One sunny afternoon in the autumn o

One sunny afternoon in the autumn of the year 1861, a soldier lay in a clump of laurel by the side of a road in Western Virginia. He lay at full length, upon his stomach, his feet resting upon the toes, his head upon the left forearm. His extended right hand loosely grasped his rifle. But for the somewhat methodical disposition of his limbs and a slight rhythmic movement of the cartridge-box at the back of his belt, he might have been thought to be dead. He was asleep at his post of duty. But if detected he would be dead shortly afterward, that being the just and legal penalty of his crime.
The clump of laurel in which the criminal lay was in the angle of a road which, after ascending, southward, a steep acclivity to that point, turned sharply to the west, running along the summit for perhaps one hundred yards. There it turned southward again and went zigzagging downward through the forest. At the salient of that second angle was a large flat rock, jutting out from the ridge to the northward, overlooking the deep valley from which the road ascended. The rock capped a high cliff; a stone dropped from its outer edge would have fallen sheer downward one thousand feet to the tops of the pines. The angle where the soldier lay was on another spur of the same cliff. Had he been awake he would have commanded a view, not only of the short arm of the road and the jutting rock but of the entire profile of the cliff below it. It might well have made him giddy to look.
The country was wooded everywhere except at the bottom of the valley to the northward, where there was a small natural meadow, through which flowed a stream scarcely visible from the valley's rim. This open ground looked hardly larger than an ordinary door-yard, but was really several acres in extent. Its green was more vivid than that of the enclosing forest. Away beyond it rose a line of giant cliffs similar to those upon which we are supposed to stand in our survey of the savage scene, and through which the road had somehow made its climb to the summit. The configuration of the valley, indeed, was such that from out point of observation it seemed entirely shut in, and one could not but have wondered how the road which found a way out of it had found a way into it, and whence came and whither went the waters of the stream that parted the meadow two thousand feet below.
No country is so wild and difficult but men will make it a theatre of war; concealed in the forest at the bottom of that military rat-trap, in which half a hundred men in possession of the exits might have starved an army to submission, lay five regiments of Federal infantry. They had marched all the previous day and night and were resting. At nightfall they would take to the road again, climb to the place where their unfaithful sentinel now slept, and, descending the other slope of the ridge, fall upon a camp of the enemy at about midnight. Their hope was to surprise it, for the road led to the rear of it. In case of failure their position would be perilous in the extreme; and fail they surely would should accident or vigilance apprise the enemy of the movement.
