Threatened species listing as a tri

Threatened species listing as a trigger for conservation action

abstract
Legislative listing schemes, under which the listing of a species as threatened automatically
triggers command regulation and/or recovery planning, raise significant issues for policy
makers. In this paper, we explore strategies for factoring considerations beyond the
empirical assessment of a species’ conservation status into the resource allocation decisions
that flow from listing. Even in threatened species legislation that appears to prioritise
species conservation over socio-economic considerations by creating an automatic nexus
between listing and conservation response, there are significant pressure valves that allow
the latter to exercise a significant influence on decisions in practice. We critically examine
two other techniques currently used in legislation that allow a broader range of considerations
to be factored into resource allocation decisions: abandoning the automatic triggering
of resource allocation by listing; and taking into account a broader range of considerations in
the listing decision itself. We conclude by outlining the framework for a strategic approach
to the allocation of conservation resources. This has three limbs to it: recovery plans that
identify what needs to be done to bring about recovery, in addition to what available
resources will allow us to do; a system for prioritising between the implementation of
recovery plans; and the integration of threatened species conservation into strategic land
use planning processes.

1. Introduction
Legislative threatened species listing regimes at a national
level are increasingly turning to listing criteria derived from
those developed under the auspices of the IUCN for its Red List
of species at high risk of extinction at a global level. The IUCN
Council adopted the most recent version of the criteria,
version 3.1, in 2001 (IUCN, 2001).




Acknowledgements
The authors acknowledge the financial assistance provided by
the Australian Research Council in facilitating this research,
which is part of a broader project examining intersections
between science and law in the context of threatened species
legislation. They would also like to thank three anonymous
