In the desolate chain of mountains,

In the desolate chain of mountains, there were almost no signs of human life.

People familiar with this place knew that this was a territory claimed by bandits. Normally, people didn’t dare to halt here. At the edges of the chain of mountains, halfway up a mountain, there was a large amount of rattans and wild grass, with the mountain cliffs behind them.

The strange thing was…

The rattans separated, and a head popped out from between them. This was a youth who was slightly fat and whose gaze was very innocent.

Raising his head, he looked towards the sky. It was late at night, and the sky was covered with dark clouds, making the entire world pitch black. Even Deities would only barely be able to see a few hundred meters away. The youth nodded slightly. “The weather today is excellent. It is time to head forward.”

“Swoosh!”

The youth transformed into a graceful gust of wind, heading towards the east silently. Soon, he had travelled thousands of kilometers.

“Huh?” The gust of wind came to a halt, and the youth returned to his normal form. He lay hidden on the ground, quietly staring into the distance. Just now, he seemed to have noticed some movement. Paying careful attention, he noticed a long-tailed beastman fly past.

“So it was just a Saint.” The youth let out a hidden sigh of relief.

The youth once more transformed into a silent gust of wind. While it was dark, he pressed forward, occasionally coming to a halt. Like this, he carefully advanced. Suddenly, he realized that a metallic lifeform was flying at high speed. Instantly, a look of joy appeared on the youth’s face.

“Swoosh!”

The youth’s speed instantly exploded, and he flew into the air, chasing after the metallic lifeform. In terms of short-distance speed, Deities were generally capable of catching up to metallic lifeforms. When the youth drew near the metallic lifeform, he immediately spread out his divine sense, finding only a few Gods within.

“Everyone, I’m just a God. Please help me and give me a ride!” The youth immediately said through divine sense.

But the metallic lifeform paid him no mind.

“Milords, please help me.” The youth once more spread out his divine sense and messaged.

“F*ck off. If you keep jabbering, I’ll kill you.” A divine sense message came out, and the youth immediately lowered his speed.

Shaking his head with a sigh, the youth once more transformed into a gust of wind, landing down and continuing to advance eastwards. In this pitch black night, he encountered three metallic lifeforms, all filled with many people, but his three entreaties were all refused.

Since he was refused, he had to rely on himself to travel. He managed to travel two hundred thousand kilometers before daybreak. By the time the skies slowly brightened, the youth stopped advancing.

The place he came to a halt in was within a flat area where wild grass was growing.

“Crackle…” The youth summoned his divine power and immediately dug out a tunnel within the wild grass. It was a very secretive, hidden place.

“Whew.”

The youth sat down calmly within the tunnel, frowning in thought. “Given this speed, it’ll most likely take me decades before arriving at the Amethyst Mountains. I didn’t expect that I, Jenkin [Zhan’jin], would fall to such a state. This Infernal Realm…it really isn’t an easy place to roam.”

When thinking back to the life he had lived upon arriving in the Infernal Realm, Jenkin’s heart was filled with sourness. He sighed.

However, moments later, Jenkin’s mind returned to calmness.

“No matter what, my top goal right now is to hurry to the Amethyst Mountains. The Amethyst Mountains will be the place where I, Jenkin, make my first mark!” Jenkin’s eyes were sharp and fierce. No matter how much he had to suffer, he wouldn’t give up.

Undaunted despite countless setbacks. Self-confident!

This was why Jenkin was able to become a Deity and able to stay alive up till now.

“Fortunately, in the Infernal Realm, the area of a divine sense is very small. If this was in a material realm, where a divine sense could spread across a vast area, those bandits would be able to easily locate their targets.” Jenkin smiled slightly. “Alas, but only once or twice a month will I encounter a night like last night, where there is no moonlight at all.”

Jenkin knew very well that if he were to travel by day, he would definitely be discovered.

Once he was discovered, given his power as a new God, he definitely wouldn’t be able to flee.

All he could do was travel during this sort of dark night, but a completely black night like the previous night only appeared once or twice a month. The chances were too low. Also, the complete darkness persisted for only a third of the day, during night. Thus, he only had a short period of time to hurry forward.

“All I can do is carefully move forward. Perhaps I’ll be able to encounter a kind-hearted person who will give me a ride.”

