“What goes around comes around.”Eve

“What goes around comes around.”

Even with the smile on his face, she was worried. No one had stopped to help for the last hour or so. Was he going to hurt her? He didn’t look safe; he looked poor and hungry. He could see that she was frightened, standing out there in the cold. He knew how she felt. It was those chills which only fear can put in you. He said, “I’m here to help you, ma’am. Why don’t you wait in the car where it’s warm? By the way, my name is Bryan Anderson.”

Well, all she had was a flat tire, but for an old lady, that was bad enough. Bryan crawled under the car looking for a place to put the jack, skinning his knuckles a time or two. Soon he was able to change the tire. But he had to get dirty and his hands hurt.As he was tightening up the lug nuts, she rolled down the window and began to talk to him. She told him that she was from St. Louis and was only just passing through. She couldn’t thank him enough for coming to her aid.

Bryan just smiled as he closed her trunk. The lady asked how much she owed him. Any amount would have been all right with her. She already imagined all the awful things that could have happened had he not stopped. Bryan never thought twice about being paid. This was not a job to him. This was helping someone in need, and God knows there were plenty, who had given him a hand in the past. He had lived his whole life that way, and it never occurred to him to act any other way.

He told her that if she really wanted to pay him back, the next time she saw someone who needed help, she could give that person the assistance they needed, and Bryan added, “And think of me.”

He waited until she started her car and drove off. It had been a cold and depressing day, but he felt good as he headed for home, disappearing into the twilight.

A few miles down the road the lady saw a small cafe. She went in to grab a bite to eat, and take the chill off before she made the last leg of her trip home. It was a dingy looking restaurant. Outside were two old gas pumps. The whole scene was unfamiliar to her. The waitress came over and brought a clean towel to wipe her wet hair. She had a sweet smile, one that even being on her feet for the whole day couldn’t erase. The lady noticed the waitress was nearly eight months pregnant, but she never let the strain and aches change her attitude. The old lady wondered how someone who had so little could be so giving to a stranger. Then she remembered Bryan.

After the lady finished her meal, she paid with a hundred dollar bill. The waitress quickly went to get change for her hundred dollar bill, but the old lady had slipped right out the door. She was gone by the time the waitress came back. The waitress wondered where the lady could be. Then she noticed something written on the napkin.

There were tears in her eyes when she read what the lady wrote: “You don’t owe me anything. I have been there too. Somebody once helped me out, the way I’m helping you. If you really want to pay me back, here is what you do: Do not let this chain of love end with you.”

Under the napkin were four more $100 bills.

Well, there were tables to clear, sugar bowls to fill, and people to serve, but the waitress made it through another day. That night when she got home from work and climbed into bed, she was thinking about the money and what the lady had written. How could the lady have known how much she and her husband needed it? With the baby due next month, it was going to be hard….

