James A. Warren, Gambling, the Stat

James A. Warren, Gambling, the State and Society in Thailand, c. 1800-1945

London and New York: Routledge, 2013. Pp. xvii, 244; table and illustrations, explanatory notes, list of abbreviations, notes, bibliography, index.

Reviewed by Porphant Ouyyanont.

This book is an eye-opener. An apparently unpromising and peripheral topic – the history of gambling in pre-1945 Siam/Thailand – becomes, in the skillful and well-informed work of Dr. James Warren, a fascinating and significant story.

Those with some knowledge of present-day Thailand will be aware of the fever of twice-monthly state lotteries, of the fact that nearly all other forms of gambling are illegal, and of the many grandiose casinos just beyond Thailand’s borders, mainly Thai-owned and with a largely Thai clientele (locals are not allowed).They will be aware, too, of widespread illegal gambling activity within the country, ranging from the flourishing “underground” lottery (with more customers than the state lottery), to illegal gambling dens and betting on international football and local sports. What is less well known is that the present situation is a product of a long historical interaction between gamblers and state policy.

Dr Warren lectures at Mahidol University. For this study he has used a wide variety of Thai-language archival sources, newspapers, and secondary literature. Based on his doctoral thesis undertaken at the University of London, this book looks at gambling from a number of perspectives, covering the games played, the different participants, the attempts at enforcement of laws concerning gambling (including the attempts of the police and judiciary), government policy towards gambling, and changing social attitudes, including the teachings and influence of the Buddhist Sangha and also public opinion as reflected in contemporary newspapers.

The author highlights many different facets of his subject, but his focus is principally on three related elements: the overall development of gambling and the different forms that gambling took, gambling as a source of government revenue, and state attitudes and policies towards gambling.

As far as the first element is concerned, the author shows that gambling activity grew rapidly from the early nineteenth century, spurred by Chinese immigration, a growing economy, and monetization. All groups gambled, “from princes to slaves, Chinese merchants to coolies, government officials to farmers and monks to children” (page 39). Indeed, gambling was a force promoting monetization, and during the first decade of King Chulalongkorn’s reign (1868-1910), “gambling counters became the de facto currency in large parts of the kingdom” (page 24). Much gambling activity was undertaken by Chinese immigrants, both as players and as organizers of the dens. Dealing with revenue, Warren emphasizes that gambling became an important source of government income, representing around one-fifth of total tax-farm revenue by the late 1860s. The collection of revenue mainly through the tax farms, with the tax farmer – almost invariably a wealthy Chinese businessman – bidding for the farm and then paying the state the agreed sum in return for the exclusive right to raise the tax revenue, became a significant aspect of government policy. Since gambling revenue was considerable, gambling became essential to the expenditures of the Siamese state.

Contemporary Western commentators frequently expressed the opinion that both Chinese and Thais were particularly prone to gambling, while many among the Thai elites considered gambling to be a peculiarly Chinese addiction. Warren is reluctant to give much weight to such views of national stereotypes, and instead stresses the social and historical context in which gambling took place. He argues,

Rather than see the prevalence of gambling in Siam/Thailand as stemming from some cultural disposition towards gambling…it was the result of a conjunction of socio-economic factors from the mid-nineteenth century onwards, which marked the country’s transition towards capitalist modernity. (page43)

Official attitudes towards gambling, and government policies, were complex and contradictory, and they changed over time. They were bound up with several factors. Not only was gambling important as a source of tax revenue, but it also involved state relations with Chinese communities and Chinese businessmen; the need to present an image of “civilized” behaviour to the outside world as part of Siam’s strategy to ward off foreign intervention, and so preserve independence, and also to reinforce pressure for ending the unequal treaties; and a perceived connection between gambling and crime.

In the event, the history of gambling in Siam shows an initial period of state encouragement, with gambling dens permitted and a lottery (colloquially known by the Chinese term “huai” to this day) established in 1835. However, from the last quarter of the nineteenth century there was increasing control of gambling, and the numbers of farms and gambling dens was curtailed. A 1902 act brought nearly all forms of legal gambling under official control. At first, revenues were not affected, and reached an all-time high in 1905/6. But a decline in the numbers of farms, both in Bangkok and the provinces, brought a steady decline in state revenue: the huai lottery was ended in 1916, and the last tax farms were abolished the following year. In keeping with the image of a “civilized” country, and in line with supposedly appropriate norms for a developed nation, virtually all forms of gambling were now outlawed. Such prohibition continues to the present.

Gambling did not cease after 1916, of course, and state involvement with gambling also continued. Corruption on the part of police and other officials as well as social attitudes ensured that illegal gambling remained, and remains, widespread. During the controversial reign of King Vajiravudh (1910-1925) a number of semi-official lotteries were sanctioned to finance some of the king’s pet projects. Following the 1932 coup and the end of the absolute monarchy, the state, especially under the military regime of Phibun Songkhram from 1938, used gambling as a means of producing social cohesion and inculcating modern attitudes. This was the background to the “Constitution Celebration Day” lotteries, which commenced in 1933 as an effort to make the anniversary of the constitution a major, festive, and national event; and it was also the background to the opening of a casino – a symbol of modernity – on the eve of the Second World War. As the author expresses it, the role of gambling policy shifted from state building to nation building.

