Cardiovascular: Changes in the Hear

Cardiovascular: Changes
in the Heart and Blood Vessels
That Affect Astronaut Health
and Performance
The cardiovascular system, including
the heart, lungs, veins, arteries, and
capillaries, provides the cells of the
body with oxygen and nutrients and
allows metabolic waste products
to be eliminated through the kidneys
(as urine) and the gastrointestinal tract.
All of this depends on a strong heart
to generate blood pressure and a
healthy vascular system to regulate
the pressure and distribute the blood,
as needed, throughout the body via
the blood vessels.
For our purposes, the human body
is essentially a column of fluid; the
hydrostatic forces that act on this
column, due to our upright posture
and bipedal locomotion, led to a
complex system of controls to
maintain—at a minimum—adequate
blood flow to the brain.
On Earth, with its normal gravity,
all changes in posture—such as when
lying down, sitting, or standing as
well as changes in activity levels such
as through exercising—require the
heart and vascular system to regulate
blood pressure and distribution by
adjusting the heart rate (beats per
minute), amount of blood ejected by
the heart (or stroke volume), and
constriction or dilation of the
distributing arteries. These adjustments
assure continued consciousness by
providing oxygen to the brain or
continued ability to work, with oxygen
going to the working muscles.
Removing the effects of gravity during
spaceflight and restoring gravity after a
period of adjustment to weightlessness
present significant challenges to
the cardiovascular control system.
The cardiovascular system is stressed
very differently in spaceflight, where
body fluids are shifted into the head
and upper body and changes in
posture do not require significant
responses because blood does not
drain and pool in the lower body.
Although the cardiovascular system
is profoundly affected by spaceflight,
the basic mechanisms involved are still
not well understood.
During the shuttle era, flight-related
cardiovascular research focused on
topics that could benefit the safety and
well-being of crew members while also
revealing the mechanisms underlying
the systemic adjustments to spaceflight.
NASA researchers studied the
immediate responses to the effects of
weightlessness during Space Shuttle
flights and the well-developed systemic
adjustments that followed days and
weeks of exposure. Most
such research related to the loss of
orthostatic tolerance after even brief
flights and to the development of
potentially detrimental disturbances in
cardiac rhythm during longer flights.
Scientists also evaluated the usefulness
of several interventions such as exercise,
fluid ingestion, and landing-day gravity
suits (g-suits) in protecting the
astronauts’ capacities for piloting the
Orbiter—an unpowered, 100-ton
glider—safely to a pinpoint landing,
and especially for making an unaided
evacuation from the Orbiter if it landed
at an alternate site in an emergency.
Orthostatic Intolerance:
Feeling Light-headed and Fainting
on Standing Upright
One of the most important changes
negatively impacting flight operations
and crew safety is landing day
orthostatic intolerance. Astronauts who
have orthostatic intolerance (literally,
the inability to remain standing upright)
cannot maintain adequate arterial blood
pressure and have decreased brain blood
levels when upright, and they experience
light-headedness and perhaps even
fainting. This may impair their ability
to stand up and egress the vehicle after
landing, and even to pilot the vehicle
while seated upright as apparent gravity
increases from weightlessness to 1.6
g
during atmospheric re-entry.
The orthostatic intolerance condition
is complicated and multifactorial.
Its hallmarks are increased heart rate,
decreased systolic blood pressure
and decreased stroke volume during
5 minutes of standing shortly after
landing. The decrease in blood volume
frequently observed is an important
initiating event in the etiology of
orthostatic intolerance, but it is the
subsequent effects and the
physiological responses (or lack
thereof) to those effects that may result
in orthostatic intolerance after shuttle
flights. This is highlighted by the fact
that while all shuttle crew members
who were tested had low blood volume
on landing day, only one-quarter of
them developed orthostatic intolerance
during standing or head-up tilting.
The group of astronauts that developed
orthostatic intolerance lost comparable
amounts of plasma (the watery
portion of the blood, which the body
can adjust quickly) to the group that
did not develop orthostatic intolerance.
But, the group that was not susceptible
had a more pronounced increase in
the functioning of the sympathetic
nervous system, which is important
in responding to orthostatic stress
after returning to Earth. Thus, it is not
the plasma volume loss alone that
causes light-headedness but the lack
of compensatory activation of the
sympathetic system.
