Box 2. Groundwater governance in Me

Box 2.
Groundwater governance in Mexico: hiatus between regulation and populism


Agriculture is the largest user of groundwater in Mexico – 18.91 km3/year of a total of 31.2 km3/year. By 2000, 100 of the 653 aquifers assessed were declared overexploited. Rapid expansio since the 1960s of poultry, beef, and fresh and processed fruit and vegetables for exports has led to rapid expansion in groundwater irrigation in states like Guanahuato, often with heavily subsidised groundwater pumping for the poor. All the aquifers in the state are overexploited with abstraction some 40 percent greater than annual recharge, leading to sustained annual fall in groundwater levels of 1.22–3.30 m. Well depths of 200–400 m are now common, while depths up to 500–1,000 m are reported. Pumps range from 75 to 300 HP. Annual land subsidence of 2–3 cm is reported in Bahio as a result.


In 1948 Mexico introduced a law to restrict groundwater overdraft and the number of wells in prohibited areas, called vedas, in which drilling permits were required. This law was further strengthened in 1972. But its enforcement remained lax. Moreover, illegal well owners were repeatedly reprieved by regular amnesties decreed by the Mexican president. Between 1948 and 1962, ten veda decrees were issued in Guanahuato and in 1983, the entire state was put under a strict veda. Yet, the number of wells increased from 2,000 in 1960 to 19,600 by 2000. There was an on-going battle between the need to physically control groundwater abstraction and the politicians’ need to attract the farming vote. As a result, veda decrees were announced at the same time as subsidies and credit for drilling, equipment, and electricity for new tubewells. Around 2000, the electricity tariff covered just one-third of the cost, implying an annual subsidy of US$592 million. A major subsidy programme to fund land-levelling, sprinkler and drip irrigation systems, and fertigation improved the field efficiency of water use, but did nothing to reduce the pressure on aquifers, because farmers used the water ‘saved’ to expand the irrigated area. In 1992, the new Law of the Nation’s Waters mandated a National Water Registry of newly created private

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2 กล่อง กำกับดูแลกิจการน้ำบาดาลในเม็กซิโก: ช่องว่างระหว่างระเบียบและประชานิยมเกษตรเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุดของน้ำบาดาลในเม็กซิโก – 18.91 km3 ปีรวมปีละ 31.2 km3 โดย 2000, 100 ของ aquifers 653 ที่ประเมินถูกประกาศ overexploited Expansio อย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1960 ของสัตว์ปีก เนื้อ และผักเพื่อการส่งออกผลไม้สด และแปรรูปทำให้ขยายตัวอย่างรวดเร็วในน้ำบาดาลชลประทานในอเมริกาเช่น Guanahuato มักจะมีการสูบน้ำบาดาลที่อุดหนุนอย่างมากสำหรับคนจน Aquifers ทั้งในสถานะเป็น overexploited กับนามธรรมบาง 40 เปอร์เซ็นต์มากกว่ากลมประจำปี นำไปสู่อย่างยั่งยืนประจำปีตกอยู่ในดิน 1.22 – 3.30 เมตร ลึกดี 200-400 เมตรมีอยู่ทั่วไป ในขณะที่ความลึกถึง 500 – 1,000 เมตรมีรายงาน ปั๊มตั้งแต่ 75 ถึง 300 HP. ปีที่ดินทรุดตัว 2-3 ซม.มีรายงานใน Bahio ดังนั้นในปี 1948 เม็กซิโกนำกฎหมายเพื่อจำกัดเบิกบาดาลและจำนวนหลุมในพื้นที่ต้องห้าม เรียกว่าพระเวท ในซึ่งเจาะให้ถูกต้อง กฎหมายนี้มีความเข้มแข็งต่อไปในปี 1972 แต่การบังคับใช้ยังคง lax นอกจากนี้ เจ้าของดีไม่ถูกต้องถูกซ้ำ ๆ reprieved โดยปกติ amnesties ประกาศิต โดยประธานาธิบดีเม็กซิโก ระหว่างปี 1948 และปี 1962 ออกกฤษฎีกาเวทสิบ ใน Guanahuato และ ในปี 1983 ย้ายรัฐทั้งเวทเข้มงวดภายใต้ ยัง จำนวนหลุมเพิ่มขึ้นจาก 2000 ใน 1960 19,600 2000 มีการต่อสู้ต่อเนื่องระหว่างความต้องการร่างกายควบคุมน้ำบาดาล abstraction และของนักการเมืองต้องดึงดูดเสียงทำฟาร์ม เป็นผล มีประกาศกฤษฎีกาเวทพร้อมกันเป็นการอุดหนุนและเครดิตสำหรับการขุดเจาะ อุปกรณ์ และไฟฟ้าสำหรับ tubewells ใหม่ รอบ 2000 ภาษีไฟฟ้าครอบคลุมเพียงหนึ่งในสามของต้นทุน หน้าที่การเงินประจำปีของ 592 ล้านเหรียญ โครงการเงินอุดหนุนหลักกองทุนที่ดินปรับระดับ ระบบรดน้ำสปริงเกลอร์และระบบน้ำหยด และให้ปรับปรุงเขตข้อมูลประสิทธิภาพของการใช้น้ำ แต่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อลดความดันใน aquifers เนื่องจากเกษตรกรใช้น้ำที่ 'บันทึก' เพื่อขยายพื้นที่ชลประทาน ในปี 1992 กฎหมายใหม่ของน่านน้ำของประเทศกำหนดรีจิสทรีที่น้ำชาติของสร้างใหม่ส่วนตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล่อง 2.
การกำกับดูแลกิจการน้ำบาดาลในเม็กซิโก: หายไประหว่างการควบคุมและการประชานิยม


เกษตรกรรมเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุดของน้ำใต้ดินในเม็กซิโก - 18.91 km3 / ปีรวมเป็น 31.2 km3 / ปี 2000, 100 653 ชั้นหินอุ้มน้ำประเมินถูกประกาศ overexploited expansio อย่างรวดเร็วนับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1960 ของสัตว์ปีก, เนื้อวัว, และสดและผลไม้แปรรูปและผักเพื่อการส่งออกได้นำไปสู่การขยายตัวอย่างรวดเร็วในน้ำใต้ดินชลประทานในรัฐเช่น Guanahuato มักจะมีการอุดหนุนการสูบน้ำบาดาลสำหรับคนยากจน ทุกชั้นหินอุ้มน้ำในรัฐที่มีการ overexploited กับสิ่งที่เป็นนามธรรมมากขึ้นร้อยละ 40 บางกว่าเติมเงินประจำปีที่นำไปสู่การล่มสลายอย่างยั่งยืนประจำปีในระดับน้ำใต้ดินของ 1.22-3.30 เมตร ดีความลึก 200-400 เมตรอยู่ในขณะนี้พบบ่อยในขณะที่ระดับความลึกถึง 500-1,000 ม. จะมีการรายงาน ปั๊มช่วง 75-300 HP ทรุดตัวของแผ่นดินประจำปีของ 2-3 ซม. มีรายงานใน Bahio เป็นผล.