Jenkin understood.

Generally speaking, those who travelled aboard metallic lifeforms couldn’t be bothered to pay attention to others. If they encountered bandits, they wouldn’t chase after them and attack, as that took too much time and energy and wasn’t worth it. They couldn’t be bothered to even act against bandits; naturally, when they encountered someone like Jenkin who begged for a lift, they would ignore him as well.

“All I can do is continue to wait.” Jenkin immediately acted, using the earth to cover the hole above him, revealing only a small opening which would allow a bit of sunlight in.

This sort of wide flatland was mostly inhabited by ordinary Saints, and bandits wouldn’t be present on literally every inch of land, unless they were utterly bored.

He waited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในห่วงโซ่ที่อ้างว้างของภูเขา มีแทบไม่มีร่องรอยของมนุษย์คนคุ้นเคยกับสถานที่นี้รู้ว่า นี้คือเขตอ้างโจร โดยปกติ คนไม่กล้าหยุดที่นี่ ที่ขอบของภูเขา อยู่ตรงกลางขึ้นภูเขา มีป่าหญ้า มีหน้าผาภูเขาเบื้องหลังและมีจำนวนมากสิ่งแปลกคือ...มีการแยกออก และ popped หัว from between พวกเขา นี้เป็นเยาวชนที่มีไขมันเล็กน้อย และมีสายตาบริสุทธิ์มากยกศีรษะของเขา เขามองสู่ท้องฟ้า มันเป็นสายในเวลากลางคืน และท้องฟ้าถูกปกคลุมไป ด้วยเมฆสีดำ ทำสนามทั้งโลกสีดำ แม้แต่เทวดาเท่านั้นแทบจะสามารถเห็นไม่กี่เมตรจาก เยาวชนพยักหน้าเล็กน้อย "อากาศวันนี้เป็นเลิศ ได้เวลาที่จะมุ่งหน้าไปข้างหน้า""Swoosh"เยาวชนแก่น gust สง่าของลม มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกอยู่เบื้องหลัง เร็ว ๆ นี้ เขาได้เดินทางหลายพันกิโลเมตร"ฮะ" Gust ของลมมาสะดุดหยุดชะงัก และเยาวชนส่งคืนแบบฟอร์มปกติของเขา เขาวางซ่อนไว้บนพื้นดิน จ้องมองอย่างเงียบ ๆ เป็นระยะทาง เมื่อกี้นี้ เขาดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นความเคลื่อนไหวบางอย่าง เขาจ่ายล่าง สังเกตเห็นหางยาว beastman ลอยขึ้นมาเลย"ดังนั้นมันเป็นเพียงนักบุญ" เยาวชนให้ออกแบบซ่อนถอนหายใจอย่างโล่งอกThe youth once more transformed into a silent gust of wind. While it was dark, he pressed forward, occasionally coming to a halt. Like this, he carefully advanced. Suddenly, he realized that a metallic lifeform was flying at high speed. Instantly, a look of joy appeared on the youth’s face.“Swoosh!”The youth’s speed instantly exploded, and he flew into the air, chasing after the metallic lifeform. In terms of short-distance speed, Deities were generally capable of catching up to metallic lifeforms. When the youth drew near the metallic lifeform, he immediately spread out his divine sense, finding only a few Gods within.“Everyone, I’m just a God. Please help me and give me a ride!” The youth immediately said through divine sense.But the metallic lifeform paid him no mind.“Milords, please help me.” The youth once more spread out his divine sense and messaged.“F*ck off. If you keep jabbering, I’ll kill you.” A divine sense message came out, and the youth immediately lowered his speed.Shaking his head with a sigh, the youth once more transformed into a gust of wind, landing down and continuing to advance eastwards. In this pitch black night, he encountered three metallic lifeforms, all filled with many people, but his three entreaties were all refused.Since he was refused, he had to rely on himself to travel. He managed to travel two hundred thousand kilometers before daybreak. By the time the skies slowly brightened, the youth stopped advancing.The place he came to a halt in was within a flat area where wild grass was growing.“Crackle…” The youth summoned his divine power and immediately dug out a tunnel within the wild grass. It was a very secretive, hidden place.“Whew.”The youth sat down calmly within the tunnel, frowning in thought. “Given this speed, it’ll most likely take me decades before arriving at the Amethyst Mountains. I didn’t expect that I, Jenkin [Zhan’jin], would fall to such a state. This Infernal Realm…it really isn’t an easy place to roam.”When thinking back to the life he had lived upon arriving in the Infernal Realm, Jenkin’s heart was filled with sourness. He sighed.However, moments later, Jenkin’s mind returned to calmness.“No matter what, my top goal right now is to hurry to the Amethyst Mountains. The Amethyst Mountains will be the place where I, Jenkin, make my first mark!” Jenkin’s eyes were sharp and fierce. No matter how much he had to suffer, he wouldn’t give up.Undaunted despite countless setbacks. Self-confident!This was why Jenkin was able to become a Deity and able to stay alive up till now.“Fortunately, in the Infernal Realm, the area of a divine sense is very small. If this was in a material realm, where a divine sense could spread across a vast area, those bandits would be able to easily locate their targets.” Jenkin smiled slightly. “Alas, but only once or twice a month will I encounter a night like last night, where there is no moonlight at all.”
Jenkin knew very well that if he were to travel by day, he would definitely be discovered.

