zachiel, let him loose at once." Then Joringel was freed. He fell on his knees before the woman and begged that she would give him back his Jorinda, but she said that he should never have her again, and went away. He called, he wept, he lamented, but all in vain,"Ah, what is to become of me?"

Joringel went away, and at last came to a strange village; there he kept sheep for a long time. He often walked round and round the castle, but not too near to it. At last he dreamt one night that he found a blood-red flower, in the middle of which was a beautiful large pearl; that he picked the flower and went with it to the castle, and that everything he touched with the flower was freed from enchantment; he also dreamt that by means of it he recovered his Jorinda.

In the morning, when he awoke, he began to seek over hill and dale if he could find such a flower. He sought until the ninth day, and then, early in the morning, he found the blood-red flower. In the middle of it there was a large dew-drop, as big as the finest pearl.

Day and night he journeyed with this flower to the castle. When he was within a hundred paces of it he was not held fast, but walked on to the door. Joringel was full of joy; he touched the door with the flower, and it sprang open. He walked in through the courtyard, and listened for the sound of the birds. At last he heard it. He went on and found the room from whence it came, and there the witch was feeding the birds in the seven thousand cages.

When she saw Joringel she was angry, very angry, and scolded and spat poison and gall at him, but she could not come within two paces of him. He did not take any notice of her, but went and looked at the cages with the birds; but there were many hundred nightingales, how was he to find his Jorinda again?

Just then he saw the old woman quietly take away a cage with a bird in it, and go towards the door.

Swiftly he sprang towards her, touched the cage with the flower, and also the old woman. She could now no longer bewitch any one; and Jorinda was standing there, clasping him round the neck, and she was as beautiful as ever