A major argument of the book concerns the extent to which gambling revenue (and revenue from other tax farms) permitted state building during the reign of King Chulalongkorn. State building involved the building up of the absolute monarchy and the decline of the nobility, the growth of centralized administrative control in Bangkok at the expense of the provinces, and the preservation of Siam’s independence in an age of aggressive colonialism. To achieve these aims, the state needed both increased revenues and the control of revenues by the Bangkok authorities. This was especially the case following the unequal treaties with Western powers (the first was the 1855 Bowring Treaty with Britain), which removed traditional sources of revenue from monopolies and imposts on exports and imports (the latter were fixed at just three per cent). Tax-farm revenue, such as that from gambling, thus became an essential element in state building.

During the constitutional period after 1932 (and even to an extent earlier, during the reign of Vajiravudh) the significance of gambling policy changed from state building to nation building. With gambling income now much smaller, lotteries were used for special purposes associated with political objectives.

Thus, through the lens of gambling, the author touches on many of the major themes of Thai political and social history: economic developments that accompanied agrarian expansion and monetization; Chinese immigration; the unequal treaties and growing Western influence; administrative centralization and the consolidation of absolute rule under King Chulalongkorn; and the various problems that beset the country in the 1920s, leading to the revolution of 1932.

Not only does Dr Warren make a convincing case for the overall importance of gambling in terms of revenue raising, changing social behaviour, and state regulation, but he also provides a perceptive commentary on the growth of the Siamese/Thai state and nation. Moreover the author’s excursions into such issues as the policing of gambling, the links between gambling and other forms of entertainment, and the attitudes of the Buddhist Sangha provide valuable insights into neglected spheres of Thai history. The author’s comparison of state policies towards gambling with those towards other revenue-raising vices, such as opium addiction and prostitution, is revealing: he stresses that, whereas the state could deal with gambling as a largely internal matter, policies towards opium and prostitution involved international issues and obligations, especially after Siam became a founder member of the League of Nations in 1920.

Throughout the study, the author draws on a wide variety of secondary sources, and he is able to integrate his narrative with the perspectives of other scholars. This is valuable, since a number of recent works have significantly widened our understanding of the nature of Thai political history, including challenges to the “king-centered” view that continues to dominate Thai historiography.

Despite its origins as a doctoral thesis, the book is eminently readable, and the author presents his analysis concisely and lucidly. The study will be welcomed by all interested in Thai social and political history, and i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