Once he was discovered, given his power as a new God, he definitely wouldn’t be able to flee.

All he could do was travel during this sort of dark night, but a completely black night like the previous night only appeared once or twice a month. The chances were too low. Also, the complete darkness persisted for only a third of the day, during night. Thus, he only had a short period of time to hurry forward.

“All I can do is carefully move forward. Perhaps I’ll be able to encounter a kind-hearted person who will give me a ride.”

Jenkin understood.

Generally speaking, those who travelled aboard metallic lifeforms couldn’t be bothered to pay attention to others. If they encountered bandits, they wouldn’t chase after them and attack, as that took too much time and energy and wasn’t worth it. They couldn’t be bothered to even act against bandits; naturally, when they encountered someone like Jenkin who begged for a lift, they would ignore him as well.

“All I can do is continue to wait.” Jenkin immediately acted, using the earth to cover the hole above him, revealing only a small opening which would allow a bit of sunlight in.

This sort of wide flatland was mostly inhabited by ordinary Saints, and bandits wouldn’t be present on literally every inch of land, unless they were utterly bored.

He waited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในห่วงโซ่รกร้างของภูเขาที่มีสัญญาณเกือบจะไม่มีของชีวิตมนุษย์. คนคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้รู้ว่านี่คือดินแดนโดยอ้างว่าโจร โดยปกติคนไม่กล้าที่จะหยุดที่นี่ ที่ขอบของห่วงโซ่ของภูเขาครึ่งหนึ่งขึ้นไปบนภูเขามีจำนวนมากของหวายและหญ้าป่าที่มีหน้าผาภูเขาอยู่เบื้องหลังพวกเขา. สิ่งที่แปลกก็คือ ... หวายแยกออกจากกันและหัวโผล่ออกมาจากระหว่างพวกเขา นี่คือเยาวชนที่เป็นไขมันเล็กน้อยและมีสายตาเป็นผู้บริสุทธิ์มาก. ยกศีรษะของเขาเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า มันก็สายในเวลากลางคืนและท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆมืดทำให้คนทั้งโลกดำมืด แม้เทพเพียงแทบจะสามารถที่จะเห็นไม่กี่ร้อยเมตร เยาวชนพยักหน้าเล็กน้อย "สภาพอากาศวันนี้เป็นวันที่ยอดเยี่ยม มันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้าไปข้างหน้า. " "Swoosh" เยาวชนกลายเป็นที่สง่างามมีลมกระโชกแรงของลมมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกอย่างเงียบ ๆ เร็ว ๆ นี้เขาได้เดินทางไปหลายพันกิโลเมตร. "หือ?" ลมพัดมาต้องหยุดชะงักและเยาวชนกลับไปที่รูปแบบปกติของเขา เขาวางซ่อนอยู่บนพื้นดินอย่างเงียบ ๆ จ้องมองไปไกล เพียงแค่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะได้สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวบางอย่าง ใส่ใจระวังเขาสังเกตเห็น Beastman หางยาวที่ผ่านมาทันที. "ดังนั้นมันเป็นเพียงแค่เซนต์." เยาวชนให้ออกถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่ซ่อน. เยาวชนครั้งเดียวเปลี่ยนมากยิ่งขึ้นในกระโชกเงียบของลม ในขณะที่มันมืดเขากดไปข้างหน้าเป็นครั้งคราวมาต้องหยุดชะงัก เช่นนี้เขาก้าวอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นเขาตระหนักว่าบรรพโลหะกำลังบินด้วยความเร็วสูง ทันทีรูปลักษณ์ของความสุขที่ปรากฏบนใบหน้าของเยาวชน. "Swoosh" ความเร็วของเยาวชนระเบิดทันทีและเขาบินไปในอากาศไล่หลังบรรพโลหะ ในแง่ของความเร็วระยะสั้น, เทพโดยทั่วไปความสามารถในการจับขึ้นที่จะขยันขันแข็งโลหะ เมื่อเด็กและเยาวชนเข้ามาใกล้บรรพโลหะเขาทันทีแผ่ออกมาจากความรู้สึกของพระเจ้าหาเพียงไม่กี่เทพภายใน. "ทุกคนฉันแค่พระเจ้า กรุณาช่วยฉันและให้ฉันนั่ง! "เด็กหนุ่มกล่าวทันทีผ่านความรู้สึกของพระเจ้า. แต่บรรพโลหะจ่ายเงินให้เขาไม่มีใจ. "Milords โปรดช่วยฉัน." เยาวชนครั้งหนึ่งเคยแพร่กระจายมากขึ้นจากความรู้สึกของเขาและพระเจ้า messaged. "F * CK ออก ถ้าคุณให้พูดรัว, ฉันจะฆ่าคุณ. "ข้อความความรู้สึกของพระเจ้าออกมาและเยาวชนลดลงทันทีความเร็วของเขา. เขย่าหัวของเขาพร้อมกับถอนหายใจเยาวชนครั้งเปลี่ยนมากยิ่งขึ้นในลมพัดเชื่อมโยงไปถึงลงและดำเนินการต่อไป ความก้าวหน้าทางทิศตะวันออก ในคืนสนามสีดำนี้เขาพบสามขยันขันแข็งโลหะทุกที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมาก แต่สามวิงวอนของเขาถูกปฏิเสธ. นับตั้งแต่ที่เขาถูกปฏิเสธไม่ให้เขาต้องพึ่งพาตัวเองที่จะเดินทางไป เขาพยายามที่จะเดินทางไปสองแสนกิโลเมตรก่อนรุ่งสาง ตามเวลาที่ท้องฟ้าสว่างช้าเยาวชนหยุดก้าวหน้า. สถานที่ที่เขามาหยุดอยู่ในอยู่ในพื้นที่ราบป่าหญ้าที่กำลังเติบโต. "ประทุ ... " เยาวชนเรียกอำนาจของพระเจ้าของเขาและทันทีที่ขุดออกมาภายในอุโมงค์ ป่าหญ้า มันเป็นความลับมากที่ซ่อนอยู่. "ต๊าย." เยาวชนนั่งลงอย่างสงบภายในอุโมงค์มุ่ยในความคิด "ให้ความเร็วนี้มันส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะพาฉันทศวรรษที่ผ่านมาก่อนที่จะมาถึงที่เทือกเขาอเมทิส ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเรา Jenkin [Zhan'jin] จะตกอยู่กับรัฐดังกล่าว นี้ดินแดนนรก ... จริงๆมันไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะเดินเตร่. " เมื่อคิดกลับไปใช้ชีวิตที่เขาเคยอาศัยอยู่เมื่อมาถึงในดินแดนนรกหัวใจของ Jenkin ก็เต็มไปด้วยความเปรี้ยว เขาถอนหายใจ. แต่ช่วงเวลาต่อจิตใจของ Jenkin กลับไปสงบ. "ไม่ว่าสิ่งที่เป้าหมายด้านบนของฉันตอนนี้คือรีบไปยังเทือกเขาอเมทิส เทือกเขาอเมทิสจะเป็นสถานที่ที่ฉัน, Jenkin, ทำเครื่องหมายครั้งแรกของฉัน! "ตา Jenkin ของคนที่คมชัดและรุนแรง ไม่ว่าเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานเขาจะไม่ยอมแพ้. ไม่สะทกสะท้านแม้จะพ่ายแพ้นับไม่ถ้วน มั่นใจตัวเอง! นี่คือเหตุผลว่าทำไม Jenkin ก็สามารถที่จะกลายเป็นเทพและสามารถที่จะมีชีวิตอยู่จนถึงขณะนี้. "โชคดีในดินแดนนรกพื้นที่ของความรู้สึกของพระเจ้าที่มีขนาดเล็กมาก ในกรณีนี้อยู่ในดินแดนของวัสดุที่ให้ความรู้สึกของพระเจ้าจะแผ่กระจายไปทั่วพื้นที่กว้างใหญ่โจรเหล่านั้นจะสามารถที่จะสามารถค้นหาเป้าหมายของพวกเขา. "Jenkin ยิ้มเล็กน้อย "อนิจจา แต่เพียงครั้งเดียวหรือสองครั้งต่อเดือนฉันจะพบคืนเหมือนคืนที่ผ่านมาที่มีแสงจันทร์ที่ทุกคน." Jenkin รู้ดีว่าถ้าเขาจะเดินทางโดยวันแน่นอนเขาจะได้รับการค้นพบ. เมื่อเขาเป็น ค้นพบให้อำนาจของเขาเป็นพระเจ้าใหม่แน่นอนเขาจะไม่สามารถที่จะหนี. ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือการเดินทางในช่วงการจัดเรียงของคืนที่มืดนี้ แต่คืนสีดำสนิทเหมือนคืนที่ผ่านมาแค่ครั้งเดียวหรือสองครั้งต่อเดือน โอกาสอยู่ในระดับต่ำเกินไป นอกจากนี้ความมืดที่สมบูรณ์นานเพียงหนึ่งในสามของวันที่ในช่วงเวลากลางคืน ดังนั้นเขามีเพียงระยะเวลาสั้น ๆ จะรีบไปข้างหน้า. "ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง บางทีผมอาจจะสามารถที่จะพบคนใจดีที่จะให้ฉันนั่ง. " Jenkin เข้าใจ. โดยทั่วไปผู้ที่เดินทางไปต่างประเทศขยันขันแข็งโลหะไม่สามารถใส่ใจที่จะให้ความสนใจกับคนอื่น ๆ หากพวกเขาพบโจรพวกเขาจะไม่ไล่ตามพวกเขาและการโจมตีเป็นที่ใช้เวลามากเกินไปและการใช้พลังงานและเป็นไม่คุ้มค่า พวกเขาไม่สามารถจะใส่ใจที่จะได้ทำหน้าที่ต่อต้านโจร; ธรรมชาติเมื่อพวกเขาพบคนที่ชอบ Jenkin ที่ขอร้องให้ลิฟท์ที่พวกเขาจะไม่สนใจเขาเช่นกัน. "ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือให้รอต่อไป." Jenkin ทำหน้าที่ทันทีโดยใช้แผ่นดินเพื่อให้ครอบคลุมหลุมดังกล่าวข้างต้นเขาเผยให้เห็นเพียงขนาดเล็ก เปิดซึ่งจะช่วยให้บิตของแสงแดดใน. การจัดเรียงของที่ราบกว้างนี้เป็นที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่โดยนักบุญสามัญและโจรจะไม่อยู่บนตัวอักษรทุกตารางนิ้วของแผ่นดินเว้นแต่พวกเขาเบื่ออย่างเต็มที่. เขารอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในห่วงโซ่รกร้างของภูเขา มีเกือบจะไม่มีสัญญาณของชีวิต มนุษย์

คนที่คุ้นเคยกับสถานที่นี้ว่าเป็นดินแดนคืนโดยโจร ตามปกติ คนไม่กล้าที่จะหยุดที่นี่ ที่ขอบของห่วงโซ่ของภูเขา ครึ่งทางขึ้นภูเขา มีจำนวนมากของหวายและหญ้าป่า กับภูเขา หน้าผาที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา .



สิ่งที่แปลกคือ . . . . . . .ส่วนหวายแยกออกจากกันและหัวโผล่ออกมาจากระหว่างพวกเขา นี้เป็นเยาวชนที่อ้วนเล็กน้อยและมองที่ไร้เดียงสามาก

ยกศีรษะของเขา เขามองไปบนท้องฟ้า ดึกแล้ว ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆดำ ทำให้โลกสีดำ แม้แต่เทวดาก็แทบจะดูไม่กี่ร้อยเมตร ชายหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย" วันนี้อากาศเป็นเลิศ มันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้าไปข้างหน้า . "

" หวือ ! "

เยาวชนกลายเป็นลมกระโชกที่สง่างามของลม มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกอย่างเงียบๆ เร็ว ๆ นี้ เขาได้เดินทางหลายพันกิโลเมตร

" ห๊ะ ? " การกระโชกของลมก็ต้องหยุดชะงัก และเยาวชนกลับมาในรูปแบบปกติของเขา เขานอนอยู่ที่พื้นอย่างเงียบๆ มองไกล แค่ตอนนี้เขาดูเหมือนจะสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวบางอย่าง จ่ายระมัดระวัง เขาสังเกตเห็นยาวหาง beastman บินผ่านมา

" มันเป็นแค่เซนต์ " เยาวชนให้ออกที่ซ่อนถอนหายใจโล่งอก

เยาวชนอีกครั้งเปลี่ยนเป็น Silent กระโชกของลม ในขณะที่มันมืด เค้ากดไปข้างหน้า มาต้องหยุดชะงัก แบบนี้ เขารอบคอบ ขั้นสูง ทันใดนั้นเขารู้ว่า พันธุ์พืชโลหะกำลังบินด้วยความเร็วสูง ทันทีลักษณะของความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้าของเยาวชน . .

" หวือ ! "

ความเร็วของเยาวชนทันที ระเบิด และเขาก็บินขึ้นสู่อากาศ ไล่หลังพันธุ์พืช โลหะ ในแง่ของความเร็วระยะสั้น เทพ โดยทั่วไปสามารถจับกับตัวโลหะ เมื่อชายหนุ่มดึงใกล้พันธุ์พืชโลหะทันทีที่เขาออกไป ความรู้สึกของการค้นหาเพียงไม่กี่องค์ ภายใน

" ทุกคน ฉันเป็นพระเจ้า โปรดช่วยฉันและส่งฉัน " ชายหนุ่มตอบทันทีผ่านเทพเลย

แต่พันธุ์พืชโลหะจ่ายเขาไม่มีใจ

" milords โปรดช่วยฉัน . " เยาวชนอีกครั้ง แผ่ความรู้สึกของเขาของพระเจ้าและ messaged

" F * CK ปิด ถ้าคุณยังพูดไม่เป็นสาระ , ข้าจะฆ่าเจ้า" ข้อความความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์ออกมาและเยาวชนทันทีลดความเร็วของเขา

ส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ เยาวชนอีกครั้งกลายเป็นการกระโชกของลม ลง ลง และการเลื่อนไปทางตะวันออก . ในนี้มืดคืน เขาพบสามตัวโลหะทั้งหมดเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ entreaties สามของเขาถูกปฏิเสธ

ตั้งแต่เขาถูกปฏิเสธเขาต้องพึ่งพาตัวเองในการเดินทาง เขาจัดการท่องเที่ยวสองแสนกิโลเมตรก่อนฟ้าสาง โดยเวลาที่ท้องฟ้าค่อยๆ สว่างขึ้น ชายหนุ่มหยุดก้าว

ที่ เขามาหยุดอยู่ภายในบริเวณแฟลตที่หญ้าป่าเติบโต

" เสียงแตก . . . . . . . " ชายหนุ่มเรียกของเขาศักดิ์สิทธิ์พลังทันทีและขุดอุโมงค์ภายในป่าหญ้า เป็นเรื่องลึกลับซ่อนสถานที่

" เฮ้อ . . . "