The sleeping sentinel in the clump of laurel was a young Virginian named Carter Druse. He was the son of wealthy parents, an only child, and had known such ease and cultivation and high living as wealth and taste were able to command in the mountain country of Western Virginia. His home was but a few miles from where he now lay. One morning he had risen from the breakfast table and said, quietly and gravely: "Father, a Union regiment has arrived at Grafton. I am going to join it."
The father lifted his leonine head, looked at the son a moment in silence, and replied: "Go, Carter, and, whatever may occur, do what you conceive to be your duty. Virginia, to which you are a traitor, must get on without you. Should we both live to the end of the war, we will speak further of the matter. Your mother, as the physician has informed you, is in a most critical condition; at the best she cannot be with us longer than a few weeks, but that time is precious. It would be better not to disturb her."
So Carter Druse, bowing reverently to his father, who returned the salute with a stately courtesy which masked a breaking heart, left the home of his childhood to go soldiering. By conscience and courage, by deeds of devotion and daring, he soon commended himself to his fellows and his officers; and it was to these qualities and to some knowledge of the country that he owed his selection for his present perilous duty at the extreme outpost. Nevertheless, fatigue had been stronger than resolution, and he had fallen asleep. What good or bad angel came in a dream to rouse him from his state of crime who shall say? Without a movement, without a sound, in the profound silence and the languor of the late afternoon, some invisible messenger of fate touched with unsealing finger the eyes of his consciousness--whispered into the ear of his spirit the m

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

One sunny afternoon in the autumn of the year 1861, a soldier lay in a clump of laurel by the side of a road in Western Virginia. He lay at full length, upon his stomach, his feet resting upon the toes, his head upon the left forearm. His extended right hand loosely grasped his rifle. But for the somewhat methodical disposition of his limbs and a slight rhythmic movement of the cartridge-box at the back of his belt, he might have been thought to be dead. He was asleep at his post of duty. But if detected he would be dead shortly afterward, that being the just and legal penalty of his crime.The clump of laurel in which the criminal lay was in the angle of a road which, after ascending, southward, a steep acclivity to that point, turned sharply to the west, running along the summit for perhaps one hundred yards. There it turned southward again and went zigzagging downward through the forest. At the salient of that second angle was a large flat rock, jutting out from the ridge to the northward, overlooking the deep valley from which the road ascended. The rock capped a high cliff; a stone dropped from its outer edge would have fallen sheer downward one thousand feet to the tops of the pines. The angle where the soldier lay was on another spur of the same cliff. Had he been awake he would have commanded a view, not only of the short arm of the road and the jutting rock but of the entire profile of the cliff below it. It might well have made him giddy to look.