James A. วอร์เรน พนัน รัฐและสังคมในประเทศไทย ราว 1800-1945ลอนดอนและนิวยอร์ก: Routledge, 2013 นำ xvii, 244 ตารางและภาพประกอบ อธิบายหมายเหตุ รายการย่อ บันทึกย่อ บรรณานุกรม ดัชนีตรวจทาน โดย Porphant Ouyyanontหนังสือเล่มนี้เป็นการ eye-opener เห็นได้ชัด unpromising และอุปกรณ์ต่อพ่วงหัวข้อ –ประวัติการพนันใน 1945 ก่อนสยาม/ไทยจะ งานฝีมือ และทราบดีของดร. James วอร์เรน เรื่องน่าสนใจ และที่สำคัญผู้ที่ มีความรู้บางอย่างของไทยเหตุการณ์จะตระหนักถึงไข้ของลอตเตอรี่รายเดือนสองรัฐ ความจริงที่ว่า เกือบทั้งหมดในรูปแบบอื่น ๆ การพนันผิดกฎหมาย และของคาสิโนที่ยอดเยี่ยมมาก เพียงนอกเขตไทยของเส้น ขอบ ส่วนใหญ่ไทยเป็นเจ้าของ และลูกค้าส่วนใหญ่ไทย (ชาวบ้านไม่ได้) พวกเขาจะตระหนักถึง เกินไป แพร่หลายเล่นพนันกิจกรรมที่ผิดกฎหมายในประเทศ ไปจนถึงลอตเตอรี่ "ใต้ดิน" เฟื่องฟู (กับลูกค้ามากขึ้นกว่าสลากกินแบ่งรัฐ), dens gambling ไม่ถูกต้องและการเดิมพันฟุตบอลนานาชาติและกีฬาท้องถิ่น น้อยไม่รู้จักคือ ว่า สถานการณ์ปัจจุบันเป็นผลิตภัณฑ์ของการโต้ตอบนานไปและนโยบายรัฐดร.วอร์เรนบรรยายที่มหาวิทยาลัยมหิดล สำหรับการศึกษานี้ ได้ใช้ความหลากหลายของแหล่งถาวรภาษาไทย หนังสือพิมพ์ และวรรณกรรมรอง จากวิทยานิพนธ์ของเขาเอกดำเนินที่มหาวิทยาลัยลอนดอน หนังสือเล่มนี้มองไปที่การพนันจากมุมมองต่าง ๆ เกมที่เล่น คนอื่น ความพยายามในการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการพนัน (รวมถึงความพยายามของตำรวจและตุลาการ), นโยบายรัฐบาลต่อการพนัน และการเปลี่ยนแปลงทัศนคติทางสังคม รวมคำสอนและอิทธิพลของการ Sangha พุทธ และมติมหาชนตามที่ปรากฏในหนังสือพิมพ์ร่วมสมัยผู้เขียนเน้นแง่มุมที่แตกต่างกันในเรื่องของเขา แต่เขาเน้นเป็นหลักในสามที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบ: การพัฒนาโดยรวมของการพนันและแตกต่างแบบที่เอาการพนัน การพนันเป็นแหล่งที่มาของ รายได้รัฐบาล และทัศนคติของรัฐ และนโยบายต่อการพนันเป็นที่องค์ประกอบแรกเป็นกังวล ผู้เขียนแสดงว่า กิจกรรมการพนันเติบโตอย่างรวดเร็วจากศตวรรษก่อน กระตุ้น โดยการตรวจคนเข้าเมืองจีน เศรษฐกิจเติบโต และ monetization กลุ่มทั้งหมดพนัน จาก "ปริ๊นซ์การทาส" หลุมบ่อเพื่อ coolies พระเด็กและเจ้าหน้าที่ของรัฐให้เกษตรกร (หน้า 39) จริง การพนันเป็นแรงส่งเสริม monetization และในช่วงทศวรรษแรกของรัชสมัยของกษัตริย์จุฬาลงกรณ์ (1868-1910), "การพนันนับเป็น สกุลเงินเดิมในส่วนใหญ่ของอาณาจักร" (หน้า 24) ดำเนินกิจกรรมเล่นพนันมาก โดยผู้อพยพชาวจีน เป็นผู้เล่น และ เป็นออร์แกนไนเซอร์ของ dens จัดการกับรายได้ วอร์เรนเน้นที่การพนันเป็น แหล่งสำคัญของรายได้รัฐบาล แทนประมาณ 1 5 ของรายได้รวมภาษี-ฟาร์ม โดย 1860s สาย เรียกเก็บเงินของรายได้ส่วนใหญ่ผ่านฟาร์มภาษี กับภาษีชาวนา – เกือบเกิดความมั่งคั่งจีนพ่อค้า – bidding สำหรับฟาร์มแล้ว จ่ายรัฐรวมเห็นชอบเพื่อแลกกับสิทธิที่จะเพิ่มรายได้ภาษี กลายเป็น ลักษณะสำคัญของนโยบายรัฐบาล ตั้งแต่การพนันรายได้ ถูกมาก เล่นพนันกลายเป็นต้องจ่ายรัฐสยามแสดงร่วมสมัยตะวันตกบ่อยครั้งแสดงความคิดเห็นที่จีนและคนไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวโน้มการพนัน ในขณะที่หลายระหว่างฝ่ายอนุรักษ์ไทยถือว่าการพนันจะ ติดศาสนาจีน วอร์เรนไม่ให้น้ำหนักมากเช่นมุมมองของชาติมัก และแทน ที่ความเครียดเอาบริบททางสังคม และประวัติศาสตร์ในการพนันทำ เขาจนแทนที่ดูความชุกของการพนันเป็นอันเนื่องมาจากการโอนการครอบครองบางวัฒนธรรมไปทางการพนัน...