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะนี้ได้ตั้งดวงอาทิตย์ นกฮูกบินเข้าพง และโดยตรงหลังจากนั้น มีออกมาว่าหญิงชราคด เหลือง และแบบ lean มีตาขนาดใหญ่สีแดงและจมูก hooked จุดที่ถึงกับคางของเธอ เธอ muttered กับตัวเอง จับไนติงเกล และเอาไปในมือของเธอJoringel ไม่ใช่พูด หรือย้ายจากจุด ไนติงเกลหายไปได้ ในที่สุดผู้หญิงกลับมา และกล่าวในเสียงกลวง "ทักทายทั้งหลาย Zachiel ถ้าส่องมูนบนกรง Zachiel ให้เขาหลวมในครั้งเดียว " แล้ว Joringel ได้ละ เขาล้มลงเข่าลงก่อนผู้หญิง และขอร้องว่า เธอจะคืนเขา Jorinda ของเขา แต่เธอบอกว่า เขาควรไม่มีเธออีกครั้ง และออกไป เขาเรียกว่า เขาร้องไห้ เขา lamented แต่ทั้งหมดสู้ Ah คืออะไรจะเป็นของฉัน"Joringel ออกไป และในที่สุด มาถึงหมู่บ้านประหลาด มีเขาเก็บแกะเป็นเวลานาน เขามักจะเดินรอบ และรอบปราสาท แต่ไม่ ใกล้จะ ในที่สุด เขาฝันคืนหนึ่งเขาพบดอกสีแดงเลือด กลางซึ่งมีไข่มุกขนาดใหญ่สวยงาม ว่า เขารับดอกไม้ และไปกับปราสาท และที่แตะกับดอกไม้ไม่รอดจากมนต์เสน่ห์ เขายังฝันว่า จากนั้น เขากู้คืน Jorinda ของเขาในตอนเช้า เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาเริ่มแสวงหาผ่านเนินเขาและหุบเขาถ้าเขาพบดอกไม้ดังกล่าว เขาพยายามจนถึงวัน 9 แล้ว เช้าตรู่ เขาพบดอกไม้สีแดงเลือด ตรงกลางจะ มีขนาดใหญ่ดิวดรอพวาง เป็นใหญ่เป็นมุกดีกลางวันกลางคืนท่านอาจารย์กับดอกไม้นี้ไปยังปราสาท เมื่อภายในร้อยก้าวของ เขาไม่ขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่เดินไปประตู Joringel ก็เต็มไป ด้วยความสุข แตะประตูกับดอกไม้ และ sprang เปิด เขาเดินผ่านคอร์ทยาร์ดใน และฟังเสียงของนก ในที่สุด เขาได้ยินมัน เขาไป และพบห้องจากไหนมา และมีแม่มดเป็นอาหารนกในกรงพันเจ็ดเมื่อเธอเห็น Joringel เธอโกรธ โกรธ และบ ๆ และมาก spat พิษและปากปราศรัยน้ำใจเชือดที่เขา แต่เธออาจไม่ถึงก้าวที่สองของเขา เขาไม่ได้จดแจ้งใด ๆ เธอ แต่ไป และมองกรงกับนก แต่มีหลายร้อย nightingales วิธีเขาจะค้นหา Jorinda ของเขาอีกเพียงแล้ว เขาเห็นหญิงชราพาไปกรงกับนกในมัน และไปประตูอย่างรวดเร็วเขา sprang ต่อเธอ สัมผัสกรงกับดอกไม้ และหญิงชรา เธอสามารถเดี๋ยวนี้ไม่ทำให้หลงเสน่ห์หนึ่ง Jorinda ยืน clasping เขารอบคอ และเธอสวยงามเช่นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงอาทิตย์ได้ตั้งตอนนี้ นกฮูกบินเข้าไปในพุ่มไม้และโดยตรงหลังจากนั้นมีออกมาจากมันหญิงชราคดเคี้ยว, สีเหลืองและยันกับดวงตาสีแดงขนาดใหญ่และติดยาเสพติดจมูกชี้ของการที่ไปถึงคางของเธอ เธอพึมพำกับตัวเองจับไนติงเกลและเอามันออกไปอยู่ในมือของเธอ. Joringel ไม่สามารถพูดหรือย้ายจากจุด; ไนติงเกลก็หายไป ที่สุดท้ายที่ผู้หญิงกลับมาและพูดด้วยเสียงกลวง "Greet ท่าน Zachiel. หากดวงจันทร์ส่องสว่างอยู่บนกรง Zachiel ให้เขาหลวมในครั้งเดียว." จากนั้น Joringel เป็นอิสระ เขาล้มลงบนหัวเข่าของเขาก่อนที่ผู้หญิงคนหนึ่งและขอร้องว่าเธอจะทำให้เขากลับ Jorinda ของเขา แต่เธอบอกว่าเขาไม่ควรมีเธออีกครั้งและกลับออกไป เขาเรียกว่าเขาร้องไห้เขาเสียใจ แต่ทั้งหมดในไร้สาระ "Ah, สิ่งที่จะกลายเป็นของฉัน" Joringel เดินออกไปและในที่สุดก็มาถึงหมู่บ้านแปลก; มีเขาเก็บไว้แกะมาเป็นเวลานาน เขามักจะเดินไปรอบ ๆ ปราสาท แต่ไม่มากเกินไปใกล้กับมัน ที่สุดท้ายที่เขาฝันคืนหนึ่งเขาพบว่าดอกไม้เลือดสีแดงในช่วงกลางของซึ่งเป็นมุกขนาดใหญ่ที่สวยงาม; ที่เขาหยิบดอกไม้และไปกับมันไปยังปราสาทและทุกอย่างที่เขาสัมผัสกับดอกไม้เป็นอิสระจากความลุ่มหลง; นอกจากนี้เขายังฝันว่าโดยวิธีการของมันเขาหาย Jorinda ของเขา. ในตอนเช้าเมื่อเขาตื่นขึ้นมาเขาเริ่มที่จะแสวงหากว่าเขาและหุบเหวถ้าเขาสามารถหาเช่นดอกไม้ เขาพยายามจนกว่าจะถึงวันที่เก้าและจากนั้นในตอนเช้าเขาพบดอกไม้เลือดสีแดง ในช่วงกลางของมันมีขนาดใหญ่น้ำค้างวางเป็นใหญ่เป็นมุกที่ดีที่สุด. ทั้งกลางวันและกลางคืนเขาเดินทางไปด้วยดอกไม้นี้ไปยังปราสาท เมื่อเขาอายุได้ภายในหนึ่งร้อยก้าวของมันเขาไม่ได้จัดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่เดินไปที่ประตู Joringel ก็เต็มไปด้วยความยินดี เขาสัมผัสประตูกับดอกไม้และมันผุดเปิด เขาเดินผ่านลานและฟังเพื่อให้ได้เสียงของนก ที่สุดท้ายที่เขาได้ยินมัน เขาเดินไปและพบว่าห้องพักจากไหนมันมาและมีแม่มดได้รับการให้อาหารนกในกรงเจ็ดพัน. เมื่อเธอเห็น Joringel เธอโกรธโกรธมากและดุและถ่มน้ำลายพิษและถุงน้ำดีที่เขา แต่เธอสามารถทำได้ ไม่มาภายในสองก้าวของเขา เขาไม่ได้จะแจ้งให้ทราบของเธอใด ๆ แต่ไปและมองไปที่กรงนก; แต่มีหลายร้อยไนติงเกล, ว่าเขาจะหา Jorinda ของเขาอีกครั้งหรือไม่เพียงแค่นั้นเขาเห็นหญิงชราคนเงียบ ๆ เอาไปกรงนกในนั้นและไปสู่ประตู. อย่างรวดเร็วเขากระโดดต่อเธอสัมผัสกับกรง ดอกไม้และยังเป็นผู้หญิงคนเก่า เธอจะได้ตอนนี้ไม่ทำให้หลงเสน่ห์คนใดคนหนึ่ง; และ Jorinda กำลังยืนอยู่ที่นั่นเขากุมรอบคอและเธอก็สวยงามเช่นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงอาทิตย์มีการตั้งค่าในขณะนี้ . นกฮูกบินเข้าไปในพุ่มไม้หนา และตรง หลังจากนั้นออกมาจากหญิงชราเบี้ยว สีเหลือง และปอด มีตาสีแดงขนาดใหญ่ และจมูกงุ้ม จุดซึ่งถึงปลายคาง เธอพึมพำกับตัวเอง , จับนกไนติงเกลและเอามันไปอยู่ในมือของเธอ . . . . .