reviewers for their detailed comments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุ์รายการเป็นทริกเกอร์สำหรับการดำเนินการอนุรักษ์บทคัดย่อกฎหมายภายใต้แผนงาน การแสดงรายการซึ่งรายการที่มีชนิดเป็นการคุกคามโดยอัตโนมัติทริกเกอร์กฎระเบียบคำสั่งหรือการวางแผนการกู้คืน ยกปัญหาที่สำคัญสำหรับนโยบายเครื่องชง ในกระดาษนี้ เราสำรวจกลยุทธ์สำหรับการพิจารณานอกเหนือจากการการประเมินเชิงประจักษ์ของสถานะการอนุรักษ์สายพันธุ์ในการตัดสินใจจัดสรรทรัพยากรที่ไหลจากรายการ แม้ในกฎหมายขู่ว่าพันธุ์ที่ปรากฏนั้นอนุรักษ์สายพันธุ์ผ่านการพิจารณาเศรษฐกิจสังคมโดยการสร้างเน็กซัสโดยอัตโนมัติระหว่างรายการและอนุรักษ์การตอบสนอง มีวาล์วความดันที่สำคัญที่ทำให้หลังการออกกำลังกายมีอิทธิพลสำคัญในการตัดสินใจในการปฏิบัติงาน เราตรวจสอบอย่างยิ่งสองเทคนิคอื่น ๆ ที่ใช้ในกฎหมายที่ทำให้ช่วงกว้างของการพิจารณาการแยกตัวประกอบในการตัดสินใจจัดสรรทรัพยากร: ทิ้งเรียกอัตโนมัติการปันส่วนทรัพยากรโดยรายการ และการเข้าบัญชีของข้อควรพิจารณาในตัดสินใจรายการเอง เราสรุป โดยสรุปกรอบแนวทางการปันส่วนของการอนุรักษ์ทรัพยากร มีสามแขนขามัน: แผนฟื้นฟูที่ระบุสิ่งที่ต้องทำให้ฟื้น นอกเหนือจากสิ่งที่มีทรัพยากรจะช่วยให้เราดำเนินการ ระบบสำหรับการจ่ายระหว่างการดำเนินการแผนกู้คืน และรวมถึงการอนุรักษ์พันธุ์ขู่ว่าเป็นที่ดินเชิงกลยุทธ์ใช้กระบวนการวางแผนบทนำกฎหมายขู่ว่าพันธุ์รายการระบอบที่ชาติระดับมากขึ้นจะเปลี่ยนเป็นเกณฑ์ที่ได้มาจากการแสดงรายการผู้พัฒนาอุปถัมภ์ของ IUCN การสำหรับรายชื่อสีแดงสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงของการสูญเสียในระดับสากล การบัญชีสภานำรุ่นล่าสุดของเงื่อนไขรุ่น 3.1, 2001 (IUCN, 2001)ถาม-ตอบผู้เขียนยอมรับความช่วยเหลือทางการเงินโดยสภาวิจัยออสเตรเลียในการอำนวยความสะดวกในงานวิจัยนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการกว้างแยกตรวจสอบระหว่างวิทยาศาสตร์และกฎหมายในบริบทของพันธุ์ขู่ว่ากฎหมาย พวกเขาต้องการขอบคุณสามแบบไม่ระบุชื่อทานสำหรับความคิดเห็นรายละเอียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ที่ถูกคุกคามรายชื่อเป็นทริกเกอร์สำหรับการดำเนินการอนุรักษ์นามธรรมรูปแบบรายการนิติบัญญัติภายใต้ซึ่งรายชื่อของสายพันธุ์ที่เป็นภัยคุกคามโดยอัตโนมัติเป็นต้นเหตุของกฎระเบียบคำสั่งและ / หรือการวางแผนการกู้คืนยกประเด็นที่สำคัญสำหรับนโยบายการผลิต ในบทความนี้เราจะสำรวจกลยุทธ์สำหรับการแฟการพิจารณานอกเหนือจากการประเมินเชิงประจักษ์ของสถานภาพการอนุรักษ์สายพันธุ์ 'ลงในการตัดสินใจการจัดสรรทรัพยากรที่ไหลออกจากรายชื่อ แม้จะอยู่ในกฎหมายภัยคุกคามที่ปรากฏขึ้นเพื่อจัดลำดับความสำคัญในการอนุรักษ์สายพันธุ์มากกว่าการพิจารณาทางเศรษฐกิจและสังคมโดยการสร้าง Nexus อัตโนมัติระหว่างรายการและการตอบสนองการอนุรักษ์มีวาล์วความดันที่สำคัญที่ช่วยให้หลังการออกกำลังกายมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญต่อการตัดสินใจในการปฏิบัติ เราตรวจสอบอย่างยิ่งทั้งสองเทคนิคอื่น ๆ ที่ใช้ในการออกกฎหมายที่อนุญาตให้ช่วงกว้างของการพิจารณาในขณะนี้จะได้รับการพิจารณาในการตัดสินใจจัดสรรทรัพยากร: ทิ้งวิกฤติอัตโนมัติของการจัดสรรทรัพยากรโดยรายชื่อ; และคำนึงถึงช่วงกว้างของการพิจารณาในการตัดสินใจในรายการของตัวเอง เราสรุปโดยสรุปกรอบการทำงานสำหรับวิธีการเชิงกลยุทธ์เพื่อการจัดสรรทรัพยากรการอนุรักษ์ นี้มีสามแขนขาไป: แผนการกู้คืนที่ระบุสิ่งที่จะต้องทำเพื่อนำมาเกี่ยวกับการกู้คืนในนอกเหนือไปจากสิ่งที่มีอยู่ทรัพยากรจะช่วยให้เราจะทำอย่างไร ระบบการจัดลำดับความสำคัญระหว่างการดำเนินการตามแผนฟื้นฟู; และบูรณาการของการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่ถูกคุกคามเข้ามาในแผ่นดินเชิงกลยุทธ์กระบวนการการวางแผนการใช้. 