หนุ่มนั่งลงอย่างสงบภายในอุโมงค์ มุ่ยในความคิด " รับความเร็วนี้ มันน่าจะใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาก่อนที่จะมาถึงที่อเมทิสต์ภูเขา ผมไม่คิดว่าผม zhan'jin เจงคิ้น [ ] , จะตกอยู่ในสภาพแบบนั้น นรกดินแดนนี้ . . . . . . . จริงๆมันไม่ได้เป็นสถานที่ที่ง่ายที่จะเดินเตร่

"เมื่อย้อนกลับไปคิดถึงชีวิตที่เขายังมีชีวิตอยู่ เมื่อมาถึงในดินแดนนรก หัวใจเจงคิ้นกำลังเต็มไปด้วยความเปรี้ยว เขาถอนหายใจ

แต่ต่อมา เจงคิ้นใจกลับคืนสู่ความสงบ

" ไม่ว่าสิ่งที่เป้าหมายสูงสุดของผมในตอนนี้คือรีบอเมทิสต์ภูเขา อเมทิสต์ภูเขาจะเป็นสถานที่ที่ฉันเจงคิ้น ให้มาร์คครั้งแรกของฉัน ! ดวงตาคมของ " เจงคิ้นและรุนแรงไม่ว่ายังไง เขาก็ทุกข์ เขาจะไม่ให้ขึ้น

ไม่สะทกสะท้านแม้นับไม่ถ้วน setbacks ความมั่นใจ !

นี่ทำไมเจงคิ้นได้กลายเป็นเทพ และสามารถที่จะมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้

" โชคดี ในดินแดนนรก ด้านความรู้สึก เทพ มีขนาดเล็กมาก ถ้ามันอยู่ในวัสดุที่สัมผัสดินแดน ศักดิ์สิทธิ์อาจแพร่กระจายไปทั่วพื้นที่กว้างใหญ่โจรเหล่านั้นจะสามารถได้อย่างง่ายดายค้นหาเป้าหมายของพวกเขา . " เจงคิ้นยิ้มเล็กน้อย " อนิจจา แต่เพียงครั้งเดียวหรือสองครั้งต่อเดือน เราจะพบคืนนี้ ไม่มีแสงจันทร์เลย "

เจงคิ้นรู้ดีว่าถ้าเขาจะเดินทางวัน ที่เขาจะต้องพบ

เมื่อเขาค้นพบ ได้รับอำนาจของเขาเป็นพระเจ้าใหม่ เขาคงไม่สามารถหนี

สิ่งที่เขาทำได้คือเดินทางช่วงมืดอย่างนี้ทุกคืน แต่คืน เหมือนคืนที่ผ่านมา ทั้งหมดสีดำปรากฏอยู่ครั้งหรือสองครั้งต่อเดือน โอกาสได้น้อยเกินไป นอกจากนี้ ความมืดที่สมบูรณ์แบบเพียง 3 วัน ในช่วงกลางคืน ดังนั้นเขามีเพียงระยะเวลาสั้น ๆของเวลาจะรีบส่งต่อ

" ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือค่อยๆก้าวไปข้างหน้าบางทีฉันอาจจะได้เจอคนที่ใจดีที่ส่งฉัน . "

เจงคิ้นเข้าใจ

พูดโดยทั่วไป ผู้ที่เดินทางไปต่างประเทศ ตัวโลหะไม่สามารถ bothered ไปสนใจคนอื่น ถ้าพวกเขาเจอโจร พวกเขาจะไม่ไล่ตามพวกเขาโจมตี ที่ใช้เวลามากเกินไปและพลังงานและไม่คุ้มค่าพวกเขาไม่สามารถ bothered ที่จะต่อต้านพวกโจร ธรรมชาติ เมื่อเขาพบคนอย่างเจงคิ้นใครขอร้องให้ลิฟท์ พวกเขาจะไม่สนใจเขาเช่นกัน

" ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือรอต่อไป " เจงคิ้นทันทีว่า การใช้ดินกลบหลุมเหนือเขา เผยให้เห็นเพียงเล็กน้อย เปิด ซึ่งจะช่วยให้บิตของแสงแดดใน

จัดเรียงนี้ของ กว้าง แฟลตแลนด์ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่โดยสามัญชนและโจรไม่มีอยู่ในอักษรทุกนิ้วของที่ดิน , จนกว่าพวกเขาจะเบื่อโคตร


เขารอ