Modern windsurfing sails are often

Modern windsurfing sails are often made of monofilm (clear polyester film), dacron (woven polyester) and mylar. Areas under high load may be reinforced with kevlar.
Two designs of a sail are predominant: camber induced and rotational. Cambered sails have 1–5 camber inducers, plastic devices at the ends of battens which cup against the mast. They help to hold a rigid aerofoil shape in the sail, better for speed and stability, but at the cost of maneuverability and generally how light and easy to use the sail feels. The trend is that racier sails have camber inducers while wave sails and most recreational sails do not. The rigidity of the sail is also determined by a number of battens.
Beginners' sails often do not have battens, so they are lighter and easier to use in light winds. However, as the sailor improves, a battened sail will provide greater stability in stronger winds.
The windsurfer in the foreground is using a camber induced sail and is fully planing using the footstraps, while the other is using a rotational sail and is not planing.
Rotational sails have battens which protrude beyond the back aspect of the mast. They have to flip to the other side of the mast when tacking or jibing, hence the rotation in the name. Rotational sails have aerofoil shape on the leeward side only when filled with wind. They can be absolutely flat and depowered when sheeted out.
In comparison with cambered sails, rotational designs offer less power and stability when sailing straight, but are easier to handle when maneuvering. Also, rotational sails are lighter and much easier to rig.
The leading edge of a sail is called the luff. The mast is in the luff tube. The rear edge is called the leech. The front bottom corner of the sail, where the mast foot protrudes, is called the tack, and the rear corner, to which the boom is attached, is called the clew. The bottom edge, between the clew and the tack, is called the foot.
A windsurfing sail is tensioned at two points: at the tack (by downhaul), and at the clew (by outhaul). There is a set of pulleys for downhauling at the tack and there's a grommet at the clew. Most shape is given to the sail by a very strong downhaul, bending the mast in the luff tube. The outhaul tension is relatively weak, mostly to provide leverage for controlling the sail's angle of attack.
The sail is tuned by adjusting the downhaul and the outhaul. Generally, the sail has to be trimmed more for stronger winds. More downhaul tension loosens the upper part of the leech, allowing the top of the sail to twist and "spill" the wind at the gusts and shifting the center of effort (strictly, the center of pressure) of the sail down. Releasing the downhaul tension shifts the center of effort up. More outhaul lowers the camber/draft, making the sail flatter and easier to control, but less powerful, and less outhaul brings more overall depth to the sail, more low-end power, shifts the center of effort upward and to the front, and may limit speed by increasing aerodynamic resistance.
The disciplines of windsurfing (wave, freestyle, freeride) require different sails. Wave sails are reinforced to survive the surf, and are flat when depowered to allow riding the waves like surfers do. Freestyle sails are also flat when depowered, and have high low-end power to allow quick acceleration. Freeride sails are all-rounders that are comfortable to use and are meant for recreational windsurfing. Racing sails provide speed at the expense of qualities like comfort or maneuverability.