She knew how worried her husband was, and as he lay sleeping next to her, she gave him a soft kiss and whispered soft and low, “Everything’s going to be all right. I love you, Bryan Anderson.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไปทั่วอะไรมา"แม้จะ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เธอเป็นกังวล ไม่มีใครได้หยุดสำหรับชั่วโมงสุดท้าย เขากำลังจะทำร้ายเธอ เขาไม่ได้ดูปลอดภัย เขาดูยากจน และหิว เขาได้เห็นว่า เธอกลัว ยืนออกมีในเย็น เขารู้ว่าเธอรู้สึก หนาวสั่นที่ความกลัวเท่านั้นที่สามารถใส่ในตัวคุณได้ เขากล่าวว่า, "ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยคุณ ma'am คุณรอรถที่จะอบอุ่นทำไมไม่ โดยวิธีการ ชื่อของฉันคือ Bryan แอนเดอร์สัน"ดี ทั้งหมดที่เธอมีคือยางแบน แต่สำหรับผู้หญิงการเก่า ที่ไม่ดีพอ Bryan ตระเวนภายใต้รถหาที่ใส่แจ็ค ประกวดขาของเขา แต่ละครั้งหรือสอง เร็ว ๆ นี้ กำลังจะเปลี่ยนยาง แต่เขามีเลอะ และเจ็บมือ ขณะที่เขาถูกขันค่าถั่ว lug เธอรีดลงหน้าต่าง และเริ่มพูดคุยกับเขา เธอบอกว่า เธอจาก St. Louis และไม่เพียงแค่ผ่านการ เธอไม่ขอบคุณพระองค์พอมาช่วยเธอBryan เพียงยิ้มเป็นเขาปิดลำตัวของเธอ ผู้หญิงถามว่า เธอเป็นหนี้เขา ยอดเงินจะได้รับทั้งหมดอยู่กับเธอ เธอแล้วจินตนาการสิ่งร้ายทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นได้เขาไม่หยุด ไม่เคยคิด Bryan สองเกี่ยวกับการชำระเงิน นี่ไม่ใช่งานที่เขา นี้ได้ช่วยคนยาก และพระเจ้ารู้ว่า มีมากมาย ที่มีเขามือในอดีต เขาได้อาศัยอยู่ตลอดชีวิตวิธี และมันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาทำวิธีอื่น ๆเขาบอกเธอว่า ถ้าเธออยากจะคืนเขา ในครั้งถัดไปที่เธอเห็นคนที่ต้องช่วยเหลือ เธอสามารถให้ ความช่วยเหลือที่พวกเขาจำเป็นที่บุคคล Bryan เพิ่ม, "และคิดว่า ฉัน"เขารอจนกว่าเธอเริ่มต้นของรถและขับรถออก จะได้เย็น และ depressing วัน แต่เขารู้สึกดีกับเขาหัวสำหรับบ้าน หายไปในยามอาทิตย์อัสดงกี่ไมล์บนถนนผู้หญิงเห็นร้านกาแฟขนาดเล็ก เธอไปในหยิบกัดกิน และถอดเย็นก่อนที่จะเธอเลกสุดท้ายของการเดินทางของเธอ ร้านอาหารมอง dingy ได้ ด้านนอกมีสองปั๊มน้ำมันเก่า ฉากที่ทั้งไม่คุ้นเคยกับเธอได้ ให้น้องมา และนำผ้าเช็ดตัวที่สะอาดเช็ดผมที่เปียกของเธอ เธอมีรอยยิ้มหวาน หนึ่งที่แม้อยู่บนเท้าของเธอทั้งวันไม่สามารถลบ ผู้หญิงสังเกตเห็นพนักงานได้เกือบ 8 เดือนตั้งครรภ์ แต่เธอไม่เคยปล่อยให้สายพันธุ์ และปวดเปลี่ยนแปลงทัศนคติของเธอ หญิงสงสัยว่า วิธีคนมีน้อยดังนั้นอาจจะเพื่อให้คนแปลกหน้าเป็น แล้ว เธอจำ Bryanหลังจากผู้หญิงเสร็จอาหารของเธอ เธอชำระ ด้วยร้อยดอลลาร์ ให้น้องไปอย่างรวดเร็วเพื่อรับการเปลี่ยนแปลงของเธอร้อยดอลลาร์ แต่หญิงมีเล็ดรอดทางออกประตู เธอได้ไปตามเวลาที่ให้น้องกลับมา ให้น้องสงสัยว่า ที่เป็นผู้หญิง จาก นั้นเธอสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่เขียนบนผ้าเช็ดปากมีน้ำตาในดวงตาของเธอเมื่อเธออ่านผู้หญิงเขียน: "คุณไม่เป็นหนี้ฉันอะไร ฉันได้รับมีมากเกินไป คนเมื่อช่วย วิธีกำลังช่วยคุณ ถ้าคุณต้องการคืนเงินให้ฉัน นี่คือทำงานของคุณ: อย่าปล่อยให้นี้ห่วงโซ่ของสิ้นสุดความรักกับคุณ "ภายใต้ผ้าเช็ดปากมีสี่สูตร $100 เพิ่มเติมดี มีตารางการล้าง น้ำตาล bowls การเติม ผู้ให้บริการ แต่ให้น้องทำมันผ่านวันอื่น คืนนั้นเมื่อเธอได้รับบ้านจากการทำงาน และปีนเตียง เธอมีความคิดเกี่ยวกับเงินและสิ่งที่ผู้หญิงได้เป็นผู้เขียน วิธีสามารถเลดี้ได้ทราบว่าเธอและสามีของเธอต้องการมันหรือไม่ มีกำหนดคลอดเดือนถัดไป มันเป็นไปได้ยาก...รู้ว่าห่วงสามีถูก และเขาวางนอนข้างเธอ เธอให้เขาจูบนุ่ม และกระซิบนุ่ม และต่ำ "ทุกอย่างเป็น ไปได้ทั้งหมดขวา ผมรักคุณ Bryan แอนเดอร์สัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สิ่งที่จะไปรอบ ๆ มารอบ." แม้จะมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาที่เธอเป็นห่วง ไม่มีใครได้หยุดที่จะช่วยให้ชั่วโมงที่ผ่านมาหรือดังนั้น เขาก็จะไปทำร้ายเธอ? เขาไม่ได้มองปลอดภัย เขาดูไม่ดีและหิว เขาจะได้เห็นว่าเธอเป็นคนกลัวยืนออกมีในเย็น เขารู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร มันเป็นที่ที่หนาวเพียงความกลัวสามารถใส่ในตัวคุณ เขากล่าวว่า "ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยให้คุณแหม่ม ทำไมคุณไม่รอในรถที่มันอบอุ่น? โดยวิธีการที่ชื่อของฉันคือไบรอันแอนเดอ. "ดีทั้งหมดที่เธอมีคือยางแบนแต่สำหรับหญิงชราที่ไม่ดีพอ ไบรอันคลานใต้ท้องรถที่กำลังมองหาสถานที่ที่จะนำแจ็คที่น่าสนใจนิ้วของเขาหรือสองครั้ง ในไม่ช้าเขาก็สามารถที่จะเปลี่ยนยาง แต่เขาได้รับสกปรกและมือของเขา hurt.As เขาได้รับการกระชับขึ้นถั่วดึงเธอกลิ้งลงหน้าต่างและเริ่มที่จะพูดคุยกับเขา เธอบอกเขาว่าเธอมาจากเซนต์หลุยส์และเป็นเพียงคนเดียวเพียงแค่ผ่าน เธอไม่สามารถขอบคุณเขามากพอสำหรับที่จะมาช่วยเธอ. ไบรอันเพียงแค่ยิ้มในขณะที่เขาปิดท้ายรถของเธอ ผู้หญิงถามว่าเธอเป็นหนี้เขา จำนวนเงินที่จะได้รับที่เหมาะสมกับเธอ เธอคิดอยู่แล้วทุกสิ่งอันยิ่งใหญ่ที่อาจจะเกิดขึ้นเขาไม่หยุด ไบรอันไม่เคยคิดว่าสองครั้งเกี่ยวกับการจ่ายเงิน นี่ไม่ใช่งานกับเขา นี้ได้รับการช่วยให้คนในความต้องการและพระเจ้าเท่านั้นที่รู้มีมากมายที่ได้ให้เขามือในอดีตที่ผ่านมา