ในสยาม/ไทยได้ผลร่วมของปัจจัยทางเศรษฐกิจสังคมจากปั้นจั่นกลางศตวรรษนับ ที่ทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงประเทศสู่ความทันสมัยทุน (page43)ทัศนคติทางการพนัน และนโยบายของรัฐบาล มีความซับซ้อน และขัดแย้ง และเปลี่ยนช่วงเวลา พวกเขาถูกผูกขึ้นกับปัจจัยหลายประการ ไม่เพียงแต่มีความสำคัญเป็นแหล่งรายได้ภาษีการพนัน แต่มันยังเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์รัฐกับชุมชนจีนและนักธุรกิจจีน จำเป็นในการนำเสนอภาพของพฤติกรรม "อารย" กับโลกภายนอกเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ของสยาม ไปออกต่างประเทศ และนโยบายเพื่อรักษาความเป็นอิสระ และหนุนความดันสำหรับการสิ้นสุดสนธิสัญญาไม่เท่ากัน และการเชื่อมต่อรับรู้ระหว่างการเล่นการพนันและอาชญากรรมในเหตุการณ์ ประวัติของการพนันในไทยแสดงรอบระยะเวลาเริ่มต้นของรัฐสนับสนุน dens gambling อนุญาตและหวย (colloquially เรียก โดยภาษาจีนคำว่า "ห้วย" จนถึงทุกวันนี้) ที่ก่อตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1835 อย่างไรก็ตาม จากไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษ มีควบคุมการเพิ่มขึ้นของการพนัน และหมายเลขของฟาร์มและ gambling dens เป็น curtailed บัญญัติ 1902 มาเกือบทุกรูปแบบของการเล่นการพนันตามกฎหมายภายใต้การควบคุมอย่างเป็นทางการ ครั้งแรก รายได้มีไม่ได้รับผลกระทบ และถึงสูงสรุปใน 1905/6 แต่ลดลงจำนวนฟาร์ม ทั้ง ในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด นำลดลงมั่นคงในรายได้รัฐ: ลอตเตอรี่ห้วยสิ้นสุดใน 1916 และฟาร์มภาษีสุดท้ายถูกยุติปีต่อ เน้นภาพลักษณ์ ของประเทศ "อารย" และ ตามบรรทัดฐานคาดคะเนที่เหมาะสมสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว แทบทุกรูปแบบของการพนันตอนนี้ outlawed Prohibition ดังกล่าวยังคงเป็นปัจจุบันการพนันไม่ประทับหลัง 1916 แน่นอน และรัฐเกี่ยวข้องกับการพนันยังต่อ ความเสียหายในส่วนของตำรวจ และอื่น ๆ เจ้าหน้าที่ ตลอดจนทัศนคติสังคมมั่นใจว่า การพนันผิดกฎหมายยังคง และ ยังคง แพร่หลาย ในสมัยกษัตริย์วชิราวุธ (1910-1925) จำนวนลอตเตอรี่กึ่งทางแย้งได้อนุมัติการเงินของโครงการสัตว์เลี้ยงของพระราชา หลังรัฐประหารปี 1932 และสิ้นสุดของสมบูรณาญาสิทธิราชย์ รัฐ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้ระบอบทหารของพิบูลสงครามจาก 1938 ใช้การพนันเป็นวิธีผลิตสามัคคีสังคม และทัศนคติที่ทันสมัย inculcating นี่คือเบื้องหลัง "วันฉลองรัฐธรรมนูญ" ลอตเตอรี่ ซึ่งเริ่มในปี 1933 เป็นความพยายามที่จะทำให้วันครบรอบของหลัก เทศกาล รัฐธรรมนูญ และเหตุการณ์แห่งชาติ และมันเป็นฉากหลังเพื่อเปิดคาสิโน – เป็นสัญลักษณ์ของความทันสมัย – ในสงครามโลกครั้งสองวัน เป็นผู้แสดงเรื่อง บทบาทของพนันนโยบายเปลี่ยนจากสถานะอาคารอาคารเนชั่นอาร์กิวเมนต์สำคัญของหนังสือเล่มนี้เกี่ยวข้องกับที่เล่นพนันรายได้ (และรายได้จากฟาร์มอื่น ๆ ภาษี) ได้รับอนุญาตสร้างรัฐในรัชสมัยของกษัตริย์จุฬาลงกรณ์ อาคารรัฐเกี่ยวข้องสร้างขึ้นแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ และปฏิเสธของขุนนาง การเติบโตของดูแลส่วนกลางในกรุงเทพต่างจังหวัดค่าใช้จ่าย และการรักษาเอกราชของสยามในอายุของอาณานิคมก้าวร้าว เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายเหล่านี้ รัฐจำเป็นรายได้เพิ่มขึ้นและการควบคุมของรายได้ โดยหน่วยงานของกรุงเทพมหานคร นี้ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีตามสนธิสัญญาที่ไม่ มีอำนาจตะวันตก (ครั้งแรกคือ สนธิสัญญาเบาว์ริง 1855 กับสหราชอาณาจักร), ซึ่งออกแบบแหล่งที่มาของรายได้จาก monopolies และ imposts ในการส่งออกและนำเข้า (หลังได้คงที่เพียงสามร้อย) รายได้ภาษีฟาร์ม เช่นจากการเล่นการพนัน จึงเป็น