1 บทนำนิติบัญญัติขู่สายพันธุ์รายชื่อระบอบการปกครองในระดับชาติระดับมีมากขึ้นหันไปรายการเกณฑ์ที่ได้มาจากผู้ที่ได้รับการพัฒนาภายใต้การอุปถัมภ์ของ IUCN สำหรับรายชื่อแดงของสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์ในระดับโลก IUCN รายสภานำรุ่นล่าสุดของหลักเกณฑ์เวอร์ชัน 3.1 ในปี 2001 (IUCN, 2001). คำนิยมผู้เขียนยอมรับความช่วยเหลือทางการเงินที่ได้รับจากสภาวิจัยแห่งออสเตรเลียอำนวยความสะดวกในงานวิจัยนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการที่กว้างขึ้นในการตรวจสอบทางแยกระหว่างวิทยาศาสตร์และกฎหมายในบริบทของสปีชีส์คุกคามกฎหมาย พวกเขายังอยากจะขอขอบคุณสามที่ไม่ระบุชื่อผู้แสดงความคิดเห็นสำหรับความคิดเห็นของพวกเขารายละเอียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายชื่อสายพันธุ์ขู่ที่เรียกการกระทำเพื่อการอนุรักษ์บทคัดย่อรูปแบบรายการกฎหมาย ซึ่งตามรายการของสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามโดยอัตโนมัติทริกเกอร์ระเบียบคำสั่ง และ / หรือ การวางแผนการกู้คืน ยกประเด็นที่สำคัญสำหรับนโยบายผู้ผลิต ในกระดาษนี้เราสำรวจกลยุทธ์การพิจารณาเกินการประเมินเชิงประจักษ์ของสายพันธุ์สถานะการอนุรักษ์ในการตัดสินใจในการจัดสรรทรัพยากรที่ไหลจากรายการ แม้ในการข่มขู่ Species กฎหมายที่ปรากฏที่จะจัดลำดับความสำคัญสายพันธุ์อนุรักษ์เหนือการพิจารณาทางเศรษฐกิจและสังคม โดยการสร้างการเชื่อมต่ออัตโนมัติระหว่างรายการ และการตอบสนองต่อการอนุรักษ์ มีวาล์วความดันอย่างมีนัยสำคัญที่ช่วยให้หลังการออกกำลังกายมีอิทธิพลสำคัญในการตัดสินใจในการปฏิบัติงาน เราวิเคราะห์ตรวจสอบสองเทคนิคอื่น ๆที่ใช้ในปัจจุบันในกฎหมายที่อนุญาตให้กว้างช่วงของการพิจารณาเป็นปัจจัยหนึ่งในการตัดสินใจการจัดสรรทรัพยากร : ทิ้งโดยอัตโนมัติเรียกการจัดสรรทรัพยากร โดยรายการ และถ่ายไปยังบัญชีที่กว้างขึ้นของการพิจารณาในการตัดสินใจในรายการตัวเอง เราสรุปได้โดยการกำหนดกรอบแนวทางยุทธศาสตร์การจัดสรรทรัพยากร การอนุรักษ์ นี้มี 3 ขา ให้มันกู้คืนที่วางแผนระบุสิ่งที่จะต้องทำเพื่อนำมาเกี่ยวกับการกู้คืน นอกจากนี้สิ่งที่ใช้ได้ทรัพยากรจะช่วยให้เราทำ ; ระบบ prioritising ระหว่างการดำเนินงานของแผนการกู้คืน และบูรณาการของการข่มขู่ Species การอนุรักษ์ในที่ดินเชิงกลยุทธ์ใช้กระบวนการวางแผน1 . แนะนำสภานิติบัญญัติของการข่มขู่ Species รายการระบบในชาติระดับมากขึ้นการเปลี่ยนรายการเกณฑ์มาจากที่พัฒนาขึ้นภายใต้การอุปถัมภ์ของ IUCN รายชื่อแดงของชนิดความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์ในระดับสากล IUCNสภารับรุ่นล่าสุดของเกณฑ์รุ่น 3.1 ในปี 2001 ( IUCN 2001 )กิตติกรรมประกาศผู้เขียนยอมรับความช่วยเหลือทางการเงินโดยสภาวิจัยออสเตรเลียในการวิจัยนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ เช่น การแยกระหว่างวิทยาศาสตร์และกฎหมายในบริบทของการข่มขู่ Speciesกฎหมาย พวกเขายังต้องการที่จะขอบคุณสามนิรนามผู้แสดงความคิดเห็นสำหรับความคิดเห็นของพวกเขาอย่างละเอียด