Originally, Buddhist Thais collecte

Originally, Buddhist Thais collected a number of small candles and bundled them together to present to monks each year to mark Buddhist Lent. Later, they contrived to make large-sized wax candles for longer burning and better lighting for the monks. These candles are called Ton Thian Phansa (Buddhist Lenten Candles). They have steadily grown in size as villagers found that bamboo molds were suitable to make them from. As the candles are made, villagers stack them on a wooden board in layers.

The villagers came up with the idea of decorating Lenten candles in a number of ways. For example, they may leave them in the sun for the wax to soften and then mold them into shapes such as Dok Lamduan an native flower of Thailand. Some mold the wax into the shapes of carved fruits and vegetables to decorate Lenten candles.

Generally, there are two types of Lenten candles. The first typpe is rather complicated to make and requires the help of many workers. Work starts by selecting different colored candles to be kneaded and dried in the sun to soften the wax so it can be molded into the desired size and shape. Housewives, students and other local folk can join in at this stage. The next step requires craftsmen to help carve the candle.

The second type is not as complicated as the first one, and starts by molding candles into the desired size and shape and then carving the wax until it appears to be three-dimensional.

Although candle procession festivals are held in many provinces in Thailand, the province of Ubon Ratchathani stages this event on a grand scale. Residents of Ubon Ratchathani seriously began to make Lenten candles and arrange a procession to mark the occasion as far back as 1927. It has grown into the major cultural event we can see now-a-day. If you have the time you seriously need to see it...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิม ชาวไทยพุทธรวบรวมจำนวนเทียนขนาดเล็ก และรวมพวกเขาร่วมกันเพื่อนำเสนอให้พระสงฆ์แต่ละปีพรรษาที่ทำเครื่องหมาย ภายหลัง พวกเขาชื่นชมการทำเทียนขี้ผึ้งขนาดใหญ่สำหรับเขียนยาวและแสงสว่างดีกว่า พระภิกษุ เทียนเหล่านี้จะเรียกว่าต้นเทียน Phansa (พุทธ Lenten เทียน) พวกเขาอย่างต่อเนื่องมีโตขนาดชาวบ้านพบว่า แม่พิมพ์ไม้ไผ่เหมาะสมเพื่อให้พวกเขาจากการ เป็นเทียนทำ ชาวบ้านกองพวกเขาอยู่บนกระดานไม้ในชั้นชาวบ้านขึ้นมาพร้อมกับความคิดของการผสมเทียน Lenten ในหลายวิธี ตัวอย่าง พวกเขาอาจทำให้พวกเขาแดดสำหรับขี้ผึ้ง กับนุ่มแล้ว ปั้นให้เป็นรูปทรงเช่นดอกลำดวนเป็นดอกไม้พื้นเมืองของไทย บางแม่พิมพ์ขี้ผึ้งเป็นรูปแกะสลักผลไม้และผักการตกแต่งเทียน Lentenทั่วไป มีสองชนิดคือเทียน Lenten Typpe แรกจะค่อนข้างซับซ้อนที่ต้องการ และต้องใช้แรงงานมาก งานเริ่ม ด้วยการเลือกเทียนสีต่าง ๆ การนวดอย่างแห้งในดวงอาทิตย์ให้นุ่มขี้ผึ้งเพื่อให้มันสามารถแบบระบุขนาดและรูปร่าง Housewives นักเรียน และอื่น ๆ พื้นบ้านท้องถิ่นสามารถเข้าร่วมในในขั้นตอนนี้ ขั้นตอนต่อไปต้องหลังเพื่อช่วยในการแกะสลักเทียนชนิดที่สองไม่มีความซับซ้อนที่แรก และเริ่มปั้นเทียนระบุขนาดและรูปร่าง และการแกะสลักขี้ผึ้งแล้ว จนเหมือนจะเป็นสามมิติแม้ว่าเทศกาลขบวนเทียนจะมีขึ้นในหลายจังหวัดในประเทศไทย จังหวัดอุบลราชธานีระยะเหตุการณ์ทั้งนี้ ชาวอุบลราชธานีเริ่มอย่างจริงจังเพื่อให้เทียน Lenten และจัดขบวนเพื่อโอกาส as far back as 1927 มันได้เติบโตขึ้นเป็นกิจกรรมทางวัฒนธรรมที่สำคัญเราสามารถดูวันนี้เป็นวัน ถ้าคุณมีเวลาที่คุณต้องการอย่างจริงจัง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เดิมคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธที่เก็บรวบรวมจำนวนของเทียนขนาดเล็กและรวมเข้าด้วยกันเพื่อนำเสนอให้กับพระสงฆ์ในแต่ละปีเพื่อทำเครื่องหมายเข้าพรรษา ต่อมาพวกเขาวางแผนที่จะทำให้เทียนขี้ผึ้งขนาดใหญ่สำหรับการเผาไหม้อีกต่อไปและแสงที่ดีกว่าสำหรับพระสงฆ์ เทียนเหล่านี้เรียกว่าต้นเทียนพรรษา (พุทธถือบวชเทียน) พวกเขาได้เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องในขนาดที่เป็นชาวบ้านพบว่าแม่พิมพ์ไม้ไผ่มีความเหมาะสมที่จะทำให้พวกเขาจาก ในฐานะที่เป็นเทียนที่ทำชาวบ้านสแต็คพวกเขาบนไม้กระดานในชั้น. ชาวบ้านที่มากับความคิดของการตกแต่งเทียนถือบวชในหลายวิธี ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะปล่อยให้พวกเขาในดวงอาทิตย์สำหรับขี้ผึ้งจะอ่อนตัวลงและจากนั้นพวกเขาปั้นเป็นรูปทรงต่าง ๆ เช่นดอกลำดวนดอกไม้พื้นเมืองแห่งประเทศไทย บางแม่พิมพ์ขี้ผึ้งเป็นรูปทรงของผลไม้แกะสลักผักและการตกแต่งเทียนถือบวช. โดยทั่วไปมีสองประเภทของเทียนถือบวช typpe แรกค่อนข้างซับซ้อนและต้องให้ความช่วยเหลือของคนงานหลายคน เริ่มต้นการทำงานด้วยการเลือกเทียนสีที่ต่างกันจะได้รับการนวดและตากแดดให้แห้งให้นุ่มขี้ผึ้งเพื่อที่จะสามารถขึ้นรูปเป็นขนาดที่ต้องการและรูปร่าง แม่บ้านนักเรียนและชาวบ้านในท้องถิ่นอื่น ๆ สามารถเข้าร่วมในการในขั้นตอนนี้ ขั้นตอนต่อไปต้องใช้ช่างฝีมือที่จะช่วยให้การแกะสลักเทียน. ประเภทที่สองคือไม่ซับซ้อนเป็นคนแรกและเริ่มต้นด้วยการปั้นเทียนลงในขนาดที่ต้องการและรูปร่างแล้วแกะสลักขี้ผึ้งจนดูเหมือนจะเป็นสามมิติ. แม้ว่าเทียน เทศกาลขบวนที่จะมีขึ้นในหลายจังหวัดในประเทศไทยจังหวัดอุบลราชธานีช่วงเหตุการณ์ในขนาดใหญ่นี้ ที่อาศัยอยู่ในจังหวัดอุบลราชธานีอย่างจริงจังเริ่มที่จะทำให้เทียนถือบวชและจัดขบวนเพื่อทำเครื่องหมายโอกาสไกลกลับเป็น 1927 มันได้เติบโตขึ้นเป็นเหตุการณ์ทางวัฒนธรรมที่สำคัญเราสามารถมองเห็นในขณะนี้ต่อวัน หากคุณมีเวลาคุณอย่างจริงจังต้องดูมัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เดิมคนไทยพุทธ รวบรวมจำนวนของเทียนขนาดเล็กและรวมเข้าด้วยกันเพื่อถวายพระสงฆ์ในแต่ละปีให้กับ มาร์ค วันเข้าพรรษา ต่อมา พวกเขาประดิษฐ์เพื่อให้เทียนขนาดใหญ่เทียนเผาได้อีกต่อไป และ แสงดี สำหรับพระสงฆ์ เทียนเหล่านี้ เรียกว่า ต้นเทียน พรรษาพุทธฤดูถือบวชของคริสต์เทียน )พวกเขาได้เติบโตอย่างมั่นคงในขนาด เมื่อชาวบ้านพบว่าไม้ไผ่แม่พิมพ์เหมาะสมเพื่อให้พวกเขาจาก เป็นเทียนจะทำให้ชาวบ้านซ้อนบนกระดานไม้ในชั้น