joringel ไม่สามารถพูดหรือขยับจากจุด ; นกไนติงเกลก็หายไปแล้วในที่สุดผู้หญิงกลับมา และพูดด้วยเสียงกลวง " ทักทายท่าน zachiel . ถ้าดวงจันทร์ส่องแสงในกรง zachiel ให้เขาออกไปทันที จากนั้น joringel เป็นอิสระ เขาคุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิง และขอร้องว่า นางจะให้เขากลับมา jorinda ของเขา แต่เขาบอกว่าเขาไม่ควรให้เธออีกครั้ง และเดินจากไป เขาเรียก เค้าร้องไห้ เค้าเสียใจ แต่ไร้ประโยชน์ " อ่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ?

joringel ออกไป และสุดท้ายก็มาถึงหมู่บ้านประหลาด มีเขาคอยแกะตั้งนาน เขามักจะเดินไปรอบๆปราสาท แต่ไม่ใกล้เกินไปมัน ในที่สุดเขาฝันในคืนหนึ่งที่เขาพบเลือด ดอกไม้สีแดง ตรงกลางเป็นมุกที่สวยงามขนาดใหญ่ ที่เขาเลือกดอกไม้และไปกับมัน ไปที่ปราสาทและทุกสิ่งที่เขาได้สัมผัสกับดอกไม้ที่ถูกปลดปล่อยจากการลุ่มหลง เขายังฝันว่าโดยวิธีการของมัน เขาได้ jorinda ของเขา

ในตอนเช้า เมื่อเขาตื่นขึ้น เขาเริ่มแสวงหาผ่านเนินเขาและเดล ถ้าเขาสามารถหาดอกไม้ เขาพยายามจนกว่าจะถึงวันที่ 9 แล้ว ในตอนเช้าก็พบว่าเลือดสีแดงดอกไม้ ตรงกลางมันมีหยดน้ำค้างขนาดใหญ่ใหญ่เท่าไข่มุกที่ดีที่สุด

วันและคืนที่เขาเดินทางด้วยดอกไม้นี้กับปราสาท เมื่อเขาเป็นภายในร้อยก้าว มันก็ไม่ขึ้นเร็ว แต่เดินไปที่ประตู joringel เต็มไปด้วยความสุข เขาจับประตูกับดอกไม้ และดีดตัวเปิด เขาเดินเข้ามาทางสนาม และฟังเสียงของนก ครั้งสุดท้ายที่เขาได้ยินมันเขาก็พบว่าห้องมันมาจากไหน และมีแม่มดกำลังให้อาหารนกในเจ็ดพันกระชัง

เมื่อเธอเห็น joringel เธอโกรธ โกรธมากและด่าแล้วบ้วนยาพิษและความกล้าที่เขา แต่เธอไม่สามารถมาได้ภายในสองก้าวของเขา เขาไม่ได้เอาข้อสังเกตของเธอ แต่ไปดูที่กรงกับนก แต่นกไนติงเกลมีหลายร้อยเขาจะหา jorinda ของเขาอีกครั้ง

แค่เขาก็เห็นหญิงชราเงียบไปกรงกับนก และไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว เขาเกิดมา

ต่อเธอ แตะต้องกรงกับดอกไม้ และหญิงชรา เธอตอนนี้ไม่สะกดจิตใคร และ jorinda ยืนอยู่ที่นั่น กระชากเขารอบคอ และ เธอ สวยเหมือน เคย