Another p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวใจและหลอดเลือด: การเปลี่ยนแปลง ในหัวใจและหลอดเลือดสุขภาพนักบินอวกาศที่มีผลต่อและประสิทธิภาพระบบหัวใจและหลอดเลือด รวมทั้งหัวใจ ปอด เส้นเลือด หลอดเลือด แดง และหลอด ให้เซลล์ออกซิเจนและสารอาหาร และช่วยเผาผลาญเสีย การถูกกำจัดผ่านทางไต(เป็นปัสสาวะ) และเดินทั้งหมดนี้ขึ้นกับหัวใจแข็งแรง การสร้างความดันโลหิตและระบบหลอดเลือดมีสุขภาพดีในการควบคุม ความดัน และกระจายเลือดตามความจำเป็น ทั่วร่างกายผ่าน หลอดเลือดประสงค์ของเรา ร่างกายมนุษย์ คอลัมน์หลักของเหลว การกองกำลังหยุดนิ่งที่ทำหน้าที่นี้คอลัมน์ เนื่องจากท่าทางของเราตรง และ ใช้ bipedal นำไปสู่การระบบที่ซับซ้อนของตัวควบคุมรักษา — ที่ต่ำสุดซึ่งเพียงพอไหลเวียนของเลือดไปยังสมอง บนแผ่นดิน ของแรงโน้มถ่วงที่ปกติ เปลี่ยนแปลงทั้งหมดในท่า — เช่นเมื่อนอน นั่ง หรือยืนเป็น รวมไปถึงการเปลี่ยนแปลงในระดับกิจกรรมเช่นรวมถึงการออกกำลังกายซึ่งต้องการหัวใจและระบบหลอดเลือดเพื่อควบคุมความดันโลหิตและการกระจายสินค้าตามการปรับอัตราการเต้นของหัวใจ (จังหวะต่อเลือดออกตามจำนวนนาที),หัวใจ (หรือจังหวะระดับเสียง), และรัดหรือยืดออกของการกระจายเลือด ปรับปรุงเหล่านี้มั่นใจจิตสำนึกอย่างต่อเนื่องโดยให้ออกซิเจนไปยังสมอง หรือความสามารถต่อการใช้งาน ออกซิเจนไปยังกล้ามเนื้อทำงานเอาผลของแรงโน้มถ่วงระหว่างspaceflight and restoring gravity after aperiod of adjustment to weightlessnesspresent significant challenges to the cardiovascular control system. The cardiovascular system is stressedvery differently in spaceflight, wherebody fluids are shifted into the headand upper body and changes in posture do not require significantresponses because blood does not drain and pool in the lower body.Although the cardiovascular system is profoundly affected by spaceflight,the basic mechanisms involved are stillnot well understood.During the shuttle era, flight-relatedcardiovascular research focused ontopics that could benefit the safety andwell-being of crew members while alsorevealing the mechanisms underlyingthe systemic adjustments to spaceflight.NASA researchers studied theimmediate responses to the effects ofweightlessness during Space Shuttleflights and the well-developed systemicadjustments that followed days andweeks of exposure. Most such research related to the loss oforthostatic tolerance after even briefflights and to the development ofpotentially detrimental disturbances incardiac rhythm during longer flights.Scientists also evaluated the usefulnessof several interventions such as exercise,fluid ingestion, and landing-day gravitysuits (g-suits) in protecting theastronauts’ capacities for piloting theOrbiter—an unpowered, 100-tonglider—safely to a pinpoint landing, and especially for making an unaidedevacuation from the Orbiter if it landedat an alternate site in an emergency.Orthostatic Intolerance: Feeling Light-headed and Fainting on Standing UprightOne of the most important changesnegatively impacting flight operationsand crew safety is landing dayorthostatic intolerance. Astronauts whohave orthostatic intolerance (literally, the inability to remain standing upright)cannot maintain adequate arterial bloodpressure and have decreased brain bloodlevels when upright, and they experiencelight-headedness and perhaps evenfainting. This may impair their ability to stand up and egress the vehicle afterlanding, and even to pilot the vehiclewhile seated upright as apparent gravityincreases from weightlessness to 1.6gduring atmospheric re-entry.The orthostatic intolerance condition is complicated and multifactorial. Its hallmarks are increased heart rate,decreased systolic blood pressureand decreased stroke volume during 5 minutes of standing shortly afterlanding. The decrease in blood volumefrequently observed is an importantinitiating event in the etiology oforthostatic intolerance, but it is thesubsequent effects and thephysiological responses (or lackthereof) to those effects that may resultin orthostatic intolerance after shuttleflights. This is highlighted by the factthat while all shuttle crew memberswho were tested had low blood volumeon landing day, only one-quarter ofthem developed orthostatic intoleranceduring standing or head-up tilting.The group of astronauts that developedorthostatic intolerance lost comparableamounts of plasma (the watery portion of the blood, which the bodycan adjust quickly) to the group thatdid not develop orthostatic intolerance.But, the group that was not susceptiblehad a more pronounced increase in the functioning of the sympatheticnervous system, which is important in responding to orthostatic stress after returning to Earth. Thus, it is notthe plasma volume loss alone thatcauses light-headedness but the lack of compensatory activation of thesympathetic system.Another p

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคหัวใจและหลอดเลือด: การเปลี่ยนแปลง
ในหัวใจและหลอดเลือด
ที่มีผลต่อนักบินอวกาศสุขภาพ
และประสิทธิภาพ
ระบบหัวใจและหลอดเลือดรวมทั้ง
หัวใจปอดหลอดเลือดดำหลอดเลือดและ
เส้นเลือดฝอยให้เซลล์ของ
ร่างกายมีออกซิเจนและสารอาหารและ
ช่วยให้ผลิตภัณฑ์เผาผลาญของเสีย
จะถูกกำจัด ผ่านไต
(ปัสสาวะ) และทางเดินอาหาร.
ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับหัวใจที่แข็งแกร่ง
เพื่อสร้างความดันโลหิตและ
ระบบหลอดเลือดมีสุขภาพดีในการควบคุม
ความดันและแจกจ่ายเลือด
ตามต้องการทั่วร่างกายผ่านทาง
หลอดเลือด.
สำหรับ วัตถุประสงค์ของเราร่างกายมนุษย์
เป็นหลักคอลัมน์ของของเหลว;
กองกำลังไฮโดรลิกที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับเรื่องนี้
คอลัมน์เนื่องจากท่าตรงของเรา
และการเคลื่อนไหวเท้านำไปสู่
​​ระบบที่ซับซ้อนของการควบคุมการ
บำรุงรักษาที่ต่ำสุด-เพียงพอ
ไหลเวียนของเลือดไปยังสมอง.
บนโลกที่มีแรงโน้มถ่วงปกติ
การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดใน ท่าทางเช่นเมื่อ
นอนลงนั่งหรือยืนเป็น
เดียวกับการเปลี่ยนแปลงในระดับกิจกรรมดังกล่าว
ผ่านการออกกำลังกาย-จำเป็นต้องมี
ระบบหัวใจและหลอดเลือดในการควบคุม
ความดันโลหิตและการจัดจำหน่ายโดย
การปรับอัตราการเต้นหัวใจ (ครั้งต่อ
นาที) ปริมาณเลือด พุ่งออกมาจาก
หัวใจ (หรือปริมาณจังหวะ) และ
การหดตัวหรือขยายตัวของ
หลอดเลือดแดงกระจาย การปรับปรุงเหล่านี้
มั่นใจยังคงมีสติโดย
การให้ออกซิเจนไปยังสมองหรือ
ความสามารถอย่างต่อเนื่องในการทำงานกับออกซิเจน
ไปที่ทำงานของกล้ามเนื้อ.
ถอดผลกระทบของแรงโน้มถ่วงระหว่าง
ยานอวกาศและฟื้นฟูแรงโน้มถ่วงหลังจาก
ระยะเวลาของการปรับน้ำหนัก
นำเสนอความท้าทายที่สำคัญในการ
ควบคุมระบบหัวใจและหลอดเลือด .
ระบบหัวใจและหลอดเลือดที่เน้น
แตกต่างกันมากในยานอวกาศที่
ของเหลวในร่างกายจะถูกเลื่อนเข้ามาในหัว
และร่างกายส่วนบนและการเปลี่ยนแปลงใน
ท่าทางที่ไม่จำเป็นต้องใช้อย่างมีนัยสำคัญ
การตอบสนองเพราะเลือดไม่
ระบายน้ำและสระว่ายน้ำในร่างกายลดลง.
แม้ว่าระบบหัวใจและหลอดเลือด
ได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้ง โดยยานอวกาศ,
กลไกพื้นฐานที่เกี่ยวข้องยังคง
ไม่เข้าใจดี.
ช่วงยุคกระสวยเที่ยวบินที่เกี่ยวข้องกับ
การวิจัยโรคหัวใจและหลอดเลือดที่มุ่งเน้น
หัวข้อที่จะได้รับประโยชน์ความปลอดภัยและความ
เป็นอยู่ที่ดีของลูกเรือในขณะที่ยัง
เผยให้เห็นกลไกที่อยู่ภายใต้
การปรับระบบการ spaceflight
นักวิจัยนาซ่าศึกษา
การตอบสนองทันทีเพื่อผลกระทบของ
น้ำหนักในช่วงกระสวยอวกาศ
เที่ยวบินและการพัฒนาที่ดีระบบ
การปรับเปลี่ยนที่เกิดขึ้นตามวันและ
สัปดาห์ที่ผ่านมาจากการสัมผัส ส่วนใหญ่
การวิจัยดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการสูญเสีย
ความอดทนมีพยาธิสภาพหลังสั้น ๆ แม้
เที่ยวบินและการพัฒนาของ
การรบกวนที่อาจเป็นอันตรายใน
จังหวะการเต้นของหัวใจในระหว่างเที่ยวบินอีกต่อไป.
