Norway has chosen a more decentrali

Norway has chosen a more decentralized model compared with many other countries, but is not the only national government to recognize the advantages of decentralized social services. The US undertook a partial decentralization of assistance to the poor with the introduction of TANF in 1996 (Oates, 1999). One result seems to be that local political ideology and other determinants have become influential (Fellowes and Rowe, 2004; Fording et al., 2007; Soss et al., 2001).2 Will Norway have to make a move in the opposite direction and make the national norm mandatory in order to reduce variation in welfare generosity? The present study illustrates the challenges central government faces when trying both to allow discretion and to restrain variation. The challenge of controlling complex decisions through simplistic measures is at the core of the principal–agent relationship between
different actors in public service provision. This is also a relevant issue in the EU setting, as shown by studies of implementation of
EU policy in the member states

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอร์เวย์ได้เลือกแบบจำลองแบบกระจายศูนย์มากขึ้นเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ แต่ไม่ได้เป็นรัฐบาลแห่งชาติเฉพาะการรับรู้ประโยชน์ของการบริการทางสังคมแบบกระจายศูนย์ สหรัฐอเมริกา undertook การบางส่วนกระจายอำนาจการแพร่กระจายของความช่วยเหลือคนจน ด้วยการแนะนำ TANF 1996 (โอตส์ 1999) ผลหนึ่งน่าจะ เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองท้องถิ่นนั้น และเป็นดีเทอร์มิแนนต์อื่น ๆ ทรงอิทธิพล (Fellowes และ Rowe, 2004 Fording et al., 2007 Soss et al., 2001) 2 นอร์เวย์จะต้องทำการย้ายในทิศทางตรงกันข้าม และทำให้บรรทัดฐานแห่งชาติบังคับเพื่อลดความผันแปรในความเอื้ออาทรสวัสดิการ การศึกษาปัจจุบันแสดงใบหน้าท้าทายรัฐบาลกลางเมื่อพยายามให้พิจารณา และห้ามเปลี่ยนแปลง ความท้าทายของการควบคุมการตัดสินใจที่ซับซ้อนโดยใช้มาตรการง่าย ๆ คือของหลัก – แทนความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกันในการจัดบริการสาธารณะ ยังเป็นประเด็นเกี่ยวข้องในการตั้งค่าใน EU แสดง โดยศึกษาการดำเนินงานนโยบายรัฐสมาชิก EU

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอร์เวย์ได้เลือกรูปแบบการกระจายอำนาจมากขึ้นเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ จำนวนมาก แต่ไม่ได้เป็นเพียงรัฐบาลแห่งชาติที่จะรับรู้ประโยชน์ของการบริการทางสังคมการกระจายอำนาจ สหรัฐรับหน้าที่กระจายอำนาจบางส่วนของความช่วยเหลือแก่คนยากจนด้วยการแนะนำของ TANF ในปี 1996 (ทส์, 1999) ผลหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ว่าอุดมการณ์ทางการเมืองในประเทศและปัจจัยอื่น ๆ ได้กลายเป็นผู้มีอิทธิพล (เฟลและ Rowe 2004; Fording et al, 2007;.. Soss, et al, 2001) 0.2 จะนอร์เวย์ต้องให้ย้ายไปในทิศทางตรงข้ามและ ทำให้เป็นบรรทัดฐานของประเทศที่บังคับใช้เพื่อลดการเปลี่ยนแปลงในความเอื้ออาทรสวัสดิการ? การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความท้าทายรัฐบาลกลางใบหน้าเมื่อพยายามทั้งการอนุญาตให้ใช้ดุลยพินิจและการเปลี่ยนแปลงที่จะยับยั้ง
ความท้าทายของการควบคุมการตัดสินใจที่ซับซ้อนผ่านมาตรการง่ายอยู่ที่หลักของความสัมพันธ์ที่สำคัญตัวแทนระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกันในการให้บริการสาธารณะ
นอกจากนี้ยังเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องในการตั้งค่าของสหภาพยุโรปดังที่แสดงโดยการศึกษาการดำเนินงานของนโยบายของสหภาพยุโรปในประเทศสมาชิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอร์เวย์ได้เลือกรูปแบบกระจายอำนาจมากขึ้นเมื่อเทียบกับอีกหลายประเทศ แต่ไม่ได้เป็นเพียงรัฐรับรู้ข้อดีของการบริการทางสังคมแบบกระจายอำนาจ . สหรัฐรับหน้าที่กระจายอำนาจบางส่วนช่วยเหลือคนยากจนด้วยการ tanf ในปี 1996 ( ทส์ , 1999 ) หนึ่งผลน่าจะเป็นว่า การเมืองท้องถิ่น และปัจจัยอื่น ๆมีอุดมการณ์กลายเป็นผู้มีอิทธิพล ( เฟลโลว์ส และโรว์ , 2004 ; fording et al . , 2007 ; soss et al . , 2001 ) . 2 จะนอร์เวย์ได้เพื่อให้ย้ายไปในทิศทางตรงกันข้าม และสร้างบรรทัดฐานแห่งชาติบังคับเพื่อลดความผันแปรในความเอื้ออาทร สวัสดิการ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความท้าทายที่ใบหน้าเมื่อรัฐบาลพยายามทั้งให้ดุลยพินิจและยับยั้งการแปรผัน ความท้าทายของการควบคุมการตัดสินใจที่ซับซ้อนผ่านมาตรการง่ายเป็นที่แกนหลักของตัวแทนหลักและความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงที่แตกต่างกันในการให้บริการสาธารณะ นี้ยังเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องในสหภาพยุโรปการตั้งค่าตามที่แสดง โดยการศึกษาการใช้นโยบายของสหภาพยุโรปในประเทศสมาชิก