The relatively few people not selec

The relatively few people not selected for death experienced their own processing. They too were separated from their possessions and stripped naked. The Nazis herded them into real showers, then handed them striped uniforms and wooden shoes. They ultimately found themselves living in labor camps.

These work camps varied in size and purpose. Many of them contained their own killing facilities. Depending on the size and needs of the camp, these camps either fed the killing camps, or received prisoners from other camps nearby. Living conditions were subhuman.

During their imprisonment, workers were sent to factories, quarries, roads, farms, or any other enterprise that needed workers. Guards supervised every minute of the prisoners’ lives and routinely brutalized or killed the workers for the slightest reason, or none at all. Work proceeded from sun up to sun down and in every season. In addition, regardless of the weather, prisoners regularly reported for roll calls and head counts conducted whenever and in whatever manner the guards’ wished.

To the left of the 18 camp interactive monitors sits the model of the Sobibor Death Camp, designed and built by Holocaust Survivor Thomas Toivi Blatt. Mr. Blatt escaped from Sobibor during a prisoner-led revolt in 1943. This revolt is described in his book "From the Ashes of Sobibor: A Story of Survival". Donated to the Museum in 1978, the detailed model depicts the Sobibor Camp as it looked prior to the 1943 revolt. Above the model are two screens which play a video of Mr. Blatt explaining the model and recalling his experiences at Sobibor. Thomas Blatt is one of only fifty survivors who escaped Sobibor and survived to the end of the war.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่อนข้างบางคนที่ไม่ได้เลือกสำหรับตายประสบการณ์การประมวลผลของตนเอง พวกเขาเกินไปถูกแยกออกจากทรัพย์สินของพวกเขา และปล้นเปลือย Nazis ที่ herded พวกเขาไปอาบน้ำที่แท้จริง แล้วมอบเครื่องแบบลายเขาและรองเท้าไม้ พวกเขาในที่สุดพบว่าตัวเองอาศัยอยู่ในค่ายแรงงาน ค่ายนี้ทำงานที่แตกต่างกันในขนาดและวัตถุประสงค์ หลายของพวกเขาประกอบด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกของตัวเองฆ่า ขึ้นอยู่กับขนาดและความต้องการของค่าย ค่ายเหล่านี้เลี้ยงค่ายฆ่า หรือรับนักโทษจากค่ายอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียง สภาพความเป็นอยู่ถูก subhuman ระหว่างโทษจำคุก แรงงานถูกส่งไปโรงงาน quarries ถนน ฟาร์ม หรือองค์กรอื่น ๆ ที่ต้องการแรงงาน ยามแบบมีผู้สอนทุกนาทีของชีวิตของนักโทษ และประจำ brutalized หรือฆ่าคนงานสำหรับเหตุผลน้อย หรือไม่มีเลย งานครอบครัวจากแสงแดดถึงแสงแดดลง และ ในทุกฤดูกาล ไม่ว่าสภาพอากาศ รายงานประจำม้วนเรียกและนับหัวนักโทษดำเนินการใด และ ในลักษณะใดก็ตามปรารถนาของเจ้าหน้าที่ทางด้านซ้ายของจอภาพแบบโต้ตอบของค่าย 18 อยู่รูปแบบของ Sobibor ตายค่าย ออกแบบ และสร้าง โดย Holocaust เซอร์ไวเวอร์ Thomas Toivi Blatt นาย Blatt หลบหนีออกจาก Sobibor ระหว่างกบฏนำนักโทษใน 1943 กบฏนี้อธิบายไว้ในหนังสือของเขา "จากขี้เถ้าของ Sobibor: A เรื่องราวของการอยู่รอด" บริจาคให้พิพิธภัณฑ์ใน 1978 แบบละเอียดมีภาพค่าย Sobibor กับมันดูก่อนกบฏ 1943 เหนือรูปแบบมีสองหน้าจอการเล่นวิดีโอของนาย Blatt อธิบายรูปแบบ และนึกถึงประสบการณ์ของเขาที่ Sobibor Thomas Blatt