นักวิทยาศาสตร์ยังประเมินประโยชน์
หลายแทรกแซงเช่นการออกกำลังกาย,
การบริโภคของเหลวและเชื่อมโยงไปถึงวันแรงโน้มถ่วง
ชุด (G-ชุด) ในการปกป้อง
ความจุนักบินอวกาศสำหรับการนำ
ยานอวกาศ-An บังคับบัญชา 100 ตัน
เครื่องร่อน-อย่างปลอดภัยเพื่อเชื่อมโยงไปถึงระบุ,
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำลำพัง
อพยพจากยานอวกาศถ้ามันลงจอด
ที่เว็บไซต์สำรองในกรณีฉุกเฉิน .
orthostatic ใจแคบ:
รู้สึกหวิวเป็นลม
บนยืนตรง
หนึ่งของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุด
ผลเสียต่อการดำเนินงานการบิน
และความปลอดภัยของลูกเรือเชื่อมโยงไปถึงวัน
orthostatic ใจแคบ นักบินอวกาศที่
มีการแพ้มีพยาธิสภาพ (ตัวอักษร
ไม่สามารถที่จะยังคงยืนตรง)
ไม่สามารถรักษาโลหิตที่เพียงพอ
และความดันเลือดลดลงสมอง
ระดับเมื่อตรงและพวกเขามีประสบการณ์
เลินเล่อและอาจจะ
เป็นลม ซึ่งอาจทำให้เสียความสามารถของพวกเขา
จะยืนขึ้นและออกไปข้างนอกรถหลังจากที่
เชื่อมโยงไปถึงและแม้จะเป็นนักบินของยานพาหนะ
ในขณะที่นั่งอยู่แรงโน้มถ่วงตรงเป็นที่ชัดเจน
เพิ่มขึ้นจากน้ำหนัก 1.6
กรัม
ในช่วงบรรยากาศ re-entry.
สภาพ orthostatic ใจแคบ
มีความซับซ้อนและ multifactorial.
เครื่องหมายรับประกันคุณภาพของมัน จะเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ
ลดลงความดันโลหิต
และลดลงปริมาณจังหวะในช่วง
5 นาทีที่ยืนอยู่ไม่นานหลังจากที่
เชื่อมโยงไปถึง การลดลงของปริมาณเลือด
สังเกตเห็นบ่อยครั้งที่มีความสำคัญ
เหตุการณ์ initiating ในสาเหตุของ
การแพ้มีพยาธิสภาพ แต่มันเป็น
ผลกระทบที่ตามมาและ
ตอบสนองทางสรีรวิทยา (หรือขาด
มัน) ต่อผลกระทบที่อาจส่งผล
ใน orthostatic ใจแคบหลังรถรับส่ง
เที่ยวบิน นี้จะถูกเน้นด้วยความจริงที่
ว่าในขณะที่สมาชิกทุกคนในลูกเรือรถรับส่ง
ที่ถูกทดสอบมีปริมาณเลือดต่ำ
ในวันที่เชื่อมโยงไปถึงเพียงหนึ่งในสี่ของ
พวกเขาพัฒนา orthostatic ใจแคบ
ในระหว่างการยืนหรือ Head-Up เอียง.
กลุ่มนักบินอวกาศที่พัฒนา
orthostatic ใจแคบหายไปเทียบเคียง
ปริมาณของพลาสม่า (คนน้ำ
ส่วนหนึ่งของเลือดซึ่งร่างกาย
สามารถปรับได้อย่างรวดเร็ว) ให้กับกลุ่มที่
ไม่ได้พัฒนา orthostatic ใจแคบ.
แต่กลุ่มที่ไม่ได้อ่อนแอ
มีเพิ่มขึ้นเด่นชัดมากขึ้นใน
การทำงานของเห็นใจ
ระบบประสาท ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ
ในการตอบสนองต่อความเครียดมีพยาธิสภาพ
หลังจากที่กลับมาสู่โลก ดังนั้นจึงไม่ได้เป็น
ปริมาณการสูญเสียพลาสม่าคนเดียวที่
ทำให้เกิดเลินเล่อ แต่ขาด
การเปิดใช้งานการชดเชยของ
ระบบขี้สงสาร.
P อีก