ประเทศคือป่าทุกที่ยกเว้นที่ด้านล่างของหุบเขาที่ northward มีขนาดเล็กธรรมชาติทุ่งหญ้า ซึ่งไหลกระแสแทบมองเห็นได้จากริมของหุบเขา ล่างนี้เปิดดูแทบไม่มีขนาดใหญ่กว่าประตูบ้านเป็นสามัญ แต่ก็จริง ๆ หลายพื้นที่ในขอบเขต สีเขียวคือความสดใสมากขึ้นกว่าของป่าล้อม ห่างเกินมันกุหลาบสายของยักษ์หน้าผาเหมือนกับที่เราควรจะยืนในแบบสำรวจของเราในฉากป่าเถื่อน และ ผ่านซึ่ง ถนนอย่างใดมีที่ปีนขึ้นไปยังยอด การกำหนดค่าของหุบเขา แน่นอน เป็นเช่นที่จากจากจุดของการสังเกต ดูเหมือนปิดทั้งหมดใน และไม่สามารถ แต่มีสงสัยว่า ถนนที่พบแต่ได้พบวิธีลงไป และไหนมา และ whither ไปน่านน้ำของลำธารที่แยกทุ่งหญ้าสองพันฟุตด้านล่างไม่มีประเทศเป็นป่าดังนั้น และยาก แต่ผู้ชายจะทำให้โรงละครของสงคราม ในป่าที่ด้านล่างของทหาร rat-กับดักที่ ในครึ่งใดผู้ชายร้อยในความครอบครองของทางออกอาจมี starved ทัพไปส่ง การปกปิดวางห้ากับทหารของรัฐบาลทหาร พวกเขาได้เดินก่อนหน้าวันและกลางคืนทั้งหมด และได้พักผ่อน ยามค่ำคืนที่พวกเขาจะใช้ถนนปีนอีกครั้ง ไปยังสถานที่ที่แมวมองของพวกเขานอกใจตอนนอน และ เรียงความชันของสัน ตกอยู่กับค่ายของข้าศึกที่เกี่ยวกับเที่ยงคืน ความหวังของพวกเขาก็ตกใจมัน สำหรับท้องถนนที่นำไปสู่ด้านหลังของมัน ในกรณีขัดข้อง ตำแหน่งของพวกเขาจะเต็มไปด้วยอันตรายใน และล้มเหลวพวกเขาก็ จะควรระมัดระวังหรืออุบัติเหตุแจ้งให้ทราบข้าศึกของการเคลื่อนไหวยามนอนหลับในกอของลอเรลถูก Virginian เป็นหนุ่มที่ชื่อคาร์เตอร์ Druse เขาเป็นบุตรชายของรวยพ่อแม่ พ่อ และได้รู้จักง่ายดังกล่าว และการเพาะปลูกและการดำเนินชีวิตเป็นความมั่งคั่งและรสชาติก็สามารถที่จะสั่งในเวอร์จิเนียตะวันตกประเทศภูเขา บ้านของเขาแต่ไม่กี่ไมล์จากที่เขาตอนนี้วางได้ เช้าวันหนึ่งเขาขึ้นมาจากโต๊ะอาหารเช้า และเงียบ ๆ และหนัก กล่าวว่า: "พ่อ กองทหารเป็นสหภาพถึงที่กราฟ ฉันจะเข้าร่วม"บิดายกศีรษะ leonine มองไปที่ลูกชายได้ในความเงียบ และตอบว่า: "ไป คาร์เตอร์ และ สิ่งอาจเกิด ขึ้น ทำอะไรที่คุณตั้งครรภ์เป็น หน้าที่ของคุณ เวอร์จิเนีย ซึ่งคุณจะเป็นคนทรยศ ต้องได้รับจากคุณ เราทั้งสองควรอยู่จุดสิ้นสุดของสงคราม เราจะพูดต่อไปของเรื่อง คุณแม่ แพทย์ได้แจ้งคุณ เป็นในสภาพสำคัญที่สุด ที่สุด เธอไม่อยู่กับเรานานกว่าไม่กี่สัปดาห์ แต่ว่าเวลามีค่า มันจะดีกว่าเพื่อไม่ให้รบกวนเธอ"ดังนั้น Druse คาร์เตอร์ โค้ง reverently กับพ่อของเขา ที่กลับโบ้กับมารยาททั้งที่หลอกลวงทำลายหัวใจ ซ้ายบ้านของเขาในวัยเด็กเพื่อไป soldiering โดยมโนธรรมและความกล้าหาญ โดยการกระทำของความจงรักภักดีและกล้าหาญ เขาเร็ว ๆ นี้ยกย่องตัวเองเพื่อพวกเขาและเจ้าหน้าที่ของเขา และก็คุณสมบัติเหล่านี้ และความรู้บางประเทศที่เขาติดค้างเลือกของเขาสำหรับหน้าที่เต็มไปด้วยอันตรายในปัจจุบันที่หน้าด่านมาก อย่างไรก็ตาม ความเมื่อยล้าได้ดีกว่าความละเอียด และเขาได้ลดลงนอนหลับ เทวดาสิ่งดี หรือไม่ดีมาในความฝันปลุกเขาจากสถานะของอาชญากรรมที่บอกของเขา โดยไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีเสียง ในความเงียบลึกซึ้งและ languor ของบ่าย messenger บางมองไม่เห็นของโชคชะตาสัมผัส ด้วยนิ้ว unsealing ตาของจิตสำนึกของเขา - กระซิบในหูของจิตวิญญาณของเขาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งแดดบ่ายในฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. ทหารซุ่มกอ ลอเรล โดยด้านข้างของถนนในภาคตะวันตกของเวอร์จิเนีย เขานอนที่ความยาวเต็มรูปแบบบนท้อง เท้าของเขายืนอยู่บนเท้าของเขา ศีรษะบนแขนซ้าย เขายืดมือขวาหลวม ๆคว้าปืนของเขา แต่สำหรับนิสัยค่อนข้างเจ้าระเบียบของแขนขาและการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะที่เล็กน้อยของ ตลับ กล่องที่ด้านหลังของเข็มขัดของเขา เขาอาจจะเคยคิดที่จะตาย เขากำลังหลับอยู่ที่ตำแหน่งของหน้าที่ แต่ถ้าตรวจพบ เขาจะตายไม่นานหลังจากนั้น นั่นเป็นเพียงแค่การลงโทษ และกฎหมายของอาชญากรรมของเขากอของลอเรล ซึ่งวางอาชญากรอยู่ในมุมของถนน