Responsibility is one of the most i

Responsibility is one of the most important aspects of a human existence and personality. It is responsibility for one’s actions that makes a human. It is a commonly accepted idea that the person who is not taking responsibility for what he has done should not and cannot be trusted, that he is not truly a human being. But in the modern world we have the ever-growing tendency of the state to remove the idea of responsibility from new and new areas of human existence.


For example – if in the past the principle “caveat emptor”, that is, “let the buyer beware” had been universally accepted as the basis for any business transaction, now it is changed into “caveat venditor”, i.e., “let the seller beware”. It means that, if in the past only the buyer was responsible for the quality of the thing he had bought, which required from him to think carefully before making a purchase, now he does not anymore carry this responsibility and can buy whatever he likes, knowing that in case of a problem it is the vendor to be blamed.

The same goes for other spheres or activity. People are freed from the responsibility for drug abuse (addicts are considered to be ill and not guilty of their situation), planning their lives (the state pays them pension), planning their family (they receive children’s allowance), being jobless (they get unemployment benefits), and so on, and so forth. The reason is, the state does not need independent people. The state wants people who cannot decide for themselves and don’t want to do it, people who are happy to be both ruled and supported.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Responsibility is one of the most important aspects of a human existence and personality. It is responsibility for one’s actions that makes a human. It is a commonly accepted idea that the person who is not taking responsibility for what he has done should not and cannot be trusted, that he is not truly a human being. But in the modern world we have the ever-growing tendency of the state to remove the idea of responsibility from new and new areas of human existence.For example – if in the past the principle “caveat emptor”, that is, “let the buyer beware” had been universally accepted as the basis for any business transaction, now it is changed into “caveat venditor”, i.e., “let the seller beware”. It means that, if in the past only the buyer was responsible for the quality of the thing he had bought, which required from him to think carefully before making a purchase, now he does not anymore carry this responsibility and can buy whatever he likes, knowing that in case of a problem it is the vendor to be blamed.เช่นเดียวกับทรงกลมหรือกิจกรรมอื่น ๆ ท่านมีความเป็นอิสระจากความรับผิดชอบสำหรับยาเสพติด (ติดยาเสพติดจะถือว่าเป็นสถานการณ์ของพวกเขาไม่ผิด และไม่ดี), การวางแผนชีวิต (รัฐจ่ายให้เพนชั่น), การวางแผนครอบครัวของพวกเขา (พวกเขาได้รับอนุญาตสำหรับเด็ก), การว่างงาน (พวกเขาได้รับประโยชน์), และอื่น ๆ และอื่น ๆ เหตุผลคือ รัฐไม่จำเป็นคนอิสระ รัฐต้องการคนที่ไม่สามารถตัดสินใจด้วยตนเอง และไม่อยากทำ คนที่มีความยินดีที่จะปกครอง และได้รับการสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบเป็นหนึ่งในส่วนที่สำคัญที่สุดของดำรงอยู่ของมนุษย์และบุคลิกภาพ มันเป็นความรับผิดชอบต่อการกระทำของคน ๆ หนึ่งที่ทำให้มนุษย์ มันเป็นความคิดที่ยอมรับกันทั่วไปว่าคนที่ไม่ได้มีความรับผิดชอบในสิ่งที่เขาได้ทำไม่ควรและไม่สามารถเชื่อถือได้ว่าเขาไม่ได้อย่างแท้จริงเป็นมนุษย์ แต่ในโลกสมัยใหม่ที่เรามีแนวโน้มที่เคยเติบโตของรัฐที่จะเอาความคิดของความรับผิดชอบจากพื้นที่ใหม่และใหม่ของการดำรงอยู่ของมนุษย์