องค์ประกอบสำคัญในอาคารของรัฐช่วงรัฐธรรมนูญหลังจาก 1932 (และแม้แต่ในกรณีก่อนหน้านี้ ในระหว่างรัชกาลของวชิราวุธ) ความสำคัญของการพนันนโยบายเปลี่ยนแปลงจากอาคารที่สร้างชาติรัฐ พนันเงินขณะนี้ขนาดเล็ก มีลอตเตอรี่ถูกใช้สำหรับวัตถุประสงค์พิเศษที่เกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์ทางการเมืองดังนั้น ผ่านเลนส์การพนัน ผู้สัมผัสในหลายรูปแบบที่สำคัญของประวัติศาสตร์การเมือง และสังคมไทย: พัฒนาการทางเศรษฐกิจที่มาพร้อมกับแผนขยายและ monetization ตรวจคนเข้าเมืองจีน สนธิสัญญาที่ไม่เท่ากันและอิทธิพลตะวันตกเติบโต ชอบรวมศูนย์การบริหารและรวมกฎสัมบูรณ์ภายใต้มหาจุฬาลงกรณ์ และปัญหาต่าง ๆ ที่รุมเร้าประเทศในปี 1920 นำไปสู่การปฏิวัติของปี 1932ไม่เพียงไม่ให้ดร.วอร์เรนกรณีน่าเชื่อถือความสำคัญโดยรวมของการพนันในรูปแบบของการเพิ่มรายได้ การเปลี่ยนแปลง พฤติกรรมทางสังคม และกฎระเบียบของรัฐ แต่เขายังให้ความเห็นตาต่ำเจริญเติบโตของสยาม/ไทยรัฐและประเทศ นอกจากนี้ ผู้อำนวยในปัญหาดังกล่าวเป็นมากกว่าการรักษาการพนัน การเชื่อมโยงระหว่างรูปแบบการเล่นพนัน และอื่น ๆ ของความบันเทิง และทัศนคติของ Sangha พุทธให้ลึกทรงกลมที่ถูกละเลยประวัติศาสตร์ไทยที่มีคุณค่า เปรียบเทียบนโยบายรัฐไปพนันกับไปทางอื่นเพิ่มรายได้ vices เช่นฝิ่นยาเสพติดและค้าประเวณี ผู้ไม่เปิดเผย: เขาเน้นที่ ในขณะที่รัฐไม่สามารถจัดการกับการพนันเป็นเรื่องภายในส่วนใหญ่ นโยบายฝิ่นและค้าประเวณีที่เกี่ยวข้องกับปัญหาระหว่างประเทศและข้อผูกพัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ไทยเป็น สมาชิกผู้ก่อตั้งของสันนิบาตชาติในปี 1920ตลอดการศึกษา ผู้เขียนวาดบนความหลากหลายของแหล่งรอง และเขาจะสามารถรวมเขา ด้วยมุมมองของนักวิชาการคนอื่น ๆ นี่คือคุณค่า เนื่องจากจำนวนผลงานล่าสุดอย่างมีนัยสำคัญมี widened เราเข้าใจธรรมชาติของการเมืองประวัติศาสตร์ไทย รวมถึงความท้าทายมอง "แปลกคิง" ที่ยังคงครองเขียนประวัติศาสตร์ไทยแม้ มีต้นกำเนิดเป็นวิทยานิพนธ์พัฒนบริหาร หนังสือคนอ่าน และผู้เขียนนำเสนอการวิเคราะห์ของเขา concisely และ lucidly การศึกษาจะเป็นที่ยินดีหมดความสนใจในประวัติศาสตร์สังคม และการเมืองไทย และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจมส์วอร์เรน, การพนัน, รัฐและสังคมในประเทศไทยค 1800-1945 ลอนดอนและนิวยอร์ก: เลดจ์ 2013 Pp xvii 244; ตารางและภาพประกอบบันทึกอธิบายรายชื่อของตัวย่อ, บันทึก, บรรณานุกรมดัชนี. บทวิจารณ์โดย Porphant Ouyyanont. หนังสือเล่มนี้เป็นตาที่เปิด หัวข้อที่เห็นได้ชัดและไม่มีท่าว่าจะต่อพ่วง - ประวัติของการเล่นการพนันในก่อน 1945 สยาม / ไทย - กลายเป็นในการทำงานที่มีฝีมือและเป็นที่ทราบดร. เจมส์วอร์เรนเรื่องราวที่น่าสนใจและมีความสำคัญ. ผู้ที่มีความรู้ในปัจจุบันประเทศไทยบางส่วน จะต้องตระหนักถึงไข้สลากกินแบ่งรัฐรายเดือนครั้งที่สองของความจริงที่ว่าเกือบทุกรูปแบบอื่น ๆ ของการเล่นการพนันที่ผิดกฎหมายและของคาสิโนที่ยิ่งใหญ่จำนวนมากเพียงแค่เกินขอบเขตของไทยส่วนใหญ่เป็นคนไทยที่เป็นเจ้าของและมีลูกค้าคนไทยส่วนใหญ่ (ชาวบ้านเป็น ไม่ได้รับอนุญาต) พวกเขาจะรู้มากเกินไปของกิจกรรมการเล่นการพนันที่ผิดกฎหมายอย่างกว้างขวางในประเทศตั้งแต่เฟื่องฟู "ใต้ดิน" จับสลาก (ที่มีลูกค้ามากขึ้นกว่าหวยรัฐ) เพื่อถ้ำพนันที่ผิดกฎหมายและการพนันในฟุตบอลต่างประเทศและกีฬาท้องถิ่น . สิ่งที่เป็นที่รู้จักกันไม่ดีก็คือว่าสถานการณ์ปัจจุบันเป็นผลผลิตของประวัติศาสตร์การทำงานร่วมกันระหว่างการเล่นการพนันและนโยบายของรัฐ. ดรวอร์เรนบรรยายที่มหาวิทยาลัยมหิดล การศึกษาครั้งนี้เขาได้ใช้ความหลากหลายของแหล่งที่มาของเอกสารภาษาไทยหนังสือพิมพ์และวรรณกรรมรอง