We silently followed along through

We silently followed along through the corridor and entered a room like the officials meeting room.
In the center was a sofa and at the end was a vase with Batirusu flowers in it.
There weren't any unnecessary ornaments in the room, a cheap looking officials desk was there.

Eris went and sat down on the sofa without having to be told by anyone.
And then she took my hand and had me sit beside her.
Ghyslaine was the same as always, standing in the corner of the room.
Alphonse was standing in front of Eris, he was taking on the manner of a butler.

"Welcome home Eris-ojosama. We had already received contact about ojosama's return and we were awaiting you.."
"It's fine without the introductions, just say it. Who died?"

Eris interrupted the butler’s words and asked in a stronger tone than anyone here.
Who died?
The words without being oblate were asked.
That stance was no doubt a strong gaze.

However, I knew that her heart was a whirlpool of anxiety.
Because, she was tightly holding onto my hand.

"That is.."

Alphonse hesitated with his words.
If it's this reaction then Sauros huh.
Eris was a grandfather's child after all.
Even through everything she was imitating Sauros.
If he were to die as expected even Eris would get depressed.

Alphonse informed us as if to squeeze it out.

"Sauros-sama, Philip-sama, Hilda-sama..these three have all passed away."

The instant we heard those words, my hand was crushed.
And a pain intense enough to want to take it away.
However, rather than the pain, the reality that Alphonse informed us about, my brain was in disorder.

Isn't there some kind of mistake?
It's only been a little less than three years.
That's right, not even three years have passed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

We silently followed along through the corridor and entered a room like the officials meeting room.In the center was a sofa and at the end was a vase with Batirusu flowers in it.There weren't any unnecessary ornaments in the room, a cheap looking officials desk was there.Eris went and sat down on the sofa without having to be told by anyone.And then she took my hand and had me sit beside her.Ghyslaine was the same as always, standing in the corner of the room.Alphonse was standing in front of Eris, he was taking on the manner of a butler."Welcome home Eris-ojosama. We had already received contact about ojosama's return and we were awaiting you..""It's fine without the introductions, just say it. Who died?"Eris interrupted the butler’s words and asked in a stronger tone than anyone here.Who died?The words without being oblate were asked.That stance was no doubt a strong gaze.However, I knew that her heart was a whirlpool of anxiety.Because, she was tightly holding onto my hand."That is.."Alphonse hesitated with his words.If it's this reaction then Sauros huh.Eris was a grandfather's child after all.Even through everything she was imitating Sauros.If he were to die as expected even Eris would get depressed.Alphonse informed us as if to squeeze it out."Sauros-sama, Philip-sama, Hilda-sama..these three have all passed away."The instant we heard those words, my hand was crushed.And a pain intense enough to want to take it away.อย่างไรก็ตาม แทนความเจ็บปวด ความเป็นจริงที่ Alphonse ทราบเรา สมองของฉันได้ในโรคไม่มีความผิดพลาดบางประการหรือไม่เพียงได้เล็กน้อยน้อยกว่า 3 ปีถูกต้อง ไม่ได้สามปีแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเงียบ ๆทำตามผ่านทางเดินเข้าไปในห้องเจ้าหน้าที่ ห้องประชุม .
ในศูนย์เป็นโซฟา และที่ปลายเป็นดอกไม้ในแจกัน batirusu .
ไม่มีเป็นเครื่องประดับในห้องพัก , โต๊ะราคาถูก มองหาเจ้าหน้าที่ที่นั่น

อีริสไปและนั่งลงบน โซฟา โดยไม่ได้บอกใคร
แล้วเธอเอามือของฉันและให้ฉันนั่งข้างๆเธอ
ghyslaine เป็นเหมือนเดิม ที่ยืนอยู่ในมุมของห้อง
Alphonse ยืนอยู่ในด้านหน้าของอีริส เขาใช้ในลักษณะของพ่อบ้าน

" ยินดีต้อนรับสู่บ้านอีริส ojosama . เรามีอยู่แล้วได้รับการติดต่อเกี่ยวกับ ojosama กลับมา และเรากำลังรอคุณ . . . . . . . "
" ได้โดยไม่ต้องแนะนำ แค่พูดมัน ใครตาย ?

ธุรกิจหยุดชะงักคำพูดของพ่อบ้าน และถามด้วยน้ำเสียงเข้มแข็งกว่าใครที่นี่ .
ใครตายเหรอ
คำโดยไม่ต้องซึ่งเป็นทรงกลมแบนถูกถาม .
ท่าไม่สงสัยสายตาแข็งแรง

แต่ผมรู้ว่าหัวใจเธอ เป็นวังวนของความวิตกกังวล .
เพราะเธอแน่นจับมือของฉัน

" คือว่า . . . " อัลฟอนส์ลังเลกับคำพูดของเขา

.
ถ้ามัน ปฏิกิริยานี้แล้วซอโรสฮะ
.เฟริส เป็นลูกของปู่หลังจากทั้งหมด .
แม้จะผ่านทุกอย่างที่เธอเลียนแบบซอรอศ .
ถ้าเขาจะตายอย่างที่คาดไว้ แม้ธุรกิจจะหดหู่

อัลฟอนส์แจ้งเราราวกับจะบีบมันออกมา

" ซอโรสซามา ฟิลลิป ซามา ฮิลด้าซามะ . . . . . . . สามเหล่านี้มีทั้งหมดเสียชีวิต "

ทันทีที่เราได้ยินคำนั้น มือผมก็บีบ
และปวดรุนแรงพอที่จะต้องการเอาไป .
อย่างไรก็ตามมากกว่าความเจ็บปวด ความเป็นจริงที่ อัลฟองเซ่ เราทราบเรื่อง สมองของฉันมันสับสน

ไม่ได้มีอะไรผิดรึเปล่า ?
มันเป็นเพียงเล็กน้อยน้อยกว่าสามปี .
ใช่แล้ว แม้แต่สามปีผ่านไป