ยกตัวอย่างเช่น - ถ้าในอดีตหลักการ "ข้อแม้ emptor" ซึ่งก็คือ "ให้ผู้ซื้อระวัง" ได้รับการยอมรับในระดับสากลเป็นพื้นฐานสำหรับการทำธุรกรรมทางธุรกิจใด ๆ ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็น "ข้อแม้ venditor" คือ "ปล่อยให้ ผู้ขายระวัง " ก็หมายความว่าถ้าในอดีตที่ผ่านมาเพียง แต่ผู้ซื้อเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับคุณภาพของสิ่งที่เขาได้ซื้อซึ่งต้องจากเขาจะคิดอย่างรอบคอบก่อนตัดสินใจซื้อตอนนี้เขาไม่ได้อีกต่อไปมีความรับผิดชอบนี้และสามารถซื้อสิ่งที่เขาชอบ รู้ว่าในกรณีของปัญหามันเป็นผู้ขายที่จะถูกตำหนิ

เดียวกันจะไปสำหรับทรงกลมอื่น ๆ หรือกิจกรรม ผู้คนจะเป็นอิสระจากความรับผิดชอบในการใช้ยาเสพติด (ติดยาเสพติดได้รับการพิจารณาจะป่วยและไม่ได้มีความผิดในสถานการณ์ของพวกเขา) การวางแผนชีวิตของพวกเขา (รัฐจ่ายพวกเขาบำเหน็จบำนาญ) การวางแผนครอบครัวของพวกเขา (พวกเขาได้รับการตั้งค่าเผื่อเด็ก) เป็นว่างงาน (พวกเขาได้รับ สิทธิประโยชน์การว่างงาน) และอื่น ๆ และอื่น ๆ เหตุผลก็คือรัฐไม่ได้ต้องการคนที่เป็นอิสระ รัฐต้องการคนที่ไม่สามารถตัดสินใจด้วยตนเองและไม่ต้องการที่จะทำมันคนที่มีความสุขที่จะเป็นได้ทั้งผู้ปกครองและได้รับการสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรับผิดชอบเป็นหนึ่งในแง่มุมที่สำคัญที่สุดของการดำรงอยู่ของมนุษย์และบุคลิกภาพ มันเป็นความรับผิดชอบสำหรับการกระทำที่ทำให้มนุษย์ เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าคนที่ไม่รับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำไม่ควรเชื่อถือไม่ได้ เขาไม่ได้เป็นมนุษย์ แต่ในโลกสมัยใหม่ที่เรามีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นของรัฐที่จะลบความคิดของความรับผิดชอบจากใหม่และพื้นที่ใหม่ของการดำรงอยู่ของมนุษย์ตัวอย่าง–ถ้าในอดีตหลักการ " caveat emptor " นั่นคือ " ให้ผู้ซื้อระวัง " ที่ได้รับการยอมรับกันโดยทั่วไปเป็นพื้นฐานสำหรับธุรกรรมทางธุรกิจใด ๆ ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็น " ข้อแม้ venditor " คือ " ให้ผู้ขายระวัง " มันหมายความว่า ถ้าในอดีตเท่านั้น ผู้ซื้อเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับคุณภาพของสิ่งที่เขาได้ซื้อ ซึ่งต้องจากเขา ให้คิดอย่างรอบคอบก่อนตัดสินใจซื้อ ตอนนี้เขาไม่ได้อีกแล้ว แบกความรับผิดชอบนี้และสามารถซื้อในสิ่งที่เขาชอบ ทราบว่า ในกรณีที่เกิดปัญหา เป็นผู้ขายที่โดนตำหนิ .เดียวกันจะไปสำหรับทรงกลมอื่น ๆหรือกิจกรรม คนพ้นจากความรับผิดชอบในการใช้ยาเสพติด ( ยาบ้าถือว่าเป็น ป่วย และไม่ผิดที่สถานการณ์ของพวกเขา ) , การวางแผนชีวิต ( รัฐจ่ายให้เพน ) , การวางแผนครอบครัวของพวกเขา ( พวกเขาได้รับเด็กเบี้ยเลี้ยง ) ไม่มีงานทำ ( พวกเขาได้รับประโยชน์การว่างงาน ) , และอื่น ๆและอื่น ๆ เหตุผลก็คือ รัฐไม่ได้ต้องการคนเป็นอิสระ รัฐต้องการคนที่ไม่สามารถตัดสินใจด้วยตัวเอง และไม่อยากทำ คนที่มีความสุข เป็นทั้งการปกครองและการสนับสนุน .