ชาวบ้านมากับความคิดของการผสมเทียนฤดูถือบวชของคริสต์ในหลายวิธี ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจปล่อยให้พวกเขาในดวงอาทิตย์สำหรับขี้ผึ้งนิ่มแล้วปั้นให้เป็นรูปทรงต่าง ๆ เช่น ดอกลำดวน ดอกไม้พื้นเมืองของไทย บางแม่พิมพ์ขี้ผึ้งลงในรูปร่างของผักและผลไม้ที่แกะสลักตกแต่งเทียนฤดูถือบวชของคริสต์ .

โดยทั่วไปมีสองประเภทของเทียนฤดูถือบวชของคริสต์ . การ typpe แรกค่อนข้างซับซ้อนเพื่อให้และต้องการความช่วยเหลือจากคนมากมายเริ่มจากการเลือกที่แตกต่างกันสีเทียนเป็น kneaded ตากแดดให้นุ่มขี้ผึ้งจึงสามารถขึ้นรูปที่ต้องการลงในขนาดและรูปร่าง แม่บ้าน นักเรียน นักศึกษา และประชาชนในท้องถิ่นอื่น ๆสามารถเข้าร่วมในเวทีนี้ ขั้นต่อไปต้องใช้ช่างฝีมือช่วยแกะสลักเทียน

ประเภทที่สองคือไม่ซับซ้อนเป็นอย่างแรกเริ่มโดยการปั้นเทียนที่ต้องการลงในขนาดและรูปร่างแล้วแกะสลักขี้ผึ้งจนปรากฏเป็นสามมิติ

ถึงแม้ว่าเทศกาลแห่เทียนจะจัดขึ้นในหลายจังหวัดในประเทศไทย จังหวัดอุบลราชธานี งานนี้ขั้นตอนในระดับแกรนด์ชาวอุบลราชธานีอย่างจริงจังเริ่มทำเทียนฤดูถือบวชของคริสต์และจัดขบวนแห่เพื่อการฉลองโอกาสเท่าที่ 1927 . มันได้เติบโตขึ้นเป็นเหตุการณ์วัฒนธรรมหลักที่เราสามารถเห็น now-a-day . ถ้าคุณมีเวลา เธอต้องการที่จะเห็นมัน . . . . . . .