The size of the sail is measured in square meters and can be from 3 m2 to 5.5 m2 for wave sails and from 6 m2 to 15 m2 for racing sails, with ranges for freestyle and freeride sails spanning somewhere between these extremes. Learning sails for children can be as small as 0.7 m2 and racing sails being up to 15 m2 large

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบเรือโต้คลื่นทันสมัยมักจะทำของ monofilm (โพลีเอสเตอร์ใสฟิล์ม), dacron (ทอโพลีเอสเตอร์) และ mylar พื้นที่ภายใต้การโหลดสูงอาจจะเสริม ด้วยเคฟล่าสองแบบของเรือมีความโดดเด่น: โค้งเหนี่ยวนำ และหมุน ณมราชเซลส์มีถ้วยซึ่งเทียบกับเสา 1 – 5 โค้ง inducers อุปกรณ์พลาสติกปลายของระแนง พวกเขาช่วยเก็บรูปร่างแข็งจำหน่ายในการแล่นเรือ ดีกว่า สำหรับความเร็วและความเสถียร แต่ค่าใช้ จ่ายความคล่องแคล่ว และรู้สึกเบา และง่ายต่อการใช้โดยทั่วไปวิธีการแล่นเรือ แนวโน้มคือ เรือ racier มี inducers โค้งขณะคลื่นเรือ และใบเรือนันทนาการส่วนใหญ่ทำไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเรือจะถูกกำหนด โดยจำนวนของระแนงเซลส์เบื้องต้นมักจะไม่มีระแนง ดังนั้นจึงมีน้ำหนักเบา และง่ายต่อการใช้ในลมเบานี้ อย่างไรก็ตาม เป็นทหารเรือปรับปรุง การแล่นเรือ battened จะให้ความนิ่งในลมที่แข็งแกร่งวินเซิร์ฟในเบื้องหน้าใช้การแล่นเรือโค้งเกิด และเต็มไสใช้ footstraps ในขณะที่อื่น ๆ ที่ใช้เรือแบบหมุน และไม่มีการวางแผนระแนงที่ยื่นออกมาเหนือด้านหลังของเสาใบเรือหมุนได้ พวกเขาจะต้องพลิกไปด้านอื่น ๆ ของเสาเมื่อสกัด หรือ jibing ดังนั้นการหมุนในชื่อ หมุนเซลส์มีจำหน่ายรูปร่างทางด้านอับลมเมื่อมีลมเท่านั้น พวกเขาสามารถอย่างแบน และดีพาว์เมื่อ sheeted ออกเมื่อเปรียบเทียบกับเซลส์ณมราช แบบหมุนมีกำลังและความมั่นคงน้อยลงเมื่อแล่นตรง แต่ง่ายต่อการจัดการเมื่อหลบหลีก ยัง หมุนใบเรือมีน้ำหนักเบา และง่ายมากที่จะเสกสรรของเรือเรียกว่าการ luff เสาอยู่ในหลอดทวนลม ขอบด้านหลังเรียกว่าปลิง มุมล่างด้านหน้าของเรือ ที่เท้าเสา protrudes เรียกว่าตะปู และมุมด้านหลัง ที่บูมแนบ เรียกว่าปรับใบเรือ ขอบล่าง ตะปู ระหว่างปรับใบเรือเรียกว่าเท้าแล่นเรือวินเซิร์ฟเป็นดึงมาที่จุดที่สอง: ตะปู (โดย downhaul), และปรับใบเรือ (โดย outhaul) ชุดของรอกสำหรับ downhauling ที่ตะปู และมีปลอกยางปรับใบเรือ รูปร่างใหญ่ให้แล่นเรือ โดย downhaul แข็งแกร่งมาก ดัดเสาที่ในหลอดทวนลม ความตึงเครียดของ outhaul ค่อนข้างอ่อนแอ ส่วนใหญ่จะให้ใช้ประโยชน์สำหรับการควบคุมมุมของเรือของการโจมตีได้เรือได้รับการปรับ โดยการปรับ downhaul และ outhaul โดยทั่วไป แล่นเรือไปได้ถูกตัดสำหรับลมที่แข็งแกร่งมากขึ้น ความตึง downhaul ขึ้น loosens ส่วนบนของปลิง ให้ด้านบนของใบจะบิด และลมที่กระโชก "หก" และศูนย์กลางของความพยายาม (อย่างเคร่งครัด ศูนย์ของความดัน) ของเรือลดเกียร์ ปล่อยความตึงเครียด downhaul เลื่อนศูนย์กลางของความพยายามขึ้น เพิ่มเติม outhaul ลดโค้ง/ร่าง การแล่นเรือราบเรียบ และง่ายต่อการควบคุม แต่มี ประสิทธิภาพน้อย และ outhaul น้อยนำความลึกโดยรวมเพิ่มเติมมาแล่นเรือ พลังงานต่ำมาก กะศูนย์ความพยายามสูงขึ้น และด้านหน้า และอาจจำกัดความเร็ว โดยการเพิ่มความต้านทานตามหลักอากาศพลศาสตร์สาขาวิชาของการโต้คลื่น (คลื่น ฟรีสไตล์ freeride) ต้องใช้ใบเรือที่แตกต่างกัน คลื่นเรือเสริมเพื่อความอยู่รอดคลื่น และแบนเมื่อดีพาว์ให้ขี่คลื่นนักเล่นไม่ ฟรีสไตล์เซลส์ยังแบนเมื่อดีพาว์ และมีพลังงานสูงต่ำเพื่อให้เร่งด่วน แบบฟรีสไตล์เซลส์จะ all-rounders ที่สะดวกในการใช้ และมีความหมายสำหรับโต้คลื่นนันทนาการ เรือแข่งมีความเร็วค่าใช้จ่ายของคุณภาพเช่นความสะดวกสบายหรือความคล่องแคล่วขนาดของเรือวัดเป็นตารางเมตร และสามารถจาก 3 m2 m2 5.5 สำหรับคลื่นเซลส์ และ 6 m2 ถึง 15 m2 สำหรับแข่งเรือ กับช่วงสำหรับฟรีสไตล์ และ freeride ใบเรือทอดอยู่ระหว่างสุดขั้วเหล่านี้ เอื้ออำนวยการเรียนรู้เด็กสามารถมีขนาดเล็กเป็น 0.7 m2 และการแข่งเรือที่มีขนาดใหญ่ถึง 15 m2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรือใบวินด์เซิร์โมเดิร์นมักจะทำจาก monofilm (ฟิล์มโพลีเอสเตอร์ที่ชัดเจน) Dacron (ทอเส้นใยสังเคราะห์) และ Mylar พื้นที่ภายใต้ภาระสูงอาจจะเสริมด้วยเคฟล่าร์.
สองแบบของเรือเด่น: โค้งและเหนี่ยวนำให้เกิดการหมุน ใบเรือหลังเต่ามีปฏิกิริยา 1-5 โค้งอุปกรณ์พลาสติกที่ปลายของระแนงซึ่งคัพกับเสา พวกเขาช่วยถือรูปร่าง aerofoil เข้มงวดในการแล่นเรือที่ดีกว่าสำหรับความเร็วและความเสถียร แต่ค่าใช้จ่ายในการคล่องแคล่วและโดยทั่วไปวิธีการที่มีน้ำหนักเบาและง่ายต่อการใช้เรือรู้สึก แนวโน้มคือว่าใบล่อแหลมมีปฏิกิริยาโค้งในขณะที่เรือใบเรือคลื่นและการพักผ่อนหย่อนใจส่วนใหญ่ทำไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเรือยังถูกกำหนดโดยจำนวนของระแนง.
เรือเริ่มต้น 'มักจะไม่ได้ระแนงเพื่อให้พวกเขามีน้ำหนักเบาและง่ายต่อการใช้ในลมอ่อน แต่เป็นกะลาสีปรับปรุงเรือ battened จะให้มีเสถียรภาพมากขึ้นในลมแข็งแกร่ง.
วินเซิร์ฟในเบื้องหน้าใช้โค้งแล่นเรือและเหนี่ยวนำให้เกิดเป็นอย่าง planing ใช้ footstraps ในขณะที่คนอื่น ๆ จะใช้เรือในการหมุนและไม่ได้วางแผน
ใบเรือหมุนมีระแนงที่ยื่นออกมาเกินกว่าด้านหลังของเสา พวกเขาจะต้องพลิกไปอีกด้านหนึ่งของเสาเมื่อตรึงหรือหวั่นเกรงจึงหมุนในชื่อ ใบเรือหมุนมีรูปร่าง aerofoil ในด้านใต้ลมเฉพาะเมื่อเต็มไปด้วยลม พวกเขาสามารถเป็นอย่างดีพาว์แบนและเมื่อแผ่ออก.
ในการเปรียบเทียบกับใบเรือหลังเต่าออกแบบหมุนให้พลังงานน้อยลงและมีเสถียรภาพเมื่อแล่นตรง แต่จะง่ายต่อการจัดการเมื่อการหลบหลีก นอกจากนี้ใบหมุนมีน้ำหนักเบาและง่ายมากที่จะ Rig.
ขอบชั้นนำของเรือที่เรียกว่าทวนลม เสาอยู่ในหลอดทวนลม ขอบหลังเรียกว่าปลิง ที่มุมด้านล่างด้านหน้าของเรือที่เท้าเสายื่นออกมาจะเรียกว่าตะปูและมุมด้านหลังซึ่งบูมที่แนบมาจะเรียกว่า Clew ขอบด้านล่างระหว่าง Clew และตะปูเรียกว่าเท้า.
เรือวินเซิร์ฟเป็นแรงที่สองจุด: ที่ตะปู (โดย downhaul) และใน Clew (โดย outhaul) มีชุดของรอกสำหรับ downhauling ที่ตะปูและมี Grommet ที่ Clew รูปร่างส่วนใหญ่จะได้รับการแล่นเรือโดย downhaul แข็งแรงมากดัดเสาในหลอดทวนลม ความตึงเครียด outhaul ค่อนข้างอ่อนแอส่วนใหญ่เพื่อให้ใช้ประโยชน์ในการควบคุมมุมแล่นเรือของการโจมตี.