ซึ่งหลังจากติดปีกบิน ใต้ มีความชันสูงไปยังจุดที่ , เปลี่ยนอย่างรวดเร็วไปทางทิศตะวันตก , วิ่งตามสุดยอดบางทีหนึ่งร้อยหลา มันหันไปทางทิศใต้อีกครั้งและไป zigzagging ลงผ่านป่า ที่สำคัญมุมที่สองที่เป็นหินแบนขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาจากสันเขาไปทางทิศเหนือ มองเห็นหุบเขาที่ลึกจากถนนขึ้นไป . ก้อนหินที่ปกคลุมหน้าผาสูง หินตกจากขอบด้านนอกของมันจะลดลงและลดลงหนึ่งพันฟุต ยอดของต้นสน มุมที่วางอยู่บนเดือยของทหารอีกผาเดียวกัน ถ้าเขาตื่น เขาจะได้ดูไม่เพียง แต่แขนสั้นของถนนและยื่นหินแต่ในรายละเอียดทั้งหมดของหน้าผาด้านล่าง มันอาจจะทำให้เขาปวดหัวดูประเทศเป็นป่าทุกที่ ยกเว้นที่ด้านล่างของหุบเขาไปทางเหนือ ซึ่งมีขนาดเล็ก ธรรมชาติ ทุ่งหญ้า ซึ่งไหลเป็นลำธารจะมองเห็นได้จากของหุบเขาแม่ริม พื้นนี้เปิดดูแทบจะใหญ่กว่าหลาประตูธรรมดา แต่เป็นเอเคอร์จริงๆในหลายขอบเขต สีเขียวสดใสของมันเป็นมากกว่าการปิดล้อมป่า ห่างเกินมันขึ้นเส้นหน้าผายักษ์คล้ายกับที่เราควรจะยืนในการสำรวจของเราของฉากที่โหดร้าย และผ่านที่ถนน มีบางอย่างทำให้มันปีนไปถึงยอด การปรับแต่งของหุบเขา แท้จริงเป็นเช่นที่ออกมาจากจุดสังเกตมันทั้งหมดปิด และหนึ่งอาจไม่ได้ แต่สงสัยว่าถนนที่หาทางออกได้พบเส้นทางของมัน และมาจากไหน มาซึ่งก็น้ำของลำธารที่แยกทุ่งหญ้าสองหมื่นฟุต ด้านล่างไม่มีประเทศไหนดังนั้นป่าและยาก แต่ผู้ชายจะให้โรงละครแห่งสงคราม ที่ซ่อนอยู่ในป่าที่ด้านล่างของทหารดักจับหนู ซึ่งในครึ่ง 100 คน อยู่ในความครอบครองของทางออกอาจจะหิว กองทัพจะส่งวางห้าทหารของทหารสหรัฐ พวกเขาได้เดินออกมาก่อนหน้านี้ทั้งหมด วันและคืน และกำลังพักผ่อน ตอนค่ำจะพาไปยังถนนอีกครั้ง ไต่ไปที่เซนติเนล ไม่ซื่อสัตย์ของพวกเขาตอนนี้ นอน และ ลงความลาดชันอื่น ๆ ของสันเขา จับจ้องไปที่ค่ายของศัตรู เวลาประมาณเที่ยงคืน ความหวังของพวกเขาคือการเซอร์ไพรส์ สำหรับถนนที่นำไปสู่ด้านหลังของมัน ในกรณีของความล้มเหลวของตำแหน่งของพวกเขาจะไม่ปลอดภัยในสุดโต่ง และล้มเหลว พวกเขาย่อมจะต้องเกิดอุบัติเหตุ หรือการแจ้งข่าวศัตรูของการเคลื่อนไหวหลับยามในกอของลอเรล คือ ชายหนุ่มชื่อ คาร์เตอร์ นดรูส . เขาเป็นลูกชายของพ่อรวย เป็นลูกคนเดียว และได้รู้จักกันอย่างนี้และการเพาะปลูกและการใช้ชีวิตสูงความมั่งคั่งและรสชาติสามารถสั่งภูเขา ในประเทศตะวันตกของเวอร์จิเนีย ที่บ้านของเขา แต่ไม่กี่ไมล์จากที่ที่เขานอนอยู่ เช้าวันหนึ่งเขาก็ลุกจากโต๊ะอาหารแล้วบอกว่าเงียบๆ เคร่งขรึม : " พ่อ , สหภาพกองทหารมาถึงกราฟตัน . ผมจะเข้าร่วม . "พ่อยกหัว leonine ของเขา มองดูลูกชายสักพักในความเงียบ และตอบว่า " ไป คาร์เตอร์ และสิ่งที่อาจเกิดขึ้นได้ ทำในสิ่งที่คุณคิดว่าเป็นหน้าที่ของคุณ เวอร์จิเนีย ซึ่งคุณเป็นคนทรยศ จะต้องอยู่โดยไม่มีคุณ เราควรจะมีชีวิตอยู่ไปยังจุดสิ้นสุดของสงคราม เราจะพูดเพิ่มเติมของเรื่อง แม่ของคุณเป็นแพทย์ที่ได้แจ้งคุณ อยู่ในภาวะวิกฤตมากที่สุด ที่ดีที่สุดที่เธอไม่สามารถอยู่กับเราได้นานกว่าไม่กี่สัปดาห์ แต่ว่าเวลาเป็นสิ่งมีค่า มันคงจะดีกว่าถ้าไม่รบกวนเธอ "ดังนั้นคาร์เตอร์ดรูสโค้งแสดงความเคารพแก่บิดาของเขา ที่กลับมาทำความเคารพกับสาวมารยาทซึ่งสวมหน้ากากทำลายหัวใจ , บ้านในวัยเด็กของเขาไป soldiering . โดยคุณธรรมและความกล้าหาญ โดยการกระทำของความจงรักภักดีและความกล้าหาญ เขายกย่องตัวเองให้เพื่อนๆและเจ้าหน้าที่ของเขา มันเป็นคุณสมบัติเหล่านี้และความรู้บางส่วนของประเทศที่เขาเป็นหนี้ที่เขาเลือกสำหรับหน้าที่อันตรายของเขาอยู่ที่ด่านมาก แต่ความเหนื่อยล้าได้แข็งแกร่งกว่า ความละเอียด และเขาก็เผลอหลับไป สิ่งที่ดี หรือ ไม่ดี นางฟ้ามาอยู่ในความฝันที่ปลุกเขาจากรัฐของอาชญากรรมที่จะพูด ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีเสียงในความเงียบที่ลึกซึ้งและความอ่อนเพลียของช่วงบ่าย บางคนมองไม่เห็น Messenger ของโชคชะตาได้สัมผัสกับ unsealing นิ้วตา สติของเขา . . . กระซิบที่หูของวิญญาณ M ของเขา