เขามีชีวิตอยู่ทั้งชีวิตของเขาอย่างนั้นและมันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาในการทำหน้าที่หรือวิธีอื่น ๆ . เขาบอกเธอว่าถ้าเธออยากจะจ่ายเงินให้เขากลับมาในครั้งต่อไปที่เธอเห็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือเธอจะให้คนที่ ความช่วยเหลือที่พวกเขาต้องการและไบรอันกล่าวเสริมว่า "และคิดว่าฉัน." เขารอจนเธอเริ่มต้นรถของเธอและขับรถออกไป มันเป็นวันที่หนาวเย็นและตกต่ำ แต่เขารู้สึกดีในขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังบ้านหายเข้าไปในพลบค่ำ. ไม่กี่ไมล์ลงที่ถนนผู้หญิงเห็นร้านกาแฟเล็ก ๆ เธอเดินไปในที่จะคว้ากัดกินและใช้ความเย็นที่ออกไปก่อนที่เธอทำขาสุดท้ายของการเดินทางกลับบ้านของเธอ มันเป็นร้านอาหารมองสกปรก อยู่ข้างนอกสองปั๊มก๊าซเก่า ฉากที่ทั้งเป็นที่ไม่คุ้นเคยกับเธอ พนักงานเสิร์ฟมาและนำผ้าเช็ดตัวสะอาดเช็ดผมที่เปียกของเธอ เธอมีรอยยิ้มหวานหนึ่งที่แม้จะอยู่บนเท้าของเธอทั้งวันไม่สามารถลบ ผู้หญิงสังเกตเห็นพนักงานเสิร์ฟก็เกือบแปดเดือนที่ตั้งครรภ์ แต่เธอไม่เคยปล่อยให้ความเครียดและอาการปวดเมื่อยเปลี่ยนทัศนคติของเธอ หญิงชราสงสัยว่าคนที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะเป็นอย่างนั้นให้กับคนแปลกหน้า จากนั้นเธอก็จำได้ว่าไบรอัน. หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเธอเธอจ่ายกับค่าเงินดอลร้อย พนักงานเสิร์ฟได้อย่างรวดเร็วไปที่จะได้รับการเปลี่ยนแปลงหลายร้อยเงินดอลลาร์ของเธอ แต่หญิงชราได้หลบออกทางด้านขวาประตู เธอก็หายไปตามเวลาที่พนักงานเสิร์ฟกลับมา พนักงานเสิร์ฟหญิงสงสัยที่อาจจะ จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่เขียนบนผ้าเช็ดปาก. มีน้ำตาในดวงตาของเธอเมื่อเธออ่านสิ่งที่ผู้หญิงเขียน: "คุณไม่ได้เป็นหนี้ฉันอะไร ฉันได้รับมีมากเกินไป ใครบางคนที่ครั้งหนึ่งเคยช่วยฉันออกวิธีการที่ฉันช่วยให้คุณ ถ้าคุณต้องการที่จะจ่ายเงินให้ฉันกลับมาที่นี่เป็นสิ่งที่คุณ:. อย่าปล่อยให้ห่วงโซ่ของความรักครั้งนี้จบลงด้วยการที่คุณ ". ภายใต้ผ้าเช็ดปากได้อีกสี่บิล $ 100 ดีมีตารางเพื่อล้างชามน้ำตาลเพื่อเติมเต็มและ คนที่จะให้บริการ แต่พนักงานเสิร์ฟทำให้มันผ่านวันอื่น คืนนั้นเมื่อเธอกลับมาถึงบ้านจากการทำงานและปีนขึ้นไปบนเตียงที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับเงินและสิ่งที่ผู้หญิงได้เขียน วิธีผู้หญิงจะได้เป็นที่รู้จักกันว่าเธอและสามีของเธอต้องการมัน? กับลูกน้อยเนื่องจากในเดือนถัดไปก็เป็นไปได้ยาก ... . เธอรู้ว่าเป็นห่วงสามีของเธอและขณะที่เขานอนหลับอยู่ข้างเธอเธอให้เขาจูบนุ่มและกระซิบนุ่มและต่ำ "ทุกอย่างที่เป็นไปได้ทั้งหมด ขวา. ผมรักคุณไบรอันแอนเดอ. "