แล่นเรือจะถูกปรับโดยการปรับ downhaul และ outhaul โดยทั่วไปแล้วเรือจะต้องมีการตัดแต่งมากขึ้นสำหรับลมแข็งแกร่ง ความตึงเครียดผ่อนคลาย downhaul เพิ่มเติมส่วนบนของปลิงที่ช่วยให้ด้านบนของใบจะบิดและ "รั่วไหล" ลมที่กระโชกและขยับศูนย์ของความพยายาม (อย่างเคร่งครัด, ศูนย์ของความดัน) ของเรือลง ปล่อยความตึงเครียด downhaul กะศูนย์กลางของความพยายามขึ้น outhaul เพิ่มเติมลดโค้ง / ร่างทำให้อี๋เรือและง่ายต่อการควบคุม แต่มีประสิทธิภาพน้อยลงและ outhaul น้อยนำความลึกโดยรวมมากขึ้นในการแล่นเรือพลังงานต่ำสุดมากขึ้นกะศูนย์กลางของความพยายามที่สูงขึ้นและเพื่อต้อนรับและ อาจจะ จำกัด ความเร็วโดยการเพิ่มความต้านทานอากาศพลศาสตร์.
สาขาของวินเซิร์ฟ (คลื่นรูปแบบ Freeride) จำเป็นต้องใช้ใบเรือที่แตกต่างกัน ใบเรือคลื่นจะเสริมเพื่อความอยู่รอดคลื่นและจะถูกแบนเมื่อดีพาว์ที่จะอนุญาตให้ขี่คลื่นเหมือนนักเล่นทำ ใบรูปแบบนอกจากนี้ยังมีแบนเมื่อดีพาว์และมีอำนาจต่ำสุดสูงเพื่อช่วยให้อัตราเร่งที่รวดเร็ว ใบเรือ Freeride มีทั้งหมด-rounders ที่มีความสะดวกสบายในการใช้และมีความหมายสำหรับวินเซิร์ฟที่พักผ่อนหย่อนใจ เรือแข่งให้ความเร็วที่ค่าใช้จ่ายที่มีคุณภาพเช่นความสะดวกสบายหรือความคล่องแคล่ว.
ขนาดของเรือเป็นวัดในตารางเมตรและอาจได้มาจาก 3 m2 5.5 m2 สำหรับเรือคลื่นและจาก 6 m2 15 m2 สำหรับเรือแข่งที่มีช่วงสำหรับ ฟรีสไตล์และ Freeride ใบทอดที่ไหนสักแห่งระหว่างสุดขั้วเหล่านี้ การเรียนรู้ใบสำหรับเด็กสามารถมีขนาดเล็กเป็น 0.7 m2 และการแข่งเรือเป็นถึง 15 m2 ขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรือวินเซิฟสมัยใหม่มักจะทำ monofilm ( ล้างฟิล์มโพลีเอสเตอร์ ) , Dacron ( ผ้าโพลีเอสเตอร์ ) และฟิล์ม . พื้นที่ภายใต้การโหลดสูง อาจจะเสริมด้วยเคฟล่าร์ .มีสองรูปแบบของใบเรือจะโดด : โค้งเกิดและการหมุน หลังเต่าใบเรือมี 1 – 5 โค้งใช้อุปกรณ์พลาสติกที่ปลายระแนงที่ถ้วยกับเสากระโดง พวกเขาช่วยถือรูปทรงแอโรฟอยล์แข็งในการแล่นเรือที่ดีสำหรับความเร็วและเสถียรภาพ แต่ที่ค่าใช้จ่ายของความคล่องแคล่ว และโดยทั่วไปแล้วแสงและใช้งานง่าย ) รู้สึก แนวโน้มที่ racier ใบเรือมีโค้งใบเรือและใช้ในขณะที่คลื่นเรือนันทนาการมากที่สุดไม่ ความแข็งแกร่งของเรือใบยังกำหนดโดยจำนวนของระแนง .