เป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตเพียง 50 คนหนี Sobibor และรอดชีวิตการสิ้นสุดของสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนค่อนข้างน้อยไม่ได้เลือกสำหรับการตายที่มีประสบการณ์ในการประมวลผลของตัวเอง พวกเขาก็ถูกแยกออกจากดินแดนของพวกเขาและเปลือยเปล่า พวกนาซีต้อนพวกเขาเข้าไปในห้องอาบน้ำจริงแล้วส่งพวกเขาเครื่องแบบลายและรองเท้าที่ทำจากไม้ ในที่สุดพวกเขาพบว่าตัวเองอาศัยอยู่ในค่ายแรงงาน. เหล่านี้ค่ายการทำงานที่แตกต่างกันในขนาดและวัตถุประสงค์ หลายของพวกเขาที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกการฆ่าตัวเอง ขึ้นอยู่กับขนาดและความต้องการของค่ายค่ายเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่เลี้ยงค่ายฆ่าหรือได้รับนักโทษจากค่ายอื่นที่ใกล้เคียง สภาพความเป็นอยู่เป็นมนุษย์. ในระหว่างจำคุกของพวกเขาคนงานถูกส่งไปยังโรงงานเหมือง, ถนน, ฟาร์มหรือองค์กรอื่น ๆ ที่จำเป็นต้องใช้แรงงาน ยามดูแลทุกนาทีของชีวิตนักโทษและประจำถูกกระทำหรือเสียชีวิตคนงานด้วยเหตุผลน้อยที่สุดหรือไม่มีเลย การทำงานดำเนินการต่อจากดวงอาทิตย์กับดวงอาทิตย์ขึ้นลงและในทุกฤดูกาล นอกจากนี้โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศที่นักโทษรายงานประจำสำหรับการโทรม้วนและจำนวนหัวดำเนินการทุกครั้งและในสิ่งที่ลักษณะยาม 'อยาก. ทางด้านซ้ายของจอภาพแบบโต้ตอบค่าย 18 นั่งอยู่รูปแบบของ Sobibor ตายค่ายได้รับการออกแบบและสร้างโดย โทมัสผู้รอดชีวิตหายนะ Toivi Blatt นาย Blatt หนีออกมาจาก Sobibor ในระหว่างการประท้วงที่นำนักโทษในปี 1943 การประท้วงนี้ได้อธิบายไว้ในหนังสือของเขา "จากเถ้าถ่านของ Sobibor: เรื่องของการอยู่รอด" บริจาคให้กับพิพิธภัณฑ์ในปี 1978 รูปแบบการแสดงให้เห็นถึงรายละเอียดค่าย Sobibor ในขณะที่มันมองก่อนที่จะมีการประท้วง 1943 รูปแบบดังกล่าวข้างต้นที่มีสองหน้าจอที่เล่นวิดีโอของนาย Blatt อธิบายรูปแบบและระลึกถึงประสบการณ์ของเขาที่ Sobibor โทมัส Blatt เป็นเพียงหนึ่งในห้าสิบรอดชีวิตที่หนี Sobibor และรอดชีวิตไปยังจุดสิ้นสุดของสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่อนข้างน้อย คนไม่เลือกความตายประสบการณ์การประมวลผลของพวกเขาเอง พวกเขาก็ถูกแยกออกจากทรัพย์สินของพวกเขาและปล้นเปลือยกาย นาซีกวาดต้อนเข้าไปอาบน้ำจริงๆ แล้วส่งพวกเขาเครื่องแบบลายรองเท้าไม้ พวกเขาก็พบตัวเองอยู่ในค่ายแรงงานค่ายทำงานเหล่านี้แตกต่างกันในขนาดและวัตถุประสงค์ หลายของพวกเขาที่มีอยู่ของตัวเองฆ่าสิ่งอำนวยความสะดวก ขึ้นอยู่กับขนาดและความต้องการของค่าย ค่ายเหล่านี้ได้รับการฆ่าทั้งค่าย หรือรับนักโทษจากค่ายอื่น ๆที่ใกล้เคียง สภาพความเป็นอยู่ยังต่ำกว่ามนุษย์ .ในระหว่างต้องโทษ คนงานถูกส่งไปยังโรงงาน , เหมือง , ถนน , ฟาร์ม , หรืออื่น ๆ องค์กรที่ต้องการแรงงาน ยามดูแลทุกนาทีของชีวิตนักโทษและตรวจป่าเถื่อนหรือฆ่าคนด้วยเหตุผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย การทำงานเริ่มจากดวงอาทิตย์ขึ้นดวงอาทิตย์ลง และในทุกฤดูกาล นอกจากนี้ ไม่ว่าอากาศ นักโทษเป็นประจำ สำหรับสายม้วนและหัว ดำเนินการ เมื่อใดก็ตามที่และสิ่งที่ลักษณะของทหารปรารถนาด้านซ้ายของจอภาพแบบ 18 ค่ายนั่งแบบจากตายค่ายออกแบบและสร้างขึ้นโดยผู้รอดชีวิตหายนะ โทมัส toivi แบลตต์ . นายแบลตต์หนีจากระหว่างนักโทษนำกบฏ 2486 . การปฏิวัติคือการอธิบายในหนังสือของเขา " จากขี้เถ้าของโซบิบอร์ : เรื่องราวของการอยู่รอด " บริจาคให้กับพิพิธภัณฑ์ในปี 1978 , รูปแบบรายละเอียดภาพจากค่ายนะก่อนที่จะ 2486 การจลาจล ข้างบนแบบสองจอซึ่งเล่นวิดีโอของนายแบลตต์อธิบายรูปแบบและระลึกถึงประสบการณ์ของเขาที่จาก . โทมัส แบลตต์ เป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตที่หนีจากเพียงห้าสิบและรอดชีวิตจากการสิ้นสุดของสงคราม