ขึ้นอยู่กับวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขาดำเนินการที่มหาวิทยาลัยลอนดอนหนังสือเล่มนี้มีลักษณะที่การเล่นการพนันจำนวนมากจากมุมมองที่ครอบคลุมเกมที่เล่นเข้าร่วมที่แตกต่างกันความพยายามที่จะบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการเล่นการพนัน (รวมถึงความพยายามของตำรวจและตุลาการ) นโยบายของรัฐที่มีต่อการเล่นการพนันและการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของสังคมรวมทั้งคำสอนและอิทธิพลของพระสงฆ์ในพุทธศาสนาและความคิดเห็นของประชาชนที่แสดงในหนังสือพิมพ์ร่วมสมัย. ผู้เขียนเน้นแง่มุมที่แตกต่างกันหลายเรื่องของเขา แต่โฟกัสของเขาเป็นหลักในสามองค์ประกอบที่เกี่ยวข้อง: พัฒนาโดยรวมของการเล่นการพนันและรูปแบบที่แตกต่างกันที่การเล่นการพนันเอาการเล่นการพนันเป็นแหล่งที่มาของรายได้ของรัฐบาลและทัศนคติของรัฐและนโยบายที่มีต่อการเล่นการพนัน. เท่าที่องค์ประกอบแรกเป็นห่วงผู้เขียนแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการเล่นการพนันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากต้นที่สิบเก้า ศตวรรษที่กระตุ้นโดยตรวจคนเข้าเมืองของจีนขยายตัวทางเศรษฐกิจและการสร้างรายได้ ทุกกลุ่มเล่นการพนัน "เจ้าชายจากทาสพ่อค้าจีน coolies เจ้าหน้าที่ของรัฐให้กับเกษตรกรและพระสงฆ์ให้กับเด็ก" (หน้า 39) อันที่จริงการเล่นการพนันเป็นแรงส่งเสริมการสร้างรายได้และในช่วงทศวรรษแรกของการครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า (1868-1910) "เคาน์เตอร์พนันกลายเป็นพฤตินัยในสกุลเงินส่วนใหญ่ของอาณาจักร" (หน้า 24) กิจกรรมการเล่นการพนันมากได้รับการดำเนินการโดยผู้อพยพชาวจีนทั้งในฐานะผู้เล่นและเป็นผู้จัดของเดนส์ การจัดการกับรายได้ที่วอร์เรนเน้นว่าการพนันกลายเป็นแหล่งสำคัญของรายได้ของรัฐบาลคิดเป็นประมาณหนึ่งในห้าของรายได้จากภาษีฟาร์มโดยรวมช่วงปลายยุค 1860 คอลเลกชันของรายได้ส่วนใหญ่ผ่านฟาร์มภาษีกับเกษตรกรภาษี - เกือบเสมอเศรษฐีนักธุรกิจจีน - ประมูลฟาร์มและจากนั้นจ่ายเงินของรัฐจำนวนเงินที่ตกลงกันไว้ในการตอบแทนสำหรับสิทธิพิเศษในการเพิ่มรายได้จากภาษีกลายเป็นด้านที่สำคัญ นโยบายของรัฐบาล เนื่องจากรายได้การพนันเป็นจำนวนมากการเล่นการพนันกลายเป็นสิ่งจำเป็นที่จะค่าใช้จ่ายของรัฐสยาม. แสดงความเห็นของเวสเทิร์ร่วมสมัยแสดงบ่อยเห็นว่าทั้งจีนและคนไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะเล่นการพนันในขณะที่จำนวนมากในหมู่ชนชั้นสูงของไทยถือว่าการเล่นการพนันที่จะติดยาเสพติดอย่างยิ่งจีน วอร์เรนก็เต็มใจที่จะให้น้ำหนักมากพอที่จะมองเห็นวิวดังกล่าวของแบบแผนแห่งชาติและแทนที่จะเน้นบริบททางสังคมและประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นในการเล่นการพนัน เขาระบุแทนที่จะเห็นความชุกของการเล่นการพนันในสยาม / ไทยเป็นที่เกิดจากการขายวัฒนธรรมบางอย่างที่มีต่อการเล่นการพนัน ... มันเป็นผลมาจากการร่วมของปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคมจากช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้าเป็นต้นไปซึ่งการทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงประเทศไปสู่ทุนนิยม ความทันสมัย (page43) ทัศนคติที่มีต่อการเล่นการพนันอย่างเป็นทางการและนโยบายของรัฐบาลที่มีความซับซ้อนและขัดแย้งและพวกเขาเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา พวกเขาถูกผูกไว้กับปัจจัยหลายประการ ไม่เพียง แต่การเล่นการพนันที่สำคัญเป็นแหล่งที่มาของรายได้จากภาษี แต่ก็ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับชุมชนชาวจีนและนักธุรกิจจีน; จำเป็นที่จะต้องนำเสนอภาพของ "อารยะ" พฤติกรรมกับโลกภายนอกเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ของสยามปัดแทรกแซงจากต่างประเทศและเพื่อรักษาความเป็นอิสระและยังเสริมสร้างความดันเพื่อยุติสนธิสัญญาไม่เท่ากัน; และการเชื่อมต่อการรับรู้ระหว่างการเล่นการพนันและอาชญากรรม. ในกรณีที่ประวัติศาสตร์ของการเล่นการพนันในสยามแสดงระยะเวลาเริ่มต้นของการให้กำลังใจของรัฐที่มีการเล่นการพนันที่ได้รับอนุญาตเดนส์และการจับสลาก (ที่รู้จักเรียกขานโดยระยะจีน "huai" ไปในวันนี้) ก่อตั้งขึ้นใน 1835 แต่จากช่วงไตรมาสสุดท้ายของศตวรรษที่สิบเก้ามีการควบคุมที่เพิ่มขึ้นของการเล่นการพนันและตัวเลขของฟาร์มและเดนส์การเล่นการพนันที่ถูกตัดทอน 1902 การกระทำนำรูปแบบเกือบทั้งหมดของการเล่นการพนันตามกฎหมายภายใต้การควบคุมอย่างเป็นทางการ ตอนแรกมีรายได้ที่ไม่ได้รับผลกระทบและถึงทุกเวลาสูงใน 1905/6 แต่ลดลงในจำนวนของฟาร์มทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัดนำความมั่นคงในรายได้ของรัฐ: การจับสลาก huai ก็จบลงในปี 1916 และฟาร์มภาษีที่ผ่านมาถูกยกเลิกในปีต่อไป ในการรักษาด้วยภาพของ "อารยะ" ประเทศและสอดคล้องกับบรรทัดฐานที่เหมาะสมตามที่คาดคะเนสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้วแทบทุกรูปแบบของการเล่นการพนันที่ได้รับกรรมในขณะนี้ ข้อห้ามดังกล่าวอย่างต่อเนื่องถึงปัจจุบัน. การพนันไม่หยุดหลังจากปี 1916 ของหลักสูตรและการมีส่วนร่วมของรัฐที่มีการเล่นการพนันอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้ยังมี และปราบปรามการทุจริตในส่วนของตำรวจและเจ้าหน้าที่อื่น ๆ เช่นเดียวกับทัศนคติของสังคมทำให้มั่นใจได้ว่าการเล่นการพนันที่ผิดกฎหมายยังคงอยู่และยังคงอยู่อย่างกว้างขวาง ในช่วงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระขัดแย้งพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (1910-1925) จำนวนสลากกึ่งทางการถูกทำนองคลองธรรมเพื่อเป็นเงินทุนบางส่วนของพระมหากษัตริย์ของโครงการสัตว์เลี้ยง หลังจากการรัฐประหาร 1932 และจุดสิ้นสุดของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของรัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้ระบอบการปกครองของทหารพิบูลย์สมุทรสงครามจากปี 1938 การเล่นการพนันใช้เป็นวิธีในการผลิตการทำงานร่วมกันทางสังคมและปลูกฝังทัศนคติที่ทันสมัย นี่เป็นพื้นหลังเพื่อ "ฉลองวันรัฐธรรมนูญ" ลอตเตอรี่ซึ่งเริ่มในปี 1933 เป็นความพยายามที่จะทำให้วันครบรอบของรัฐธรรมนูญที่สำคัญเทศกาลและแข่งขันกีฬาแห่งชาติ; และมันก็เป็นพื้นหลังเพื่อเปิดคาสิโน - สัญลักษณ์ของความทันสมัย ​​- ในวันของสงครามโลกครั้งที่สอง ในฐานะที่เป็นผู้เขียนมันเป็นการแสดงออกถึงบทบาทของนโยบายการเล่นการพนันเปลี่ยนจากอาคารของรัฐในการสร้างชาติ. โต้แย้งที่สำคัญของหนังสือเล่มนี้เกี่ยวข้องกับขอบเขตที่รายได้การพนัน (และรายได้จากฟาร์มภาษีอื่น ๆ ) ได้รับอนุญาตอาคารของรัฐในช่วงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า อาคารของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการสร้างขึ้นจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์และการลดลงของสังคมชั้นสูง, การเจริญเติบโตของการควบคุมการบริหารส่วนกลางในกรุงเทพฯค่าใช้จ่ายของจังหวัดและการเก็บรักษาเอกราชของสยามในยุคของการล่าอาณานิคมในเชิงรุก เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้รัฐที่จำเป็นทั้งรายได้ที่เพิ่มขึ้นและการควบคุมของรายได้โดยเจ้าหน้าที่กรุงเทพมหานคร นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีดังต่อไปนี้สนธิสัญญาไม่เท่ากันกับมหาอำนาจตะวันตก (เป็นครั้งแรกที่ 1855 สนธิสัญญาบาวริ่งกับอังกฤษ) ซึ่งเอาออกแหล่งดั้งเดิมของรายได้จากการผูกขาดและศุลกากรในการส่งออกและนำเข้า (หลังได้รับการแก้ไขในเวลาเพียงสามร้อยละ) รายได้จากภาษีฟาร์มเช่นว่าจากการเล่นการพนันจึงกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างรัฐ. ในช่วงระยะเวลาหลังจากที่รัฐธรรมนูญ 1932 (และแม้ในขอบเขตที่ก่อนหน้านี้ในช่วงรัชสมัยของวชิราวุธ) ความสำคัญของนโยบายการเล่นการพนันที่มีการเปลี่ยนแปลงจากตัวอาคารของรัฐที่จะ สร้างชาติ . ที่มีรายได้การพนันในขณะนี้มีขนาดเล็กมากลอตเตอรี่ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์พิเศษที่เกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์ทางการเมืองดังนั้นผ่านเลนส์ของการเล่นการพนันที่ผู้เขียนสัมผัสในหลายรูปแบบที่สำคัญของประวัติศาสตร์การเมืองและสังคมไทย: การพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มาพร้อมกับการขยายตัวและการสร้างรายเกษตรกรรม ; ตรวจคนเข้าเมืองจีน; สนธิสัญญาที่ไม่เท่ากันและการเจริญเติบโตอิทธิพลตะวันตก อำนาจการบริหารและการควบรวมกิจการของระบอบการปกครองภายใต้พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า; และปัญหาต่างๆที่รุมเร้าประเทศในปี ค.ศ. 1920 ที่นำไปสู่การปฏิวัติของปี 1932 ไม่เพียง แต่ดรวอร์เรนทำให้เป็นกรณีที่น่าเชื่อสำหรับความสำคัญโดยรวมของการเล่นการพนันในแง่ของการเพิ่มรายได้จากการเปลี่ยนพฤติกรรมทางสังคมและกฎระเบียบของรัฐ แต่เขา นอกจากนี้ยังมีความเห็นที่ชาญฉลาดในการเจริญเติบโตของสยาม / รัฐไทยและประเทศชาติ นอกจากนี้ยังมีการทัศนศึกษาของผู้เขียนเข้าไปในประเด็นต่าง ๆ เช่นการรักษาของการพนัน, การเชื่อมโยงระหว่างการเล่นการพนันรูปแบบอื่น ๆ ของความบันเทิงและทัศนคติของพระสงฆ์ในพุทธศาสนาให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าเป็นทรงกลมที่ถูกทอดทิ้งของประวัติศาสตร์ไทย การเปรียบเทียบของผู้เขียนของนโยบายของรัฐที่มีต่อการเล่นการพนันกับคนที่มีต่อความชั่วร้ายให้เกิดรายได้อื่น ๆ เช่นการติดยาเสพติดฝิ่นและโสเภณีจะเผยให้เห็นเขาเน้นว่าในขณะที่รัฐสามารถจัดการกับการเล่นการพนันเป็นเรื่องภายในส่วนใหญ่นโยบายต่อฝิ่นและโสเภณีที่เกี่ยวข้องกับ ปัญหาระหว่างประเทศและภาระผูกพันโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่สยามกลายเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของสันนิบาตแห่งชาติในปี 1920 ตลอดการศึกษาผู้เขียนวาดบนความหลากหลายของแหล่งข้อมูลทุติยภูมิและเขาสามารถที่จะบูรณาการการเล่าเรื่องของเขากับมุมมองของนักวิชาการอื่น ๆ นี่คือที่มีคุณค่าเนื่องจากจำนวนของผลงานที่ผ่านมาได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความเข้าใจของเราของธรรมชาติของประวัติศาสตร์การเมืองไทยรวมทั้งความท้าทายกับ "พระมหากษัตริย์เป็นศูนย์กลาง" มุมมองที่ยังคงครองประวัติศาสตร์ไทย. แม้จะมีต้นกำเนิดของมันเป็นวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของหนังสือเล่มนี้ สามารถอ่านได้อย่างเด่นชัดและผู้เขียนนำเสนอการวิเคราะห์ของเขาและรัดกุมอย่างแจ่มแจ้ง การศึกษาจะได้รับการต้อนรับจากที่สนใจในประวัติศาสตร์สังคมและการเมืองไทยและฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจมส์ แฮมิลตัน , การพนัน , รัฐและสังคมไทย . . . 1800-1945

ลอนดอนและนิวยอร์ก : เราท์เลดจ์ , 2013 . 15 , 244 ; ตารางและภาพประกอบ , การบันทึก , รายการย่อ , บันทึก , บรรณานุกรม ดัชนี

ดูโดย porphant ouyyanont

หนังสือเล่มนี้เป็นผู้เปิดตา . ที่เห็นได้ชัด unpromising และหัวข้อต่อพ่วงและประวัติของการพนันใน pre-1945 สยาม / ไทย - กลายเป็น