การเริ่มต้นมักไม่มีระแนง ดังนั้นพวกเขาจะเบาและง่ายต่อการใช้ลมแสง อย่างไรก็ตาม เป็นทหารเรือ ปรับปรุง , battened ล่องเรือจะช่วยให้มีเสถียรภาพมากขึ้นในลมที่แข็งแกร่งโดย Windsurfer ในเบื้องหน้าคือการใช้โค้งและการแล่นเรือเต็มแผนใช้ footstraps ขณะที่อื่น ๆคือการแล่นเรือหมุนและไม่ไสใบเรือแบบหมุนมีระแนงซึ่งยื่นเกินด้านกลับของเสากระโดง พวกเขาจะพลิกไปด้านอื่น ๆของเสาเมื่อแสนหวี หรือ jibing จึงหมุนในชื่อ ใบหมุนรูปทรงแอโรฟอยล์ในด้านลมเท่านั้นเมื่อเต็มไปด้วยลม พวกเขาได้จริง ๆและเมื่อ sheeted depowered แบนออกในการเปรียบเทียบกับหลังเต่าใบเรือออกแบบหมุนให้พลังงานน้อยกว่าและเสถียรภาพเมื่อแล่นตรง แต่ง่ายต่อการจัดการเมื่อตก นอกจากนี้เรือหมุนจะเบาและง่ายมากที่จะใช้ .ขอบชั้นนำของเรือเรียกว่า แล่นเรือทวนลม . เสาในลัฟหลอด ขอบด้านหลังเรียกว่าปลิง ด้านล่างมุมด้านหน้าของเรือ ที่เสาเท้ายื่นออกมา เรียกว่าแทค และ มุมด้านหลัง ซึ่งบูมติด เรียกว่าลดใบเรือ . ขอบด้านล่าง ระหว่างลดใบเรือและแทค เรียกว่าเท้าเป็นวินแล่นเป็น tensioned ที่จุดสองจุดที่ตะปู ( โดย downhaul ) และในการบอกเป็นนัย ( โดย outhaul ) มีชุดของรอกสำหรับ downhauling ที่แทคมีตาไก่ที่คลู . รูปร่างมากที่สุดคือให้แล่นเรือโดย downhaul แรงมาก ดัดเสาในลัฟหลอด แรง outhaul ค่อนข้างอ่อนแอ เป็นส่วนใหญ่เพื่อให้ใช้ประโยชน์เพื่อควบคุมมุมของเรือโจมตีเรือใบปรับโดยการปรับ downhaul และ outhaul . โดยทั่วไป , แล่นเรือต้องตัดเพิ่มเติมสำหรับลมที่แข็งแกร่ง แรงเพิ่มเติม downhaul loosens ส่วนบนของปลิง ให้ด้านบนของใบจะบิดและ " หก " สายลมที่กรรโชกและย้ายศูนย์กลางของความพยายาม ( อย่างเคร่งครัด ศูนย์กลางของแรงดัน ) ของเรือลง ปล่อย downhaul แรงกะศูนย์พยายามขึ้น outhaul มากขึ้นลดโค้ง / ร่าง การล่องเรือชม และง่ายต่อการควบคุม แต่น้อยกว่าที่มีประสิทธิภาพและ outhaul น้อยลงทำให้โดยรวมเพิ่มความลึกให้กับเรือ ประเภทพลังงาน กะศูนย์ความพยายามขึ้นและไปด้านหน้า และอาจจะ จำกัด ความเร็วโดยการเพิ่มความต้านทานอากาศพลศาสตร์วินัยของวิน ( คลื่น , ฟรีสไตล์ , ฟรีไรด์ ) ต้องมีใบที่แตกต่างกัน ใบเรือคลื่นจะช่วยให้รอดจากคลื่น และแบน เมื่อ depowered ให้ขี่คลื่นเหมือนนักเล่นทำ ฟรีสไตล์ธงยังแบนเมื่อ depowered และมีอำนาจที่จะช่วยให้อัตราเร่งสูงตอบสนองเร็ว ใบเรือมีความกลม Freeride ทั้งหมดที่มีความสะดวกสบายในการใช้และมีความหมายสำหรับวินเซิร์ฟนันทนาการ . เรือแข่งให้ความเร็วที่ค่าใช้จ่ายคุณภาพเช่นเดียวกับความสะดวกสบายหรือความคล่องแคล่วขนาดของเรือมีหน่วยเป็นตารางเมตร และสามารถจาก 3 m2 5.5 ตารางเมตรและใบเรือคลื่นจาก 6 M2 15 m2 แล่นแข่งกับช่วงฟรีสไตล์และ Freeride ใบเรือสแปที่ใดที่หนึ่งระหว่าง extremes เหล่านี้ เรียนเรือใบสำหรับเด็กสามารถมีขนาดเล็กเป็น 0.7 ตารางเมตร และการแข่งได้ถึง 15 ตารางเมตรขนาดใหญ่