ในปี 1948 เม็กซิโกแนะนำกฎหมายเพื่อ จำกัด การเบิกเงินเกินบัญชีน้ำใต้ดินและจำนวนของหลุมในพื้นที่ต้องห้ามที่เรียกว่าพระเวทซึ่งในใบอนุญาตเจาะถูกต้อง กฎหมายฉบับนี้ได้รับความเข้มแข็งต่อไปในปี 1972 แต่การบังคับใช้ยังคงหละหลวม นอกจากนี้เจ้าของเดียวผิดกฎหมายถูกประวิงเวลาซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยการนิรโทษกรรมปกติกำหนดโดยประธานาธิบดีเม็กซิกัน ระหว่างปี 1948 และปี 1962 สิบนามพระเวทที่ออกใน Guanahuato และในปี 1983 รัฐทั้งหมดถูกนำภายใต้พระเวทที่เข้มงวด แต่จำนวนของหลุมเพิ่มขึ้นจาก 2,000 ในปี 1960 ไป 19,600 โดยปี 2000 มีที่กำลังต่อสู้ระหว่างความจำเป็นในการควบคุมร่างกายนามธรรมน้ำบาดาลและความต้องการของนักการเมืองที่จะดึงดูดคะแนนเสียงการเกษตร เป็นผลให้ในนามของพระเวทได้ประกาศในเวลาเดียวกันเป็นเงินอุดหนุนและสินเชื่อสำหรับการขุดเจาะอุปกรณ์และไฟฟ้าสำหรับ tubewells ใหม่ รอบปี 2000 อัตราค่าไฟฟ้าที่ครอบคลุมเพียงหนึ่งในสามของค่าใช้จ่ายที่เทียบเท่าเงินอุดหนุนประจำปีของสหรัฐ $ 592 ล้าน โปรแกรมเงินอุดหนุนที่สำคัญกองทุนเพื่อการฟื้นฟูที่ดินปรับระดับหัวฉีดและระบบน้ำหยดและปุ๋ยทางระบบน้ำการปรับปรุงประสิทธิภาพด้านการใช้น้ำ แต่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อลดความดันในชั้นหินอุ้มน้ำเพราะเกษตรกรใช้น้ำ 'บันทึก' เพื่อขยายพื้นที่ชลประทาน ในปี 1992 กฎหมายใหม่ของประเทศ Waters รับคำสั่ง Registry น้ำแห่งชาติของส่วนตัวที่สร้างขึ้นใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล่อง 2ระบบการปกครองในเม็กซิโก : ช่องว่างระหว่างการควบคุมและประชานิยมการเกษตรเป็นผู้ใช้ที่ใหญ่ที่สุดของน้ำใต้ดินในเม็กซิโก– 18.91 km3 / ปีรวม 31.2 km3 / ปี โดย 2000 , 100 ของ 653 ชั้นได้แก่ประกาศ overexploited . expansio อย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1960 ของสัตว์ปีก เนื้อวัว และสดและแปรรูป ผักและผลไม้เพื่อการส่งออกทำให้นำไปสู่การขยายตัวอย่างรวดเร็วในน้ำชลประทานในรัฐเช่น guanahuato มักจะมีมากเงินอุดหนุน การสูบน้ำใต้ดินสำหรับคนจน ชั้นทั้งหมดในรัฐ overexploited กับนามธรรมบาง 40 เปอร์เซ็นต์มากกว่าชาร์จรายปี สู่ระดับน้ำใต้ดินของยั่งยืนประจำปีในฤดูใบไม้ร่วง– 3.30 เมตร ความลึกของ 1.22 ดี 200 – 400 เมตร ทั่วไป ในขณะที่ระดับความลึกได้ถึง 500 - 1 , 000 เมตร รายงาน ปั๊มตั้งแต่ 75 ถึง 300 แรงม้า แผ่นดินทรุดปีละ 2 - 3 เซนติเมตร มีรายงานใน bahio เป็นผลในปี 1948 เม็กซิโกแนะนำกฎหมายเพื่อ จำกัด เงินเบิกเกินบัญชีและจำนวนบ่อน้ำบาดาลในพื้นที่ต้องห้าม เรียกว่าคัมภีร์พระเวทในที่อนุญาตให้เจาะก็ต้อง กฎหมายนี้คือความเข้มแข็งต่อไปในปี แต่การบังคับใช้กฎหมายยังคงหละหลวม นอกจากนี้ กฏหมายดีเจ้าของได้ซ้ำๆ reprieved โดยปกติ amnesties กำหนดโดยประธานาธิบดีเม็กซิกัน ระหว่างค.ศ. 1962 และสิบประกาศเวทที่ออกใน guanahuato และในปี 1983 รัฐทั้งหมดถูกวางภายใต้เวทอย่างเข้มงวด แต่จำนวนของบ่อเพิ่มขึ้นจากปี 2000 ใน 1960 19 , 600 โดย 2000 มีปัญหาการต่อสู้ระหว่างต้องควบคุมร่างกาย abstraction น้ำใต้ดินและนักการเมืองต้องดึงดูดการลงคะแนนเสียง ผลคือ เวทพระราชกฤษฎีกาได้ประกาศในเวลาเดียวกับการอุดหนุนและเครดิตสำหรับการขุดเจาะ , เครื่องจักร และไฟฟ้าสำหรับ tubewells ใหม่ รอบปี 2000 ไฟภาษีครอบคลุมแค่ 1 ใน 3 ของค่าใช้จ่าย อ้างว่าเป็นเงินอุดหนุนประจำปีของสหรัฐอเมริกา $ 592 ล้านบาท โครงการเงินอุดหนุนกองทุนที่ดินสำคัญระดับ สปริงเกอร์ และระบบน้ำหยด และน้ำการปรับปรุงด้านประสิทธิภาพของการใช้น้ำ แต่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อลดความดันในชั้น เพราะเกษตรกรใช้น้ำ " บันทึก " เพื่อขยายเขตชลประทาน ในปี 1992 กฎหมายใหม่ของน้ำของประเทศในรีจิสทรีน้ำแห่งชาติขึ้นใหม่เอกชน